EliteDizqn
Active member
Müzik sevgisi ile yola çıkan ve 2019 yılında Niyazi Albay, Hasan Yıldırım, Salman Sobe, İstek Koyupınar ve Nihad Jemsher’in bir ortaya gelmesiyle kurulan Keşmekeş, müzik seyahatine devam ediyor. Londra merkezli rock kümesinin kurucusu Niyazi Albay Cumhuriyet’in sorularını yanıtladı.
İşte Keşmekeş’in öyküsü…
Niyazi Albay
Keşmekeş’i tanıyalım mı biraz?
Keşmekeş, profesyonel iş ömürleri niçiniyle son 20 yılını İngiltere’de geçiren beş kafadarın fikri. 2019 yılında kurulan kümemiz, eski dostluğumuzun meyvesi. Ağır tempoyla giden iş hayatlarımızın yanı sıra müziğe olan tutkusundan da vazgeçmeyen bu takımın, artık isminin konulması gerekiyordu. yıllardır her fırsatta bir ortaya gelerek yaptığımız müziğin, bir süre daha sonra adeta tutkunu olduk ve bu alanda da profesyonelleşmeye karar verdik. Yabancı bir coğrafyada sık sık bir ortaya gelerek, memleketinin ezgileriyle hasret giderirken, hasretimizi diğerlerine da hissettirmek istedik. Bugün ise büyük emekerle başladığımız bu seyahatte, geniş kitlelere ulaşmış olmanın sevincini yaşıyoruz.
İLHAMIMIZ ANADOLU’NUN UNUTULMAYAN İSİMLERİNDEN GELİYOR
Keşmekeş ilhamını nelerden alıyor? Dinleyici üzerinde ne üzere tesirler bırakıyor?
Keşmekeş ilhamını hasret, sevgi, aşk üzere pak hislerden alıyor. Başta memleket hasreti ile yazılan yapıtlarımızın her biri, hayli derin ve samimi hisler barındırıyor. ötürüsıyla dinleyici bizim eserlerimizde, kendi his dünyasından epey şey buluyor. İçsellikle yazılan her beste, profesyonellikle yapılan müziğimizle bir ortaya gelince, dinleyicilerimizin his dünyasında da kalıcı tesirler bırakıyor. Öte yandan en büyük ilhamımızı Anadolu’nun unutulmayan isimlerinden aldığımızı söyleyebilirim. Dinleyicinin yolu Keşmekeş’te Cem Karaca’dan Aşık Mahzuni Şerif ve Neşet Ertaş’a kadar birfazlaca usta isimle kesişiyor. Türk halk müziğinin, özgün müziğin ve Anadolu rock usulünün izlerinin fazlacaça görüldüğü müziklerimiz yardımıyla memleketimizin ezgileriyle nefes alırken, bu eşsiz ezgileri Avrupa’ya taşıyan müzik elçileri olmanın memnunluğunu yaşıyoruz.
Sizi en çok söz eden enstrüman hangisi?
Kendimi en düzgün söz edebildiğim enstrüman, bağlama. çabucak hemen altı yaşımda tanışmıştığım için sanıyorum; bende bambaşka bir yeri vardır. Müziği ve bağlamayı sevmemde itici güç olan babam, evvel çocuk yaşta bağlamayı sevdirdi, daha sonra vakit içinde yakın alaka kurmamıza vesile oldu. Lise ve üniversite senelerımda müzikle olan bağım daha fazla gelişince, bu tanışıklığı biraz daha profesyonel bir öğrenme süreciyle devam ettirdim.
ÖMRÜM MÜZİK VE MESLEK OLARAK İKİYE AYRILIYOR
Beste yaparken yorumcunun kapasitesini göz önünde de bulundurmak gerekir. Siz hem bestekar hem yorumlayan kişi olarak nasıl hazırlanıyorsunuz yeni albüm devirlerinde?
Ağır bir içsellikle elbet… Müziği iş üzere görürseniz, hem samimiyetinizi hem doğallığınızı yitirirsiniz. Bana ilham olan tüm bedeller yazdırıyor, o pahaların her duygusu söyletiyor. Doğal olarak potansiyelimi ölçümleme sürecime girişmektense kalemimden ve içimden geldiği üzere yazıp-söylüyorum. Hazırlık süreci değişkenlik gösterebiliyor elbette. Bir anda bir müziğin nakarat melodisini yaratıyorum ve unutmamak ismine çabucak bir yere not alıyorum. kimi vakit günlerce ya da aylarca devamını getiremezken kimi zamanse saatler ortasında bitirebiliyorum. hayatım müzik ve meslek olarak ikiye ayrılıyor. Bir yandan profesyonel iş hayatının ağır temposunu sürdürürken, bir yandan kendi içselliğime yönelip, yazma sürecinde buluyorum kendimi. İşime ve müziğime tutluyla bağlıyım. Birine olan tutkum, oburu için de motivasyon kaynağı oluyor.
Bir fikri işe dönüştürme süreciniz nasıl gelişiyor? Bir müzik yapıtının gerçeğe dönüşümünde ve kalitesinin belirlenmesinde sizce rol alan aktörler kimlerdir?
Başta grup motivasyonu ve Keşmekeş’in başrol oyuncuları elbette. Bugüne kadar dostluğumuz ve ortak hislerimiz yardımıyla fazlaca pahalı eserler ürettik. Türkiye’den uzakta olmanın vermiş olduğu bir yakınlaşma ile kurulan bu bağ, bizlere ortak pahalar yaşattığı üzere kendi ortamızda özel bir irtibat lisanı kurmamızı sağladı. Birebir şeyleri özlediğimizi ve sevdiğimizi fark ettik. Bu durum bizi birbirimize daha fazla yakınlaştırırken, sonuca ulaşmamızı da kolaylaştırıyor. Şu ana kadar yaşadığımız en büyük zorluk, 20 yıldır yapmış olduğumuz bestelerdeki aranjmanları değiştirmek ve bir daha sonraki albüme hangi kesimlerle hazırlık yapmamıza karar verme sürecinde gerçekleşti.
Londra’da yaşıyorsunuz. Türkiye’ye dönme planınız var mı?
Memleketimizi hayli özlüyoruz fakat burada süregelen işlerimiz var. Müziğimizi olduğu kadar işimizi de fazlaca sevdiğimiz için senede birkaç defa gelebiliyoruz ülkemize.
Türkiye’de bir konser düzenlemeyi düşünür müsünüz?
Temennimiz, bu güç günleri bir an evvelce atlatmak ve her insanın sıhhatine kavuşması evvela. Koşullar olağana döndüğünde ise bizlere her daim dayanak veren Türkiyeli dinleyicilerimizle buluşmayı gönülden istiyoruz. Kim bilir tahminen bir üniversite şenliğinde, tahminen mesken konserlerinde ya da açık havada…
Son albümden bahseder misiniz biraz?
Biz Keşmekeş’i, Anadolu’nun renkli ezgilerini Avrupa’ya taşıyan küme olarak tanımlıyoruz. Anadolu’nun unutulmaz kesimlerinden ve sanatkarlarından izler taşıyan özgün bir usule sahibiz. Odağımıza insanı alarak, beşere dair tüm derinliği ve hisleri şarkılarımıza yansıtıyoruz. “Geldin Şen Eyledin”de, Türk halk müziğinin, özgün müziğin ve Anadolu rock üslubunun izlerinin fazlacaça görüldüğü yepisyeni bir single çalışması oldu. Yapıtlarımızın her birinin bir öyküsü vardır. Her birinde bir serüvene çıkar, dinleyicimizi de gittiğimiz yerlere gdolayırüz. Kümemizin kıymetli isimlerinden Salman Sobe arkadaşımızın dedesine ilişkin bu yapıtı, çağdaş biçimde yorumlamaya çalıştık. Şimdiden hayli hoş dönüşler aldık. Bilhassa Türkiye’den gelen ilgi her birimize ilham oldu. Birbirinden değerli bu dönüşler ve tebrikler bizi cesaretlendirirken, çıkacak olan öteki eserlerimize yönelik en büyük motivasyon oluyor.
İşte Keşmekeş’in öyküsü…
Niyazi Albay
Keşmekeş’i tanıyalım mı biraz?
Keşmekeş, profesyonel iş ömürleri niçiniyle son 20 yılını İngiltere’de geçiren beş kafadarın fikri. 2019 yılında kurulan kümemiz, eski dostluğumuzun meyvesi. Ağır tempoyla giden iş hayatlarımızın yanı sıra müziğe olan tutkusundan da vazgeçmeyen bu takımın, artık isminin konulması gerekiyordu. yıllardır her fırsatta bir ortaya gelerek yaptığımız müziğin, bir süre daha sonra adeta tutkunu olduk ve bu alanda da profesyonelleşmeye karar verdik. Yabancı bir coğrafyada sık sık bir ortaya gelerek, memleketinin ezgileriyle hasret giderirken, hasretimizi diğerlerine da hissettirmek istedik. Bugün ise büyük emekerle başladığımız bu seyahatte, geniş kitlelere ulaşmış olmanın sevincini yaşıyoruz.
İLHAMIMIZ ANADOLU’NUN UNUTULMAYAN İSİMLERİNDEN GELİYOR
Keşmekeş ilhamını nelerden alıyor? Dinleyici üzerinde ne üzere tesirler bırakıyor?
Keşmekeş ilhamını hasret, sevgi, aşk üzere pak hislerden alıyor. Başta memleket hasreti ile yazılan yapıtlarımızın her biri, hayli derin ve samimi hisler barındırıyor. ötürüsıyla dinleyici bizim eserlerimizde, kendi his dünyasından epey şey buluyor. İçsellikle yazılan her beste, profesyonellikle yapılan müziğimizle bir ortaya gelince, dinleyicilerimizin his dünyasında da kalıcı tesirler bırakıyor. Öte yandan en büyük ilhamımızı Anadolu’nun unutulmayan isimlerinden aldığımızı söyleyebilirim. Dinleyicinin yolu Keşmekeş’te Cem Karaca’dan Aşık Mahzuni Şerif ve Neşet Ertaş’a kadar birfazlaca usta isimle kesişiyor. Türk halk müziğinin, özgün müziğin ve Anadolu rock usulünün izlerinin fazlacaça görüldüğü müziklerimiz yardımıyla memleketimizin ezgileriyle nefes alırken, bu eşsiz ezgileri Avrupa’ya taşıyan müzik elçileri olmanın memnunluğunu yaşıyoruz.
Sizi en çok söz eden enstrüman hangisi?
Kendimi en düzgün söz edebildiğim enstrüman, bağlama. çabucak hemen altı yaşımda tanışmıştığım için sanıyorum; bende bambaşka bir yeri vardır. Müziği ve bağlamayı sevmemde itici güç olan babam, evvel çocuk yaşta bağlamayı sevdirdi, daha sonra vakit içinde yakın alaka kurmamıza vesile oldu. Lise ve üniversite senelerımda müzikle olan bağım daha fazla gelişince, bu tanışıklığı biraz daha profesyonel bir öğrenme süreciyle devam ettirdim.
ÖMRÜM MÜZİK VE MESLEK OLARAK İKİYE AYRILIYOR
Beste yaparken yorumcunun kapasitesini göz önünde de bulundurmak gerekir. Siz hem bestekar hem yorumlayan kişi olarak nasıl hazırlanıyorsunuz yeni albüm devirlerinde?
