EsraBetül
Member
İKSV’nin 49.’sunu “Başka Bir Dünya Mümkün” ana temasıyla düzenlediği İstanbul Müzik Şenliği başladı. Canlı müzik izlemeye pandemi yüzünden orta verdiğimizden bu yana nasıl bir heyecan ve istekle koşuyoruz konserlere; üstelik hepsi açık havada, hepsi maskeli ve koltuklar bir dolu bir boş, uzaklıklı. Doğal ki sponsorlara, epey ünlü yabancı topluluklar olmamasına rağmen, bilet meblağları yüksek. Bilhassa gençler için öğrenci indirimine karşın, ulaşılması imkânsız gibi! Ve İBB yeni bir uygulama başlattı, kendi bünyesinde olan Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu’nda: Satılmayan koltuklar 24 yaş altı İstanbullu gençlere veriliyor! bu biçimdece gençler, İstanbul Kart ile öncesinden talep ederek sıraları gelince şov başlamadan evvel girip konseri izleyebilecekler. Bilhassa açık havada konser izlerken, bilet alamamış, lakin hiç şayet olmazsa dinleyebilmek için dışarıda oturan gençleri gördükçe üzülürdüm. Burada bir parantez açmalıyım: sanmayın ki biz kültür sanat olaylarını izleyen gazeteciler biletli giriyoruz, medya kontenjanından yerimiz oluyor, yoksa gazeteciler için de kolay değil. Kapa parantez: İstanbul Müzik Şenliği Tekfen Filarmoni Orkestrası’nın konseri ve solist Anna Vinnitskaya’nın göze de hitap eden performansı ile başladı. Müzik tenkitlerini Konutun İlyasoğlu üzere uzman müelliflere bırakıyorum, dinleyici olarak ben neredeyse bütün konser boyunca keyifle tempo tuttum! O kadar hoş bir program ve sevinçli, tanınan müziklerdi. Ben konser notlarıma döneyim:
SIHHAT TEDBİRLERİ TAMAM
Konserlerin tümü açık havada. Büyük konserler Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu’nda. Koltuklar birer orta ile toplumsal arayı koruyor. Lakin çiftler bu kurala uymuyor ve yan yana oturuyor. Müziğin de coşkusuyla birbirlerine yeterlice sokuluyor. aslına bakarsan kural seven bir ulus değiliz. Şenlik dinleyicisi bile hâlâ, evet hâlâ, modül bitmeden, ortadaki “ES”lerde alkışı basıyor. Kesimde kaç kısım var, bilmek zorunda değilsiniz elbette ancak kuralı fazlaca sıradan, orkestra şefi selam için dönmediyse coşkunuzu göstermek için bekleyiverin! Bu yıl Covid tedbirleri yüzünden yazılı program yok lakin internette var; hatta Can Çakmur’un hazırladığı podcastler bile mevcut, onlardan yararlanın. Görüntü, fotoğraf çekmeyin deniyor, herkes çekiyor. Fakat ilgi ve sevgi var. Birinci konser diye mi ne, yer dolu değildi? Hele art yanlar bomboştu. Gençlerin boş koltuklara alınması hayli düzgün bir karar. Ben yıllardır bu konserleri izleyen biri olarak kendimi konservatuvar bitirmiş kadar eğitim almış sayıyorum! Gençler için de bu konserler eğitimdir.
ALKIŞLAR KİME?
Birinci konser olduğu için Toprak Sergen’in sevinçli sunumundan daha sonra İKSV İdare Heyeti Lideri Bülent Eczacıbaşı’nın “Başka bir dünya mümkün” temasına hassas açılış konuşmaları, sponsorlara teşekkür plaketleri, onur mükafatları vardı elbette. Ünlü kemancımız Prof.Dr. Cihat Aşkın epey hak ettiği onur mükafatını “Özgür ruh, özgür fikrin özgür sanat ile gerçekleşebileceğini” tabir ederek aldı. Fakat en epeyce alkış, sponsor olarak sahneye çıkan İBB Lideri İmamoğlu’naydı! 25 yıldır nihayet konserlere gelen bir belediye liderimiz var, aktiflikleri izleyen, ne keyifli bize. Olağan ki bunun haricinde icraatları, kucaklayıcılığı ve merkezi hükümetin engellemeleri yüzünden uğradığı haksızlıklar İmamoğlu’na epey büyük artı olarak dönüyor, hakikaten hayli seviliyor, epey beğeniliyor. Bu da onu öbür bakılırsavleri düşünmeye itiyor fakat aman sabır. İstanbul’u bırakıp gitmeyin, bu kenti tekrar AKP’ye, Tevfik’e terk etmeyin. Zira bu karar, o demektir! Alkışlar müzik için! Yarın Fazıl Say konseri Gençler: Boş kalan koltuk Senin!
SIHHAT TEDBİRLERİ TAMAM
Konserlerin tümü açık havada. Büyük konserler Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu’nda. Koltuklar birer orta ile toplumsal arayı koruyor. Lakin çiftler bu kurala uymuyor ve yan yana oturuyor. Müziğin de coşkusuyla birbirlerine yeterlice sokuluyor. aslına bakarsan kural seven bir ulus değiliz. Şenlik dinleyicisi bile hâlâ, evet hâlâ, modül bitmeden, ortadaki “ES”lerde alkışı basıyor. Kesimde kaç kısım var, bilmek zorunda değilsiniz elbette ancak kuralı fazlaca sıradan, orkestra şefi selam için dönmediyse coşkunuzu göstermek için bekleyiverin! Bu yıl Covid tedbirleri yüzünden yazılı program yok lakin internette var; hatta Can Çakmur’un hazırladığı podcastler bile mevcut, onlardan yararlanın. Görüntü, fotoğraf çekmeyin deniyor, herkes çekiyor. Fakat ilgi ve sevgi var. Birinci konser diye mi ne, yer dolu değildi? Hele art yanlar bomboştu. Gençlerin boş koltuklara alınması hayli düzgün bir karar. Ben yıllardır bu konserleri izleyen biri olarak kendimi konservatuvar bitirmiş kadar eğitim almış sayıyorum! Gençler için de bu konserler eğitimdir.
ALKIŞLAR KİME?
Birinci konser olduğu için Toprak Sergen’in sevinçli sunumundan daha sonra İKSV İdare Heyeti Lideri Bülent Eczacıbaşı’nın “Başka bir dünya mümkün” temasına hassas açılış konuşmaları, sponsorlara teşekkür plaketleri, onur mükafatları vardı elbette. Ünlü kemancımız Prof.Dr. Cihat Aşkın epey hak ettiği onur mükafatını “Özgür ruh, özgür fikrin özgür sanat ile gerçekleşebileceğini” tabir ederek aldı. Fakat en epeyce alkış, sponsor olarak sahneye çıkan İBB Lideri İmamoğlu’naydı! 25 yıldır nihayet konserlere gelen bir belediye liderimiz var, aktiflikleri izleyen, ne keyifli bize. Olağan ki bunun haricinde icraatları, kucaklayıcılığı ve merkezi hükümetin engellemeleri yüzünden uğradığı haksızlıklar İmamoğlu’na epey büyük artı olarak dönüyor, hakikaten hayli seviliyor, epey beğeniliyor. Bu da onu öbür bakılırsavleri düşünmeye itiyor fakat aman sabır. İstanbul’u bırakıp gitmeyin, bu kenti tekrar AKP’ye, Tevfik’e terk etmeyin. Zira bu karar, o demektir! Alkışlar müzik için! Yarın Fazıl Say konseri Gençler: Boş kalan koltuk Senin!