Dijital Marka Stratejisti, Müellif ve Teşebbüsçü Bahar Üner Anahmias bu hafta vefat eden Doğan Şahin ile ilgili ilham veren yazısını bizimle paylaşıyor.
2017 Ağustos ayında yazdığım eski bir yazının ilham kaynağı bu hafta vefat etmiş. Doğan Şahin. Hacı Bekir Lokumlarınının Damadı diye biliniyordu. Çok üzüldüm. Ancak hoş bir ömrü olduğunu düşünerek içim rahatladı. Hatta şöyleki düşündüm; o gün yazımın başlığını “Siz Hiç Hayallerinizin Peşinden Gittiniz mi?” diye atmıştım. Doğan Şahin gitmiş. Tahminen de son anında “Hayatta Keşkelerim yerine İyikilerim Var” diye düşünüyordu. Kim bilir?
İşte o yazı… Size de ilham olması niyetiyle…
……………………………………
Yazlarımızın büyük kısmını Büyükada’da geçiriyoruz. Adanın sakinliği, sıradanliği, sizi harekete çağıran sokakları, begonvilleri, fayton sesleri…
Akşamları yemekten daha sonra iskeleye indiğinizde tanıdık yüzler görmenin zevki, birlikte kahve içmek.
Çocukların sokaklarda özgürce dolaşabilmeleri, büyük kümeler halinde bisikletle oradan oraya gitmeleri.
Ada kıyılarında süzülen o hoş vapurlar… Vapurlarla yarışan o martılar.
2 gece evvel bir balık restaurantında oturuyorduk. Birden aklımıza geldi.
Birkaç sene öncesine kadar akşamüstleri vapurlarla adeta yarışan bir ihtiyar delikanlı vardı. birebir vakitte jet skisiyle.
Vapur denizde süzülürken, o da estetik hareketlerle vapurun yanında şov yapardı.
Vapurun dümen suyuna girer, apansızın yana geçer, sağa sola savrulur, her vakit dimdik, her vakit asil ve havalı bir biçimde jet skinin üstünde tabir yerindeyse gösteri yapardı.
Bembeyaz saçları, incecik bedeniyle, nitekim de bir ihtiyar delikanlıydı. Bildiğim kadarıyla bu gösterisini yaz ya da kış farketmez, daima sürdürürdü.
Hepimiz için her yaşta herşeyin başarılabildiğini ispatlar biçimde binerdi jet skisine. Gücü ise inanılmazdı.
Ne olmuştu sanki? Aslında kimdi? Bir kaç yıldır gözükmüyordu. Sanki birşey mi olmuştu?
Masada oturan herkes o ihtiyar delikanlıyı biliyordu. Merak etmiştik.
Hepimiz o ihtiyar delikanlıya sempati duyuyorduk. Yaşı hakkında iddialarda bulunmaya çalıştık. “80” dedi, birisi. “Yok”, dedik. “Belki de 60–65’ti bu biçimdelar lakin biz de genç olduğumuz için saçı beyazlamış herkesi 80 zannediyorduk.”
Yaklaşık bir 20 dakika yaşlı adam hakkında konuştuk.
Google’da bir araştırma yaptım. İhtiyar delikanlıyı soruşturdum. “Jet ski yapan ihtiyar büyükada” diye yazınca ekşi sözlükte bile vapuru jetski ile takip eden amca diye 3 sayfalık giriş yapıldığını gördüm.
Anladığım kadarıyla bu beyefendi 65 yaşlarında eşini kaybedince kendine bu biçimde bir hobi edinmiş. Jetskiye merak sarmış. esasen gençliğinde ulusal yüzücü olduğu için denizle ve suyla dost bir yapısı olduğu aşikar.
İsmi Doğan Şahin. Hacı Bekir Lokumları’nın damadıymış. Adada, İstanbul’ da vs. bir sürü konutları, hanları, hamanları varmış. Mali durumu çok yerinde yani. Hacı Bekir Lokumları’nın tek kızının damadı olduğu için de tüm idare ondaymış.
Arşivlerden bir röportajını okudum. Nebil Özgentürk’ün yazdığı.
Bu ihtiyar delikanlının denizle ilgili çılgınlığı yüzme ile başlamış. 15 yaşlarında.
Üniversite senelerında ise evvel yüzerek Sirkeci’den Büyükada’ya gelmiş.
Yetmemiş. Anadolu Kavağı’ndan Büyükada’ya yüzmüş.
çabucak sonrasında ise gayesini büyütmüş.
Manş Denizi’ni 14 saatte yüzerek geçmiş.
“Doğrusu epey zordu. Manş’ın en tehlikeli eseri denizanalarıydı. Çarptı mı vefata kadar yolu vardı. Birkaç sefer sıyırdı lakin sıkıntı atlattım. 14 saat boyunca yalnızca su ve glikoz almak zorundaydım. Yoksa şişerdim. Durmak da mümkün değildi, hem yüzüyor hem glikoz alıyordum.” demiş röportajında Doğan Şahin Beyefendi.
