Deloitte’un hazırladığı ‘Abonelik Modellerinin Perde Arkası’ araştırmasına bakılırsa Türk tüketiciler Avrupa ortalamasından ayrışarak şuurlu biçimde abonelik modellerine yöneliyor. Avrupa’daki tüketicilerin yüzde 42’si rastgele bir hizmete abone olduğunun farkında değilken Türk tüketicisinin yüzde 51’i dijital hizmetlere reklam seyretmek istemediği için abone olduğunu söz ediyor.
Abonelik, 17’nci yüzyılda ortaya çıkan bir kavram bulunmasına karşın bilhassa son senelerda dijital platformların yükselişiyle günlük hayatın ayrılmaz kesimi haline geldi. Pandemi periyodundaki kısıtlamalarla abone sayılarını artıran dijital platformları izleyenlerin sayısı 2020 yılında 3 milyarı aştı, 2023’te ise 3,5 milyara ulaşması bekleniyor.
Deloitte da her gün büyüyen aboneliğin gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak için Türkiye ve 8 Avrupa ülkesinde (Almanya, Bulgaristan, Çekya, Fransa, Macaristan, Polonya, Romanya ve Slovakya) 9 bin müşteriyle ‘Abonelik Modellerinin Perde Arkası’ araştırmasını gerçekleştirdi.
Araştırma, hizmet, eser ve platform olmak üzere üç farklı abonelik tipine üye olan kullanıcılar ile gerçekleştirildi. Şirketler kullanıcılara en ülkü hizmeti sunabilmek gayesiyle bu modelleri birleştirebiliyor. Müşterilerin bakış açısından bu durum, birkaç hizmet için tek ödeme ve tek sağlayıcı kullanarak daha güzel yararlar sağlayabileceği manasına geliyor.
Hizmet sağlayıcılar bu karma modeli bir yandan müşteri etkileşimlerinin sıklığını artıracak bir faktör olarak görürken öteki yandan müşterilerin başka abonelik sağlayıcılarına maruz kalma riskini azaltmak için kendi hizmet ekosistemlerini geliştirmenin de birinci adımı olarak görüyor.
Türkiye’de abonelik farkındalığı yüksek
Araştırmadan öne çıkan başlıklar şöyleki:
kuvvetli rekabet ortamında aboneliği iş modeli olarak tanıtmanın başarıyı garanti etmeyeceğini söyleyen Deloitte Türkiye Danışmanlık Hizmetleri Lideri Hakan Göl, işletmelerin geleceğe hazırlıkta rekabette bir adım önde olmalarını sağlayacak bedeli marjinal olarak nasıl sunabileceklerini düşünmeleri gerektiğinin altını çizdi. Y ve Z nesillerinin aboneliklere en açık olanlar olduğunu belirten Göl, “Bu jenerasyonların birinci öncelikli müşteri segmentleri olacağı açık. Kullanıcılar her geçen gün artan sayıda hizmete abone oluyor. Gelecek devirde bu hizmetleri birleştiren şirketler, rekabette fazlaca avantajlı duruma geçecekler” dedi. Göl başarılı abonelik modeli sunabilmek için kıymetlendirilmesi gereken kritik hususları şu biçimde sıraladı:
– Şirketler tekliflerinin abonelik potansiyeli olup olmadığını âlâ tahlil etmeli.
– Sundukları eserin sağladığı kolaylık (veya önlediği rahatsızlık) net bir biçimde ortaya konmalı.
– Rekabetten ayrışan, oyunu kazandıracak kıymet önerisi ve buna uygun bir fiyatlandırma stratejisi belirlenmeli.
– özelleştirilmiş tecrübeler sunulmalı.
– Kullanıcılara erişim kolaylığı sağlayacak hizmet ekosistemi oluşturulmalı.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
Abonelik, 17’nci yüzyılda ortaya çıkan bir kavram bulunmasına karşın bilhassa son senelerda dijital platformların yükselişiyle günlük hayatın ayrılmaz kesimi haline geldi. Pandemi periyodundaki kısıtlamalarla abone sayılarını artıran dijital platformları izleyenlerin sayısı 2020 yılında 3 milyarı aştı, 2023’te ise 3,5 milyara ulaşması bekleniyor.
Deloitte da her gün büyüyen aboneliğin gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak için Türkiye ve 8 Avrupa ülkesinde (Almanya, Bulgaristan, Çekya, Fransa, Macaristan, Polonya, Romanya ve Slovakya) 9 bin müşteriyle ‘Abonelik Modellerinin Perde Arkası’ araştırmasını gerçekleştirdi.
Araştırma, hizmet, eser ve platform olmak üzere üç farklı abonelik tipine üye olan kullanıcılar ile gerçekleştirildi. Şirketler kullanıcılara en ülkü hizmeti sunabilmek gayesiyle bu modelleri birleştirebiliyor. Müşterilerin bakış açısından bu durum, birkaç hizmet için tek ödeme ve tek sağlayıcı kullanarak daha güzel yararlar sağlayabileceği manasına geliyor.
Hizmet sağlayıcılar bu karma modeli bir yandan müşteri etkileşimlerinin sıklığını artıracak bir faktör olarak görürken öteki yandan müşterilerin başka abonelik sağlayıcılarına maruz kalma riskini azaltmak için kendi hizmet ekosistemlerini geliştirmenin de birinci adımı olarak görüyor.
