Trendio
Active member
Durum: 30.12.2022 18:00
Yenilebilir yiyecekleri çöpten kurtarmak – çevresel nedenlerle yıllar önce başlayan şey, fiyatların yüksek olduğu zamanlarda olduğundan çok daha fazlasıdır. Ancak gıda paylaşım girişimleri kendilerini gıda bankalarına rakip olarak görmemektedir.
Marie-Theres Hohenner, Mainz-Gonsenheim’daki “Your Good Neighbor” süpermarkete büyük bir omuz çantasıyla geliyor. Doğrudan girişte sergilenen görüntülerle ilgilenmiyorlar. Direk arka bahçeye çıkıyor. Orada şube müdürü Werner Schmidt, çöp kutusuna gitmemesi gereken küçük kusurları olan yiyecekleri ayırdı.
Foodsharing derneğinin gönüllü çalışanı, yenilebilir ürünleri toplamak ve dağıtmak için haftada bir kez gelir. Hohenner’ın bakışları elmalar, havuçlar ve süt ürünleri ile birkaç adımda geziniyor: “Bugün, son kullanma tarihi geçmiş şeyler ile artık eskisi kadar güzel görünmeyen çürükleri olan yiyeceklerin bir karışımı. Çoğu tüketici bunları almıyor. artık onlarla.”
Hohenner gibi, gıda israfına karşı ülke çapındaki derneğe on binlerce kişi katılıyor. Daha fazla kaynak ve çevreyi korumak için süpermarketlerde artık kimsenin almak istemediği yenilebilir ürünleri topluyor ve ücretsiz olarak dağıtıyorlar. On yıl önce daha fazla sürdürülebilirlik fikri olarak başlayan şey, yüksek fiyatlar nedeniyle giderek daha fazla insan için günlük yaşamda önemli bir yardımcı haline geliyor.
“Kimseden bir şey almıyoruz”
Şube müdürü Schmidt, satılamayan mallarından arta kalanların kullanılmasından da memnun. 38 yıl önce gıda sektörüne adım attı. “Mesleği öğrendiğim çok eski zamanlardan hatırlıyorum. O zamanlar, geriye kalan her şey çöpe gidiyordu. Kimsenin çöp kutusuna gidip bir şeyler çıkarmadığından emin olmak için hala kontroller yapılıyordu. Bugün orada Yiyecekler var. bankalar veya yiyecek paylaşımı. Bence bu harika. Ayrıca buna güvenen birçok insan var.”
Hohenner dinler ve başını sallar. “Yardım kuruluşlarıyla çalışıyoruz. Tafel’in aksine, son kullanma tarihi geçmiş şeyleri dağıtmamıza da izin veriliyor. Bu yüzden kimseden bir şey almıyoruz.”
Marie-Theres Hohenner marketlere bakıyor.
Resim: Axel John, SWR
Yiyecek kurtarıcı bir merdiveni kapar, arabasına koşar ve bagajına bir kutuyu arka arkaya istifler. Neden normal işi ve ailesinin yanında gönüllü olarak çalışıyor? “Böyle bir şeyin atılmasına dayanamıyorum. Annemle babam savaş kuşağından. Beni şekillendiren de bu. Bugün yemeğe çok az değer veriyoruz.”
Yiyecek paylaşımı ilkesine olan ilgi de Mainz’de yıllardır artıyor. Ancak Hohenner’a göre fiyatlardaki genel artış nedeniyle geçen yıl bu fikir bir kez daha destek gördü. “Mainz grubumuzda daha fazla araştırma görüyorum,” diyor arabasını çalıştırıp bir gündüz bakımevine doğru yol alırken. “Pikap sayısı da yavaş ama istikrarlı bir şekilde artıyor.”
gönüllü ağı
Mainz’den gelen raporlar, Frank Bowinkelmann’ın Köln’deki deneyimlerine karşılık geliyor. Foodsharing Almanya’nın yönetim kurulu üyesi ve kurucu üyelerinden biridir. Bowinkelmann, “Yiyecekleri diğer şeylerin yanı sıra teslim alma istasyonlarına dağıtıyoruz. Kimin neyi ne zaman aldığını tam olarak bilmiyoruz” diyor. “Ancak bölgesel olarak gıda bankalarıyla yakın işbirliği yapıyoruz. Oradaki yerel gıda arzı çoğu zaman yeterli olmuyor. Daha sonra dağıtım dolaplarımız hakkında bilgi veriyoruz. İzlenimlerimize göre 2022’de talep ve ihtiyaç da arttı – çünkü enflasyon ve Ukrayna’nın savaş mültecileri yüzünden.”
