EliteDizqn
Active member
Yaklaşık 2 seneye yakın pandemi periyodunda çocuklarda konutta kalma ve ailelerin çocuklarıyla etkileşiminde yetersiz kalmaları niçiniyle bilhassa 1-6 yaş kümesindeki çocukların lisan ve irtibat sorunları artışa geçti.
Prof. Dr. Bülent Gündüz, pandemi devrinde çocuklarda fazlaca önemli etkileşim ve bağlantı sorunları ile karşı karşıya kaldıklarını lisana getirerek, şu biçimde konuştu:
“Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Lakin pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65’lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi periyodunda ortaya çıkan bağlantı ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini söz etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; fakat en epey erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu meseleyle karşı karşıya kaldık.”
‘DİL GELİŞİMLERİNDE GECİKMELER OLDU’
Prof. Dr. Gündüz, bunun değerli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve irtibat sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve beraberinde pandemi devrinde ailelerle birlikte konutun içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde epey önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz istikamette etkiledi. Yani pandemi çocukları fazlaca önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde epey büyük sorunlara yol açtı” diye konuştu.
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım meselelerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi devrinde etkileşim bağlamında sıkıntılar yaşadığı için bu cins çocukları bu kapsamda pahalandırmak gerekir” dedi.
‘AİLELER FARKINDA OLMALI’
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu sıkıntılardan kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin birtakım aileler ‘erkek çocuğu geç konuşur’ üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın hayatındaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin epeyce kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu periyodu faal olarak geçiremediği taktirde bu hünerleri kazanmakta epey zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile epeyce uygun oynayarak uzman takviyesi ile birlikte bu problemlerin çözülebileceğini unutmamaları lazım” diye konuştu.
Prof. Dr. Bülent Gündüz, pandemi devrinde çocuklarda fazlaca önemli etkileşim ve bağlantı sorunları ile karşı karşıya kaldıklarını lisana getirerek, şu biçimde konuştu:
“Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Lakin pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65’lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi periyodunda ortaya çıkan bağlantı ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini söz etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; fakat en epey erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu meseleyle karşı karşıya kaldık.”
‘DİL GELİŞİMLERİNDE GECİKMELER OLDU’
Prof. Dr. Gündüz, bunun değerli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve irtibat sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve beraberinde pandemi devrinde ailelerle birlikte konutun içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde epey önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz istikamette etkiledi. Yani pandemi çocukları fazlaca önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde epey büyük sorunlara yol açtı” diye konuştu.
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım meselelerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi devrinde etkileşim bağlamında sıkıntılar yaşadığı için bu cins çocukları bu kapsamda pahalandırmak gerekir” dedi.
‘AİLELER FARKINDA OLMALI’
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu sıkıntılardan kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin birtakım aileler ‘erkek çocuğu geç konuşur’ üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın hayatındaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin epeyce kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu periyodu faal olarak geçiremediği taktirde bu hünerleri kazanmakta epey zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile epeyce uygun oynayarak uzman takviyesi ile birlikte bu problemlerin çözülebileceğini unutmamaları lazım” diye konuştu.