Teoman: Gençken hayli gözü pek bir tanesiydim, artık o denli değilim

EliteDizqn

Active member
İktidara yakınlığıyla bilinen Sabah gazetesinden Göksan Göktaş’ın sorularını yanıtlayan ünlü sanatçı Teoman, baba olmanın hoş bir tarafı olduğunu belirterek “Hayata mana katıyor çocuk. Biraz daha korkak ve evhamlı oluyorsunuz. Ben gençken epeyce gözü pek bir tanesiydim, artık o denli değilim” dedi.

Teoman’ın açıklamaları şöyleki:

“Şarkı müellifi olarak işler gitgide zorlaşıyor benim için. Daha evvel yazdığım müziklerin benzerilerini yapmak fazlaca kolay lakin ben bunu yapmak istemiyorum. Yeni bir şeyler denemek istiyorum. 50 yaş dönemeci biroldukca açıdan hayli zorlayıcı. Müzik yazmak da buna dahil. Müzik yazmak benim için epey kolay aslında, lakin o motivasyonu bulmak zorlaşıyor bu yaşta.

‘İKİ MÜZİĞİM VAR, ÖNÜMÜZDEKİ NİSAN YAYINLAYACAĞIM’

Bundan daha sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Fakat bir daha yıllardır elimde olan iki müziğim var, önümüzdeki nisan onları yayınlayacağım single olarak. Değişik bir şeyler var aklımda, fakat büyük ihtimalle yalnızca gitarla çalıp söyleyeceğim, ticari olmayan bir formatta olacak bu müzikler. Haydi şimdiden isimlerini söyleyeyim; Ah be Nalan! ve Kaybedenlerin En Hoşu.

‘ESKİ TUTKUMLA YAPTIĞIM BİR ŞEY DEĞİL ARTIK MÜZİK’

Belirli bir yaştan daha sonra, manayla ilgili kaygılarınız oluyor. hiç bir şey değerli ve manalı gelmiyor. Müzik de benim için o denli bir şey. Eski tutkumla yaptığım bir şey değil artık müzik. Ben işime evvelce hayli aşıktım ve bana fazlaca değerli gelirdi. Artık o denli hissetmiyorum, beğenilen bir şey yalnızca müzik ve yaptığım iş. İnzivanın hoş bir tarafı var, her şeyi yerli yerine oturtuyorsunuz uzaktan bakınca.

Hayat planımı yaptım, fakat yalnızca beş yıllık. Büyük hedeflerim yok hayatla ilgili fakat mesleğimi hoş bir biçimde noktalamak ve manalı bir olgunluk çağı sürmeyi hedefliyorum.

Baba olmanın hoş bir tarafı var. Hayata mana katıyor çocuk. Artık kendinizle pek ilgilenmiyorsunuz, kendinizden hayli sevdiğiniz, düşündüğünüz bir canlı var sizin için. Ancak hem de çocuğun duygusal yükünü taşıyorsunuz. Bu iki duyguyu tıpkı anda yaşıyorsunuz. Hayata karşı biraz daha ürkek yapıyor bu duygusal yük. Biraz daha korkak ve evhamlı oluyorsunuz. Ben gençken epeyce yiğit bir tanesiydim, artık o denli değilim. (…)”