Gıda paylaşım derneği on yıl önce kuruldu – gerçek bir taban hareketi. O zamandan beri Almanya, Avusturya ve İsviçre’deki Foodsavers adlı kuruluşlar 82 milyon kilogramdan fazla yiyeceğin çöpe atılmasını önledi.
Bir gönüllü ağı girişimin temelidir. Yiyecekleri ilgili bölgedeki katılımcı işletmelerden alıp sözde “adil bölücülere” getiriyorlar. Bu, ülke çapında giderek daha fazla şehirde çalışıyor. Platform, kendi ifadelerine göre ülke çapında 136.000 gönüllüyü birbirine bağlıyor.
Mainz üzerinden dağıtım turu
Bu arada Marie-Theres Hohenner, Evanjelik Diriliş Kilisesi’nin gündüz bakım merkezine geldi. Aşçı meyve ve sebze tepsilerini gülümseyerek alır ve mutfağa getirir.
Rahip Jens Martin Sautter de doğumdan memnun. Kreş, artan fiyatlar nedeniyle artık maliyetlerine dikkat etmek zorunda. “Elbette bu bir kazan-kazan durumu. Eşyaların çöpe gitmesini istemiyoruz ve maliyetlerimizi düşük tutmamız gerekiyor. Mutfakta kullanmadıklarımızı velilere dağıtıyoruz. Gıda bağışı da yapıyoruz. kilisede akşamları sandıklar hep boştur.”
Evanjelik Diriliş Kilisesi’nin gündüz bakım merkezindeki aşçı meyve ve sebzeleri kabul ediyor.
Resim: Axel John, SWR
Gıda kurtarıcısı için burada kreşte sadece maddi yardım değil, aynı zamanda maddi olmayan değerler de önemlidir. “Çocuklar burada pek fazla şeyin çöpe atılmadığının farkındalar. Ayrıca yiyeceklere saygılı davranmayı da en başından öğreniyorlar.”
Hohenner daha sonra, oldukça zayıf bir sosyal yapıya sahip bir işçi sınıfı bölgesi olan Mombach bölgesine gitti. Burada sözde “adil bölme dolaplarını” dolduruyor. Mainz’de şu anda altı konum var. Bir arkadaş doldurmaya yardım eder. Hohenner, “Teklifimiz burada çok iyi karşılandı – bir yandan sürdürülebilirlik konusunun önemli olduğu kişiler tarafından. Öte yandan, giderek kıt hale gelen müşteri sayısı da artıyor” diyor.
İlk koleksiyoncular çabuk gelir
Dolaplar hızla biber, marul ve havuçla dolar. Şimdi Hohenner, Mombach’ın yiyecek paylaşım grubuna yeni bir teslimat olduğuna dair bir mesaj yazıyor. Birkaç dakika sonra ilk koleksiyoncular gelir. Bunlar, özellikle kaynakları korumak isteyen gençleri içerir.
Öğleden sonra hava karardığında daha fakir insanlar da gelir. Yaşlı bir beyefendi dışında herkes anonim kalmak ve zor durumları hakkında neredeyse hiç konuşmak istemiyor. “Her şey pahalılaşıyor. Çok daha zorlaştı” diyor. “Bir emekli olarak, her zaman bir şeyler alabilecek kadar çok şeyim yok. Bu, burada harika bir şey ve kişisel olarak da bana yardımcı oluyor. Diğer birçok insan da burada bedavaya bir şeyler alabildiği için çok minnettar.”
