Tahminen daha sonra dehşet ve umudun, hayal ve kabusların, ütopya ve distopyanın kesişimindeki bir stant. Stant bunaltıcı kriz devirlerinde nasıl daha parlak bir gelecek, daha hoş bir yarın, daha âlâ bir “daha sonra” yaratılabileceği sorularını soruyor. Akabinde sığınakların ortasında her vakit bulunabilecek bir ışık olduğunun altını çiziyor. Yalnızca bakmaya devam etmemiz gerekiyor!
Sığınağın Manası Üzerine Birkaç Fikir
Bir sığınak olağandışı bir mimari yapıdır. Yapılması bir gereksinimdir ancak bununla birlikte hiç kullanılmaması istenir. Sığınak en makus ihtimal düşünülerek yapılmıştır: Savaş.
Sığınak bize korunma sağlayan bir yerdir. haricinde savaş, vahşet ve vefat varken devasa duvarlarının arkasında bize küçük özgürlük alanları sağlar. Bu özel yer bir fırtınanın merkezini anımsatır, etrafındaki her şey fırtınaya kapılıp değişirken sessiz ve sakin kalabilen bir yer. Bir sığınak daima değişen bir dünyada eski tertibin korunmasını gayeler. Fırtına dindikten daha sonra eski sisteme dönüşün garanti altına alınmasını gayeler. Fırtına geçtikten ve kan denizi toplumun yıkıntıları içinde yanmış toprağa gömüldükten daha sonra geçmiş tertibe dönüşü mümkün kılmak için eski statükonun devamını sağlamaya çalışır.
Bir sığınak devasa yapısına karşın yalnızca süreksiz bir konaklama yeridir. İnsanlık tarihinin kanlı çatışmalar ve kendisini toplumsal yapıların üzerinde pozisyonlandırmaya çalışanlar ile şekillenmesi sebebiyle bu yapılar kalıcı yerler olarak tasarlanmamıştır. Sığınaklar toplumun geçmişi ile geleceği içinde konumlanır. Bu sebepten ötürü sığınaklarda vakit durmuştur. Alışık olunan vakit ve yer akışının dışına çıktığında araf gibisi bir yere dönüşür. Sığınak arasındakilere o anda nasıl hayatta kalacaklarına ve sonrasındasında hayatlarına nasıl devam edeceklerine dair düşünmek için vakit tanır. Dış dünyadan izole olmuş biçimde kalın ve penceresiz duvarların arkasında hayatın manasını düşünmek için bir alan sağlanmış olur.
ömrümde savaş ortamının çarpıcı sonuçlarının deneyimleyebilecek miyim bilmiyorum ve ailemin İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanya’da yaşadıkları vahim gerçekle asla yüzleşmeyeceğimi umuyorum. Toplumsal ve ferdî bir varlık olarak bir kimlik oluşturma sürecimizde büyük ve küçük biroldukça sorun yaşayarak çeşitli travmalara sahip olduğumuz bir gerçek. Depresyon, hastalıklar, şahsi krizler kendi zihnimiz ve bedenimizler verdiğimiz şahsi savaşlardır. Ferdi yaşantımızda toplumsal baskılardan ötürü farklı çeşitlerde düşünceler yaşarız ve global savaşlar ve krizler sebebiyle çok şahsi bir korku deneyimleriz. Dünya şu anda COVID-19 pandemisi, ekonomik dertler ve toplumsal tansiyonlar sebebiyle epeyce ürkütücü bir yer üzere görünüyor. Ayrıyeten çok süratli ve radikal sertlikteki değişimler sebebiyle pek düşmanca ve istikrarsız bir yere benziyor. Bunun kararı olarak tek inançlı yer konutumuz ya da bedenimiz üzere görünüyor. Pekala ya bu inançlı yerler de müdahaleye uğrarsa?
