EsraBetül
Member
Bir gece evvelki oyun teknik aksaklık niçiniyle ertelenmiş, bu oyun da teknik aksaklık niçiniyle biraz geç başlıyor. Kolay değil, bir buçuk yıldır neredeyse, her türlü sanat aktifliği durdu, işlemeyen demir paslanıyor!
OYA BAŞAR’I SAHNEYE DÖNDÜRDÜ
Plastik Aşklar, Ali Cüneyt Kılcıoğlu’nun yazdığı, Orçun Ucal’ın yönettiği iki kişilik oyun dedik, başrolde Oya Başar’a dizi oyuncusu Begüm Birbakılırsan eşlik ederken vakit zaman acemiliklerini beğenilen görmek gerekiyor. Aslında oyun, pandemi öncesi çeşitli yerlerde sergilenmiş ve ilgi görmüş, Oya Başar’ı altı yıl daha sonra sahneye döndüren oyun diye nitelenmişti. Lakin ortaya salgın girince kopukluk oldu olağan. Bundan daha sonra da Bursa ve Kadıköy’de perde açacak.
İKİ BAYANIN ORTAK SIKINTISI
Oyunun konusuna gelirsek, seyirciler içindeki bayan yoğunluğunu anlamak mümkün. Kentli, çalışan ve evli bir hanımın muhakkak bir yaşa geldiğinde başına gelebilecek en mümkün felaket, kocanın daha genç bir bayana yelken açmasıdır! hanımın menopoza, adamın andropoza girme devrine denk gelen bu felakette niçinse bayanın öteki bir erkeğe âşık olması kelam konusu bile değilken adam öteki bir bayana âşık oluverir. Her iki bayana da palavralarla başlayan ve bâtın gizli yürüyen bu aşkta erkek kimi vakit geri döner, kimi vakit de uçar sarfiyat. Lakin bunlar biraz “plastik aşk”tır ve erkeğin o limandan bir diğerine yönelmesi şaşırtan olmayacaktır. Terk edilen iki bayanın, ortak aşkı ve kederi haricinde çabucak her şeyleri farklı mıdır? İzledikçe görüyoruz. Ve bir dramı, komik taraflarıyla değerlendirip gülüyoruz. Açıkçası ben pek gülmüyorum, ancak seyirci kendi ömründen kesitler yakaladıkça basıyor kahkahayı. Oyun oturup daha rahat aktıkça güldürü dozu da yükselecektir. Bir buçuk saatlik oyunun en büyük artısı, gündemin yangınından kopmak desek, öncesi, daha sonrası, yemesi içmesiyle, bir parantez açmak ömrümüzde ve kendi şahsi kaygılarımıza bakmak, düşünmek… Sanat bunun için savaşların, yangınların ortasında da devam ediyor, etmeli!
OYA BAŞAR’I SAHNEYE DÖNDÜRDÜ
Plastik Aşklar, Ali Cüneyt Kılcıoğlu’nun yazdığı, Orçun Ucal’ın yönettiği iki kişilik oyun dedik, başrolde Oya Başar’a dizi oyuncusu Begüm Birbakılırsan eşlik ederken vakit zaman acemiliklerini beğenilen görmek gerekiyor. Aslında oyun, pandemi öncesi çeşitli yerlerde sergilenmiş ve ilgi görmüş, Oya Başar’ı altı yıl daha sonra sahneye döndüren oyun diye nitelenmişti. Lakin ortaya salgın girince kopukluk oldu olağan. Bundan daha sonra da Bursa ve Kadıköy’de perde açacak.
İKİ BAYANIN ORTAK SIKINTISI
Oyunun konusuna gelirsek, seyirciler içindeki bayan yoğunluğunu anlamak mümkün. Kentli, çalışan ve evli bir hanımın muhakkak bir yaşa geldiğinde başına gelebilecek en mümkün felaket, kocanın daha genç bir bayana yelken açmasıdır! hanımın menopoza, adamın andropoza girme devrine denk gelen bu felakette niçinse bayanın öteki bir erkeğe âşık olması kelam konusu bile değilken adam öteki bir bayana âşık oluverir. Her iki bayana da palavralarla başlayan ve bâtın gizli yürüyen bu aşkta erkek kimi vakit geri döner, kimi vakit de uçar sarfiyat. Lakin bunlar biraz “plastik aşk”tır ve erkeğin o limandan bir diğerine yönelmesi şaşırtan olmayacaktır. Terk edilen iki bayanın, ortak aşkı ve kederi haricinde çabucak her şeyleri farklı mıdır? İzledikçe görüyoruz. Ve bir dramı, komik taraflarıyla değerlendirip gülüyoruz. Açıkçası ben pek gülmüyorum, ancak seyirci kendi ömründen kesitler yakaladıkça basıyor kahkahayı. Oyun oturup daha rahat aktıkça güldürü dozu da yükselecektir. Bir buçuk saatlik oyunun en büyük artısı, gündemin yangınından kopmak desek, öncesi, daha sonrası, yemesi içmesiyle, bir parantez açmak ömrümüzde ve kendi şahsi kaygılarımıza bakmak, düşünmek… Sanat bunun için savaşların, yangınların ortasında da devam ediyor, etmeli!