EsraBetül
Member
Aşağı üst on gün evvel, hayatının 60 küsur yılını tiyatroya adamış olan Genco Erkal’ın “Tiyatroya Adanmış bir Hayat: GENCO” belgeselini Enka Sanat Açıkhava Tiyatrosu’nda izledik. 24.8.2021 tarihindeki yazımda ayrıntılı incelemeğe çalışmıştım belgeseli. Evet, tiyatro ile soluklanan bu hayatı seyrederken o akşam Dostlar Tiyatrosu’nun yıllar ortasında hayata geçirdiği politik tiyatro örneklerini alkışladık. Uzun bir hayat ve sanat çizgisinin ayak izlerini takip ettik. Fazıl Say’ın müziklerini yaptığı “Nâzım Oratoryosu”nun varlıklı bir orkestra ve koroyla, şiirle, müzikle Anadolu’nun görkemli antik tiyatrolardaki yankılanışından Seyahat Parkı olayları sırasında Genco’nun ağzından dökülen Nâzım dizelerinin o pırıl pırıl ergenlerden nasıl da karşılık bulduğunu dinledik. Erkal’ın anlatısı eşliğinde daha birçok manzaralar kuvvetli çağrışımlar yapmıştı akıp giden vakit ortasında…
Ve daha sonra? daha sonra, Genco Erkal’ın toplumsal medya üzerinden ikisi 2016, biri 2020’de paylaştığı üç tweet niçiniyle, “cumhurbaşkanına hakaret” teziyle savcılık tarafınca hakkında 4 yıl 8 aya kadar mahpus cezası istemiyle iddianame hazırlandığı haberini okuduk… bu biçimdesi “absürt” bir olayla karşılaştık! Absürt, zira bu ülkede “Özgür niyetin gümrük denetçileri” giderek çoğalmaktalar. Bilindiği üzere büyük müellif Victor Hugo “Cromwell’e Giriş”te kullanmıştır “Düşüncenin gümrük memurları” tarifini, özgürlük ve niyet özgürlüğü içindeki kopmaz bağdan kelam ederken…
Komedyanın ustası Aristophanes değil midir, şu kelamları eden: “Söz insan fikrinin kanadıdır/ insanı kelamdır büyüklere çıkaran…” Tüm sanatlarda niyet özgürlüğünün siyasal ve toplumsal çekişmelerin odak noktalarından birini oluşturduğunu görürüz aslına bakarsan. ötürüsıyla insan onuruna, insan haklarına, özgür niyete saygılı, şuurlu ve aydınlık bir eleştirel güç, baskıcı idarelerin ve onların çizgisinden gidenlerin tüm uğraşlarına karşın bastırılamamıştır. Bastırılamayacaktır da.
Genco Erkal’ın bu memlekete dair yolunda gitmediğini düşündüğü birtakım durumları, telaffuzları, olayları yalın bir lisanla eleştirmesi kabahat mudur? Demokrasilerde var mıdır bu biçimde bir cürüm? Bireyin fikirlerini, hakaret sonlarını zorlamaksızın özgürce paylaşması sorgulanabilir mi? Bugün giderek vahimleşen meseleleri eleştirmenin karşılığı o şahsa gözdağı vermek, yasaklamak ya da mahpusa atmak mıdır?
“Fikir hatalısı yoktur” diyen hukukçulara selam olsun…
GENCO ERKAL’A TAKVİYE SÜRÜYOR
Usta tiyatrocu Genco Erkal hakkında “cumhurbaşkanına hakaret” suçlamasıyla iddianame hazırlanmasına yönelik hem kamuoyu tıpkı vakitte sanatkarların yansıları sürüyor. Fazıl Say başta olmak üzere Selçuk Metot ve daha biroldukca sanatçı Erkal’a takviye verdi. Erkal da toplumsal medya hesabından “Paylaşımlarımda hakaret yoktur. hiç bir vakit olmadı. İddianame kabul edilirse mahkemede yalnızca kendimi değil, başta Cumhuriyetin temel bedelleri olmak üzere, doğayı, demokrasiyi, insan haklarını, tabir özgürlüğünü savunacağım. Bana bu fırsatı verdikleri için teşekkür ediyorum” açıklaması yaptı.