Başımız bir sığınağa misal, ruhumuza konut sahipliği yapan ve zihnimizin itici gücü olan beynimizi korur. Bu inançlı bölgede kişi özgürdür, istediğini yapabilir ve istediği üzere olabilir. Bu noktada şahsa dış dünyadan soyutlanma imkanı vermesi açısından başımız ile sığınak içinde benzerlikler ortaya çıkıyor. Bu sebepten ötürü sığınağın kafatası üzere sembolik bir manası olduğu kadar sanatkarın stüdyosu ve sanat kurumlarını anımsatan bir yanı var. Sığınakla sanatkarların ürettiği ve yapıtların bulunduğu yerler içinde bir alaka gorebiliriz. ötürüsıyla Meclis Sığınağı’nı sanat için bir stant yeri haline getirme fikri pek mantıklıydı.
Meclis Sığınağı Üzerine Birkaç Fikir
Meclis __Sığınağı’nın inşasına, Atatürk’ün sağlığında 1936 yılında yapılan ön çalışmalar ve alınan uzman görüşleri doğrultusunda, 1941 yılında başlanmış; yapı, 1942 yılında teslim alınmıştır. Yarım daire bir plana sahip, tümüyle betonarme olarak inşa edilen yapının dış duvarları yaklaşık 1,2 m kalınlıktadır. İç hacimlerle karşılaştırıldığında, izlenim olarak, yapının kubbemsi tavan döşeme kalınlığının 2 m civarında olması beklenir. Kubbemsi betonarme çatı bitişi, korugan (bunker) girişleri ve havalandırmaları ile brüt beton yapı, çevresel tesir açısından da önemli bir imge değerine sahiptir.
Etkileyici bir yapıdır. Meclis Sığınağı’nın en önemli ve en geniş bölümü, yaklaşık 320 m2’lik Genel Şura Salonu’dur (İçtima Salonu). Mekânsal kurguda, acil durumlarda toplanmak üzere kâfi 400 sandalyeyi alabilecek, döşemesi yavaşça eğimli (yaklaşık % 4-5 eğim) dört başka salon mekânı, sahne, başkanlık divanı ve ana ortamı oluşturan dikdörtgensel merkezî mekânla birleşmektedir. Bu ana mekânın önemi, özenli asma tavan dokunuşuyla da vurgulanmak istenmiştir. İçeride bütün brüt beton duvarlar, demir profil karkas üzerine kaplanan 6-8 mm kalınlıktaki duralitle bitirilmiştir. Tüm mekânlarda açık sarı renk duvar boyası kullanılmıştır. Sığınak ana kapıları ve iç geçiş kapılarının tümü, sürgülü, tek kanat, kalın, çelik kasa kapılarıdır ve yaklaşık 1.20 m enindedirler. İç kapılar ise, Meclis kapılarıyla stilistik ilişki içinde, ses kesme yastıkları olan ahşap kapılar olarak tasarlanmıştır. Art çember koridorda 4 adet kapan çelik kapı kullanılmıştır. Genel Şura Salonu hariç, bütün mekânların yeri betonarme mozaik döşemedir. Genel Şura Salonu’nda ise sıkıştırılmış toprak üzerine yalıtım yapılmış, taban bitişleri dönemin gözde kaplama gereci linolyum katmanları ile yapılmıştır.
Tahminen daha sonra Standı Üzerine Birkaç Niyet
Tahminen daha sonra krizler, travmalar ve öfke ile olduğu kadar umut, düşler ve karanlık daha sonrası yeni başlangıçlarla ilgilenen sanatkarlara konut sahipliği yapıyor. Stant yaşayış biçimlerimizi eleştirel biçimde incelerken, gerçekliği algılayış biçimlerimize ve nasıl olumlu istikamette değişim yaratabileceğimize dair alternatif bir bakış sunuyor.
