EsraBetül
Member
Ortaokuldan sıra arkadaşım Şenol’un kız kardeşi Kınalıada’da Teos diye bir yer işletiyor. Cuma gecesi, 80-90’lar müziği çalacakmış, denizin üstünde, püfür püfür, mehtap da var, tutmayın bizi, 17.35 vapuru için 17.00’de Kabataş’tayım.
Kapalı yer hıncahınç dolu, hava gelsin diye kapıları açmışlar, yetmedi, gemiye giden yolu da açtılar ki, merhum Kadir Topbaş’ın mirasıdır, beğenilmediği için yarım bırakılan Martı projesi, gemiye gitmek için salı pazarına kadar yürüyorsun! Kapıyı açtılar ya, Orta Asya ve Ortadoğu’dan gelen, bebek otomobilli ve çocuklu kalabalık motamot şu biçimde bağırıyor: “Ya Allah, Hücuuum!” Sanırsınız Viyana kapısına dayanacağız! Bütün heyecan gemide açık alanda yer kapmak için. Gençler 100 metre koşu yarışında üzere. Yazlık gemiler mi yapmalı sanki? Yazlık tramvaylar vardı çocukluğumda, her yeri açık. Önden hamle edenler, cennette yer kapmış üzere yapışıyor açıktaki koltuklara, ahalinin elindeki torbada üçer beşer simidi, suyu. Yahu simidi bari adalardan satın alın da üç kuruş kalsın oradaki esnafa. O saatte bu kalabalığı varsayım etmemiştim, simit bile almayacaksa niçin masraflar? Vapur parasız ya, bir buçuk saat gidiş, bir o kadar dönüş, bir saat kordonda oturuş, o bile hava almaca, cümbüş diye herbiçimde. Bir saat daha sonra geldik Kınalıada’ya. Burası daha fazlaca Ermeni, Rum, Süryani kökenli yurttaşlarımızın yoğunlukta olduğu bir adaydı, hâlâ bütün konutlar dolu, hayat canlı. Teos da yavaştan yükünü alıyor, denize girenler toparlanıyor, masalar kuruluyor, gelenler de birbirini tanıyor, benim de seven okurlarım varmış, muhabbet şahane.
BİRLİKTE EĞLENME KÜLTÜRÜ
Reklamını yapmak için değil, yemekler de servis de çok tatmin ediciydi. Lakin asıl o birlikte yaşama ve eğlenme keyfi var ya, ne vakittir bu kadar beğenilen vakit geçirmemiştim! Mehtap çıkmış tepsi üzere, bir orta meşhurmuş DJ Armo; 80-90’lar müziği derken erik kolu bile çalıyor, biri epeyce hoş özetledi: “Bunların bir kısmı o senelerda yurtdışına gitti yerleşti, özledikleri müzik, o senelerda Türkiye’de çalınanlar!” Gerçek, Sibel Can da var, Sezen Aksu da. Sirtaki de! İsmi sirtaki değilmiş zeytinaki mi ne o denli bir şey, altmışlarında bir beyefendi dört yıl dersini almış, bu biçimde atraksiyon görmedim, imtihan çeker üzere yerlere yatıyor, perende atıyor, ağzıyla kadehi alıp aykırı çevirip ortasındaki rakıyı dökmeden geri koyuyor! Bu Rum dansı lakin yapan Ermeni, alkışlayan Müslüman; masalarda her dinden, her kökenden insan, ortak hissede Türk olmaları, adalı olmaları, dost olmaları, bu ülkeyi ve birlikte yaşamayı sevmeleri! O denli özlemişim ki gözüm yaşarıyor! Kimse oturmuyor, erik kolundan halay çekmeye, ne oynanmıyor ki, arkadaşım Cenk, “Galiba bir düğün gecesi fakat gelinle damat yok” diyor. Düğün bir gün daha sonra varmış, uzak bir masada komik kıyafetler giymiş bir küme genç, bekârlığa veda partisi yapıyor! esasen bize cümbüş olsun, kına gecesi de, baby shower da ritüele girdi! Yahu biz kentliler ne orta kına gecesi yapar, düğünde altın takar olduk? Bunlar köy âdeti değil miydi? Biz evlenirken yoktu, her insanın ortasında takı takmak ayıptı!
DÖNÜŞ VAPURU YOK!
Geceye dönersek, her hoş şey üzere sonu var: Son vapur kaçta? Gelmeyi bilmişiz, dönüşü düşünmemişiz. Evvelce gece yarısına kadar vapur vardı? Son vapur, son motor ki onlar da Bostancı’ya, 22.30! Bu cümbüş, bu mehtap bırakılır da erken dönülür mü? Sinem Hanım, vapur! 01.20’de varmış son vapur! Evvel epey geç derken sıkıntı yakalıyoruz, ortam o denli keyifli. Son vapur Bostancı’ya vardığında Asya’ya ayak bastık lakin daha Avrupa’ya gidilecek? Ne otobüs var ne dolmuş! Marmaray varmış lakin ne vakit? Taksiye bindik, parayı öderken İBB Kent Çizgileri Genel Müdür Sinem Dedetaş’a sevgilerimizi yolluyoruz! Yazın ada vapur saatlerini daha geç saatlere kadar sürdürün lütfen, esnafa da yazık, gelmek isteyene de! Bir kelamımız de Adalar Belediye Lideri, eski meslektaşım Fazilet Gül’e, dedikodusu epey yapılıyor. Yüzüne de söylenmiş, çık bir dolaş, yüzünü gorelim bari denmiş. Ben de hiç rastlamadım. Güzel dolaşsa ne yapacak? Karnesi kırık. Yanlış seçimdi, yanlış devam ediyor. Ekrem İmamoğlu açığı kapatmaya çalışıyor. Cümbüşle başladık, siyasetle bitti. Adalar hizmet istiyor. Zira bunu hak ediyor.