Eşi ölünce birinci sevdası olan yüzmeye dönmüş anladığım kadarıyla. Hatta 60’ından daha sonra Manş’ı geçen yüzücü olmayı da hayal etmiş fakat başını bir direğe vurunca ve hastanelik olunca bu hayalini rafa kaldırmış.
Yinde de denizle ilgili diğer bir amaç bulmuş kendine; jet ski.
Denizin ortasında dalgalarla boğuşmak yerine denizin üstüne çıkmış ve süzülmeyi seçmiş.
Vapurların gerisinden, yanından gitmesi de gösteri yapmak ya da hava atmak için değilmiş. İşi daha da zorlaştırmak içinmiş. Dalgasız suda jet ski kullanmak daha kolay olduğu için, o vapur dalgasına giriyor ve bu niçinle vapurları bekliyormuş.
Vapurun kendisi için dalga üreten bir makina olduğunu, pervane sularının ise orta kulaktan, parmak uçlarındaki adalelere kadar bedenini çalıştırdığını belirten deniz tutkunu, “Vapurlara elimle tutunacak kadar yaklaşıyorum. Futbolcu gol atınca tribünleri selamlar. Ben de jet-ski üzerinde İstanbulluları selamlıyorum” biçiminde konuşmuştu.
Ben görmedim lakin dediklerine nazaran jet skiye karşıt binme, jet ski ile takla atma üzere daha güç hareketler de Doğan Şahin Bey’deymiş.
Kanında uğraş ve “daha zoru, daha da zorunu başarmak” olan Doğan Beyefendi jet ski ile yalnızca ada sularında kalmamış. Yüzerek geçtiği yolları bu sefer denizin üzerinden kat etmiş.
Hatta jet ski ile Mersin’nden Girne’ye de gitmiş. Kıbrıs’da alkışlarla karşılanmış.
Son birkaç yıldır kendisini goremiyoruz. Umarım sıhhati yerindedir.
Bu sevdasını, tutkusunu çocuklarına, torunlarına geçirdi mi bilmiyorum.
Tek bildiğim hayallerinin peşinden gidersen başarırsın.
Yaşın hiçbir vakit geçmez.
Tek yapman gereken karar vermen ve harekete geçmen.
daha sonra…
daha sonra ne mi olur? Evvel şaşkınlıkla seni seyrederler. daha sonra bir balık restaurantında ismini bile bilmeyen beşerler senin yaptıklarını, başardıklarını konuşur. 65’inden daha sonra jet ski ye akrobatik binmek de olabilir bu, diğer bir şey de.
Siz kendinizi niçin durduruyorsunuz?
Hayal ettikleriniz için bugün bir adım atsanıza.
Sevgiyle,
Bahar Üner Anahmias
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
2017 Ağustos ayında yazdığım eski bir yazının ilham kaynağı bu hafta vefat etmiş. Doğan Şahin. Hacı Bekir Lokumlarınının Damadı diye biliniyordu. Çok üzüldüm. Ancak hoş bir ömrü olduğunu düşünerek içim rahatladı. Hatta şöyleki düşündüm; o gün yazımın başlığını “Siz Hiç Hayallerinizin Peşinden Gittiniz mi?” diye atmıştım. Doğan Şahin gitmiş. Tahminen de son anında “Hayatta Keşkelerim yerine İyikilerim Var” diye düşünüyordu. Kim bilir?
İşte o yazı… Size de ilham olması niyetiyle…
……………………………………
Yazlarımızın büyük kısmını Büyükada’da geçiriyoruz. Adanın sakinliği, sıradanliği, sizi harekete çağıran sokakları, begonvilleri, fayton sesleri…
Akşamları yemekten daha sonra iskeleye indiğinizde tanıdık yüzler görmenin zevki, birlikte kahve içmek.
Çocukların sokaklarda özgürce dolaşabilmeleri, büyük kümeler halinde bisikletle oradan oraya gitmeleri.
Ada kıyılarında süzülen o hoş vapurlar… Vapurlarla yarışan o martılar.
2 gece evvel bir balık restaurantında oturuyorduk. Birden aklımıza geldi.
Birkaç sene öncesine kadar akşamüstleri vapurlarla adeta yarışan bir ihtiyar delikanlı vardı. birebir vakitte jet skisiyle.
Vapur denizde süzülürken, o da estetik hareketlerle vapurun yanında şov yapardı.
Vapurun dümen suyuna girer, apansızın yana geçer, sağa sola savrulur, her vakit dimdik, her vakit asil ve havalı bir biçimde jet skinin üstünde tabir yerindeyse gösteri yapardı.
Bembeyaz saçları, incecik bedeniyle, nitekim de bir ihtiyar delikanlıydı. Bildiğim kadarıyla bu gösterisini yaz ya da kış farketmez, daima sürdürürdü.
Hepimiz için her yaşta herşeyin başarılabildiğini ispatlar biçimde binerdi jet skisine. Gücü ise inanılmazdı.
Ne olmuştu sanki? Aslında kimdi? Bir kaç yıldır gözükmüyordu. Sanki birşey mi olmuştu?
Masada oturan herkes o ihtiyar delikanlıyı biliyordu. Merak etmiştik.