COVID-19 sürecinde farklı bir yalnızlık ve izolasyon süreci geçirdik. şahsi sığınaklarımız haline gelen konutlarımıza kapandık. Yeni bir fizikî yalnızlık biçiminde kendimizle baş başa kaldık ve kendi gereksinimlerimize odaklanmak zorunda kaldık. Konutlarımızın dört duvarı arkasında mahsur kalmışken fakat zihnimize özgür olabilirdik. Dış dünya direkt temas kurmak için gitgide daha tehlikeli hale gelirken beşerler meskende kalıp dünyanın kalanıyla sanal kontaklar kurmayı tercih etti. Bu bağlamda Meclis Sığınağı ortasında bulunduğumuz vaktin ikonik bir sembolü haline gelebilir. İnsanlığın bilinmeze, yabancıya, sıradışı olana ve etrafımızdaki tehlikelere karşı korkusunu temsil eder.
Stant yeri iki kısma ayrılmış biçimde karşımıza çıkıyor: beş küçük odasıyla birlikte koridor ve yıldız biçimindeki ana salon. Ziyaretçiler en evvel ana salonu çevreleyen koridora giriyor. Standın bu kısmındaki eserler kaygı, tehlike ve vahşet ile ilgileniyor. Standın ikinci kısmında, ana salonda, umut ve düşleri odağına alan eserler bulunuyor. Yerin merkezinde olumlu çağrışımlar yapan eserler bulunurken yerin dışarıya yakın kısımlarındaki eserler insanın etrafını saran saldırganlıklara işaret ediyor. bu türlü Tahminen daha sonra ve mekânsal yapısıyla bir arada sığınak, bugün yaşadığımız ferdi ve toplumsal olarak yaşadıklarımızın bir yansıması haline geliyor.
Sığınak bir pasif korunma yeridir. Sanat ise etkin güzelleştirme ile alakalıdır. çoğunlukla yaşayış halimizi gözden geçirmek ve değiştirmek için şahsi alanlarımıza gereksinim duyarız. Sıcak ve kişisel bir sığınak olarak zihnimiz, kendimizi ve etrafımızı anlamak için bizlere alan sağlayabilir. Sanat, kişisel ve toplumsal güzelleşme süreçlerinde hem daha sağlıklı ve insancıl bilgiyi birebir vakitte daha uygun bir birey ve toplum olma tecrübesini kazanmak için kıymetli bir araçtır.
Instagram
Facebook
Linkedln
Twitter
Sığınağın Manası Üzerine Birkaç Fikir
Bir sığınak olağandışı bir mimari yapıdır. Yapılması bir gereksinimdir ancak bununla birlikte hiç kullanılmaması istenir. Sığınak en makus ihtimal düşünülerek yapılmıştır: Savaş.
Sığınak bize korunma sağlayan bir yerdir. haricinde savaş, vahşet ve vefat varken devasa duvarlarının arkasında bize küçük özgürlük alanları sağlar. Bu özel yer bir fırtınanın merkezini anımsatır, etrafındaki her şey fırtınaya kapılıp değişirken sessiz ve sakin kalabilen bir yer. Bir sığınak daima değişen bir dünyada eski tertibin korunmasını gayeler. Fırtına dindikten daha sonra eski sisteme dönüşün garanti altına alınmasını gayeler. Fırtına geçtikten ve kan denizi toplumun yıkıntıları içinde yanmış toprağa gömüldükten daha sonra geçmiş tertibe dönüşü mümkün kılmak için eski statükonun devamını sağlamaya çalışır.
Bir sığınak devasa yapısına karşın yalnızca süreksiz bir konaklama yeridir. İnsanlık tarihinin kanlı çatışmalar ve kendisini toplumsal yapıların üzerinde pozisyonlandırmaya çalışanlar ile şekillenmesi sebebiyle bu yapılar kalıcı yerler olarak tasarlanmamıştır. Sığınaklar toplumun geçmişi ile geleceği içinde konumlanır. Bu sebepten ötürü sığınaklarda vakit durmuştur. Alışık olunan vakit ve yer akışının dışına çıktığında araf gibisi bir yere dönüşür. Sığınak arasındakilere o anda nasıl hayatta kalacaklarına ve sonrasındasında hayatlarına nasıl devam edeceklerine dair düşünmek için vakit tanır. Dış dünyadan izole olmuş biçimde kalın ve penceresiz duvarların arkasında hayatın manasını düşünmek için bir alan sağlanmış olur.
