EliteDizqn
Active member
Bireylerin kendi kendini memnun etmesi için icat edilmiş uygulamalar, ikramlar ve aktiviteler giderek gelişen bir sanayi haline gelirken psikologlar global çapta anksiyete ve depresyon olaylarının da giderek arttığını söylüyor.
Bu niçinle insanların keyifli olmakta niye “zorlandığı” merak konusu oluyor.
Independent Türkçe’nin aktardığına bakılırsa, İrlanda’daki RCSI Tıp ve Sıhhat Bilimleri Üniversitesi’nin Müspet Psikoloji ve Sıhhat Merkezi’nde bakılırsav alan kıdemli öğretim üyesi Jolanta Burke, bu sorunun karşılığını The Conversation’da kaleme aldığı yazıda aradı.
MUTLULUĞUN GENETİK TEMELİ VAR MI?
2005’te hakemli mecmua Review of General Psychology’de yayımlanan bir araştırmada mutluluğun yüzde 50’sinin genlere dayandığı söz edilmişti. Bulgulara nazaran yüzde 10’u bireylerin ortasında bulunduğu şartlara ve yüzde 40’ı ise “çabaya” dayanıyordu.
Fakat Burke’ün aktardığına bakılırsa bu memnunluk pastası, artık gözden düşmüş olan genetikle ilgili var iseyımlara dayandığı için geniş çapta tenkit almıştı.
Ayrıyeten makale, mutsuzluğun “suçunu” bir daha bireylere yıkmakla itham edilmişti. Kelam konusu çıkarımlar memnunluk formüllerini öne sürmeleri için “şahsi gelişim koçlarına” fırsat tanıyordu.
Bu tenkitlere karşılık vermek isteyen araştırmacılar ise 2019’da yeni bir makale kaleme almış ve genetikle etraf içindeki etkileşime daha incelikli bir yaklaşım geliştirmişti.
İNSAN TABİATI VE ÇEVRESEL ŞARTLAR
Burke işte buradan hareketle yetiştirilme usulü ve insan tabiatı içindeki bağa dair yorumlarını lisana getiriyor.
“Genler, insanların etraflarını oluşturmalarını sağlayan davranışları tesirler. (…) Tıpkı biçimde, etraf de gen tabirini değiştirebilir” diyen bilim insanı kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Bu niçinle birebir ortamda yetişen iki kişi farklı reaksiyonlar verebilir. Ayrıyeten, insanların daha memnun olup olamayacakları ‘çevresel duyarlılıklarına’, yani değişim yeteneklerine bağlıdır.”
Burke, “Bazı beşerler etraflarına karşı hassastır ve bu niçinle hem olumsuz tıpkı vakitte olumlu olaylara reaksiyon olarak niyetlerini, hislerini ve davranışlarını kıymetli ölçüde değiştirebilir” diye ekledi.
Bilim insanına göre kimilerinin okuduğu müspet psikoloji kitaplarından yahut katıldığı atölyelerden daha epey etkilenmesi ve bu tesirin daha uzun sürmesi işte bu farktan kaynaklanıyor. Burke, kelamlarını şu biçimde sürdürüyor:
Herkeste işe yarayacak müspet psikoloji müdahalesi icat edilemez. Zira biz DNA’mız kadar benzersiziz.
MUTSUZ OLMAYA MAHKUM MUYUZ?
Etrafa karşı daha hassas bireylerin ruhsal refahını sağlıklı bir hayat üslubu benimseyerek artırması mümkün. Burke’e bakılırsa bu şahıslar daha fazla “genetik plastisiteye” sahip. Beynin etrafla etkileşiminin ve öğrenme tecrübesinin kararında, değişme ve bir daha yapılanma kapasitesine sahip bulunmasına plastisite ismi veriliyor.
Fakat bilim insanı birtakım şahısların ruhsal güzelleşme için biraz daha fazla gayret etmek zorunda kalabileceğini vurguluyor. Bu gayret kelam konusu bireylerin daha uzun müddet mutsuz olmaya devam edeceği manasına gelebilir.
Öte yandan Burke, bu noktada genetiğin her şey olmadığını vurguluyor. “Genetik, refahımızda kıymetli bir rol oynasa bile, kim olduğumuzu belirlemez” diyen bilim insanı kelamlarını şöyleki sürdürüyor:
Kıymetli olan nerede, kiminle ve nasıl yaşayacağımıza dair seçimlerimizdir. Bu hem bizim mutluluğumuzu tıpkı vakitte gelecek jenerasyonların memnunluğunu tesirler.
Bu niçinle insanların keyifli olmakta niye “zorlandığı” merak konusu oluyor.
Independent Türkçe’nin aktardığına bakılırsa, İrlanda’daki RCSI Tıp ve Sıhhat Bilimleri Üniversitesi’nin Müspet Psikoloji ve Sıhhat Merkezi’nde bakılırsav alan kıdemli öğretim üyesi Jolanta Burke, bu sorunun karşılığını The Conversation’da kaleme aldığı yazıda aradı.
MUTLULUĞUN GENETİK TEMELİ VAR MI?
2005’te hakemli mecmua Review of General Psychology’de yayımlanan bir araştırmada mutluluğun yüzde 50’sinin genlere dayandığı söz edilmişti. Bulgulara nazaran yüzde 10’u bireylerin ortasında bulunduğu şartlara ve yüzde 40’ı ise “çabaya” dayanıyordu.
Fakat Burke’ün aktardığına bakılırsa bu memnunluk pastası, artık gözden düşmüş olan genetikle ilgili var iseyımlara dayandığı için geniş çapta tenkit almıştı.
Ayrıyeten makale, mutsuzluğun “suçunu” bir daha bireylere yıkmakla itham edilmişti. Kelam konusu çıkarımlar memnunluk formüllerini öne sürmeleri için “şahsi gelişim koçlarına” fırsat tanıyordu.
Bu tenkitlere karşılık vermek isteyen araştırmacılar ise 2019’da yeni bir makale kaleme almış ve genetikle etraf içindeki etkileşime daha incelikli bir yaklaşım geliştirmişti.
İNSAN TABİATI VE ÇEVRESEL ŞARTLAR
Burke işte buradan hareketle yetiştirilme usulü ve insan tabiatı içindeki bağa dair yorumlarını lisana getiriyor.
“Genler, insanların etraflarını oluşturmalarını sağlayan davranışları tesirler. (…) Tıpkı biçimde, etraf de gen tabirini değiştirebilir” diyen bilim insanı kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Bu niçinle birebir ortamda yetişen iki kişi farklı reaksiyonlar verebilir. Ayrıyeten, insanların daha memnun olup olamayacakları ‘çevresel duyarlılıklarına’, yani değişim yeteneklerine bağlıdır.”
Burke, “Bazı beşerler etraflarına karşı hassastır ve bu niçinle hem olumsuz tıpkı vakitte olumlu olaylara reaksiyon olarak niyetlerini, hislerini ve davranışlarını kıymetli ölçüde değiştirebilir” diye ekledi.
Bilim insanına göre kimilerinin okuduğu müspet psikoloji kitaplarından yahut katıldığı atölyelerden daha epey etkilenmesi ve bu tesirin daha uzun sürmesi işte bu farktan kaynaklanıyor. Burke, kelamlarını şu biçimde sürdürüyor:
Herkeste işe yarayacak müspet psikoloji müdahalesi icat edilemez. Zira biz DNA’mız kadar benzersiziz.
MUTSUZ OLMAYA MAHKUM MUYUZ?
Etrafa karşı daha hassas bireylerin ruhsal refahını sağlıklı bir hayat üslubu benimseyerek artırması mümkün. Burke’e bakılırsa bu şahıslar daha fazla “genetik plastisiteye” sahip. Beynin etrafla etkileşiminin ve öğrenme tecrübesinin kararında, değişme ve bir daha yapılanma kapasitesine sahip bulunmasına plastisite ismi veriliyor.
Fakat bilim insanı birtakım şahısların ruhsal güzelleşme için biraz daha fazla gayret etmek zorunda kalabileceğini vurguluyor. Bu gayret kelam konusu bireylerin daha uzun müddet mutsuz olmaya devam edeceği manasına gelebilir.
Öte yandan Burke, bu noktada genetiğin her şey olmadığını vurguluyor. “Genetik, refahımızda kıymetli bir rol oynasa bile, kim olduğumuzu belirlemez” diyen bilim insanı kelamlarını şöyleki sürdürüyor:
Kıymetli olan nerede, kiminle ve nasıl yaşayacağımıza dair seçimlerimizdir. Bu hem bizim mutluluğumuzu tıpkı vakitte gelecek jenerasyonların memnunluğunu tesirler.