EliteDizqn
Active member
Hazırgiyim ve moda markası Lug Von Siga’nın kurucusu ve kreatif yöneticisi Gül Ağış, her alanda hayli süratli bir tüketimin olduğunu vurgulayarak “Doyumsuz olmamak lazım. Bu dünyadan ne alıyorum diye değil ne veriyorum diye düşünmeliyiz” dedi.
– Tasarım dünyası nereye gidiyor?
Dijital, her şeyin dinamiğini değiştirdi. Piyasada zanaat, kültürle beslenen markalara gereksinim var. Herşeyin birebir olmadığı dizaynlar isteniyor. Çok süratli tüketim var, bu beni yoruyor. Her birimizin biraz düşünüp bu kozmosa ne veriyoruz diye düşünmesi lazım. Kapıda kıtlık. Biz organik pamuk kullanmasını artırıyoruz, daha az polyester kullanıyoruz. Her sattığımız esere karşılık beş ağaç dikiyoruz. Bu dünyadan ne alıyorum değil de ne veriyorum diye bakıyoruz. Her şeyi yapayım daha fazla para kazanayım mantığından çıkmalıyız. Doyumsuz olmamak lazım. Milyon adetler üretmek zorunda değilsin. Bunu yapmadan da dünya markası olunur. örneğin benim müşterilerim geliyor iki elbise alıyor, üçüncüyü almayın diyorum. Gerek yok, birbirine benziyor.
– Koleksiyonları geliştirirken nelerden esinleniyorsunuz?
Birinci koleksiyonumu 13 yıl evvel global ısınmayla ilgili yapmıştım. bu biçimde kimse anlamadı. kuvvetli ve inancı doğrultusunda giden bayanların hayranı oldum. Her şeye direnen, farklı olabilen… Frida Kahlo, Agatha Christie, Simone de Beauvoir’dan etkilendim, onlardan esinlenip koleksiyonlar yaptım.
– Teşebbüsçü olmak isteyen bayanlara neler öneriyorsunuz?
Kendinize olan inancınız tamsa yola çıkın ve asla vazgeçmeyin. Özenti işler yapmasınlar. Gençler şu anda epeyce sabırsızlar. Tüketimde de bu biçimde. Çabucak artık sahip olmak zorunda değilsin. Ben her şeyi yaparım psikolojisi olmamalı. Sesin berbatsa çıkıp müzik da söyleme.
– Bayana şiddet fazlaca arttı, nasıl çözülecek bu?
Devletin değerli kurallar ve yasalar oluşturması gerekiyor. İstanbul Mukavelesi yaşatır. Biz yıllar evvel “gözyaşları şahidimdir” diye töre koleksiyonu yapmıştık. Sanatkarların, öne çıkan insanların bu sorunu daha fazla dillendirmesi gerekiyor. Bayanları destekleyecek projeler geliştirilmeli.
– Nasıl başladı meslek seyahatiniz?
4 yaşında etek çizerek başladı benim serüvenim. daha sonra 16 yaşında Paris’e moda okuluna kabul edildim. Lakin annem müsaade vermedi gitmeme. Bilkent Üniversitesi’nde İngiliz lisanı ve edebiyatı okudum. daha sonra “İtalya’ya gideceğim, bu işi sıfırdan öğreneceğim” dedim. Milano Istituto Marangoni’de moda tasarımı okudum. Sınıfımı birincilikle bitirdim.
Politecnico Di Design Üniversitesi’nde yüksek lisansa binlerce kişi içinde seçilen tek yabancıydım. Armani’de staj yaptım. Annemin vefatıyla Türkiye’ye döndüm. O devir Dior’dan teklif almıştım ancak kabul etmedim. Hazırgiyim şirketi kuracağım ve dünyaya satacağım dedim. Bizim köklerimiz hayli bedelli, bunları ön plana çıkarmamız lazım. Artık markamızla ABD, İngiltere, İtalya, Almanya, Avusturya’nın da dahil olduğu 60’ı aşkın noktada varız. Dünyaya katma bedelli eseri kabul ettirdik. Vegan kumaşlar kullanıyorum.