Kapalı yer hıncahınç dolu, hava gelsin diye kapıları açmışlar, yetmedi, gemiye giden yolu da açtılar ki, merhum Kadir Topbaş’ın mirasıdır, beğenilmediği için yarım bırakılan Martı projesi, gemiye gitmek için salı pazarına kadar yürüyorsun! Kapıyı açtılar ya, Orta Asya ve Ortadoğu’dan gelen, bebek otomobilli ve çocuklu kalabalık motamot şu biçimde bağırıyor: “Ya Allah, Hücuuum!” Sanırsınız Viyana kapısına dayanacağız! Bütün heyecan gemide açık alanda yer kapmak için. Gençler 100 metre koşu yarışında üzere. Yazlık gemiler mi yapmalı sanki? Yazlık tramvaylar vardı çocukluğumda, her yeri açık. Önden hamle edenler, cennette yer kapmış üzere yapışıyor açıktaki koltuklara, ahalinin elindeki torbada üçer beşer simidi, suyu. Yahu simidi bari adalardan satın alın da üç kuruş kalsın oradaki esnafa. O saatte bu kalabalığı varsayım etmemiştim, simit bile almayacaksa niçin masraflar? Vapur parasız ya, bir buçuk saat gidiş, bir o kadar dönüş, bir saat kordonda oturuş, o bile hava almaca, cümbüş diye herbiçimde. Bir saat daha sonra geldik Kınalıada’ya. Burası daha fazlaca Ermeni, Rum, Süryani kökenli yurttaşlarımızın yoğunlukta olduğu bir adaydı, hâlâ bütün konutlar dolu, hayat canlı. Teos da yavaştan yükünü alıyor, denize girenler toparlanıyor, masalar kuruluyor, gelenler de birbirini tanıyor, benim de seven okurlarım varmış, muhabbet şahane.
BİRLİKTE EĞLENME KÜLTÜRÜ
Reklamını yapmak için değil, yemekler de servis de çok tatmin ediciydi. Lakin asıl o birlikte yaşama ve eğlenme keyfi var ya, ne vakittir bu kadar beğenilen vakit geçirmemiştim! Mehtap çıkmış tepsi üzere, bir orta meşhurmuş DJ Armo; 80-90’lar müziği derken erik kolu bile çalıyor, biri epeyce hoş özetledi: “Bunların bir kısmı o senelerda yurtdışına gitti yerleşti, özledikleri müzik, o senelerda Türkiye’de çalınanlar!” Gerçek, Sibel Can da var, Sezen Aksu da. Sirtaki de! İsmi sirtaki değilmiş zeytinaki mi ne o denli bir şey, altmışlarında bir beyefendi dört yıl dersini almış, bu biçimde atraksiyon görmedim, imtihan çeker üzere yerlere yatıyor, perende atıyor, ağzıyla kadehi alıp aykırı çevirip ortasındaki rakıyı dökmeden geri koyuyor! Bu Rum dansı lakin yapan Ermeni, alkışlayan Müslüman; masalarda her dinden, her kökenden insan, ortak hissede Türk olmaları, adalı olmaları, dost olmaları, bu ülkeyi ve birlikte yaşamayı sevmeleri! O denli özlemişim ki gözüm yaşarıyor! Kimse oturmuyor, erik kolundan halay çekmeye, ne oynanmıyor ki, arkadaşım Cenk, “Galiba bir düğün gecesi fakat gelinle damat yok” diyor. Düğün bir gün daha sonra varmış, uzak bir masada komik kıyafetler giymiş bir küme genç, bekârlığa veda partisi yapıyor! esasen bize cümbüş olsun, kına gecesi de, baby shower da ritüele girdi! Yahu biz kentliler ne orta kına gecesi yapar, düğünde altın takar olduk? Bunlar köy âdeti değil miydi? Biz evlenirken yoktu, her insanın ortasında takı takmak ayıptı!
DÖNÜŞ VAPURU YOK!
Geceye dönersek, her hoş şey üzere sonu var: Son vapur kaçta? Gelmeyi bilmişiz, dönüşü düşünmemişiz. Evvelce gece yarısına kadar vapur vardı? Son vapur, son motor ki onlar da Bostancı’ya, 22.30! Bu cümbüş, bu mehtap bırakılır da erken dönülür mü? Sinem Hanım, vapur! 01.20’de varmış son vapur! Evvel epey geç derken sıkıntı yakalıyoruz, ortam o denli keyifli. Son vapur Bostancı’ya vardığında Asya’ya ayak bastık lakin daha Avrupa’ya gidilecek? Ne otobüs var ne dolmuş! Marmaray varmış lakin ne vakit? Taksiye bindik, parayı öderken İBB Kent Çizgileri Genel Müdür Sinem Dedetaş’a sevgilerimizi yolluyoruz! Yazın ada vapur saatlerini daha geç saatlere kadar sürdürün lütfen, esnafa da yazık, gelmek isteyene de! Bir kelamımız de Adalar Belediye Lideri, eski meslektaşım Fazilet Gül’e, dedikodusu epey yapılıyor. Yüzüne de söylenmiş, çık bir dolaş, yüzünü gorelim bari denmiş. Ben de hiç rastlamadım. Güzel dolaşsa ne yapacak? Karnesi kırık. Yanlış seçimdi, yanlış devam ediyor. Ekrem İmamoğlu açığı kapatmaya çalışıyor. Cümbüşle başladık, siyasetle bitti. Adalar hizmet istiyor. Zira bunu hak ediyor.