Çocukları yetişkinlikte daha az fonksiyonel hale getiren 10 toksik ebeveyn davranışı

EliteDizqn

Active member
Mary Trump’ın yeni kitabı, “Çok Fazla ve Asla Gereğince: Ailem Dünyanın En Tehlikeli Adamını Nasıl Yarattı”, kimi insanların, aile işlevsizliğinin çocukları nasıl etkilediğini merak etmesine niye oluyor. Çocukların toksik ebeveynlik davranışlarına maruz kaldıklarında ne cins yetişkinler olduklarıyla ilgili araştırmalar yapan Trump, birden fazla insanın kabul ettiği istismar ve ihmal üzere önemli berbat muamelenin çocuklar üzerinde kalıcı bir tesiri olması konusunda daha az ‘ciddi’ olan davranışların da kalıcı tesirlerinden bahsediyor.

Terapistler, dış dünyaya nazaran düzgün işleyen kimi ailelerin kapalı kapılar gerisinde fonksiyonsuz aile dinamikleriyle delik deşik olduğunu gördüklerini söylüyor. Ve bunların istismar teşkil etmemesi yahut aile haricinde kimse tarafınca görülmemeleri, çocukların sağlıklı yetişkinler olmasını engellemeyecekleri manasına gelmiyor.

İşte çocukları yetişkinlikte daha az fonksiyonel hale getirebilecek 10 toksik ebeveynlik davranışı:

1. ÇOCUKLARI ACIDAN KORUMAK

2. HİSLERİNİ GEÇERSİZ KILMAK


Çocuklara “endişelenmeyi bırak” yahut “ağlamayı kes” demek, hislerinin makus olduğu bildirisini verir. Onlara hislerini saklamaları yahut bu hislerle savaşmaları gerektiğini öğretir. Bu sebeple çocuklar hislerini maskeleyerek ve acılarını sağlıksz yollarla bastırarak büyüyebilirler.

3. SADECE MUVAFFAKİYETLERİNİ ÖVMEK

Ebeveynler çocukları bir matematik imtihanında harika puan aldıkları yahut oyundaki yüksek sıralaması sebebiyle övdüğünde, onlara muvaffakiyetlerinin her şeyden daha kıymetli olduğunu öğretirler. Yalnızca muvaffakiyetleri için övgü duyan çocuklar ne kıymetine olursa olsun başarılı olmaları gerektiğini düşünen yetişkinler haline gelebilirler. Bu sebeple de kazanmak için palavra söylemeye, hile yapmaya ve çalmaya daha istekli olabilirler.


4. ÇOCUKLARI ARACILIĞIYLA VEKALETEN YAŞAMAK

Ebeveynlerin de güzelleşmemiş duygusal yaraları vardır. Ve bu yaraları güzelleştirmenin bir yolu olarak çocuklarının aracılığıyla yaşamaya çalışmak cazip gelebilir. Fakat bir ebeveyn, bir çocuğa, kendi gerçekleştiremediği hayallerine ulaşmaya çalışması konusunda ısrar ettiğinde, çocuklarının kuvvetli bir benlik duygusu olmadan büyümesi olasıdır. Ebeveynlerine karşı kırgın olabilirler, bununla birlikte karar vermelerine yardımcı olmaları için onlara bağımlı olabilirler.

5. HARİKALIK BEKLEMEK

Çıtayı yükseğe ayarlamak çocuklar için âlâ olabilir. Onlara düşündüklerinden daha fazlasını yapabileceklerini öğretir. Lakin harikalık beklemek, kendilerini asla ölçemeyecekleri üzere hissetmelerine niye olabilir. Onlara yapabileceklerini dediğiniz şeyi başaramadıklarında, gereğince uygun olmadıklarını hissederek büyüyebilirler.

6. İTAAT İÇİN KAYGIYI KULLANMAK

Bir ebeveyn, çocuklara göz korkutucu bakışlar atsın, onları utandırmakla ya da vurmakla tehdit ediyor olsun, çocukları itaat için korkutmak geri tepebilir. Sahiden yanlışsız olduğuna inandıkları şeyler yerine kaygıya dayalı kararlar verme olasılıkları daha yüksek olacaktır. Bu onların sağlıklı ahlaki pusuladan mahrum bir yetişkin olmalarına niye olabilir.

7. ÇOCUKLARININ GÖZÜNE GİRMEYE ÇALIŞMAK

Ebeveynler boşandıktan daha sonra yahut hala memnun bir biçimde evliyken bir arada ebeveynlik yapıyor olsun, birtakım ebeveynler “favori” olmak için hayli çalışıyor. Bir çocuğun iltimasını kazanmak, ebeveynin bir an için kendini âlâ hissetmesine niye olsa da, sonunda çocuklar kaybeder. İstediklerini elde etmenin bir yolu olarak diğerlerini manipüle eden yetişkinler haline gelebilirler.


8. SUÇLULUK HİSSİNİ BİR ARAÇ OLARAK KULLANMAK

Çocuğunuza eşyalarını ödemek için ne kadar fazlaca çalıştığınızı daima hatırlatmak yahut sahiden ebeveynlerini sevse daha âlâ kelam dinleyeceği konusunda ısrar etmek, çocukları istediklerini yapma konusunda hatalı hissettirebilir. bununla birlikte, imtihanda kopya çekmek isteyen o arkadaşa ya da suçluluk duymasına niye olacak öteki davranışlara için kolay maksatlar olacakları manasına gelir. Ya da suçluluk hissini sevdiklerine karşı da bir silah olarak kullanarak birebir kalıbı tekrar eden yetişkinlere dönüşebilirler.

9. ÇOCUKLARINI ‘EBEVEYNLEŞTİRMEK’

Yetişkinlere inanç duymayan yahut karar verme konusunda inançsız olan ebeveynler, çocuklarının adım atmasına bağlı olabilir. Çocuklara taşıyabileceklerinden daha fazla bilgi ve sorumluluk vermek, tasalarını artırır ve aileyi yönetecek donanıma sahip olmadığınız hissini uyandırır. Sonuç olarak, inançta kalmak için etraflarındaki her şeyi daima denetim etmeleri gerektiğini hisseden kaygılı yetişkinler olarak büyüyebilirler.

10. DUYGUSAL OLARAK ULAŞILMAZ OLMAK

Bir klişe bulunmasına karşın çocukların sizin varlığınıza armağanlardan daha hayli gereksinimi olduğu doğrudur. Daima telefonlarına bakan yahut çocuklarını duygusal olarak desteklemek için epey meşgul ve gerilimli olan ebeveynler, çocuklarının duygusal gelişmenini teşvik edemeyebilir. Duygusal olarak uygun olmayan anne babalarla büyüyen çocuklar, yetişkinlikte sağlıklı ve manalı münasebetler geliştirmekte zorlanabilir.