– Tasarım dünyası nereye gidiyor?
Dijital, her şeyin dinamiğini değiştirdi. Piyasada zanaat, kültürle beslenen markalara gereksinim var. Herşeyin birebir olmadığı dizaynlar isteniyor. Çok süratli tüketim var, bu beni yoruyor. Her birimizin biraz düşünüp bu kozmosa ne veriyoruz diye düşünmesi lazım. Kapıda kıtlık. Biz organik pamuk kullanmasını artırıyoruz, daha az polyester kullanıyoruz. Her sattığımız esere karşılık beş ağaç dikiyoruz. Bu dünyadan ne alıyorum değil de ne veriyorum diye bakıyoruz. Her şeyi yapayım daha fazla para kazanayım mantığından çıkmalıyız. Doyumsuz olmamak lazım. Milyon adetler üretmek zorunda değilsin. Bunu yapmadan da dünya markası olunur. örneğin benim müşterilerim geliyor iki elbise alıyor, üçüncüyü almayın diyorum. Gerek yok, birbirine benziyor.
– Koleksiyonları geliştirirken nelerden esinleniyorsunuz?
Birinci koleksiyonumu 13 yıl evvel global ısınmayla ilgili yapmıştım. bu biçimde kimse anlamadı. kuvvetli ve inancı doğrultusunda giden bayanların hayranı oldum. Her şeye direnen, farklı olabilen… Frida Kahlo, Agatha Christie, Simone de Beauvoir’dan etkilendim, onlardan esinlenip koleksiyonlar yaptım.
– Teşebbüsçü olmak isteyen bayanlara neler öneriyorsunuz?
Kendinize olan inancınız tamsa yola çıkın ve asla vazgeçmeyin. Özenti işler yapmasınlar. Gençler şu anda epeyce sabırsızlar. Tüketimde de bu biçimde. Çabucak artık sahip olmak zorunda değilsin. Ben her şeyi yaparım psikolojisi olmamalı. Sesin berbatsa çıkıp müzik da söyleme.
– Bayana şiddet fazlaca arttı, nasıl çözülecek bu?
Devletin değerli kurallar ve yasalar oluşturması gerekiyor. İstanbul Mukavelesi yaşatır. Biz yıllar evvel “gözyaşları şahidimdir” diye töre koleksiyonu yapmıştık. Sanatkarların, öne çıkan insanların bu sorunu daha fazla dillendirmesi gerekiyor. Bayanları destekleyecek projeler geliştirilmeli.
– Nasıl başladı meslek seyahatiniz?
4 yaşında etek çizerek başladı benim serüvenim. daha sonra 16 yaşında Paris’e moda okuluna kabul edildim. Lakin annem müsaade vermedi gitmeme. Bilkent Üniversitesi’nde İngiliz lisanı ve edebiyatı okudum. daha sonra “İtalya’ya gideceğim, bu işi sıfırdan öğreneceğim” dedim. Milano Istituto Marangoni’de moda tasarımı okudum. Sınıfımı birincilikle bitirdim.
Politecnico Di Design Üniversitesi’nde yüksek lisansa binlerce kişi içinde seçilen tek yabancıydım. Armani’de staj yaptım. Annemin vefatıyla Türkiye’ye döndüm. O devir Dior’dan teklif almıştım ancak kabul etmedim. Hazırgiyim şirketi kuracağım ve dünyaya satacağım dedim. Bizim köklerimiz hayli bedelli, bunları ön plana çıkarmamız lazım. Artık markamızla ABD, İngiltere, İtalya, Almanya, Avusturya’nın da dahil olduğu 60’ı aşkın noktada varız. Dünyaya katma bedelli eseri kabul ettirdik. Vegan kumaşlar kullanıyorum.