EliteDizqn
Active member
80 yaşındaki usta sanatçı Metin Akpınar, epeyce sevdiği tiyatro sahnesine uzun bir ortanın akabinde “Metin Akpınar ile Muhabbet” ismini verdiği sohbet programıyla döndü. Biz de Akpınar ile geçmişten kabare tiyatrosuna, siyasetten iktisada kadar çabucak her hususta keyifli bir muhabbet gerçekleştirdik. “Biz biraz eksik demokrasi biraz da ılık teokrasi ile yönetiliyoruz” diyen Akpınar, iğnenin bir ucunu da muhalefete batırarak “Muhalefet, bu idarenin karşısına demokrasi blokunu koyamadı” diyor ve ekliyor: “Çare; muhalefette birlik, akıl onu söylüyor.”
1992’den beri birinci defa sahneye çıkıyorsunuz. Bir kuşak sizi tiyatro sahnesinde nazaranmedi hiç… niye bu kadar orta verdiniz?
Kendime de net izah edemiyorum. Lakin şu biçimde bir izah yolu buldum; biz kabarenin ismini dahi bilmiyorduk. Haldun Taner bize öğretti. Hem ülkeye kabare tiyatrosunu kazandırdı hem beni ben yaptı. Biz kabare tiyatrosunda nitekim hiç bilmediğimiz bir olayı öğrendik. Bizimle bir arada, seyircimiz muharrirlerimiz da öğrendi. Her sonucu kendimiz veriyorduk mutfaktan yetiştiğimiz için. daha sonrasında öteki bir yerde çalışmayı galiba pek istemedim. Kabareyi de en üst noktasında bıraktık. Oradan dönüşüm de epey beğenilen olmaz diye düşündüm. Sahneye paydos dedim fakat sinema devam etti, öğretmenliğe başladım, konferanslarım devam etti.
Devekuşu Kabare niye kapandı?
Birinci sebep ekonomikti. 150 kişi çalışıyorduk, yönetim etmek zorlaştı. İkincisi tiyatro yeri sorunu idi. Bir türlü bir salon sahibi olamadık, orada burada oynadık. Üçüncü ve en değerli sorun kabare müellifi yetişmedi.
Bir diğer niye de Zeki tiyatro yapmaktan biraz sıkıldı. O daha fazlaca sinemacıdır ben tiyatro. bu biçimde bir ayrılık olunca da öbür işler deneyelim mi diye düşünmeye başladık. Son oynadığımız sahnede yanımızda akaryakıt istasyonu vardı. Bir ülkede akaryakıt istasyonu ile tiyatro yan yana gelirse hangisi kapatılır? Tabi ki tiyatro.
‘Benim sahne heyecanım hiç bitmez’
30 yıl daha sonra bir daha sahneye çıktığınız birinci an ne hissettiniz?
Prova için sahneye geldim, koltuğa oturdum. Salon boştu, ben kendi başımda doldurdum ve tepkileri da aldım. Birden heyecanlandım. Beynim, beni çabucak ‘bu işi kabul et ve yap’ diye uyardı. Benim sahne heyecanım hiç bitmez. Antre yapmadan evvelce seyircinin bir mırıltısı vardır, kendi ortasında konuşur. (Sesin taklidini yapıyor) Onu duyduğum vakit benim dizlerim titremeye başlar. Bir de koku alırım salondan, seyircinin kokusunu.
Çok keyifli gidiyor sahnemiz. Sanat tüketicisi kadir bilir.
“ZEKİ ALASYA’YI ARIYOR İSTER İSTEMEZ İNSANIN GÖZLERİ…”
Biz Zeki ile iki arkadaş, kardeştik. Yarin yanağından diğer her şeyimiz ortaktı. Mukadderat birliğimiz vardı. Empatiyi düzgün yapardık. Demokrat bir idaremiz vardı. Bunlar örnek alınacak şeyler, inanarak ve severek anlatıyorum. Baht ayırmasaydı keyifli beraberliğimiz devam edecekti.
Gençlerle irtibatınız nasıl?
Ben 10 yıldır üniversitede gençlere kabare dersi veriyorum. Her yıl 30 öğrencim oluyor ortalama. Gençler beni zinde tutuyorlar. Mezun ettiğim birtakım öğrencilerim bugün sanat dünyasında çalışıyorlar. Onlar da bana kıvanç veriyor.
Ben 60 sene öğrencilik yaptım, oyunculuğu öğrendim. Hala da bitmedi öğrenciliğim. 10 yıldır da öğrendiklerimi paylaşıyorum.
Sahne ve okul haricindeki vaktiniz nasıl geçiyor?
Dinleniyorum, okuyorum. Ben her şeyi okurum lakin son vakit içinderda bilhassa beyin üzerine. Beyin epey değerli bir organ. Günde 2 gazeteyi kesinlikle okurum.
Hangileri?
Cumhuriyet ve Sözcü. Ben gazete kağıdına ve kokusuna alışmışım. Dijital ortamda okumayı sevmiyorum.
Siyasetteki şimdiki gelişmeleri takip ediyor musunuz?
Etmemek imkansız. Maalesef her şeyden haberdarım. Ben bu yaşa geldim, Türkiye bir türlü geçiş devrinden çıkamadı. Vakit zaman uyguna vakit zaman geriye oluyor bu geçiş. Son vakit içinderda da bilhassa ekonomimiz sağlıklı gitmiyor. Kesinlikle bilerek yapılıyor, bir planları var. Umarım cari açığı kapatmak açısından bu yolu seçtiler.
Biraz da Çin siyasetini uyguluyorlar diye düşünüyorum. Ucuz iş gücü yatırımı, sermayeyi çekmek üzere bir niyet var anladığım kadarıyla.
Pekala işe fayda mı sizce bu usul?
goreceğiz. Rivayet çeşitli.
Cumhurbaşkanına hakaretten yargılandınız. Bugün bir daha tıpkı cümleleri kurar mıydınız?
Ben sözlerimin gerisinde duruyorum. Bana kimse silah zoruyla söyletmedi, kendim söylemiş oldum. Benim benliğim, karakterim, konstrüksiyonum odur. Fikrimi tabir ettim. Hakaret içerdiği kanaatinde kesinlikle değilim.
Beraat sonucuna karşı cepheden itiraz edilmiş… Size karşı bu ısrarın özel bir sebebi olduğunu düşünüyor musunuz?,
Son duruşmada hakime hanım beraat verdi. Savcı ceza istedi, o yüzden istinaf mahkemesine gitti. sonucu orası verecek. Her şey olabilir, ne düşündüklerini bilmiyorum.
Bir söyleşinizde kendinizi sosyalist olarak gördüğünüzü söylemişsiniz…
Evet hala da öyleyim. Ben İstanbul Aksaray’da doğdum, büyüdüm. Orası ekonomik olarak orta sınıf kabul edeceğimiz bir yerdi. Biz sol tandanslı yetiştik. O periyot sol fikir daha sıcaktı, sol bedeller daha sağlıklıydı. İnsanı daha merkeze koyan görüş de hala sol görüştür.
‘ERDOĞAN BİRİNCİ ÇEŞİTTE 50+1’İ SAĞLAYAMAYACAK’
Türkiye’de muhalefetten ve sol siyasetten umutlu musunuz?
İkisi için de fazlaca olumlu konuşamayacağım. Biz biraz eksik demokrasi biraz da ılık teokrasi ile yönetiliyoruz. Seçim yapılıyor o niçinle demokrasi yok diyemiyorum. Lakin tam demokrat değiliz. Muhalefet bu idarenin karşısına demokrasi blokunu koyamadı. İktidarı amaçlayanlar için bunların hepsi bir bütün; evvel rejimi tasfiye edip, demokrasi ile devam etmesi daha sonra kendi çıkarlarına bakması daha yanlışsız diye düşünüyorum. Deva muhalefette birlik, akıl onu söylüyor.
Seçimlere ait öngörünüz var mı?
Ben biraz aritmetik bilirim. çabucak hemen muhalefetin yüzde yüz kazanacağına ait sonuçları bakılırsamiyorum. Demin bahsetmiş olduğum demokrasi bloku oluşsaydı muhalefet yüzde 60’ları bulurlardı. Ancak araştırma şirketlerinin gösterdiğine nazaran net olan bir şey var; reisi cumhurun birinci çeşitte 50+1’i sağlayamayacağı.
“SÖZÜNÜZÜ MIRILDANIN, SEYİRCİ ANLAR”
Devekuşu kabare bugün yapılsaydı en çok nelerle dalga geçerdi? Ve bugün birebir özgünlüğünde yapılabilir miydi sizce?
Kabare Tiyatroları en baskıcı rejimlerde bile söyleyecek kelam bulur. Bu siyasi ortamda kabare yapılmaz üzere bir kanaatim yok o niçinle. Kâfi ki siz söyleyecek sözünüzü daha şık üretin. Mırıldanın, seyirci anlar. Mizah temelinde biraz denetim altına alınmış taarruz silahıdır. Bugün de olsa yapılabileceğini iddia ediyorum.
Devekuşu’nda hicvettiğimiz konularda geçmişten bugüne epeyce az şey değişmiş. Bir tek enflasyonu tutturamamışız.
Enflasyon sayılarını abartmamıza karşın bugünkünden geride kalıyor. Onun haricinde her şey birebir.
Netflix’teki belgeseliniz ağır ilgi gördü. Bu ilgiden şad musunuz. İlgiye neye bağlıyorsunuz?
Güzel bir belgesel oldu. His yüklü doğrularla dolu. İsmi de fazlaca hoş ‘iyi ki yapmışım.’ İlgiyi bekliyordum zira aslına bakarsan benim amaçlarımdan bir tanesiydi.
Sizinle ilgili toplumsal medyada şahane yorumlar var. Onun gibisi tekrar gelmez diyenler hayli. Bu kadar sevilmenizi neye bağlıyorsunuz?
Bir Metin Akpınar daha gelir. Ben de Madagaskar’dan gelmedim. Aksaray’da doğdum geldim. Ben daima kamu faydasına çalıştım. Kamu faydası fikri her bahiste benim beynime yer etmiştir. Onlar lehine ürettim her şeyi. O yüzden de mutluluğa adanmış bir ömür diye de ukalalık yapabiliyoruz.
Belgesel çektiniz, tekrar sahneye döndünüz. Geriye bırakmak istediğiniz diğer neler var?
Artık bir de kitap çalışmamız var. Bir de kabare tiyatrosu müzesi yapabilirsem benim öteki talebim yok, bunlar bana yetecek. Kabare tiyatrosunda epey şehit verdik biz. Haldun Beyefendi geçsin, Zaki Alasya dolaşsın… Müzede bu biçimde bir mavi cennet odası düşünüyorum. Toplumumun laik, demokratik bir rejimde yönetilmesini istek ederim. Onu görürsem bu üçünden daha keyifli olurum.
en çok uygun ki yapmışım söylemiş olduğiniz şey neydi?
Âlâ ki tiyatro, kabare yapmışım. Keşke herkes yapsa! Ben ömrümden mutluyum, bir daha bu biçimde olmak isterdim. Seçenerek, düşünerek yaşadım.
Keşke dediğim şey ise; Kuyucaklı Yusuf’u, Anayurt Oteli’ni, Yaşar ne Yaşar Yaşamaz’ı oynamak isterdim.
“ÖĞRETMENLİĞİN DOZUNU KAÇIRDIYSAM CEM’DEN ÖZÜR DİLERİM”
Geçen günlerde verdiğim bir söyleşide iki yanlış yaptım. Birincisi Nişantaşı’nda tiyatro oynarken anlattığım öyküde Vali, Vefa Poyraz’dı dedim, halbuki Nevzat Ayaz Beyefendi’ydi.
Bir de Cem Yılmaz’la ilgili… Stand-up hakkında konuşurken Cem’in oyunculuğu ile ilgili bir şeyler söylemiş oldum. Bir tweet atmış orada biraz gönül koymuş. Bu da beni epey üzdü. Kimsenin üzülmesini, kırılmasını aslına bakarsan istemem, Cem’in kırılmasını hiç istemem. Sevdiğim, beni güldüren bir arkadaş. Yeterli de bir komedyen. Anlatmak istediğim yalnızca kompozisyonlara biraz daha ihtimam göstermesi. Kara Güldürü tiplemesi örneğin harikaydı. Daha fazlaca reklamdaki tiplemelerini özensiz bulduğumu söylemek istedim. Öğretmenliğin dozunu kaçırdıysam Cem’den ve sevenlerinden çok özür diliyorum.
Beni davet etmiş. Ben onu sahnede izlemiştim. tekrar da giderim neden gitmeyeyim? Ayrıyeten bütün görüntülerini da izledim
1992’den beri birinci defa sahneye çıkıyorsunuz. Bir kuşak sizi tiyatro sahnesinde nazaranmedi hiç… niye bu kadar orta verdiniz?
Kendime de net izah edemiyorum. Lakin şu biçimde bir izah yolu buldum; biz kabarenin ismini dahi bilmiyorduk. Haldun Taner bize öğretti. Hem ülkeye kabare tiyatrosunu kazandırdı hem beni ben yaptı. Biz kabare tiyatrosunda nitekim hiç bilmediğimiz bir olayı öğrendik. Bizimle bir arada, seyircimiz muharrirlerimiz da öğrendi. Her sonucu kendimiz veriyorduk mutfaktan yetiştiğimiz için. daha sonrasında öteki bir yerde çalışmayı galiba pek istemedim. Kabareyi de en üst noktasında bıraktık. Oradan dönüşüm de epey beğenilen olmaz diye düşündüm. Sahneye paydos dedim fakat sinema devam etti, öğretmenliğe başladım, konferanslarım devam etti.
Devekuşu Kabare niye kapandı?
Birinci sebep ekonomikti. 150 kişi çalışıyorduk, yönetim etmek zorlaştı. İkincisi tiyatro yeri sorunu idi. Bir türlü bir salon sahibi olamadık, orada burada oynadık. Üçüncü ve en değerli sorun kabare müellifi yetişmedi.
Bir diğer niye de Zeki tiyatro yapmaktan biraz sıkıldı. O daha fazlaca sinemacıdır ben tiyatro. bu biçimde bir ayrılık olunca da öbür işler deneyelim mi diye düşünmeye başladık. Son oynadığımız sahnede yanımızda akaryakıt istasyonu vardı. Bir ülkede akaryakıt istasyonu ile tiyatro yan yana gelirse hangisi kapatılır? Tabi ki tiyatro.
‘Benim sahne heyecanım hiç bitmez’
30 yıl daha sonra bir daha sahneye çıktığınız birinci an ne hissettiniz?
Prova için sahneye geldim, koltuğa oturdum. Salon boştu, ben kendi başımda doldurdum ve tepkileri da aldım. Birden heyecanlandım. Beynim, beni çabucak ‘bu işi kabul et ve yap’ diye uyardı. Benim sahne heyecanım hiç bitmez. Antre yapmadan evvelce seyircinin bir mırıltısı vardır, kendi ortasında konuşur. (Sesin taklidini yapıyor) Onu duyduğum vakit benim dizlerim titremeye başlar. Bir de koku alırım salondan, seyircinin kokusunu.
Çok keyifli gidiyor sahnemiz. Sanat tüketicisi kadir bilir.
“ZEKİ ALASYA’YI ARIYOR İSTER İSTEMEZ İNSANIN GÖZLERİ…”
Biz Zeki ile iki arkadaş, kardeştik. Yarin yanağından diğer her şeyimiz ortaktı. Mukadderat birliğimiz vardı. Empatiyi düzgün yapardık. Demokrat bir idaremiz vardı. Bunlar örnek alınacak şeyler, inanarak ve severek anlatıyorum. Baht ayırmasaydı keyifli beraberliğimiz devam edecekti.
Gençlerle irtibatınız nasıl?
Ben 10 yıldır üniversitede gençlere kabare dersi veriyorum. Her yıl 30 öğrencim oluyor ortalama. Gençler beni zinde tutuyorlar. Mezun ettiğim birtakım öğrencilerim bugün sanat dünyasında çalışıyorlar. Onlar da bana kıvanç veriyor.
Ben 60 sene öğrencilik yaptım, oyunculuğu öğrendim. Hala da bitmedi öğrenciliğim. 10 yıldır da öğrendiklerimi paylaşıyorum.
Sahne ve okul haricindeki vaktiniz nasıl geçiyor?
Dinleniyorum, okuyorum. Ben her şeyi okurum lakin son vakit içinderda bilhassa beyin üzerine. Beyin epey değerli bir organ. Günde 2 gazeteyi kesinlikle okurum.
Hangileri?
Cumhuriyet ve Sözcü. Ben gazete kağıdına ve kokusuna alışmışım. Dijital ortamda okumayı sevmiyorum.
Siyasetteki şimdiki gelişmeleri takip ediyor musunuz?
Etmemek imkansız. Maalesef her şeyden haberdarım. Ben bu yaşa geldim, Türkiye bir türlü geçiş devrinden çıkamadı. Vakit zaman uyguna vakit zaman geriye oluyor bu geçiş. Son vakit içinderda da bilhassa ekonomimiz sağlıklı gitmiyor. Kesinlikle bilerek yapılıyor, bir planları var. Umarım cari açığı kapatmak açısından bu yolu seçtiler.
Biraz da Çin siyasetini uyguluyorlar diye düşünüyorum. Ucuz iş gücü yatırımı, sermayeyi çekmek üzere bir niyet var anladığım kadarıyla.
Pekala işe fayda mı sizce bu usul?
goreceğiz. Rivayet çeşitli.
Cumhurbaşkanına hakaretten yargılandınız. Bugün bir daha tıpkı cümleleri kurar mıydınız?
Ben sözlerimin gerisinde duruyorum. Bana kimse silah zoruyla söyletmedi, kendim söylemiş oldum. Benim benliğim, karakterim, konstrüksiyonum odur. Fikrimi tabir ettim. Hakaret içerdiği kanaatinde kesinlikle değilim.
Beraat sonucuna karşı cepheden itiraz edilmiş… Size karşı bu ısrarın özel bir sebebi olduğunu düşünüyor musunuz?,
Son duruşmada hakime hanım beraat verdi. Savcı ceza istedi, o yüzden istinaf mahkemesine gitti. sonucu orası verecek. Her şey olabilir, ne düşündüklerini bilmiyorum.
Bir söyleşinizde kendinizi sosyalist olarak gördüğünüzü söylemişsiniz…
Evet hala da öyleyim. Ben İstanbul Aksaray’da doğdum, büyüdüm. Orası ekonomik olarak orta sınıf kabul edeceğimiz bir yerdi. Biz sol tandanslı yetiştik. O periyot sol fikir daha sıcaktı, sol bedeller daha sağlıklıydı. İnsanı daha merkeze koyan görüş de hala sol görüştür.
‘ERDOĞAN BİRİNCİ ÇEŞİTTE 50+1’İ SAĞLAYAMAYACAK’
Türkiye’de muhalefetten ve sol siyasetten umutlu musunuz?
İkisi için de fazlaca olumlu konuşamayacağım. Biz biraz eksik demokrasi biraz da ılık teokrasi ile yönetiliyoruz. Seçim yapılıyor o niçinle demokrasi yok diyemiyorum. Lakin tam demokrat değiliz. Muhalefet bu idarenin karşısına demokrasi blokunu koyamadı. İktidarı amaçlayanlar için bunların hepsi bir bütün; evvel rejimi tasfiye edip, demokrasi ile devam etmesi daha sonra kendi çıkarlarına bakması daha yanlışsız diye düşünüyorum. Deva muhalefette birlik, akıl onu söylüyor.
Seçimlere ait öngörünüz var mı?
Ben biraz aritmetik bilirim. çabucak hemen muhalefetin yüzde yüz kazanacağına ait sonuçları bakılırsamiyorum. Demin bahsetmiş olduğum demokrasi bloku oluşsaydı muhalefet yüzde 60’ları bulurlardı. Ancak araştırma şirketlerinin gösterdiğine nazaran net olan bir şey var; reisi cumhurun birinci çeşitte 50+1’i sağlayamayacağı.
“SÖZÜNÜZÜ MIRILDANIN, SEYİRCİ ANLAR”
Devekuşu kabare bugün yapılsaydı en çok nelerle dalga geçerdi? Ve bugün birebir özgünlüğünde yapılabilir miydi sizce?
Kabare Tiyatroları en baskıcı rejimlerde bile söyleyecek kelam bulur. Bu siyasi ortamda kabare yapılmaz üzere bir kanaatim yok o niçinle. Kâfi ki siz söyleyecek sözünüzü daha şık üretin. Mırıldanın, seyirci anlar. Mizah temelinde biraz denetim altına alınmış taarruz silahıdır. Bugün de olsa yapılabileceğini iddia ediyorum.
Devekuşu’nda hicvettiğimiz konularda geçmişten bugüne epeyce az şey değişmiş. Bir tek enflasyonu tutturamamışız.
Enflasyon sayılarını abartmamıza karşın bugünkünden geride kalıyor. Onun haricinde her şey birebir.
Netflix’teki belgeseliniz ağır ilgi gördü. Bu ilgiden şad musunuz. İlgiye neye bağlıyorsunuz?
Güzel bir belgesel oldu. His yüklü doğrularla dolu. İsmi de fazlaca hoş ‘iyi ki yapmışım.’ İlgiyi bekliyordum zira aslına bakarsan benim amaçlarımdan bir tanesiydi.
Sizinle ilgili toplumsal medyada şahane yorumlar var. Onun gibisi tekrar gelmez diyenler hayli. Bu kadar sevilmenizi neye bağlıyorsunuz?
Bir Metin Akpınar daha gelir. Ben de Madagaskar’dan gelmedim. Aksaray’da doğdum geldim. Ben daima kamu faydasına çalıştım. Kamu faydası fikri her bahiste benim beynime yer etmiştir. Onlar lehine ürettim her şeyi. O yüzden de mutluluğa adanmış bir ömür diye de ukalalık yapabiliyoruz.
Belgesel çektiniz, tekrar sahneye döndünüz. Geriye bırakmak istediğiniz diğer neler var?
Artık bir de kitap çalışmamız var. Bir de kabare tiyatrosu müzesi yapabilirsem benim öteki talebim yok, bunlar bana yetecek. Kabare tiyatrosunda epey şehit verdik biz. Haldun Beyefendi geçsin, Zaki Alasya dolaşsın… Müzede bu biçimde bir mavi cennet odası düşünüyorum. Toplumumun laik, demokratik bir rejimde yönetilmesini istek ederim. Onu görürsem bu üçünden daha keyifli olurum.
en çok uygun ki yapmışım söylemiş olduğiniz şey neydi?
Âlâ ki tiyatro, kabare yapmışım. Keşke herkes yapsa! Ben ömrümden mutluyum, bir daha bu biçimde olmak isterdim. Seçenerek, düşünerek yaşadım.
Keşke dediğim şey ise; Kuyucaklı Yusuf’u, Anayurt Oteli’ni, Yaşar ne Yaşar Yaşamaz’ı oynamak isterdim.
“ÖĞRETMENLİĞİN DOZUNU KAÇIRDIYSAM CEM’DEN ÖZÜR DİLERİM”
Geçen günlerde verdiğim bir söyleşide iki yanlış yaptım. Birincisi Nişantaşı’nda tiyatro oynarken anlattığım öyküde Vali, Vefa Poyraz’dı dedim, halbuki Nevzat Ayaz Beyefendi’ydi.
Bir de Cem Yılmaz’la ilgili… Stand-up hakkında konuşurken Cem’in oyunculuğu ile ilgili bir şeyler söylemiş oldum. Bir tweet atmış orada biraz gönül koymuş. Bu da beni epey üzdü. Kimsenin üzülmesini, kırılmasını aslına bakarsan istemem, Cem’in kırılmasını hiç istemem. Sevdiğim, beni güldüren bir arkadaş. Yeterli de bir komedyen. Anlatmak istediğim yalnızca kompozisyonlara biraz daha ihtimam göstermesi. Kara Güldürü tiplemesi örneğin harikaydı. Daha fazlaca reklamdaki tiplemelerini özensiz bulduğumu söylemek istedim. Öğretmenliğin dozunu kaçırdıysam Cem’den ve sevenlerinden çok özür diliyorum.
Beni davet etmiş. Ben onu sahnede izlemiştim. tekrar da giderim neden gitmeyeyim? Ayrıyeten bütün görüntülerini da izledim