EsraBetül
Member
Singer dikiş makinelerinin dünyada 170. Türkiye’de 117. yılı niçiniyle açılan standın beni heyecanlandırmasının ve soluğu Rahmi Koç Müzesi’nde alıp eski yeni makineleri görmek istememin altında yatan şahsi tarihimle ilgili epey değerli bir detay. Detaydan fazlası hatta.
DOĞUM İKRAMİYESİ
Biraz geçmişe gideyim. Annem bana hamileliğinin son devrinde. Aylardan aralık. Babam, yüzbaşı, Kuşadası Askerlik Şubesi Lideri. O devrin Kuşadası’nda en yüksek askeri bakılırsavli muhtemelen! Gidip gelip annemi sıkıştırıyor, “Hanım, şu çocuğu yılbaşından evvel doğur, gözünü seveyim” diyor! Zira o periyodun TSK’sinde doğan çocuk başına bir maaş ikramiye veriliyor. Doğal ki küçük rütbeliler, maaşları az olduğundan en çok onların gereksinimi varken daha az ikramiye alıyor ve buna itiraz ediyorlar! Bunun üzerine yeni yıldan başlayarak her insanın ikramiye olarak birebir parayı almasına karar veriliyor. Ve o ölçü, babamın yüzbaşı maaşından daha az! Artık annem mi babamın kelamını dinliyor, ben mi o üzülmesin diye çaba ediyorum bilemem lakin yılbaşına bir gün kala, ayın 30’unda doğuyorum! Babam kapıda beklerken beni görmek için bile vakit kaybetmeyip Nüfus İdaresi’ne koşturuyor: Hem ikramiyeyi kurtaracak birebir vakitte birinci kızına koyamadığı Yazgülü ismini bana koyacak!
bu biçimdece ben bir gün yüzünden her vakit bir yaş daha büyük yazılıyorum!
İKRAMİYE NE OLDU?
Bu kıssanın Singer ile ne ilgisi var derseniz, o ikramiye parasıyla anneme bir Singer dikiş makinesi alınıyor! Annem kendine ve bize elbiseler dikerdi o makineyle. Hâlâ duruyor, hâlâ çalışıyor! Ayaklı değil, kollu, bildiğin, her genç kızın düşü bir dikiş makinesi!
UZAKTAN KUMANDALI
Ortadan geçen yıllar ortasında dikiş makineleri de epeyce beceri kazandı. Geçmişten günümüze zıplarsak stantta olmayan ancak üstün akıllı bir makineyle evvelinde hazırladığınız kumaş ve deseni işlemek için makineye telefonla uzaktan kumanda edebiliyorsunuz!
Stanttaki yeni modelleri denedim. Ayaktan pedallı, elektrikli, fazlaca pratik. Nakış işlemek için olanlara fotoğraf çekip koyun, birebirini işliyor. Çarşıdan alınan gömleklere isminizin baş harflerini anında işleyebiliyorsunuz. Tişörtlere desenler yapabiliyorsunuz. Bu makinelerin marifetlerinde yok yok. Alışılmış konfeksiyonun bu kadar ilerlediği bir devirde kim konutta niçin dikiş diksin demeyin. Kesim başı iş yapılabilir, nakış ve desen işlenebilir. Ayrıyeten emekli olduktan daha sonra bu cins etkinlikler insanı ne hoş oyalar! Ben dikiş dikmeyi bilir ve evvelden dikerdim. Artık her şeyi satın alıyoruz?
Rahmi Koç Müzesi’ndeki stantta yüz küsur yıl öncesinin makineleri de var. En yenileri de, Kurtuluş Savaşı’nda bayrağımızı dikmiş makineler de. Singer, Türkiye’de bayilik açan birinci yabancı firma imiş. Dünyada taksitli satışı birinci uygulayan marka hem de. Bunları bilmeseniz bile Rahmi Koç Müzesi’ne gidip orada bir tıp atmak için bile geçerli bir niye. Akşama kadar çıkamazsınız!
DOĞUM İKRAMİYESİ
Biraz geçmişe gideyim. Annem bana hamileliğinin son devrinde. Aylardan aralık. Babam, yüzbaşı, Kuşadası Askerlik Şubesi Lideri. O devrin Kuşadası’nda en yüksek askeri bakılırsavli muhtemelen! Gidip gelip annemi sıkıştırıyor, “Hanım, şu çocuğu yılbaşından evvel doğur, gözünü seveyim” diyor! Zira o periyodun TSK’sinde doğan çocuk başına bir maaş ikramiye veriliyor. Doğal ki küçük rütbeliler, maaşları az olduğundan en çok onların gereksinimi varken daha az ikramiye alıyor ve buna itiraz ediyorlar! Bunun üzerine yeni yıldan başlayarak her insanın ikramiye olarak birebir parayı almasına karar veriliyor. Ve o ölçü, babamın yüzbaşı maaşından daha az! Artık annem mi babamın kelamını dinliyor, ben mi o üzülmesin diye çaba ediyorum bilemem lakin yılbaşına bir gün kala, ayın 30’unda doğuyorum! Babam kapıda beklerken beni görmek için bile vakit kaybetmeyip Nüfus İdaresi’ne koşturuyor: Hem ikramiyeyi kurtaracak birebir vakitte birinci kızına koyamadığı Yazgülü ismini bana koyacak!
bu biçimdece ben bir gün yüzünden her vakit bir yaş daha büyük yazılıyorum!
İKRAMİYE NE OLDU?
Bu kıssanın Singer ile ne ilgisi var derseniz, o ikramiye parasıyla anneme bir Singer dikiş makinesi alınıyor! Annem kendine ve bize elbiseler dikerdi o makineyle. Hâlâ duruyor, hâlâ çalışıyor! Ayaklı değil, kollu, bildiğin, her genç kızın düşü bir dikiş makinesi!
UZAKTAN KUMANDALI
Ortadan geçen yıllar ortasında dikiş makineleri de epeyce beceri kazandı. Geçmişten günümüze zıplarsak stantta olmayan ancak üstün akıllı bir makineyle evvelinde hazırladığınız kumaş ve deseni işlemek için makineye telefonla uzaktan kumanda edebiliyorsunuz!
Stanttaki yeni modelleri denedim. Ayaktan pedallı, elektrikli, fazlaca pratik. Nakış işlemek için olanlara fotoğraf çekip koyun, birebirini işliyor. Çarşıdan alınan gömleklere isminizin baş harflerini anında işleyebiliyorsunuz. Tişörtlere desenler yapabiliyorsunuz. Bu makinelerin marifetlerinde yok yok. Alışılmış konfeksiyonun bu kadar ilerlediği bir devirde kim konutta niçin dikiş diksin demeyin. Kesim başı iş yapılabilir, nakış ve desen işlenebilir. Ayrıyeten emekli olduktan daha sonra bu cins etkinlikler insanı ne hoş oyalar! Ben dikiş dikmeyi bilir ve evvelden dikerdim. Artık her şeyi satın alıyoruz?
Rahmi Koç Müzesi’ndeki stantta yüz küsur yıl öncesinin makineleri de var. En yenileri de, Kurtuluş Savaşı’nda bayrağımızı dikmiş makineler de. Singer, Türkiye’de bayilik açan birinci yabancı firma imiş. Dünyada taksitli satışı birinci uygulayan marka hem de. Bunları bilmeseniz bile Rahmi Koç Müzesi’ne gidip orada bir tıp atmak için bile geçerli bir niye. Akşama kadar çıkamazsınız!