Adil bir bölücüde nelere izin verilir ve nelere izin verilmez?
swr, 8/12/2022 13:31
Yenilebilir yiyecekleri çöpten kurtarmak – çevresel nedenlerle yıllar önce başlayan şey, fiyatların yüksek olduğu zamanlarda olduğundan çok daha fazlasıdır. Ancak gıda paylaşım girişimleri kendilerini gıda bankalarına rakip olarak görmemektedir.
Marie-Theres Hohenner, Mainz-Gonsenheim’daki “Your Good Neighbor” süpermarkete büyük bir omuz çantasıyla geliyor. Doğrudan girişte sergilenen görüntülerle ilgilenmiyorlar. Direk arka bahçeye çıkıyor. Orada şube müdürü Werner Schmidt, çöp kutusuna gitmemesi gereken küçük kusurları olan yiyecekleri ayırdı.
Foodsharing derneğinin gönüllü çalışanı, yenilebilir ürünleri toplamak ve dağıtmak için haftada bir kez gelir. Hohenner’ın bakışları elmalar, havuçlar ve süt ürünleri ile birkaç adımda geziniyor: “Bugün, son kullanma tarihi geçmiş şeyler ile artık eskisi kadar güzel görünmeyen çürükleri olan yiyeceklerin bir karışımı. Çoğu tüketici bunları almıyor. artık onlarla.”
Hohenner gibi, gıda israfına karşı ülke çapındaki derneğe on binlerce kişi katılıyor. Daha fazla kaynak ve çevreyi korumak için süpermarketlerde artık kimsenin almak istemediği yenilebilir ürünleri topluyor ve ücretsiz olarak dağıtıyorlar. On yıl önce daha fazla sürdürülebilirlik fikri olarak başlayan şey, yüksek fiyatlar nedeniyle giderek daha fazla insan için günlük yaşamda önemli bir yardımcı haline geliyor.
“Kimseden bir şey almıyoruz”
Şube müdürü Schmidt, satılamayan mallarından arta kalanların kullanılmasından da memnun. 38 yıl önce gıda sektörüne adım attı. “Mesleği öğrendiğim çok eski zamanlardan hatırlıyorum. O zamanlar, geriye kalan her şey çöpe gidiyordu. Kimsenin çöp kutusuna gidip bir şeyler çıkarmadığından emin olmak için hala kontroller yapılıyordu. Bugün orada Yiyecekler var. bankalar veya yiyecek paylaşımı. Bence bu harika. Ayrıca buna güvenen birçok insan var.”
Hohenner dinler ve başını sallar. “Yardım kuruluşlarıyla çalışıyoruz. Tafel’in aksine, son kullanma tarihi geçmiş şeyleri dağıtmamıza da izin veriliyor. Bu yüzden kimseden bir şey almıyoruz.”
Marie-Theres Hohenner marketlere bakıyor.
Resim: Axel John, SWR
Yiyecek kurtarıcı bir merdiveni kapar, arabasına koşar ve bagajına bir kutuyu arka arkaya istifler. Neden normal işi ve ailesinin yanında gönüllü olarak çalışıyor? “Böyle bir şeyin atılmasına dayanamıyorum. Annemle babam savaş kuşağından. Beni şekillendiren de bu. Bugün yemeğe çok az değer veriyoruz.”
Yiyecek paylaşımı ilkesine olan ilgi de Mainz’de yıllardır artıyor. Ancak Hohenner’a göre fiyatlardaki genel artış nedeniyle geçen yıl bu fikir bir kez daha destek gördü. “Mainz grubumuzda daha fazla araştırma görüyorum,” diyor arabasını çalıştırıp bir gündüz bakımevine doğru yol alırken. “Pikap sayısı da yavaş ama istikrarlı bir şekilde artıyor.”
gönüllü ağı
Mainz’den gelen raporlar, Frank Bowinkelmann’ın Köln’deki deneyimlerine karşılık geliyor. Foodsharing Almanya’nın yönetim kurulu üyesi ve kurucu üyelerinden biridir. Bowinkelmann, “Yiyecekleri diğer şeylerin yanı sıra teslim alma istasyonlarına dağıtıyoruz. Kimin neyi ne zaman aldığını tam olarak bilmiyoruz” diyor. “Ancak bölgesel olarak gıda bankalarıyla yakın işbirliği yapıyoruz. Oradaki yerel gıda arzı çoğu zaman yeterli olmuyor. Daha sonra dağıtım dolaplarımız hakkında bilgi veriyoruz. İzlenimlerimize göre 2022’de talep ve ihtiyaç da arttı – çünkü enflasyon ve Ukrayna’nın savaş mültecileri yüzünden.”