ömrümde savaş ortamının çarpıcı sonuçlarının deneyimleyebilecek miyim bilmiyorum ve ailemin İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanya’da yaşadıkları vahim gerçekle asla yüzleşmeyeceğimi umuyorum. Toplumsal ve ferdî bir varlık olarak bir kimlik oluşturma sürecimizde büyük ve küçük biroldukça sorun yaşayarak çeşitli travmalara sahip olduğumuz bir gerçek. Depresyon, hastalıklar, şahsi krizler kendi zihnimiz ve bedenimizler verdiğimiz şahsi savaşlardır. Ferdi yaşantımızda toplumsal baskılardan ötürü farklı çeşitlerde düşünceler yaşarız ve global savaşlar ve krizler sebebiyle çok şahsi bir korku deneyimleriz. Dünya şu anda COVID-19 pandemisi, ekonomik dertler ve toplumsal tansiyonlar sebebiyle epeyce ürkütücü bir yer üzere görünüyor. Ayrıyeten çok süratli ve radikal sertlikteki değişimler sebebiyle pek düşmanca ve istikrarsız bir yere benziyor. Bunun kararı olarak tek inançlı yer konutumuz ya da bedenimiz üzere görünüyor. Pekala ya bu inançlı yerler de müdahaleye uğrarsa?
Başımız bir sığınağa misal, ruhumuza konut sahipliği yapan ve zihnimizin itici gücü olan beynimizi korur. Bu inançlı bölgede kişi özgürdür, istediğini yapabilir ve istediği üzere olabilir. Bu noktada şahsa dış dünyadan soyutlanma imkanı vermesi açısından başımız ile sığınak içinde benzerlikler ortaya çıkıyor. Bu sebepten ötürü sığınağın kafatası üzere sembolik bir manası olduğu kadar sanatkarın stüdyosu ve sanat kurumlarını anımsatan bir yanı var. Sığınakla sanatkarların ürettiği ve yapıtların bulunduğu yerler içinde bir alaka gorebiliriz. ötürüsıyla Meclis Sığınağı’nı sanat için bir stant yeri haline getirme fikri pek mantıklıydı.
Meclis Sığınağı Üzerine Birkaç Fikir
Meclis __Sığınağı’nın inşasına, Atatürk’ün sağlığında 1936 yılında yapılan ön çalışmalar ve alınan uzman görüşleri doğrultusunda, 1941 yılında başlanmış; yapı, 1942 yılında teslim alınmıştır. Yarım daire bir plana sahip, tümüyle betonarme olarak inşa edilen yapının dış duvarları yaklaşık 1,2 m kalınlıktadır. İç hacimlerle karşılaştırıldığında, izlenim olarak, yapının kubbemsi tavan döşeme kalınlığının 2 m civarında olması beklenir. Kubbemsi betonarme çatı bitişi, korugan (bunker) girişleri ve havalandırmaları ile brüt beton yapı, çevresel tesir açısından da önemli bir imge değerine sahiptir.
