EliteDizqn
Active member
Bazılarımız dışarı çıkarken hangi komşularımızın maske taktığını bile izler olmuştuk. Toplumsal medyada geçirdiğimiz mühlet rekor düzeyde arttı. Bu şaşırtan değil zira bilgiyi, haberleri ve şahsi güncellemeleri internetten alıyoruz.
Londra’daki Brunel Üniversitesi’nden araştırma nazaranvlisi Anne Chappell, insanın esasen tabiatı gereği meraklı olduğunu söylüyor ve kendi öykülerimizin oburlarının hayatlarıyla olan alışverişe nazaran şekillendiğini ekliyor.
Ancak pandemi müddetince diğerlerinin hayatlarına olan bu merak daha da arttı. Bu diğerlerini “röntgenlemek” üzere görünse de o kadar makûs bir şey olmayabilir. Pandemi üzere periyotlarda, diğerlerinin hayatlarını gözlemlemek süreci kabullenmek ve hatta duruma ayak uydurmayı öğrenmek için düzgün gelebilir.
Tabii ki röntgencilik yeni bir şey değil. Instagram kıssalarına evrilen People dergisindilk evvel, 19. yüzyıl gazetelerinde Kardashian usulü sayfalara rastlayabiliyorduk. Bugünse bu merakımızı gidermek için fazlaca daha fazla yol var.
Sosyal medyada Facebook’tan Instagram, Snapchat, TikTok ve Clubhouse’a kadar diğerlerini gözlemlemek için bir epey kanal var. Chappell, genelde bilinçsizce yapılan diğerlerinin hayatlarına bakma davranışının hastalıklı olmadığını belirtiyor. Bu daha epey bir değiş tokuş, etrafımızdaki dünyaya mana verme gayreti.
Anne Frank üzere tarihi karakterlerin günlüklerini hatırlatan Chappell, bunların tek bir kişinin fikirlerinden ibaret olmadığını, hem ferdî birebir vakitte toplumsal hayatın anlatıldığını tabir ediyor. Gözlemleme isteğimiz, yaşadıklarımız hakkında değiş tokuş yapma dileğinden doğuyor üzere görünüyor.
Diğer beşerlerle bağlantı sağlıyor
Covid-19’un global olarak yayılmasından beri her türlü bilgiyi almak için yükselen isteğimizle, diğerlerinin hayatlarına daha epey ilgi duyuyoruz. Bu iş yerinden özlediğimiz bir aradaşımız ya da çocuğunuzun okulundan bir veli olabilir.
New York City’deki Lenox Hill Hastanesi’nden klinik psikolog Sabrina Romanoff, “pandemi boyunca artan toplumsal aranın etrafımızdakilerin hayatlarına dair daha meraklı ve ilgili olmamazı sağladığını” belirtiyor. Toplumsal medya, gerçek hayat üzere tatmin edici olmasa da öteki beşerlerle bağlantı kurmayı sağlıyor.
Sosyal medya ve davranışlar üzerine araştırma yapan Laura Tarbox da tüm bu etkileşimin, ortasından çekip çıkarıldığımız gerçek dünyayla irtibat için placebo tesiri yarattığını söylüyor.
Getty Images
Yeni bir düzen
Sosyal medya bununla birlikte yeni normlar oluşmasında rol oynuyor.
Tarbox, toplumsal medyayı nelerin kabul edilebilir görüldüğünü, nasıl davranmamız gerektiğini, nelerin paylaşmak için inançlı olduğunu, yani yeni kuralları öğrendiğimiz yer halinde tanımlıyor. Romanoff da insanların toplumsal varlıklar olduğunu ekleyerek toplumsal referanslara güvenildiğini belirtiyor.
Ayrıca oburlarının da endişeleri olduğunu görmek sakinleştirici bir tesir de yaratıyor ve bunun psikolojide “yansıtmalı özdeşim” isimli süreçle belirtildiğını ekliyor. Bu durumda bizde olan dehşet ya da kaygı parçalanır ve dış kaynağa atfedilir, felaket içeren bir makaleyi yüzlerce kişinin paylaşması üzere.