Ağır bir içsellikle elbet… Müziği iş üzere görürseniz, hem samimiyetinizi hem doğallığınızı yitirirsiniz. Bana ilham olan tüm bedeller yazdırıyor, o pahaların her duygusu söyletiyor. Doğal olarak potansiyelimi ölçümleme sürecime girişmektense kalemimden ve içimden geldiği üzere yazıp-söylüyorum. Hazırlık süreci değişkenlik gösterebiliyor elbette. Bir anda bir müziğin nakarat melodisini yaratıyorum ve unutmamak ismine çabucak bir yere not alıyorum. kimi vakit günlerce ya da aylarca devamını getiremezken kimi zamanse saatler ortasında bitirebiliyorum. hayatım müzik ve meslek olarak ikiye ayrılıyor. Bir yandan profesyonel iş hayatının ağır temposunu sürdürürken, bir yandan kendi içselliğime yönelip, yazma sürecinde buluyorum kendimi. İşime ve müziğime tutluyla bağlıyım. Birine olan tutkum, oburu için de motivasyon kaynağı oluyor.
Bir fikri işe dönüştürme süreciniz nasıl gelişiyor? Bir müzik yapıtının gerçeğe dönüşümünde ve kalitesinin belirlenmesinde sizce rol alan aktörler kimlerdir?
Başta grup motivasyonu ve Keşmekeş’in başrol oyuncuları elbette. Bugüne kadar dostluğumuz ve ortak hislerimiz yardımıyla fazlaca pahalı eserler ürettik. Türkiye’den uzakta olmanın vermiş olduğu bir yakınlaşma ile kurulan bu bağ, bizlere ortak pahalar yaşattığı üzere kendi ortamızda özel bir irtibat lisanı kurmamızı sağladı. Birebir şeyleri özlediğimizi ve sevdiğimizi fark ettik. Bu durum bizi birbirimize daha fazla yakınlaştırırken, sonuca ulaşmamızı da kolaylaştırıyor. Şu ana kadar yaşadığımız en büyük zorluk, 20 yıldır yapmış olduğumuz bestelerdeki aranjmanları değiştirmek ve bir daha sonraki albüme hangi kesimlerle hazırlık yapmamıza karar verme sürecinde gerçekleşti.
Londra’da yaşıyorsunuz. Türkiye’ye dönme planınız var mı?
Memleketimizi hayli özlüyoruz fakat burada süregelen işlerimiz var. Müziğimizi olduğu kadar işimizi de fazlaca sevdiğimiz için senede birkaç defa gelebiliyoruz ülkemize.
Türkiye’de bir konser düzenlemeyi düşünür müsünüz?
Temennimiz, bu güç günleri bir an evvelce atlatmak ve her insanın sıhhatine kavuşması evvela. Koşullar olağana döndüğünde ise bizlere her daim dayanak veren Türkiyeli dinleyicilerimizle buluşmayı gönülden istiyoruz. Kim bilir tahminen bir üniversite şenliğinde, tahminen mesken konserlerinde ya da açık havada…
Son albümden bahseder misiniz biraz?
Biz Keşmekeş’i, Anadolu’nun renkli ezgilerini Avrupa’ya taşıyan küme olarak tanımlıyoruz. Anadolu’nun unutulmaz kesimlerinden ve sanatkarlarından izler taşıyan özgün bir usule sahibiz. Odağımıza insanı alarak, beşere dair tüm derinliği ve hisleri şarkılarımıza yansıtıyoruz. “Geldin Şen Eyledin”de, Türk halk müziğinin, özgün müziğin ve Anadolu rock üslubunun izlerinin fazlacaça görüldüğü yepisyeni bir single çalışması oldu. Yapıtlarımızın her birinin bir öyküsü vardır. Her birinde bir serüvene çıkar, dinleyicimizi de gittiğimiz yerlere gdolayırüz. Kümemizin kıymetli isimlerinden Salman Sobe arkadaşımızın dedesine ilişkin bu yapıtı, çağdaş biçimde yorumlamaya çalıştık. Şimdiden hayli hoş dönüşler aldık. Bilhassa Türkiye’den gelen ilgi her birimize ilham oldu. Birbirinden değerli bu dönüşler ve tebrikler bizi cesaretlendirirken, çıkacak olan öteki eserlerimize yönelik en büyük motivasyon oluyor.