Türkiye’de abonelik farkındalığı yüksek
Araştırmadan öne çıkan başlıklar şöyleki:
- Müşterilerin bakış açısına nazaran her sistemli ödeme bir abonelik olarak değerlendirilmiyor. Müşterilerin ortalama yüzde 42’si, örnekleri gösterilene kadar bir aboneliğe sahip olduğunun farkında değil. Türkiye’de ise farkındalık seviyesi Avrupa ortalamasına kıyasla yüksek. Türkiye’deki tüketicilerin yalnızca yüzde 27’si kendilerine bir örnek verilene kadar aboneliği olmadığını tabir ediyor. Araştırma yapılan ülkeler içinde en yüksek farkındalık oranı Türkiye’de. Türkiye’yi Almanya ve Polonya takip ediyor. Abonelik modeli ile bağdaştırılmayan en yaygın abonelikler altyapı hizmetleri (yüzde 77), telekomünikasyon/internet (yüzde 75), sigorta (yüzde 65) ve televizyon (yüzde 54) hizmetlerini içeriyor.
- Türk tüketiciler içinde en epey tercih edilen abonelik tipleri telekom/ internet aboneliği ve e-ticaret abonelikleri (hazır giysi, besin eserleri, kozmetik, şahsi ve mesken bakım).
- Türkiye’de aboneliğe karar verilmesinde en kıymetli faktör finansal teşvikler (yüzde 49). Hizmetlere erişimde kolaylık (yüzde 45) ve premium hizmetlere erişim (yüzde 39) bunu takip ediyor.
- Türkiye’den araştırmaya katılan müşteriler, klâsik hizmetler, süratli tüketim eserleri ve sağlam eserlerde abonelik sebebini para tasarrufu olarak açıklıyor. Dijital hizmetlere abone olmanın en büyük sebebini ortaya reklam girmemesi (yüzde 51) olarak açıklayan tüketiciler, ikinci sırada ise para tasarrufu (yüzde 40) olduğunu belirtiyor. Platformlarda ise iştirakçilerin yüzde 77’si özel tekliflere erişim için abone olduğunu belirtiyor, ikinci sırada ise yüzde 55 ile premium müşteri olarak görülmek yer alıyor.
- Abonelikten vazgeçmede Türk tüketicilerin birinci sebebi, muhtaçlık duyduklarında satın almayı tercih etmeleri (yüzde 55). Satın alma sürecini gerçekleştirdikten daha sonra abone olmaktan vazgeçiyorlar. Bu oran da Avrupa ortalamasının üzerinde. Abonelikten vazgeçme niçinleri içinde faydalı olacağına inanmamak (yüzde 37) ve taahhüt vermekten hoşlanmamak (yüzde 33) da üst sıralarda yer alıyor.
- Türkiye’den araştırmaya katılanların sırf yüzde 6’sı hiç bir şeyin kendilerini abonelik satın almaya ikna edemeyeceğini belirtirken, Avrupa ülkelerinde bu oran üç katından fazla (yüzde 21). Y Kuşağı’ndan itibaren artan yaşla birlikte abonelik almayı katiyen düşünmeyenlerin oranı artıyor. Bilhassa Baby Boomer Kuşağı’nda bu oran yüzde 15’e yükseliyor. Avrupa’da ise birebir nesil epeyce daha çarpıcı biçimde yüzde 39 oranında abonelik almayı katiyen düşünmüyor.
- Yapılan araştırma, Türk müşterilerin sadece yüzde 28’inin abone olduktan daha sonra emsal hizmet, eser ve platformlara harcadıkları vakti yahut kullanması azalttığını ortaya çıkarıyor. Ayrıyeten, Türkiye’deki abonelerin yaklaşık yarısı, daha fazla vakit geçirmeye yahut öteki sağlayıcıların alternatiflerini daha sık kullanmaya başlıyor. Bu da aboneliğin öteki sağlayıcılar hakkında merak uyandırdığını yahut bu tıp hizmetlere yönelik alışkanlıklar oluşturduğunu gösteriyor.
kuvvetli rekabet ortamında aboneliği iş modeli olarak tanıtmanın başarıyı garanti etmeyeceğini söyleyen Deloitte Türkiye Danışmanlık Hizmetleri Lideri Hakan Göl, işletmelerin geleceğe hazırlıkta rekabette bir adım önde olmalarını sağlayacak bedeli marjinal olarak nasıl sunabileceklerini düşünmeleri gerektiğinin altını çizdi. Y ve Z nesillerinin aboneliklere en açık olanlar olduğunu belirten Göl, “Bu jenerasyonların birinci öncelikli müşteri segmentleri olacağı açık. Kullanıcılar her geçen gün artan sayıda hizmete abone oluyor. Gelecek devirde bu hizmetleri birleştiren şirketler, rekabette fazlaca avantajlı duruma geçecekler” dedi. Göl başarılı abonelik modeli sunabilmek için kıymetlendirilmesi gereken kritik hususları şu biçimde sıraladı:
– Şirketler tekliflerinin abonelik potansiyeli olup olmadığını âlâ tahlil etmeli.
– Sundukları eserin sağladığı kolaylık (veya önlediği rahatsızlık) net bir biçimde ortaya konmalı.
– Rekabetten ayrışan, oyunu kazandıracak kıymet önerisi ve buna uygun bir fiyatlandırma stratejisi belirlenmeli.
– özelleştirilmiş tecrübeler sunulmalı.
– Kullanıcılara erişim kolaylığı sağlayacak hizmet ekosistemi oluşturulmalı.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı