EliteDizqn
Active member
Eskişehir’de PTT memurluğundan emekli 72 yaşındaki Mahmut Altıbaş, biriktirdiği “antika” telefonları konutunun garajında koruma ediyor. Altıbaş, en eskisi 126 yıllık İsveç imali bir telefon olan koleksiyonundaki kesimlere gözü üzere bakıyor.
Özgünlüğünü bozmadan, arızalı telefonlardan elde ettiği kesimlerle telefonların tamirini de yapan Altıbaş, bu irtibat aracının yıllar ortasındaki gelişmenini gözler önüne seren koleksiyonunu müzede sergilemek istiyor.
Mahmut Altıbaş, PTT’ye 1977’den itibaren senelerca hizmet verdiğini söylemiş oldu.
Emekli olduktan daha sonra, bilhassa 1980-1995 senelerında yaygın biçimde kullanılan jetonları, rozet, posta kutusu, postacı ve telgraf çantaları, santral, PTT’nin farklı kurumlara gönderdiği mektuplar üzere geçmişe ilişkin anıları da biriktirdiğini belirten Altıbaş, koleksiyonunun büyük kısmını antika telefonların oluşturduğunu anlattı.
PTT’de çalıştığı senelerdaki disiplinin, koleksiyoner olmasında kıymetli rol oynadığını vurgulayan Altıbaş, “İşimiz, tertipli ve tertipli olmaktı. Koleksiyoncu olmanın da yolu nizamdan geçiyor. 2 bine yakın gereci garajımda koruma ediyorum ve neyin nerede olduğunu biliyorum. 1990 yılında PTT, çalışanlarına özel bir telefon üretti. Birinci telefonum buydu. daha sonra merakım arttı ve koleksiyonum bu hale geldi” dedi.
“10 BİNİ AŞKIN PULDAN OLUŞAN KOLEKSİYONUM DA VAR”
Altıbaş, Covid-19 salgını sürecinde meskende kaldığı periyotta koleksiyonuyla daha fazla ilgilendiğini lisana getirdi.
PTT’de birinci mesai gününde işe başlama ikramı olarak kendisine pulu ihtimamla sakladığını aktaran Altıbaş, “Evimde 10 bini aşkın puldan oluşan koleksiyonum da var. Bu bir aşk, anlatılmaz yaşanır. Hayattayken koleksiyonumun müze olmasını istiyorum. Gençlerimizin irtibat araçlarına olan düşkünlüğü malum. Telefonun dünden bugüne nasıl bir değişim yaşadığını görmelerini isterim.” tabirlerini kullandı.
Altıbaş, insanların merak duyduğu alanlarla ilgili birikim yapmasının ehemmiyetine dikkati çekti.
Koleksiyonundaki her modülün kendisini geçmişe götürdüğünü belirten Altıbaş, şöyleki konuştu:
“1895 yılında, birinin konuştuğu, irtibat kurduğu bir telefon var elimde. Bu fazlaca heyecan verici. Aslında bu garajdaki her şeye birileri vaktinde dokundu. Vaktimin birden fazla onların bakımını yapmakla geçiyor. Bir şeyleri biriktirmek, beşere hem dinginlik veriyor birebir vakitte makus alışkanlıklardan uzak tutuyor. Uygun bir arkadaş etrafım, uygun bir eşim ve çocuklarım var. Aile olabilmeyi de geçmişe, anılara hürmet duymayı da bu sayede öğrendim. Aşığı olduğum kurumuma dair ne var ise biriktirmeye devam edeceğim.”
Özgünlüğünü bozmadan, arızalı telefonlardan elde ettiği kesimlerle telefonların tamirini de yapan Altıbaş, bu irtibat aracının yıllar ortasındaki gelişmenini gözler önüne seren koleksiyonunu müzede sergilemek istiyor.
Mahmut Altıbaş, PTT’ye 1977’den itibaren senelerca hizmet verdiğini söylemiş oldu.
Emekli olduktan daha sonra, bilhassa 1980-1995 senelerında yaygın biçimde kullanılan jetonları, rozet, posta kutusu, postacı ve telgraf çantaları, santral, PTT’nin farklı kurumlara gönderdiği mektuplar üzere geçmişe ilişkin anıları da biriktirdiğini belirten Altıbaş, koleksiyonunun büyük kısmını antika telefonların oluşturduğunu anlattı.
PTT’de çalıştığı senelerdaki disiplinin, koleksiyoner olmasında kıymetli rol oynadığını vurgulayan Altıbaş, “İşimiz, tertipli ve tertipli olmaktı. Koleksiyoncu olmanın da yolu nizamdan geçiyor. 2 bine yakın gereci garajımda koruma ediyorum ve neyin nerede olduğunu biliyorum. 1990 yılında PTT, çalışanlarına özel bir telefon üretti. Birinci telefonum buydu. daha sonra merakım arttı ve koleksiyonum bu hale geldi” dedi.
“10 BİNİ AŞKIN PULDAN OLUŞAN KOLEKSİYONUM DA VAR”
Altıbaş, Covid-19 salgını sürecinde meskende kaldığı periyotta koleksiyonuyla daha fazla ilgilendiğini lisana getirdi.
PTT’de birinci mesai gününde işe başlama ikramı olarak kendisine pulu ihtimamla sakladığını aktaran Altıbaş, “Evimde 10 bini aşkın puldan oluşan koleksiyonum da var. Bu bir aşk, anlatılmaz yaşanır. Hayattayken koleksiyonumun müze olmasını istiyorum. Gençlerimizin irtibat araçlarına olan düşkünlüğü malum. Telefonun dünden bugüne nasıl bir değişim yaşadığını görmelerini isterim.” tabirlerini kullandı.
Altıbaş, insanların merak duyduğu alanlarla ilgili birikim yapmasının ehemmiyetine dikkati çekti.
Koleksiyonundaki her modülün kendisini geçmişe götürdüğünü belirten Altıbaş, şöyleki konuştu:
“1895 yılında, birinin konuştuğu, irtibat kurduğu bir telefon var elimde. Bu fazlaca heyecan verici. Aslında bu garajdaki her şeye birileri vaktinde dokundu. Vaktimin birden fazla onların bakımını yapmakla geçiyor. Bir şeyleri biriktirmek, beşere hem dinginlik veriyor birebir vakitte makus alışkanlıklardan uzak tutuyor. Uygun bir arkadaş etrafım, uygun bir eşim ve çocuklarım var. Aile olabilmeyi de geçmişe, anılara hürmet duymayı da bu sayede öğrendim. Aşığı olduğum kurumuma dair ne var ise biriktirmeye devam edeceğim.”