Pandemi sürecinde oburlarının hayatlarını gözlemlemek, bilinçsiz de olsa, şahsi anksiyetelerimizi özümsemeye yardımcı oldu.
Londra’daki Brunel Üniversitesi’nden araştırma nazaranvlisi Anne Chappell, insanın esasen tabiatı gereği meraklı olduğunu söylüyor ve kendi öykülerimizin oburlarının hayatlarıyla olan alışverişe nazaran şekillendiğini ekliyor.
Ancak pandemi müddetince diğerlerinin hayatlarına olan bu merak daha da arttı. Bu diğerlerini “röntgenlemek” üzere görünse de o kadar makûs bir şey olmayabilir. Pandemi üzere periyotlarda, diğerlerinin hayatlarını gözlemlemek süreci kabullenmek ve hatta duruma ayak uydurmayı öğrenmek için düzgün gelebilir.
Tabii ki röntgencilik yeni bir şey değil. Instagram kıssalarına evrilen People dergisindilk evvel, 19. yüzyıl gazetelerinde Kardashian usulü sayfalara rastlayabiliyorduk. Bugünse bu merakımızı gidermek için fazlaca daha fazla yol var.
Sosyal medyada Facebook’tan Instagram, Snapchat, TikTok ve Clubhouse’a kadar diğerlerini gözlemlemek için bir epey kanal var. Chappell, genelde bilinçsizce yapılan diğerlerinin hayatlarına bakma davranışının hastalıklı olmadığını belirtiyor. Bu daha epey bir değiş tokuş, etrafımızdaki dünyaya mana verme gayreti.
Anne Frank üzere tarihi karakterlerin günlüklerini hatırlatan Chappell, bunların tek bir kişinin fikirlerinden ibaret olmadığını, hem ferdî birebir vakitte toplumsal hayatın anlatıldığını tabir ediyor. Gözlemleme isteğimiz, yaşadıklarımız hakkında değiş tokuş yapma dileğinden doğuyor üzere görünüyor.
Diğer beşerlerle bağlantı sağlıyor
Covid-19’un global olarak yayılmasından beri her türlü bilgiyi almak için yükselen isteğimizle, diğerlerinin hayatlarına daha epey ilgi duyuyoruz. Bu iş yerinden özlediğimiz bir aradaşımız ya da çocuğunuzun okulundan bir veli olabilir.
New York City’deki Lenox Hill Hastanesi’nden klinik psikolog Sabrina Romanoff, “pandemi boyunca artan toplumsal aranın etrafımızdakilerin hayatlarına dair daha meraklı ve ilgili olmamazı sağladığını” belirtiyor. Toplumsal medya, gerçek hayat üzere tatmin edici olmasa da öteki beşerlerle bağlantı kurmayı sağlıyor.
Sosyal medya ve davranışlar üzerine araştırma yapan Laura Tarbox da tüm bu etkileşimin, ortasından çekip çıkarıldığımız gerçek dünyayla irtibat için placebo tesiri yarattığını söylüyor.
Getty Images
Yeni bir düzen
Sosyal medya bununla birlikte yeni normlar oluşmasında rol oynuyor.
Tarbox, toplumsal medyayı nelerin kabul edilebilir görüldüğünü, nasıl davranmamız gerektiğini, nelerin paylaşmak için inançlı olduğunu, yani yeni kuralları öğrendiğimiz yer halinde tanımlıyor. Romanoff da insanların toplumsal varlıklar olduğunu ekleyerek toplumsal referanslara güvenildiğini belirtiyor.
Ayrıca oburlarının da endişeleri olduğunu görmek sakinleştirici bir tesir de yaratıyor ve bunun psikolojide “yansıtmalı özdeşim” isimli süreçle belirtildiğını ekliyor. Bu durumda bizde olan dehşet ya da kaygı parçalanır ve dış kaynağa atfedilir, felaket içeren bir makaleyi yüzlerce kişinin paylaşması üzere.
Pandemi sürecinde oburlarının hayatlarını gözlemlemek, bilinçsiz de olsa, şahsi anksiyetelerimizi özümsemeye yardımcı oldu.