Hayaller Batılı İstanbul, gerçekler Ortadoğu!

EsraBetül

Member
Yayınlandığı birkaç gündür bahsin yalnızca ilgilenenlerini değil, izleyen herkesi şaşırtan, hayrete düşüren bir tanıtım sineması konuşuluyor, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın Türkiye Turizm Tanıtım ve Geliştirme Ajansı’na hazırlattığı İstanbul isimli sineması hakkında. Bu bir dakikalık sinemada bir vakit içinderın seküler İstanbul’u, Batıya dönük yüzü var. Bilhassa sinemada kullanılan modeller, oyuncular, artık her ne iseler, Türk değil, yabancı. Diyelim ki bu yabancılar İstanbul’daki turistleri temsil ediyor, ah keşke o denli olsa, zira o da değil! İstanbul’da sokağa çıkan herkes biliyor İstanbul’daki turist profilini: Yarısı Ortadoğulu, Arap, Afrikalı, yarıya yakını Ukraynalı, Rus idi, pandemi devrinde, artık onlar güneye indi. İstanbul Ortadoğuluya ve İranlılara kaldı! Tanıtım sineması, İstanbul’un ikonlarında çekilmiş; Galata Kulesi, Dolmabahçe, Kapalıçarşı’nın damı, Beyoğlu, Mısır Çarşısı. Kız Kulesi, Çamlıca TV Kulesi de unutulmamış! Hatta Dolmabahçe Sarayı’nda dans edenler, Arkeoloji Müzesi’nde bale yapanlar, Galata Köprüsü’nde, sokak lezzetlerinin tadına bakanlar, gece Boğaz kenarında rakı balık yemek yiyenler, müzik dinleyen, gezen, eğlenen beşerler var! Yani bizim kaybettik diye ağladığımız ne var ise var! Ayasofya var örneğin, lakin dışarıdan çekilmiş, çeksenize cami olduktan daha sonraki halini, duvarlar perdelerle kapatılmış, namaz kılınırken? Çeksenize Beyoğlu’nu, İstiklal’i dolduran kalabalık Arap aileleri? O şık Batılı bayanlar ve erkekler olsa olsa moda çekimlerinde vardır, biz hiç bakılırsamiyoruz İstanbul’da?

KİMSEYE YARANAMAZ!

Muhtemelen bu tanıtım sineması, İstanbul’u bu hale getiren AKP etraflarından de olumlu puan almayacak, kaşlar çatılacaktır. Zira onların istediği insan tipi ve kültür de bu değil! Ve maalesef İstanbul’da bu imgeler geçmişte kaldı. Çeksenize kıyıları Çin Seddi üzere saran, denizi halka kapatan Ataköy’deki gökdelenleri? Caddebostan, Yeşilyurt kıyılarında don gömlek denize girip kıyılarda yatan Suriyeli göçmenleri? Eminönü’nü çeksenize bayram günlerindeki, parasızlıktan elinde yalnızca bir simit, su şişeli kalabalığı? Hayaller moda defilelerinden fırlamış üzere giyinmiş, caddelerde, saraylarda dans eden Batılı figürleri, gerçekler tıkalı trafik, Ortadoğulu kalabalıklar, müzik ve cümbüş yasakları… Canım İstanbul bu hali ve yeni kalabalığıyla daha hayli Kahire’yi andırıyor, Paris’i, Londra’yı değil! Tanıtım sineması ise hayal olmaktan öteye gitmiyor, bu haliyle kimseye de yaranacağa benzemiyor! Bu tanıtım ajansı herbiçimde reklamcılardan oluşuyor, zira hayal satmak reklamcıların işidir. Diyeceksiniz ki Türkiye’nin en çok bilinen ve sevilmiş tanıtım sinemasında de metrodan atlılar geçiyor, havada kızlar uçuşuyor, geçmişle gelecek iç içe geçiyordu, lakin orada sanat vardı, burada katalog!