melegimsin
Member
Aşk, hepimizin ömrünü daha da güzelleştiren, etrafa gülen gözlerle bakmamızı sağlayan, şahane bir his. Lakin bu hoş his her vakit sonsuza kadar sürmüyor ve hoş biçimde sonlanmıyor.
Her şey hoş bir aşka adım atmanızla başlıyor.
Başlarda her şey süper gidiyor. Ayaklarınız yerden kesiliyor, güya tüm dünya sizin için dönüyor. O denli memnunsunuz ki hiç bir şeyin sizi üzemeyeceğinden o kadar eminsiniz.
çabucak sonrasında hoş günler yavaş yavaş geride kalmaya başlıyor.
Bitmek bilmeyen hengameler, yanlış anlaşılmalar, hiç düşünmeden ağızdan çıkan berbat kelamlar yüzünden münasebet bir çıkmaza giriyor. Maalesef ki bu süper aşk, acı bir biçimde sona eriyor.
daha sonra keder ve gözyaşının sizi hakim aldığı periyoda geçiyorsunuz.
Berbat sonla biten aşk, hayata olan inancınızı, olaylara karşı bakışınızı, insanlara olan fikirlerinizi bile etkiliyor. Artık hiç bir şeyden keyif almamaya başlıyorsunuz. Toplumsallaşmak, eğlenmek, hoş vakit geçirmek içinizden gelmiyor. Yalnızca bomboş durmak ve emeklerinize, saf hislerinize üzülmek istiyorsunuz.
Lakin hayat devam ediyor. Kendinizi toparlamak zorunda olduğunuzu biliyorsunuz.
aslına bakarsanız toparlıyorsunuz da. Acınız yerini anılara bırakıyor. bir daha hayata tutunuyorsunuz. Arkadaşlarınızla dışarı çıkıyor, o eski gülen yüzünüze bir daha kavuşuyorsunuz.
Ayrılık acısı da yeterlice tesirini yitirmeye başlıyor.
Hatta yeni bir beşerden hoşlanmaya, onunla hoş vakit geçirmeye başlıyorsunuz. Lakin ne yazık ki bu aşk da bir biçimde berbat sonuçla bitiyor. Tahminen hislerinize karşılık alamadınız, tahminen aldatıldınız, tahminen de ortada hiç bir sorun yokken terk edildiniz.
İşte filofobi yani aşık olma korkusu tam bu noktada başlıyor.
Yaşadığınız tüm kalp acıları, hayal kırıklıkları, yarı yolda bırakılmışlıklar birleşiyor ve kalbiniz buna daha fazla dayanamıyor. Tüm bu acı deneyimlerden ders çıkarıyorsunuz. Artık birebir acıları çekmek istemediğiniz için, kalbiniz savunmaya geçiyor.
Artık aşka inanmamaya hatta aşktan kaçmaya başlıyorsunuz.
Bir beşerden hoşlanmaya başladığınız an onu kendinizden uzaklaştırıyorsunuz. Zira artık kalbiniz epey yoruldu ve birebir acıları çekmek istemiyorsunuz. Aşık olma ihtimali bile sizi korkutuyor.
Kalbiniz üzere bedeniniz da aşka direnmeye başlıyor.
Aşık olmaktan ve bir daha yara almaktan o kadar korkuyorsunuz ki, hoşlandığınız kişinin yanından çabucak kaçmak ve tekrar onu görmemek istiyorsunuz. Mideniz bulanıyor, elleriniz terliyor.
Şayet aşık olmaktan korkuyorsanız, bunun niçini siz değil, bugüne kadar sizde derin yaralar açan insanlardır.
Aşktan korkmayın!
Onedio IQ’yu Facebook’tan takip etmeyi unutmayın!
Her şey hoş bir aşka adım atmanızla başlıyor.
Başlarda her şey süper gidiyor. Ayaklarınız yerden kesiliyor, güya tüm dünya sizin için dönüyor. O denli memnunsunuz ki hiç bir şeyin sizi üzemeyeceğinden o kadar eminsiniz.
çabucak sonrasında hoş günler yavaş yavaş geride kalmaya başlıyor.
Bitmek bilmeyen hengameler, yanlış anlaşılmalar, hiç düşünmeden ağızdan çıkan berbat kelamlar yüzünden münasebet bir çıkmaza giriyor. Maalesef ki bu süper aşk, acı bir biçimde sona eriyor.
daha sonra keder ve gözyaşının sizi hakim aldığı periyoda geçiyorsunuz.
Berbat sonla biten aşk, hayata olan inancınızı, olaylara karşı bakışınızı, insanlara olan fikirlerinizi bile etkiliyor. Artık hiç bir şeyden keyif almamaya başlıyorsunuz. Toplumsallaşmak, eğlenmek, hoş vakit geçirmek içinizden gelmiyor. Yalnızca bomboş durmak ve emeklerinize, saf hislerinize üzülmek istiyorsunuz.
Lakin hayat devam ediyor. Kendinizi toparlamak zorunda olduğunuzu biliyorsunuz.
aslına bakarsanız toparlıyorsunuz da. Acınız yerini anılara bırakıyor. bir daha hayata tutunuyorsunuz. Arkadaşlarınızla dışarı çıkıyor, o eski gülen yüzünüze bir daha kavuşuyorsunuz.
Ayrılık acısı da yeterlice tesirini yitirmeye başlıyor.
Hatta yeni bir beşerden hoşlanmaya, onunla hoş vakit geçirmeye başlıyorsunuz. Lakin ne yazık ki bu aşk da bir biçimde berbat sonuçla bitiyor. Tahminen hislerinize karşılık alamadınız, tahminen aldatıldınız, tahminen de ortada hiç bir sorun yokken terk edildiniz.
İşte filofobi yani aşık olma korkusu tam bu noktada başlıyor.
Yaşadığınız tüm kalp acıları, hayal kırıklıkları, yarı yolda bırakılmışlıklar birleşiyor ve kalbiniz buna daha fazla dayanamıyor. Tüm bu acı deneyimlerden ders çıkarıyorsunuz. Artık birebir acıları çekmek istemediğiniz için, kalbiniz savunmaya geçiyor.
Artık aşka inanmamaya hatta aşktan kaçmaya başlıyorsunuz.
Bir beşerden hoşlanmaya başladığınız an onu kendinizden uzaklaştırıyorsunuz. Zira artık kalbiniz epey yoruldu ve birebir acıları çekmek istemiyorsunuz. Aşık olma ihtimali bile sizi korkutuyor.
Kalbiniz üzere bedeniniz da aşka direnmeye başlıyor.
Aşık olmaktan ve bir daha yara almaktan o kadar korkuyorsunuz ki, hoşlandığınız kişinin yanından çabucak kaçmak ve tekrar onu görmemek istiyorsunuz. Mideniz bulanıyor, elleriniz terliyor.
Şayet aşık olmaktan korkuyorsanız, bunun niçini siz değil, bugüne kadar sizde derin yaralar açan insanlardır.
Aşktan korkmayın!
Onedio IQ’yu Facebook’tan takip etmeyi unutmayın!