EsraBetül
Member
Olağan kaideler altında sanatın ticarete dönüşmemesi beklenir. Yani yalnızca alım gücü yüksek olanların takip edebileceği etkinlikler olmaması gerekir sanat etkinliklerinin. Daha da değerlisi, sanatçı olmak isteyen gençlerin/çocukların maddi imkân bulamadığı için bir enstrüman ya da eğitim alamıyor olması kabul edilebilir bir şey değil.
BİR KIVILCIM KÂFİ…
İzmir Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde evvelki gün yaşları 7 ile 17 ortası değişen 70’ten çok çocuk bir konser verdi. Hepsi harikulade bir disiplin içerisinde ve kusursuz bir halde Mozart’tan Beethoven’a klasik müzik yapıtlarını, yanı sıra İzmir Marşı’ndan senfoniye uyarlanmış türküleri seslendirdiler. Daha evvel de haberlerini yaptığımız Yorglass Barış Çocuk Orkestrası üyesi bu çocukların sayısı şu anda 130’dan fazla. 2015 yılında opera sanatkarı Selmin Günöz tarafınca kurulan, 2018’den itibaren de ardına Yorglass’ın dayanağını alan bu orkestranın geldiği nokta konsere gelen izleyicilerin kimilerinin gözlerini doldurdu, bazılarını hayret ettirdi. Fakat şaşırılacak bir durum yok. Yalnızca ufak bir kıvılcımla, maddi imkânı olmayan, enstrüman sahibi de olmayan yüzlerce çocuğu büyük ustalarla resital verdirecek düzeye getirebiliyorsunuz. Bu orkestra bir toplumsal sorumluluk projesi ve İzmirli çocuklara sayısız yararı var. Başta, müzik eğitimi alan çocukların derslerinde de muvaffakiyetlerinin arttığı bir gerçek toplumsal hünerlerini geliştirdikleri de. Fakat bu yalnızca İzmir’deki çocukların talihi. Bir de devletin her çocuğa ulaşıp elinden tuttuğunu, sanat eğitimi verdiğini bir düşünün… Üstelik bu orkestranın maksadı yetenek bulup çıkarmak değil, ortalarında müzik eğitimine devam edip burs alanlar da var olağan olarak. Gaye, çocukların bugüne kadar “dezavantajlı” bırakılmış bölgelerde kaybolup gitmesine pürüz olmak. Geldikleri bu noktada istekli öğretmenlerinin hissesi büyük. Yorglass Barış Çocuk Orkestrası Muhafaza ve Geliştirme Derneği Lideri Gülfem Yorgancılar Perçin de Selmin Günöz de bunu bilhassa vurguladılar. İstekli olarak çocukların ömrüne dokunanlar yalnızca müzik eğitmenleri değil; çocuklar hem de istedikleri an psikoljik takviye de alabiliyorlar.
GELİR YENİDEN ONLARA
Yorglass Barış Çocuk Orkestrası geçmişte İdil Biret’le Gülsin Onay’la Cihat Aşkın’la Can Çakmur’la da sahneyi paylaşmışlardı. Evvelki akşam ise şefleri ünlü isim Howard Griffiths oldu. Perküsyonda kendilerine usta sanatçı Burhan Öçal, kanunda ise Savaş Özkök eşlik etti. Konserin tüm geliri de bir daha çocukların müzik eğitimi için kullanılacak.
Çocukların heyecan ortasında, gözleri pırıl pırıl parlayarak yapıtları muvaffakiyetle çaldıklarını görmek kıymet biçilemez. Şef Griffiths çocuklara gururla bakıyordu. Konser bitiminde seyirci de artık ayağa kalkıp alkışladı.
Selmin Günöz, konser öncesi yaptığı konuşmada başlangıçta kapılarını açan TEGV’ye birinci sefer çocuklarla sahneye çıkmayı kabul eden Gülsin Onay’a, kapılarını her vakit açan Konak Belediyesi’ne, eğitmenlere ve Yorglass’a teşekkür ederken şu manalı sözlerle noktaladı: “Çoksesli müziğe alışan çocuk, epeyce sesli düşünmeye de alışacaktır.”
