EsraBetül
Member
KÜME YORUM ‘CEMO / GÜN GELİR’ (KALAN MÜZİK)
Büyük kısmı mahpusta geçen güç bir periyottu 1989, fakat birebir yıl ortasında altı ay ortayla iki albüm çıkarmayı başarmıştı Küme Yorum. Birilerine bakılırsa “Türkülerle” yorumlardan oluştuğu için gereğince politik değildi fakat “Cemo / Gün Gelir” topluluğun şahlanışına işaret ediyordu.
Bu albümde (türkü, marş, pop müzik gibi) farklı müzikal formlar artık düzgünce kaynaşmıştı ve organik bir bütünlük içine girmişti. Topluluğun nerede duysanız çabucak tanıyacağınız özgün bir sound’u oluşmuş, oturmuştu. Takımda epeyce sayıda solistin varlığı ise kolektif bir topluluk sound’u ile dengelenmişti. Müzisyenlerin tek tek ferdî yetenekleri değildi öne çıkan, topluluk ruhuydu. İçinde çalkalandıkları politik olaylar ve baskılar onları birbirlerine kenetleyen en değerli faktördü. Mahpusa girdikleri oranda uygun besteler yapıyor, müziklerini iyileştiriyorlardı.
Evvel kaset daha sonra CD olarak çıkan “Cemo / Gün Gelir” albümünün birinci sefer yapılan plak baskısında formatın müddeti münasebetiyle iki modül eksik: 12 modüllük yepyeni listeden kasetteki dizilişe göre her yüzün son kesimleri olan “Stien I Bjerget” ile “Çağrı” plakta yok. Yepyenisi 51 dakika olan albüm, plakta anlaşılır niçinlerle 45 dakikaya indirilerek basıldı, birinci baskı yalnızca 1000 adet.
MÜZİKLER BİR OYUNDUR… (ADA MÜZİK)
Hayattaki sanatkara hürmet albümü yapılması nadir bir durum. Plak şirketinin sanatkarın onayını alarak 1999 yılında başlatmış olduğu projede yer alan müzisyenler, Bülent Ortaçgil müziklerini tutkuyla söyleyen isimlerdi; ticari-popüler kişiselyetler değil. Çünkü pop külçeşidinin çabuk tüketimine direnen ender bir müzisyendi Ortaçgil; diğerlerine siparişle müzik yazmıyor, müziklerinin söylenmesine ise yalnızca müzikal münasebetlerle ve sanatsal bir karşılığı var ise müsaade veriyordu.
Usta müzisyenin piyasa dışı duruşuna paralel bir anlayışla yola koyulan şirket, bu iş için bir yılı aşkın bir süre titizlikle çalışmış, 2000 yılında iki CD halinde yayımlamıştı. “Bülent Ortaçgil İçin Söylenmiş Bülent Ortaçgil Şarkıları” alt başlığı ile çıkan “Şarkılar Bir Oyundur” 22 isimden teşekküldü, pop-rock’tan caza ve etnik müziğe kadar uzanan bir çeşitliliğe sahipti.
Şaşılacak derecede ilgi görmüş, Ortaçgil’i senelerca seven, dinleyen dar bir kesitin dışına taşımış; eski albümlerinden daha fazla satmıştı.
Hürmet albümleri ekseriya berbattır, bu albüm ise kendinden daha sonra yapılanlar tarafınca hala aşılamadı. Çıktığında tenkitlerden nasibini alıp vakit geçtikçe değerlenen albüm, artık birinci sefer (orijinal tasarımıyla) ikili plak formatında yayımlandı.
[email protected]
Büyük kısmı mahpusta geçen güç bir periyottu 1989, fakat birebir yıl ortasında altı ay ortayla iki albüm çıkarmayı başarmıştı Küme Yorum. Birilerine bakılırsa “Türkülerle” yorumlardan oluştuğu için gereğince politik değildi fakat “Cemo / Gün Gelir” topluluğun şahlanışına işaret ediyordu.
Bu albümde (türkü, marş, pop müzik gibi) farklı müzikal formlar artık düzgünce kaynaşmıştı ve organik bir bütünlük içine girmişti. Topluluğun nerede duysanız çabucak tanıyacağınız özgün bir sound’u oluşmuş, oturmuştu. Takımda epeyce sayıda solistin varlığı ise kolektif bir topluluk sound’u ile dengelenmişti. Müzisyenlerin tek tek ferdî yetenekleri değildi öne çıkan, topluluk ruhuydu. İçinde çalkalandıkları politik olaylar ve baskılar onları birbirlerine kenetleyen en değerli faktördü. Mahpusa girdikleri oranda uygun besteler yapıyor, müziklerini iyileştiriyorlardı.
Evvel kaset daha sonra CD olarak çıkan “Cemo / Gün Gelir” albümünün birinci sefer yapılan plak baskısında formatın müddeti münasebetiyle iki modül eksik: 12 modüllük yepyeni listeden kasetteki dizilişe göre her yüzün son kesimleri olan “Stien I Bjerget” ile “Çağrı” plakta yok. Yepyenisi 51 dakika olan albüm, plakta anlaşılır niçinlerle 45 dakikaya indirilerek basıldı, birinci baskı yalnızca 1000 adet.
MÜZİKLER BİR OYUNDUR… (ADA MÜZİK)
Hayattaki sanatkara hürmet albümü yapılması nadir bir durum. Plak şirketinin sanatkarın onayını alarak 1999 yılında başlatmış olduğu projede yer alan müzisyenler, Bülent Ortaçgil müziklerini tutkuyla söyleyen isimlerdi; ticari-popüler kişiselyetler değil. Çünkü pop külçeşidinin çabuk tüketimine direnen ender bir müzisyendi Ortaçgil; diğerlerine siparişle müzik yazmıyor, müziklerinin söylenmesine ise yalnızca müzikal münasebetlerle ve sanatsal bir karşılığı var ise müsaade veriyordu.
Usta müzisyenin piyasa dışı duruşuna paralel bir anlayışla yola koyulan şirket, bu iş için bir yılı aşkın bir süre titizlikle çalışmış, 2000 yılında iki CD halinde yayımlamıştı. “Bülent Ortaçgil İçin Söylenmiş Bülent Ortaçgil Şarkıları” alt başlığı ile çıkan “Şarkılar Bir Oyundur” 22 isimden teşekküldü, pop-rock’tan caza ve etnik müziğe kadar uzanan bir çeşitliliğe sahipti.
Şaşılacak derecede ilgi görmüş, Ortaçgil’i senelerca seven, dinleyen dar bir kesitin dışına taşımış; eski albümlerinden daha fazla satmıştı.
Hürmet albümleri ekseriya berbattır, bu albüm ise kendinden daha sonra yapılanlar tarafınca hala aşılamadı. Çıktığında tenkitlerden nasibini alıp vakit geçtikçe değerlenen albüm, artık birinci sefer (orijinal tasarımıyla) ikili plak formatında yayımlandı.
[email protected]