Gıda paylaşım derneği on yıl önce kuruldu – gerçek bir taban hareketi. O zamandan beri Almanya, Avusturya ve İsviçre’deki Foodsavers adlı kuruluşlar 82 milyon kilogramdan fazla yiyeceğin çöpe atılmasını önledi.
Bir gönüllü ağı girişimin temelidir. Yiyecekleri ilgili bölgedeki katılımcı işletmelerden alıp sözde “adil bölücülere” getiriyorlar. Bu, ülke çapında giderek daha fazla şehirde çalışıyor. Platform, kendi ifadelerine göre ülke çapında 136.000 gönüllüyü birbirine bağlıyor.
Mainz üzerinden dağıtım turu
Bu arada Marie-Theres Hohenner, Evanjelik Diriliş Kilisesi’nin gündüz bakım merkezine geldi. Aşçı meyve ve sebze tepsilerini gülümseyerek alır ve mutfağa getirir.
Rahip Jens Martin Sautter de doğumdan memnun. Kreş, artan fiyatlar nedeniyle artık maliyetlerine dikkat etmek zorunda. “Elbette bu bir kazan-kazan durumu. Eşyaların çöpe gitmesini istemiyoruz ve maliyetlerimizi düşük tutmamız gerekiyor. Mutfakta kullanmadıklarımızı velilere dağıtıyoruz. Gıda bağışı da yapıyoruz. kilisede akşamları sandıklar hep boştur.”
Evanjelik Diriliş Kilisesi’nin gündüz bakım merkezindeki aşçı meyve ve sebzeleri kabul ediyor.
Resim: Axel John, SWR
Gıda kurtarıcısı için burada kreşte sadece maddi yardım değil, aynı zamanda maddi olmayan değerler de önemlidir. “Çocuklar burada pek fazla şeyin çöpe atılmadığının farkındalar. Ayrıca yiyeceklere saygılı davranmayı da en başından öğreniyorlar.”
Hohenner daha sonra, oldukça zayıf bir sosyal yapıya sahip bir işçi sınıfı bölgesi olan Mombach bölgesine gitti. Burada sözde “adil bölme dolaplarını” dolduruyor. Mainz’de şu anda altı konum var. Bir arkadaş doldurmaya yardım eder. Hohenner, “Teklifimiz burada çok iyi karşılandı – bir yandan sürdürülebilirlik konusunun önemli olduğu kişiler tarafından. Öte yandan, giderek kıt hale gelen müşteri sayısı da artıyor” diyor.
İlk koleksiyoncular çabuk gelir
Dolaplar hızla biber, marul ve havuçla dolar. Şimdi Hohenner, Mombach’ın yiyecek paylaşım grubuna yeni bir teslimat olduğuna dair bir mesaj yazıyor. Birkaç dakika sonra ilk koleksiyoncular gelir. Bunlar, özellikle kaynakları korumak isteyen gençleri içerir.
Öğleden sonra hava karardığında daha fakir insanlar da gelir. Yaşlı bir beyefendi dışında herkes anonim kalmak ve zor durumları hakkında neredeyse hiç konuşmak istemiyor. “Her şey pahalılaşıyor. Çok daha zorlaştı” diyor. “Bir emekli olarak, her zaman bir şeyler alabilecek kadar çok şeyim yok. Bu, burada harika bir şey ve kişisel olarak da bana yardımcı oluyor. Diğer birçok insan da burada bedavaya bir şeyler alabildiği için çok minnettar.”
Adil bir bölücüde nelere izin verilir ve nelere izin verilmez?
swr, 8/12/2022 13:31