EliteDizqn
Active member
Emekli öğretim üyesi, hidrobiyolog Dr. Erol Kesici, Eğirdir ve Beyşehir göllerinin bir vakit içinder hem yörenin hem ülkenin doğal su ve su eserleri kaynağı olduğunu fakat son senelerda doğal balık cinslerini bulmanın imkansız hale geldiğini söylemiş oldu.
Bu göllerin doğal ekosisteminde 10’dan fazla otçul tatlısu balığı yaşadığı senelerda balıkçı sayısının da 8 bini bulduğunu lisana getiren Dr. Kesici, “Otçul balıklar kalmayınca göllerde çok bitki artışı, kirlilik ve kurumalar da yaşandı. Günümüzde bu göllerimizde gerçek balıkçı sayısı 100 civarında. yıllar evvel adeta balıkların kaynadığı göllerin içi adeta boşaldı. Artık doğal balık avlamak mümkün değil” dedi.
‘TAVUK KÜMESİNE BIRAKILAN TİLKİ GİBİ’
1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan tiplerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil cinslerin tavuk kümesine bırakılan tilki gibi göldeki doğal balık çeşitlerinin jenerasyonunun tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu.
Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı gölde besin bulamayınca bu kere kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
4 CİNSİN JENERASYONU TÜKENDİ
İstilacı etçil çeşitlerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım’a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı cinsler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık cinsleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 çeşidin en az 4’ünün jenerasyonunun tükenmesine, başka cinslerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal tipler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının çeşitlerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı tiplerinin de kuşakları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
İlk defa 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda fazlaca kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, şöyleki konuştu:
“Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta beraberinde olurdu. Oltalarda salkım biçiminde kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin kuşağı tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar hayli fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü.”
Bu göllerin doğal ekosisteminde 10’dan fazla otçul tatlısu balığı yaşadığı senelerda balıkçı sayısının da 8 bini bulduğunu lisana getiren Dr. Kesici, “Otçul balıklar kalmayınca göllerde çok bitki artışı, kirlilik ve kurumalar da yaşandı. Günümüzde bu göllerimizde gerçek balıkçı sayısı 100 civarında. yıllar evvel adeta balıkların kaynadığı göllerin içi adeta boşaldı. Artık doğal balık avlamak mümkün değil” dedi.
‘TAVUK KÜMESİNE BIRAKILAN TİLKİ GİBİ’
1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan tiplerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil cinslerin tavuk kümesine bırakılan tilki gibi göldeki doğal balık çeşitlerinin jenerasyonunun tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu.
Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı gölde besin bulamayınca bu kere kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
4 CİNSİN JENERASYONU TÜKENDİ
İstilacı etçil çeşitlerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım’a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı cinsler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık cinsleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 çeşidin en az 4’ünün jenerasyonunun tükenmesine, başka cinslerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal tipler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının çeşitlerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı tiplerinin de kuşakları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
İlk defa 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda fazlaca kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, şöyleki konuştu:
“Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta beraberinde olurdu. Oltalarda salkım biçiminde kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin kuşağı tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar hayli fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü.”