BİR KIVILCIM KÂFİ…
İzmir Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde evvelki gün yaşları 7 ile 17 ortası değişen 70’ten çok çocuk bir konser verdi. Hepsi harikulade bir disiplin içerisinde ve kusursuz bir halde Mozart’tan Beethoven’a klasik müzik yapıtlarını, yanı sıra İzmir Marşı’ndan senfoniye uyarlanmış türküleri seslendirdiler. Daha evvel de haberlerini yaptığımız Yorglass Barış Çocuk Orkestrası üyesi bu çocukların sayısı şu anda 130’dan fazla. 2015 yılında opera sanatkarı Selmin Günöz tarafınca kurulan, 2018’den itibaren de ardına Yorglass’ın dayanağını alan bu orkestranın geldiği nokta konsere gelen izleyicilerin kimilerinin gözlerini doldurdu, bazılarını hayret ettirdi. Fakat şaşırılacak bir durum yok. Yalnızca ufak bir kıvılcımla, maddi imkânı olmayan, enstrüman sahibi de olmayan yüzlerce çocuğu büyük ustalarla resital verdirecek düzeye getirebiliyorsunuz. Bu orkestra bir toplumsal sorumluluk projesi ve İzmirli çocuklara sayısız yararı var. Başta, müzik eğitimi alan çocukların derslerinde de muvaffakiyetlerinin arttığı bir gerçek toplumsal hünerlerini geliştirdikleri de. Fakat bu yalnızca İzmir’deki çocukların talihi. Bir de devletin her çocuğa ulaşıp elinden tuttuğunu, sanat eğitimi verdiğini bir düşünün… Üstelik bu orkestranın maksadı yetenek bulup çıkarmak değil, ortalarında müzik eğitimine devam edip burs alanlar da var olağan olarak. Gaye, çocukların bugüne kadar “dezavantajlı” bırakılmış bölgelerde kaybolup gitmesine pürüz olmak. Geldikleri bu noktada istekli öğretmenlerinin hissesi büyük. Yorglass Barış Çocuk Orkestrası Muhafaza ve Geliştirme Derneği Lideri Gülfem Yorgancılar Perçin de Selmin Günöz de bunu bilhassa vurguladılar. İstekli olarak çocukların ömrüne dokunanlar yalnızca müzik eğitmenleri değil; çocuklar hem de istedikleri an psikoljik takviye de alabiliyorlar.
GELİR YENİDEN ONLARA
Yorglass Barış Çocuk Orkestrası geçmişte İdil Biret’le Gülsin Onay’la Cihat Aşkın’la Can Çakmur’la da sahneyi paylaşmışlardı. Evvelki akşam ise şefleri ünlü isim Howard Griffiths oldu. Perküsyonda kendilerine usta sanatçı Burhan Öçal, kanunda ise Savaş Özkök eşlik etti. Konserin tüm geliri de bir daha çocukların müzik eğitimi için kullanılacak.
Çocukların heyecan ortasında, gözleri pırıl pırıl parlayarak yapıtları muvaffakiyetle çaldıklarını görmek kıymet biçilemez. Şef Griffiths çocuklara gururla bakıyordu. Konser bitiminde seyirci de artık ayağa kalkıp alkışladı.
Selmin Günöz, konser öncesi yaptığı konuşmada başlangıçta kapılarını açan TEGV’ye birinci sefer çocuklarla sahneye çıkmayı kabul eden Gülsin Onay’a, kapılarını her vakit açan Konak Belediyesi’ne, eğitmenlere ve Yorglass’a teşekkür ederken şu manalı sözlerle noktaladı: “Çoksesli müziğe alışan çocuk, epeyce sesli düşünmeye de alışacaktır.”