EliteDizqn
Active member
Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mehmet Barış Horzum ve Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Kısmı Lideri Doç. Dr. Yavuz Samur, siber zorbalığı ve dijital oyunların çocuk gelişmenine tesirini kıymetlendirdi.
Horzum, toplumsal medya ve dijital oyunların, aile kontrolünden uzak, fazla ve plansız biçimde kullanılmasının, çocuk gelişimi açısından olumsuz tesirlerinin olduğunu söylemiş oldu.
Amerikan Pediatri Derneği’ne bakılırsa 2-5 yaş kümesi çocuklar için ülkü ekran kullanım mühletinin günde 1 saat, 5-12 yaş kümesi çocuklar için ise 2 saat olduğunu kaydeden Horzum, dijital teknolojilerin kullanmasında ilgili yaşa uygun ve kaliteli içeriklerin çocuk gelişmenini olumlu etkilediğini tabir etti.
“DİL GELİŞİMİ BOZUKLUKLARINA RASTLANIYOR”
Horzum, kontrolsüz ekran kullanmasının, çocuklarda hem fizikî birebir vakitte ruhsal gelişim bozukluklarına yol açtığının altını çizerek, şunları lisana getirdi:
Doğru yer ve vakit içindemayla içerik planlanmazsa, bilhassa şiddet ögelerinin epeyce olduğu oyunlara maruz kalan çocuklarda lisan gelişimi bozukluklarına rastlanıyor. Lisan gelişimi doğal olarak bilişsel gelişimi de etkiliyor. Lisanı gelişmeyen çocuğun bilişsel olarak zihinsel süreçleri de gelişmemeye başlıyor. Çok fazla bilgisayara odaklanma dikkat eksikliğini ve öğrenmeyle ilgili diğer problemleri tetikliyor. Ayrımcı karakter gelişimi süreçleri de burada ortaya çıkıyor.
“ŞİDDET İÇERİKLİ OYUNLAR AYRIMCILIĞI TETİKLİYOR”
Horzum, şiddet içerikli oyunların ve görüntülerin, ayrımcı karakterlerin oluşmasında tetikleyici rolü olduğunu aktararak, şu değerlendirmede bulundu:
Şiddet içerikli dijital oyunlar ve görüntüler, küçük yaşlarındaki çocukların gerçeklik algısını bozuyor. Çocuk oyun oynarken eline silah alıp epey sıradan biçimde karşısındakini yaralayabiliyor. Çocuk gerçekte de birini yaralarsa bunun yalnızca oyun olduğunu düşünmeye başlıyor. Gerçek ve sanal ayrımı ortadan kalktığında şiddet eğilimi daha da artıyor ve bu aslında küçük yaşlardan başlayıp ilerleyen süreçte ayrımcı kişilik gelişmenini de birlikteinde getiriyor. örneğin radikalleşme, şiddet eğiliminin daha yüksek olması, zorbalık. Bu ilerleyerek devam ediyor. Zira çocuklukta öğrenilenler, ilerleyen yaşlarda daha büyük sorunların ortaya çıkmasına niye oluyor.
“ÇOCUKLARIN OYNADIĞI DİJİTAL OYUNLARI DENETİM ETMELİ”
Doç. Dr. Yavuz Samur da her dijital oyunun fizikî oyunlarda olduğu üzere bir pratiğin eğitimini verdiğini, ailelerin de çocuklarını takip ederek, bu teknolojileri hakikat kullanmaları için teşvik etmesi gerektiğini kaydetti. Samur, şu biçimde devam etti:
Çocuk fizikî bir oyun oynarken örneğin basketbol oynarken neyin pratiğini yapar? Atış yapma pratiği. Ne kadar fazlaca basket oynarsak o kadar âlâ atış yaparız. Dijital oyunlarda da çocuklar bir şeyin pratiğini yapıyor. ötürüsıyla bizim kendimize sormamız gereken soru şu. Çocuğumuz oynadığı dijital oyunla neyin pratiğini yapıyor? Çocukların oynadıkları oyunun içeriğine bakmamız gerekiyor. Dehşet pratiği mi, şiddet pratiği mi, insan öldürme pratiği mi, yoksa sorun çözme, strateji geliştirme, beyin antrenmanı pratiği mi yapıyorlar. Çocukların kaliteli olan işlerin, aksiyonların pratiğini yapmasını dilek ediyoruz.