Hepimiz o ihtiyar delikanlıya sempati duyuyorduk. Yaşı hakkında iddialarda bulunmaya çalıştık. “80” dedi, birisi. “Yok”, dedik. “Belki de 60–65’ti bu biçimdelar lakin biz de genç olduğumuz için saçı beyazlamış herkesi 80 zannediyorduk.”
Yaklaşık bir 20 dakika yaşlı adam hakkında konuştuk.
Google’da bir araştırma yaptım. İhtiyar delikanlıyı soruşturdum. “Jet ski yapan ihtiyar büyükada” diye yazınca ekşi sözlükte bile vapuru jetski ile takip eden amca diye 3 sayfalık giriş yapıldığını gördüm.
Anladığım kadarıyla bu beyefendi 65 yaşlarında eşini kaybedince kendine bu biçimde bir hobi edinmiş. Jetskiye merak sarmış. esasen gençliğinde ulusal yüzücü olduğu için denizle ve suyla dost bir yapısı olduğu aşikar.
İsmi Doğan Şahin. Hacı Bekir Lokumları’nın damadıymış. Adada, İstanbul’ da vs. bir sürü konutları, hanları, hamanları varmış. Mali durumu çok yerinde yani. Hacı Bekir Lokumları’nın tek kızının damadı olduğu için de tüm idare ondaymış.
Arşivlerden bir röportajını okudum. Nebil Özgentürk’ün yazdığı.
Bu ihtiyar delikanlının denizle ilgili çılgınlığı yüzme ile başlamış. 15 yaşlarında.
Üniversite senelerında ise evvel yüzerek Sirkeci’den Büyükada’ya gelmiş.
Yetmemiş. Anadolu Kavağı’ndan Büyükada’ya yüzmüş.
çabucak sonrasında ise gayesini büyütmüş.
Manş Denizi’ni 14 saatte yüzerek geçmiş.
“Doğrusu epey zordu. Manş’ın en tehlikeli eseri denizanalarıydı. Çarptı mı vefata kadar yolu vardı. Birkaç sefer sıyırdı lakin sıkıntı atlattım. 14 saat boyunca yalnızca su ve glikoz almak zorundaydım. Yoksa şişerdim. Durmak da mümkün değildi, hem yüzüyor hem glikoz alıyordum.” demiş röportajında Doğan Şahin Beyefendi.
Eşi ölünce birinci sevdası olan yüzmeye dönmüş anladığım kadarıyla. Hatta 60’ından daha sonra Manş’ı geçen yüzücü olmayı da hayal etmiş fakat başını bir direğe vurunca ve hastanelik olunca bu hayalini rafa kaldırmış.
Yinde de denizle ilgili diğer bir amaç bulmuş kendine; jet ski.
Denizin ortasında dalgalarla boğuşmak yerine denizin üstüne çıkmış ve süzülmeyi seçmiş.
Vapurların gerisinden, yanından gitmesi de gösteri yapmak ya da hava atmak için değilmiş. İşi daha da zorlaştırmak içinmiş. Dalgasız suda jet ski kullanmak daha kolay olduğu için, o vapur dalgasına giriyor ve bu niçinle vapurları bekliyormuş.
Vapurun kendisi için dalga üreten bir makina olduğunu, pervane sularının ise orta kulaktan, parmak uçlarındaki adalelere kadar bedenini çalıştırdığını belirten deniz tutkunu, “Vapurlara elimle tutunacak kadar yaklaşıyorum. Futbolcu gol atınca tribünleri selamlar. Ben de jet-ski üzerinde İstanbulluları selamlıyorum” biçiminde konuşmuştu.
Ben görmedim lakin dediklerine nazaran jet skiye karşıt binme, jet ski ile takla atma üzere daha güç hareketler de Doğan Şahin Bey’deymiş.
Kanında uğraş ve “daha zoru, daha da zorunu başarmak” olan Doğan Beyefendi jet ski ile yalnızca ada sularında kalmamış. Yüzerek geçtiği yolları bu sefer denizin üzerinden kat etmiş.
Hatta jet ski ile Mersin’nden Girne’ye de gitmiş. Kıbrıs’da alkışlarla karşılanmış.
Son birkaç yıldır kendisini goremiyoruz. Umarım sıhhati yerindedir.
Bu sevdasını, tutkusunu çocuklarına, torunlarına geçirdi mi bilmiyorum.
Tek bildiğim hayallerinin peşinden gidersen başarırsın.
Yaşın hiçbir vakit geçmez.
Tek yapman gereken karar vermen ve harekete geçmen.
daha sonra…
daha sonra ne mi olur? Evvel şaşkınlıkla seni seyrederler. daha sonra bir balık restaurantında ismini bile bilmeyen beşerler senin yaptıklarını, başardıklarını konuşur. 65’inden daha sonra jet ski ye akrobatik binmek de olabilir bu, diğer bir şey de.
Siz kendinizi niçin durduruyorsunuz?
Hayal ettikleriniz için bugün bir adım atsanıza.
Sevgiyle,
Bahar Üner Anahmias
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı