Trendio
Active member
İdare danışmanlığı firması McKinsey & Company, bankacılık bölümüne yönelik hazırladığı raporunu, bu yıl on birinci sefer yayınladı. Bankaların, pandemi sürecinde nasıl ilerlediğini inceleyen ‘McKinsey Global Bankacılık Değerlendirmesi 2021’ raporu, dalda yaşanan büyük ayrışmaya dikkat çekiyor.
Raporda, dijital dönüşüm ve çevik yapılara geçiş süreçlerini erken başlatan bankalarla, geride kalanlar içindeki bu ayrışmanın, pandemiyle birlikte daha da besbelli hale geldiği belirtiliyor. Geride kalanların ortayı kapatmak için kısa bir müddetsi olduğu vurgulanan raporda, geçmişte yaşanan krizlere yönelik tahlillerin sonuçları da paylaşılıyor. Bu tahlillere nazaran; krizlerden daha sonraki tüm ekonomik toparlanma döngüsü boyunca üretilen bedellerin üçte ikisi, birinci iki yıl ortasında yaratılıyor. Rapor ayrıyeten, bankaların önümüzdeki senelerda ekonomik bahtını etkileyecek faktörleri; coğrafya, müşteri tabanı, ölçek ve iş modeli başlıkları altında ele alıyor. Daha başarılı sonuçlar elde eden bankaların kuvvetli istikametleri daha yakından inceleniyor. Rapor, CEO’ların ve strateji belirleyenlerin dikkate alması gereken değerli iş modeli sorularının yanı sıra büyümenin ve refahın anahtarını arayan bankalar için nelerin mümkün olduğuna dair örneklerle sona eriyor.
Finansal hizmetler bölümü, 1,3 kat düşük öz kaynak kıymetiyle süreç görüyor
McKinsey Global Bankacılık Değerlendirmesi 2021 Raporu şu bulguları içeriyor:
• Bankaların yanı sıra fintechler ve uzmanlar da dahil bir bütün olarak finansal hizmetler bölümü, başka kesimlerle karşılaştırıldığında 1,3 kat üzere düşük bir öz kaynak kıymetiyle süreç görüyor. Yalnızca bankalara bakıldığında değerlemelerin ortalaması 1 kata kadar düşüyor ve oyuncuların yarısının süreç bedeli, öz kaynak bedelinin altında kalıyor.
• Bu genel tablonun yanı sıra kesimin eklediği 1,9 trilyon dolarlık piyasa pahasının yüzde 50’sinden çoksını; ödeme uzmanlarından, Borsalardan ve birtakım menkul değer firmalarından oluşan bölümün öne çıkan oyuncuları ele geçiriyor.
• Tahlil edilen 599 kurumdan yalnızca 65’inin tüm kazanımları elde ediyor olması, raporda öne çıkan büyük ayrışmanın temelini oluşturuyor.
Ayrışmanın temelindeki 4 faktör
McKinsey uzmanlarının tahlillerine nazaran; bankacılık bölümünde ortaya çıkan büyük ayrışmanın temelinde, dört ana faktör bulunuyor. Bunlardan; coğrafyanın, müşteri tabanının ve ölçeğin değiştirilmesinin bankalar için güç olduğu belirtiliyor. Dördüncü faktör olan iş modelinin ise bankaların ayrışmada kazananlar tarafına geçmelerini sağlayabilecek alan olduğunun altı çiziliyor.
İş modelini oluştururken sahip olunması gereken yetenekler
Genel olarak fintech’lerin ve uzmanlaşmış finansal hizmet sağlayıcılarının birçoğunun global bankalardan daha yüksek bedel artışı yarattığını ortaya koyan rapor, bankaların geleceğe yönelik iş modelini oluştururken sahip olması gereken yetenekleri üç başlık altında topluyor. McKinsey uzmanlarına göre; bankaların evvela özel müşteri muhtaçlıklarını, farklı ve kişiselleştirilmiş bir tecrübeyle çözmek için dijital kanalları ve ekosistemleri kullanımı büyük değer taşıyor. bu biçimdece bankalar, daha fazla temas noktası ve daha fazla sahiplenme ile müşterilerin ömürlerine dahil olabiliyor. Bu süreçte elde ettikleri iç görüleri, müşterileriyle daha kuvvetli bağlar kurmak için kullanıyor. Başarılı bankların sahip olduğu ikinci yeteneğin ise daha az sermaye ağır ve daha fazla büyüme odaklı bir ekonomik modelle yatırımcıları kendine çekmesi olduğu belirtiliyor. Bu bankalar yalnızca finansal aracılık yerine, hizmetler ve kurullar aracılığıyla müşterilerinden para kazanmayı ve bu türlü büyümeyi hedefliyor. Son olarak da kelam konusu başarılı bankalar daha süratli ve daha esnek oluyor. Hem organik olarak tıpkı vakitte satın almalar yahut paydaşlıklar yoluyla müşteri gereksinimlerine karşılık veren hizmetler sunuyor. En uygun yetenekleri çekerek müşterileri memnuniyetini sağlamaya odaklanıyor.
McKinsey Kıdemli Ortağı Gökhan Sarı: Kesim öz kaynak getirisinin yüzde 7 ila 12 ortasına yükseleceğini öngörüyoruz
Pandeminin bankalar için bir çağın sonunu işaret ettiğini belirten McKinsey Kıdemli Ortağı Gökhan Sarı; “2008 global mali krizini atlatan bankalarla yola devam eden dal, pandemiye kadar geçen müddet ortasında; sermayeyi bir daha inşa etti, yeni düzenlemelere ahenk sağladı. Müşterilerle münasebetlerini güçlendirmek ve hizmet süreçlerinden daha fazla verimlilik elde etmek için dijitale yatırım yaptı. Bütün bu atılımlar işe yaradı ve bankalar, 2020’de pandeminin baskılarına dayanmayı başararak sermaye rezervlerini yükseltti. Bu olumlu tabloya karşın kesimdeki kârlılık yüne de düştü. 2011’de yüzde 8 olan bankacılık bölümünün global ölçekte öz kaynak getirisi, 2020’de yüzde 6’ya kadar geriledi. Yaşanan toparlanmayla bir arada, bu oranın 2025 yılına kadar yüzde 7 ila 12 ortasına yükseleceğini öngörüyoruz ” dedi.
Önümüzdeki birkaç yılın bu raporda vurgulanan büyük ayrışmanın hakikat tarafında yer almak isteyen bankalar için fazlaca değerli olduğuna vurgu yapan Gökhan Sarı kelamlarını şu biçimde sürdürdü: “Daha evvel yaşanan krizleri incelediğimizde de görüyoruz ki; toparlanma döngüsü boyunca üretilen kıymetlerin kıymetli kısmı krizden daha sonraki birinci iki yılda elde ediliyor. Ayrıyeten birinci senelerda büyümeye yönelik gözü pek adımlar atan kurumlar, ekseriyetle bu kazanımlarını daha uzun vadede elinde tutuyor.”
Raporda, dijital dönüşüm ve çevik yapılara geçiş süreçlerini erken başlatan bankalarla, geride kalanlar içindeki bu ayrışmanın, pandemiyle birlikte daha da besbelli hale geldiği belirtiliyor. Geride kalanların ortayı kapatmak için kısa bir müddetsi olduğu vurgulanan raporda, geçmişte yaşanan krizlere yönelik tahlillerin sonuçları da paylaşılıyor. Bu tahlillere nazaran; krizlerden daha sonraki tüm ekonomik toparlanma döngüsü boyunca üretilen bedellerin üçte ikisi, birinci iki yıl ortasında yaratılıyor. Rapor ayrıyeten, bankaların önümüzdeki senelerda ekonomik bahtını etkileyecek faktörleri; coğrafya, müşteri tabanı, ölçek ve iş modeli başlıkları altında ele alıyor. Daha başarılı sonuçlar elde eden bankaların kuvvetli istikametleri daha yakından inceleniyor. Rapor, CEO’ların ve strateji belirleyenlerin dikkate alması gereken değerli iş modeli sorularının yanı sıra büyümenin ve refahın anahtarını arayan bankalar için nelerin mümkün olduğuna dair örneklerle sona eriyor.
Finansal hizmetler bölümü, 1,3 kat düşük öz kaynak kıymetiyle süreç görüyor
McKinsey Global Bankacılık Değerlendirmesi 2021 Raporu şu bulguları içeriyor:
• Bankaların yanı sıra fintechler ve uzmanlar da dahil bir bütün olarak finansal hizmetler bölümü, başka kesimlerle karşılaştırıldığında 1,3 kat üzere düşük bir öz kaynak kıymetiyle süreç görüyor. Yalnızca bankalara bakıldığında değerlemelerin ortalaması 1 kata kadar düşüyor ve oyuncuların yarısının süreç bedeli, öz kaynak bedelinin altında kalıyor.
• Bu genel tablonun yanı sıra kesimin eklediği 1,9 trilyon dolarlık piyasa pahasının yüzde 50’sinden çoksını; ödeme uzmanlarından, Borsalardan ve birtakım menkul değer firmalarından oluşan bölümün öne çıkan oyuncuları ele geçiriyor.
• Tahlil edilen 599 kurumdan yalnızca 65’inin tüm kazanımları elde ediyor olması, raporda öne çıkan büyük ayrışmanın temelini oluşturuyor.
Ayrışmanın temelindeki 4 faktör
McKinsey uzmanlarının tahlillerine nazaran; bankacılık bölümünde ortaya çıkan büyük ayrışmanın temelinde, dört ana faktör bulunuyor. Bunlardan; coğrafyanın, müşteri tabanının ve ölçeğin değiştirilmesinin bankalar için güç olduğu belirtiliyor. Dördüncü faktör olan iş modelinin ise bankaların ayrışmada kazananlar tarafına geçmelerini sağlayabilecek alan olduğunun altı çiziliyor.
İş modelini oluştururken sahip olunması gereken yetenekler
Genel olarak fintech’lerin ve uzmanlaşmış finansal hizmet sağlayıcılarının birçoğunun global bankalardan daha yüksek bedel artışı yarattığını ortaya koyan rapor, bankaların geleceğe yönelik iş modelini oluştururken sahip olması gereken yetenekleri üç başlık altında topluyor. McKinsey uzmanlarına göre; bankaların evvela özel müşteri muhtaçlıklarını, farklı ve kişiselleştirilmiş bir tecrübeyle çözmek için dijital kanalları ve ekosistemleri kullanımı büyük değer taşıyor. bu biçimdece bankalar, daha fazla temas noktası ve daha fazla sahiplenme ile müşterilerin ömürlerine dahil olabiliyor. Bu süreçte elde ettikleri iç görüleri, müşterileriyle daha kuvvetli bağlar kurmak için kullanıyor. Başarılı bankların sahip olduğu ikinci yeteneğin ise daha az sermaye ağır ve daha fazla büyüme odaklı bir ekonomik modelle yatırımcıları kendine çekmesi olduğu belirtiliyor. Bu bankalar yalnızca finansal aracılık yerine, hizmetler ve kurullar aracılığıyla müşterilerinden para kazanmayı ve bu türlü büyümeyi hedefliyor. Son olarak da kelam konusu başarılı bankalar daha süratli ve daha esnek oluyor. Hem organik olarak tıpkı vakitte satın almalar yahut paydaşlıklar yoluyla müşteri gereksinimlerine karşılık veren hizmetler sunuyor. En uygun yetenekleri çekerek müşterileri memnuniyetini sağlamaya odaklanıyor.
McKinsey Kıdemli Ortağı Gökhan Sarı: Kesim öz kaynak getirisinin yüzde 7 ila 12 ortasına yükseleceğini öngörüyoruz
Pandeminin bankalar için bir çağın sonunu işaret ettiğini belirten McKinsey Kıdemli Ortağı Gökhan Sarı; “2008 global mali krizini atlatan bankalarla yola devam eden dal, pandemiye kadar geçen müddet ortasında; sermayeyi bir daha inşa etti, yeni düzenlemelere ahenk sağladı. Müşterilerle münasebetlerini güçlendirmek ve hizmet süreçlerinden daha fazla verimlilik elde etmek için dijitale yatırım yaptı. Bütün bu atılımlar işe yaradı ve bankalar, 2020’de pandeminin baskılarına dayanmayı başararak sermaye rezervlerini yükseltti. Bu olumlu tabloya karşın kesimdeki kârlılık yüne de düştü. 2011’de yüzde 8 olan bankacılık bölümünün global ölçekte öz kaynak getirisi, 2020’de yüzde 6’ya kadar geriledi. Yaşanan toparlanmayla bir arada, bu oranın 2025 yılına kadar yüzde 7 ila 12 ortasına yükseleceğini öngörüyoruz ” dedi.
Önümüzdeki birkaç yılın bu raporda vurgulanan büyük ayrışmanın hakikat tarafında yer almak isteyen bankalar için fazlaca değerli olduğuna vurgu yapan Gökhan Sarı kelamlarını şu biçimde sürdürdü: “Daha evvel yaşanan krizleri incelediğimizde de görüyoruz ki; toparlanma döngüsü boyunca üretilen kıymetlerin kıymetli kısmı krizden daha sonraki birinci iki yılda elde ediliyor. Ayrıyeten birinci senelerda büyümeye yönelik gözü pek adımlar atan kurumlar, ekseriyetle bu kazanımlarını daha uzun vadede elinde tutuyor.”