Horzum, toplumsal medya ve dijital oyunların, aile kontrolünden uzak, fazla ve plansız biçimde kullanılmasının, çocuk gelişimi açısından olumsuz tesirlerinin olduğunu söylemiş oldu.
Amerikan Pediatri Derneği’ne bakılırsa 2-5 yaş kümesi çocuklar için ülkü ekran kullanım mühletinin günde 1 saat, 5-12 yaş kümesi çocuklar için ise 2 saat olduğunu kaydeden Horzum, dijital teknolojilerin kullanmasında ilgili yaşa uygun ve kaliteli içeriklerin çocuk gelişmenini olumlu etkilediğini tabir etti.
“DİL GELİŞİMİ BOZUKLUKLARINA RASTLANIYOR”
Horzum, kontrolsüz ekran kullanmasının, çocuklarda hem fizikî birebir vakitte ruhsal gelişim bozukluklarına yol açtığının altını çizerek, şunları lisana getirdi:
Doğru yer ve vakit içindemayla içerik planlanmazsa, bilhassa şiddet ögelerinin epeyce olduğu oyunlara maruz kalan çocuklarda lisan gelişimi bozukluklarına rastlanıyor. Lisan gelişimi doğal olarak bilişsel gelişimi de etkiliyor. Lisanı gelişmeyen çocuğun bilişsel olarak zihinsel süreçleri de gelişmemeye başlıyor. Çok fazla bilgisayara odaklanma dikkat eksikliğini ve öğrenmeyle ilgili diğer problemleri tetikliyor. Ayrımcı karakter gelişimi süreçleri de burada ortaya çıkıyor.
“ŞİDDET İÇERİKLİ OYUNLAR AYRIMCILIĞI TETİKLİYOR”
Horzum, şiddet içerikli oyunların ve görüntülerin, ayrımcı karakterlerin oluşmasında tetikleyici rolü olduğunu aktararak, şu değerlendirmede bulundu:
Şiddet içerikli dijital oyunlar ve görüntüler, küçük yaşlarındaki çocukların gerçeklik algısını bozuyor. Çocuk oyun oynarken eline silah alıp epey sıradan biçimde karşısındakini yaralayabiliyor. Çocuk gerçekte de birini yaralarsa bunun yalnızca oyun olduğunu düşünmeye başlıyor. Gerçek ve sanal ayrımı ortadan kalktığında şiddet eğilimi daha da artıyor ve bu aslında küçük yaşlardan başlayıp ilerleyen süreçte ayrımcı kişilik gelişmenini de birlikteinde getiriyor. örneğin radikalleşme, şiddet eğiliminin daha yüksek olması, zorbalık. Bu ilerleyerek devam ediyor. Zira çocuklukta öğrenilenler, ilerleyen yaşlarda daha büyük sorunların ortaya çıkmasına niye oluyor.
“ÇOCUKLARIN OYNADIĞI DİJİTAL OYUNLARI DENETİM ETMELİ”
Doç. Dr. Yavuz Samur da her dijital oyunun fizikî oyunlarda olduğu üzere bir pratiğin eğitimini verdiğini, ailelerin de çocuklarını takip ederek, bu teknolojileri hakikat kullanmaları için teşvik etmesi gerektiğini kaydetti. Samur, şu biçimde devam etti:
Çocuk fizikî bir oyun oynarken örneğin basketbol oynarken neyin pratiğini yapar? Atış yapma pratiği. Ne kadar fazlaca basket oynarsak o kadar âlâ atış yaparız. Dijital oyunlarda da çocuklar bir şeyin pratiğini yapıyor. ötürüsıyla bizim kendimize sormamız gereken soru şu. Çocuğumuz oynadığı dijital oyunla neyin pratiğini yapıyor? Çocukların oynadıkları oyunun içeriğine bakmamız gerekiyor. Dehşet pratiği mi, şiddet pratiği mi, insan öldürme pratiği mi, yoksa sorun çözme, strateji geliştirme, beyin antrenmanı pratiği mi yapıyorlar. Çocukların kaliteli olan işlerin, aksiyonların pratiğini yapmasını dilek ediyoruz.