EsraBetül
Member
TOLGA TÜZÜN ‘PHOENİX’
Ana akımla ve piyasayla teşriki mesaisi bulunmayan, sıradışı bestekar ve akademisyen (tuşlu çalgılar çalan) Tolga Tüzün, 2000’li yılların birinci 10 yılını seyrek basarak geçirmiş; 2001 tarihinde “Nix”, 2009 tarihinde de “Periphery” albümlerini çıkarmıştı. Lakin daha sonradan Arap atı üzere açılmış, dörtnala koşmaya başlamış, son birkaç yılda da sistemli olarak hoş albümler yapmıştı.
Yapımcılığını üstlendiği, kapak tasarımı ise Oğuz Büyükberber tarafınca yapılan dumanı üzerinde sekizinci albümü “Phoenix”, isminin son üç harfinden de anlaşılacağı üzere birinci albümüne gönderme yapıyor.
“Phoenix” albümünün müzisyen takımının maşallahı var. Hepsi birbirinden uzman ve alanında kelam sahibi tam 14 isim çalıyor, yanı sıra dünya çapında üç ensemble (Oerknal, ARTefacts ve Ventus).
Caz ve çağdaş müzik öğelerini birebir potada kullanıyor demek bu çalışmayı izah etmek için yetmez. kolay bestekar işi değil, (düzenlemesinden icra etmesine kadar) birbirinden sıkıntı yedi kompozisyon. Prosedürü farklı, teorisi karmaşık. Yüksek teknik eseri modüllerin ortasında bir Nazi subayının hızı kadar donuk sözlere sahip olanından bir çocuğun naifliğine kadar uzanan hisler var. Topluluktaki en özgün müzikal durumlardan birini temsil ediyor Tolga.
Şevket Akıncı ‘Dünyada Saat Kaç?’ (Tarla Records)
Dört kol çengi Şevket Akıncı’yı durdurabilene aşk olsun! çabucak hemen geçen yıl çıkardığı “Radyo Ekoton” albümünü yeni yeni hazmediyorken tuğla kalınlığında Öteki Caz kitabını yayımlamıştı. Artık de yetmezmiş üzere konutlara kapanan insanların ruh hallerini yansıtan “Dünyada Saat Kaç?” albümünü koydu önümüze. Latife bir yana, sanırım yaşama sevincinin güzelden güzele söndürüldüğü güç vakit içinderı en düzgün değerlendirenlerden biri o oldu.
Şevket’in ismini İlhan Berk’in bir şiirinden alan dördüncü solo albümü “Dünyada Saat Kaç?” ortasından geçen kalabalık bir müzisyen listesine rağmen, yüz yüze gelinmeden, türlü konut stüdyolarında yapılan kanal kayıtların birleştirilmesiyle oluşturulmuş. Bu orduya eşinin ve çocuklarının seslerini de katmış.
Bir tek cinse dahil edilebilir olmaktan uzak eklektik bir iş; Şevket’in hayatını anlatan sinemanın soundtrack’i bu. İçinde minimalizm ve özgür doğaçlama da var, rock ve Brian Eno’dan Tangerine Dream’e uzanan elektronik ambient de…
Yapımcılığını Mehmet Korkmaz’la üstlendiği apokaliptik albüm, Şevket’in en üretken periyodunu sunuyor. Eşit yüklü insan ve müzisyen olarak varlığını sorgulayan Şevket, Dustin Hoffman’ı aratmayan antikahraman imajının altında tasalarını haykıran gerçek bir dışavurumcu.
Ana akımla ve piyasayla teşriki mesaisi bulunmayan, sıradışı bestekar ve akademisyen (tuşlu çalgılar çalan) Tolga Tüzün, 2000’li yılların birinci 10 yılını seyrek basarak geçirmiş; 2001 tarihinde “Nix”, 2009 tarihinde de “Periphery” albümlerini çıkarmıştı. Lakin daha sonradan Arap atı üzere açılmış, dörtnala koşmaya başlamış, son birkaç yılda da sistemli olarak hoş albümler yapmıştı.
Yapımcılığını üstlendiği, kapak tasarımı ise Oğuz Büyükberber tarafınca yapılan dumanı üzerinde sekizinci albümü “Phoenix”, isminin son üç harfinden de anlaşılacağı üzere birinci albümüne gönderme yapıyor.
“Phoenix” albümünün müzisyen takımının maşallahı var. Hepsi birbirinden uzman ve alanında kelam sahibi tam 14 isim çalıyor, yanı sıra dünya çapında üç ensemble (Oerknal, ARTefacts ve Ventus).
Caz ve çağdaş müzik öğelerini birebir potada kullanıyor demek bu çalışmayı izah etmek için yetmez. kolay bestekar işi değil, (düzenlemesinden icra etmesine kadar) birbirinden sıkıntı yedi kompozisyon. Prosedürü farklı, teorisi karmaşık. Yüksek teknik eseri modüllerin ortasında bir Nazi subayının hızı kadar donuk sözlere sahip olanından bir çocuğun naifliğine kadar uzanan hisler var. Topluluktaki en özgün müzikal durumlardan birini temsil ediyor Tolga.
Şevket Akıncı ‘Dünyada Saat Kaç?’ (Tarla Records)
Dört kol çengi Şevket Akıncı’yı durdurabilene aşk olsun! çabucak hemen geçen yıl çıkardığı “Radyo Ekoton” albümünü yeni yeni hazmediyorken tuğla kalınlığında Öteki Caz kitabını yayımlamıştı. Artık de yetmezmiş üzere konutlara kapanan insanların ruh hallerini yansıtan “Dünyada Saat Kaç?” albümünü koydu önümüze. Latife bir yana, sanırım yaşama sevincinin güzelden güzele söndürüldüğü güç vakit içinderı en düzgün değerlendirenlerden biri o oldu.
Şevket’in ismini İlhan Berk’in bir şiirinden alan dördüncü solo albümü “Dünyada Saat Kaç?” ortasından geçen kalabalık bir müzisyen listesine rağmen, yüz yüze gelinmeden, türlü konut stüdyolarında yapılan kanal kayıtların birleştirilmesiyle oluşturulmuş. Bu orduya eşinin ve çocuklarının seslerini de katmış.
Bir tek cinse dahil edilebilir olmaktan uzak eklektik bir iş; Şevket’in hayatını anlatan sinemanın soundtrack’i bu. İçinde minimalizm ve özgür doğaçlama da var, rock ve Brian Eno’dan Tangerine Dream’e uzanan elektronik ambient de…
Yapımcılığını Mehmet Korkmaz’la üstlendiği apokaliptik albüm, Şevket’in en üretken periyodunu sunuyor. Eşit yüklü insan ve müzisyen olarak varlığını sorgulayan Şevket, Dustin Hoffman’ı aratmayan antikahraman imajının altında tasalarını haykıran gerçek bir dışavurumcu.