Usta isim, nisan ayındaki savcılık sözünde de şunları söylemişti: “Ben 60 yıldır politik tiyatrolar yaparım. Mesleğimi icra ederken dünyada ve ülkemizde gördüğüm haksızlıkları, baskıları, adaletsizliği ve bağnazlığı eleştiriyorum. Bu niçinle askeri ve sivil tutucu iktidarlar benim bu faaliyetlerimden dolayı daima rahatsız olmuşlardır. Bu konularda birfazlaca kere yargılandım ve aklandım. Bunu mesleğimin bir kesimi olarak görüyorum. Ben hakaretin hiç bir şeye tahlil olmayacağını düşünürüm. hiç bir vakit hakaret yoluna başvurmam. Bunu kendime yakıştırmam. Evet, ben Cumhurbaşkanlığı sistemine, etraf katliamına, laik bir ülkede daima din olgusunun siyasi materyal olarak kullanılmasına, söz özgürlüğünün kısıtlanmasına, insanların kanıları niçiniyle mahpus yatmasına, fakirleri daha da fakir kılan bu nizama karşıyım. Buna ait görüşlerimi de tenkit hudutları içerisinde aktarıyorum. Paylaşımlarımda cürüm ögesi yoktur.”
Ve daha sonra? daha sonra, Genco Erkal’ın toplumsal medya üzerinden ikisi 2016, biri 2020’de paylaştığı üç tweet niçiniyle, “cumhurbaşkanına hakaret” teziyle savcılık tarafınca hakkında 4 yıl 8 aya kadar mahpus cezası istemiyle iddianame hazırlandığı haberini okuduk… bu biçimdesi “absürt” bir olayla karşılaştık! Absürt, zira bu ülkede “Özgür niyetin gümrük denetçileri” giderek çoğalmaktalar. Bilindiği üzere büyük müellif Victor Hugo “Cromwell’e Giriş”te kullanmıştır “Düşüncenin gümrük memurları” tarifini, özgürlük ve niyet özgürlüğü içindeki kopmaz bağdan kelam ederken…
Komedyanın ustası Aristophanes değil midir, şu kelamları eden: “Söz insan fikrinin kanadıdır/ insanı kelamdır büyüklere çıkaran…” Tüm sanatlarda niyet özgürlüğünün siyasal ve toplumsal çekişmelerin odak noktalarından birini oluşturduğunu görürüz aslına bakarsan. ötürüsıyla insan onuruna, insan haklarına, özgür niyete saygılı, şuurlu ve aydınlık bir eleştirel güç, baskıcı idarelerin ve onların çizgisinden gidenlerin tüm uğraşlarına karşın bastırılamamıştır. Bastırılamayacaktır da.
Genco Erkal’ın bu memlekete dair yolunda gitmediğini düşündüğü birtakım durumları, telaffuzları, olayları yalın bir lisanla eleştirmesi kabahat mudur? Demokrasilerde var mıdır bu biçimde bir cürüm? Bireyin fikirlerini, hakaret sonlarını zorlamaksızın özgürce paylaşması sorgulanabilir mi? Bugün giderek vahimleşen meseleleri eleştirmenin karşılığı o şahsa gözdağı vermek, yasaklamak ya da mahpusa atmak mıdır?
“Fikir hatalısı yoktur” diyen hukukçulara selam olsun…
GENCO ERKAL’A TAKVİYE SÜRÜYOR
Usta tiyatrocu Genco Erkal hakkında “cumhurbaşkanına hakaret” suçlamasıyla iddianame hazırlanmasına yönelik hem kamuoyu tıpkı vakitte sanatkarların yansıları sürüyor. Fazıl Say başta olmak üzere Selçuk Metot ve daha biroldukca sanatçı Erkal’a takviye verdi. Erkal da toplumsal medya hesabından “Paylaşımlarımda hakaret yoktur. hiç bir vakit olmadı. İddianame kabul edilirse mahkemede yalnızca kendimi değil, başta Cumhuriyetin temel bedelleri olmak üzere, doğayı, demokrasiyi, insan haklarını, tabir özgürlüğünü savunacağım. Bana bu fırsatı verdikleri için teşekkür ediyorum” açıklaması yaptı.
Usta isim, nisan ayındaki savcılık sözünde de şunları söylemişti: “Ben 60 yıldır politik tiyatrolar yaparım. Mesleğimi icra ederken dünyada ve ülkemizde gördüğüm haksızlıkları, baskıları, adaletsizliği ve bağnazlığı eleştiriyorum. Bu niçinle askeri ve sivil tutucu iktidarlar benim bu faaliyetlerimden dolayı daima rahatsız olmuşlardır. Bu konularda birfazlaca kere yargılandım ve aklandım. Bunu mesleğimin bir kesimi olarak görüyorum. Ben hakaretin hiç bir şeye tahlil olmayacağını düşünürüm. hiç bir vakit hakaret yoluna başvurmam. Bunu kendime yakıştırmam. Evet, ben Cumhurbaşkanlığı sistemine, etraf katliamına, laik bir ülkede daima din olgusunun siyasi materyal olarak kullanılmasına, söz özgürlüğünün kısıtlanmasına, insanların kanıları niçiniyle mahpus yatmasına, fakirleri daha da fakir kılan bu nizama karşıyım. Buna ait görüşlerimi de tenkit hudutları içerisinde aktarıyorum. Paylaşımlarımda cürüm ögesi yoktur.”