EsraBetül
Member
Bir yanda ülkenin durumu öbür yanda karmakarışık olduğumuz bir ortam. Tüm bunların yanında benim nefes alabildiğim tek yer tiyatro. Tiyatro kıskanç bir sevgili üzeredir. Tiyatroda oyun seyretmeye gideceksen, büsbütün kaygılarından, beklentilerden, hüzünden ve sevincinden arınmış olacaksın. O gün sana sahniçin kimlerin ne söyleyeceğini bilemezsin. Yani gözyaşı mı kahkaha mı gelir, hiç aşikâr olmaz.
Benim hisseme bugün bol kahkaha ve sahnede bir ustayı seyretmenin hayranlığı düştü. Tam da muhtaçlığımız olduğu bu kuvvetli vakitte.
Yeşilçam sinemalarında, daha sonra ise dizilerde izlediğimiz Erdal Özyağcılar sahnede de ne kadar dev bir oyuncuymuş görmüş olduk.
Donald Churchill’in yazdığı, Füsun Günersel’in çevirdiği oyunu Arif Akkaya sahneye koydu. Oyunda Erdal Özyağcılar, Berna Laçin ve Beğenilen Çetiner rol alıyor.
Walter, hayatı boyunca aktör olma hayalleri kurarken para kazanmak ismine boyacılığa başlar. Bir gün bir meskeni boyarken, birden Marcia ile karşılaşır, üzerine kapı çalınır; gelen kocası tarafınca aldatılan Jane’dir.
Oyun aslında günlük hayatın ortasında yaşanan ve aykırı giden olaylar üzerine şurası. Üç ana karakter var. Bu üç karakterin hayatlarına şahit oluyoruz. Boyacı, boya yaparak hayatını geçindiren, karısından ayrılmış bir adam. Güçlü bayan ise genç, hoş ve sınıf atlamak için kendinden 20 yaş büyük bir adamla evlenmiş Marcia. Bir de küçük bir dükkânı olan Jane. Onun da bahtsız bir evliliği var, aşk evliliği yapmış lakin kocası bunu daima aldatıyor. Jane de kocasının kendisini aldattığı bayanları takip ederek intikam almaya çalışıyor. Kendi içlerinde dramları olan üç insanın birleşmesini anlatıyor oyun aslında.
Oyun muharriri Donald Churchill, beraberinde bir senarist. Dizi ve sinemalar yazıyor. Bu yüzden oyunda da daima artık ne olacak diye bekliyoruz. Ardı birazdan sahnede misali.
Oyunun daha yarısında Jane, Marcia’nın konutuna geliyor, “Sen benim dün akşam kocamla birliktedin, ben de gidip senin kocana onu aldattığını söyleyeceğim” demesi, oyun herbiçimde tek perde ve kısa dedirtiyor biz seyircilere. Zira bundan daha sonra kocası gelir, olay biter hissine kapılıyoruz.
Lakin…
Bu ortada Boyacı ne yapıyor? Hepsinden uyanık olan Boyacı, olup biten her şeyi duyuyor ve daha sonra olanlar oluyor. Oyunun nasıl ilerlediğini alışılmış ki anlatmayacağım. Zira daha sonrası nitekim hiç beklenmedik sürprizlerle dolu. Oyunda Marcia’yı canlandıran Berna Laçin’in doğal ve samimi oyunculuğu dikkat alımlı ve fazlaca lakin fazlaca başarılı.
Özyağcılar, oyun için de oyun sergilediği performansıyla daima sahnede olsun dedirtiyor bize.
Oyunun dekoru bir meskenin salonu. Kapı ortasında kapılar. Dekor son derece sade ve oyunun trafiğine uygun, yani özetlemek gerekirsesı başarılı bir tasarım.
Benim hisseme bugün bol kahkaha ve sahnede bir ustayı seyretmenin hayranlığı düştü. Tam da muhtaçlığımız olduğu bu kuvvetli vakitte.
Yeşilçam sinemalarında, daha sonra ise dizilerde izlediğimiz Erdal Özyağcılar sahnede de ne kadar dev bir oyuncuymuş görmüş olduk.
Donald Churchill’in yazdığı, Füsun Günersel’in çevirdiği oyunu Arif Akkaya sahneye koydu. Oyunda Erdal Özyağcılar, Berna Laçin ve Beğenilen Çetiner rol alıyor.
Walter, hayatı boyunca aktör olma hayalleri kurarken para kazanmak ismine boyacılığa başlar. Bir gün bir meskeni boyarken, birden Marcia ile karşılaşır, üzerine kapı çalınır; gelen kocası tarafınca aldatılan Jane’dir.
Oyun aslında günlük hayatın ortasında yaşanan ve aykırı giden olaylar üzerine şurası. Üç ana karakter var. Bu üç karakterin hayatlarına şahit oluyoruz. Boyacı, boya yaparak hayatını geçindiren, karısından ayrılmış bir adam. Güçlü bayan ise genç, hoş ve sınıf atlamak için kendinden 20 yaş büyük bir adamla evlenmiş Marcia. Bir de küçük bir dükkânı olan Jane. Onun da bahtsız bir evliliği var, aşk evliliği yapmış lakin kocası bunu daima aldatıyor. Jane de kocasının kendisini aldattığı bayanları takip ederek intikam almaya çalışıyor. Kendi içlerinde dramları olan üç insanın birleşmesini anlatıyor oyun aslında.
Oyun muharriri Donald Churchill, beraberinde bir senarist. Dizi ve sinemalar yazıyor. Bu yüzden oyunda da daima artık ne olacak diye bekliyoruz. Ardı birazdan sahnede misali.
Oyunun daha yarısında Jane, Marcia’nın konutuna geliyor, “Sen benim dün akşam kocamla birliktedin, ben de gidip senin kocana onu aldattığını söyleyeceğim” demesi, oyun herbiçimde tek perde ve kısa dedirtiyor biz seyircilere. Zira bundan daha sonra kocası gelir, olay biter hissine kapılıyoruz.
Lakin…
Bu ortada Boyacı ne yapıyor? Hepsinden uyanık olan Boyacı, olup biten her şeyi duyuyor ve daha sonra olanlar oluyor. Oyunun nasıl ilerlediğini alışılmış ki anlatmayacağım. Zira daha sonrası nitekim hiç beklenmedik sürprizlerle dolu. Oyunda Marcia’yı canlandıran Berna Laçin’in doğal ve samimi oyunculuğu dikkat alımlı ve fazlaca lakin fazlaca başarılı.
Özyağcılar, oyun için de oyun sergilediği performansıyla daima sahnede olsun dedirtiyor bize.
Oyunun dekoru bir meskenin salonu. Kapı ortasında kapılar. Dekor son derece sade ve oyunun trafiğine uygun, yani özetlemek gerekirsesı başarılı bir tasarım.