Etkileyici bir yapıdır. Meclis Sığınağı’nın en önemli ve en geniş bölümü, yaklaşık 320 m2’lik Genel Şura Salonu’dur (İçtima Salonu). Mekânsal kurguda, acil durumlarda toplanmak üzere kâfi 400 sandalyeyi alabilecek, döşemesi yavaşça eğimli (yaklaşık % 4-5 eğim) dört başka salon mekânı, sahne, başkanlık divanı ve ana ortamı oluşturan dikdörtgensel merkezî mekânla birleşmektedir. Bu ana mekânın önemi, özenli asma tavan dokunuşuyla da vurgulanmak istenmiştir. İçeride bütün brüt beton duvarlar, demir profil karkas üzerine kaplanan 6-8 mm kalınlıktaki duralitle bitirilmiştir. Tüm mekânlarda açık sarı renk duvar boyası kullanılmıştır. Sığınak ana kapıları ve iç geçiş kapılarının tümü, sürgülü, tek kanat, kalın, çelik kasa kapılarıdır ve yaklaşık 1.20 m enindedirler. İç kapılar ise, Meclis kapılarıyla stilistik ilişki içinde, ses kesme yastıkları olan ahşap kapılar olarak tasarlanmıştır. Art çember koridorda 4 adet kapan çelik kapı kullanılmıştır. Genel Şura Salonu hariç, bütün mekânların yeri betonarme mozaik döşemedir. Genel Şura Salonu’nda ise sıkıştırılmış toprak üzerine yalıtım yapılmış, taban bitişleri dönemin gözde kaplama gereci linolyum katmanları ile yapılmıştır.
Tahminen daha sonra Standı Üzerine Birkaç Niyet
Tahminen daha sonra krizler, travmalar ve öfke ile olduğu kadar umut, düşler ve karanlık daha sonrası yeni başlangıçlarla ilgilenen sanatkarlara konut sahipliği yapıyor. Stant yaşayış biçimlerimizi eleştirel biçimde incelerken, gerçekliği algılayış biçimlerimize ve nasıl olumlu istikamette değişim yaratabileceğimize dair alternatif bir bakış sunuyor.
COVID-19 sürecinde farklı bir yalnızlık ve izolasyon süreci geçirdik. şahsi sığınaklarımız haline gelen konutlarımıza kapandık. Yeni bir fizikî yalnızlık biçiminde kendimizle baş başa kaldık ve kendi gereksinimlerimize odaklanmak zorunda kaldık. Konutlarımızın dört duvarı arkasında mahsur kalmışken fakat zihnimize özgür olabilirdik. Dış dünya direkt temas kurmak için gitgide daha tehlikeli hale gelirken beşerler meskende kalıp dünyanın kalanıyla sanal kontaklar kurmayı tercih etti. Bu bağlamda Meclis Sığınağı ortasında bulunduğumuz vaktin ikonik bir sembolü haline gelebilir. İnsanlığın bilinmeze, yabancıya, sıradışı olana ve etrafımızdaki tehlikelere karşı korkusunu temsil eder.
Stant yeri iki kısma ayrılmış biçimde karşımıza çıkıyor: beş küçük odasıyla birlikte koridor ve yıldız biçimindeki ana salon. Ziyaretçiler en evvel ana salonu çevreleyen koridora giriyor. Standın bu kısmındaki eserler kaygı, tehlike ve vahşet ile ilgileniyor. Standın ikinci kısmında, ana salonda, umut ve düşleri odağına alan eserler bulunuyor. Yerin merkezinde olumlu çağrışımlar yapan eserler bulunurken yerin dışarıya yakın kısımlarındaki eserler insanın etrafını saran saldırganlıklara işaret ediyor. bu türlü Tahminen daha sonra ve mekânsal yapısıyla bir arada sığınak, bugün yaşadığımız ferdi ve toplumsal olarak yaşadıklarımızın bir yansıması haline geliyor.
Sığınak bir pasif korunma yeridir. Sanat ise etkin güzelleştirme ile alakalıdır. çoğunlukla yaşayış halimizi gözden geçirmek ve değiştirmek için şahsi alanlarımıza gereksinim duyarız. Sıcak ve kişisel bir sığınak olarak zihnimiz, kendimizi ve etrafımızı anlamak için bizlere alan sağlayabilir. Sanat, kişisel ve toplumsal güzelleşme süreçlerinde hem daha sağlıklı ve insancıl bilgiyi birebir vakitte daha uygun bir birey ve toplum olma tecrübesini kazanmak için kıymetli bir araçtır.
Linkedln