EsraBetül
Member
Cem Mansur, her zamanki konser hakkında bilgilendirme konuşmasına bu kere kendisiyle ilgili İBB’nin verdiği karara reaksiyonunu ve sitemini de ekleyince seyircilerden büyük takviye alkışı geldi.
Bir cumartesi akşamı, konser öncesi, CRR’in önünde “Fazla bileti olan var mı” sorularının sıkça sorulduğu bir kalabalık, içeri girmek için kuyrukta. Biletler birkaç gün evvelden bitmiş. Cemal Reşit Rey Konser Salonu, pandemi tedbirleri daha sonrası, hiç olmadığı kadar tanınan lakin bu geceki konserin birkaç farklı manası var: CRR Senfoni Orkestrası, “yaşayan en büyük kemancı” olarak nitelenen İstanbul Müzik Festivali’den 2010’da “Yaşam Uzunluğu Onur Ödülü” de almış, sayısız mükafatı olan Letonyalı Gidon Kremer’e (74) eşlik edecek. Bu konser, pandemi öncesi planlanmış, hatta provası bile yapılmış lakin pandemi patlayınca ertelenmiş, ötürüsıyla müzikseverlerin iki yıldır heyecanla beklediği konser. Bu işin müzik kısmı. Bir de idari kısmı var ki o hüzün verici. bir daha pandemi öncesi genel sanat Yönetmenliği’ne getirilmiş, fakat planladığı bir epey aktifliği pandemi yüzünden hayata geçirememiş Cem Mansur, ani bir kararla misyondan alınmış. Bu karardan daha sonra orkestra şefi olarak çıkacağı birinci konser. Kalabalığın bir kısmı, çiçeklerle ona teşekkür etmeye de gelmiş. Hakikaten, seyirciler yerleşince Cem Mansur, orkestradan evvel sahneye gelerek tabureye oturuyor ve yarım saatlik bir konuşma yapıyor. Bu konuşmasında evvel kendi başına geleni anlatıyor ve İBB idaresine, isim vermeden sitem ediyor. CRR’nin tam da projelerini hayata geçireceği sırada bakılırsavden alındığı için 4-5 ay misyon yapan en kısa sanat direktörü olduğunu vurguluyor. Dünyadaki kontakları ve tanınırlığı ile bir epey farklı sanatkara basitçe ulaşan ve fazlaca sesli, hayli renkli farklı bir program yapabilecek olan müzik beşerinin bakılırsavden alınış sebebi de tam olarak açıklanmadığı için konuşması dayanak alkışlarıyla kesiliyor ve dakikalarca ayakta alkışlanıyor. İstanbullu müzikseverlere İmamoğlu’nun bir açıklama, borcu var. Bu açıklama yerine gelen genç müzisyene de yol gösterici olur, hiç şayet olmazsa neyi yapmaması gerektiğini bilir!
SIRA DIŞI BİR ESER
Cem Mansur, konser öncesi yaptığı bilgilendirmelerle eser ve bestekarı hakkında seyirciyi hazırlıyor. Orkestranın ve “dev kemancı ve hiciv ustası” diye tanımlanan Gidon Kremer’in çalacağı eser Alfred Schnittke’nin Keman Konçertosu. Bestekar, “Sovyet periyodunda sistemin acımasızlığıyla hiciv yoluyla başa çıkmayı başaran, bu yolla özgün lisanını yakalayan bestekarların önde geleni. Kremer, bestekarın kendisi için yazdığı 4. konçertoyu seslendiriyor. “Konserin birinci yapıtının ismini lakin “Bir Yaz Gecesi Kâbusu” olarak çevirebiliriz. Müzikte kara mizah diye bir şey var ise bu o olmalı” diyor Cem Mansur! Bu açıklamayı uygun ki de yapıyor. Zira yapıtın ortasında iki sefer kemancının çalarmış üzere yapıp lakin çalmadığı kısımlar var. Bunu bilmesek ne olduğunu anlamayacağız? Sahnede iki piyano var, birinin içine çivi doldurmuşlar zira o denli ses çıkarması gerekiyormuş, bu da hicvin bir modülü. Eser birinci yazıldığında Moskova’da kabul görmediği için çalınamamış, daha küçük bir kentte çalındığında ise o periyot çıkmakta olan ve ikisinde de devlet kaynaklı tıpkı yorumları yayımlayan Pravda ve İzvestia gazetelerinde biri olumlu, biri olumsuz iki yorum çıkmış ki bu o periyot pek de rastlanan bir durum değilmiş!
Muhtemelen dinleyicilerin bir kısmı da bu değişik yapıta hayli bayılmamış olabilir. Fakat çağdaş klasik müzik için bu tıp arayışlar da hiç kötü olmuyor!
CRR’NİN KEDİSİ
Yaşayan en büyük kemancı 50 yıllık sanat hayatı olan Gidon Kremer’i dinleyebilmiş olmak da bir ayrıcalıktı. CRR’nin kedisi bile sahneye şu biçimde bir baktı ancak rol çalmamak için gerilere gidip dinledi! Cem Mansur’un burada birinci yönettiği konserlerden birinde ayağının tabanına kıvrılıp gitmemek için nasıl direndiğini ve konser mühletince oturduğunu fazlaca âlâ hatırlıyorum halbuki. Cem Mansur’un CRR’de yöneteceği bir konser daha kaldı. daha sonrasında seyirci onu hasretle mi anacak, yoksa tekrar gorecek mi, ben de merak ediyorum.
Bir cumartesi akşamı, konser öncesi, CRR’in önünde “Fazla bileti olan var mı” sorularının sıkça sorulduğu bir kalabalık, içeri girmek için kuyrukta. Biletler birkaç gün evvelden bitmiş. Cemal Reşit Rey Konser Salonu, pandemi tedbirleri daha sonrası, hiç olmadığı kadar tanınan lakin bu geceki konserin birkaç farklı manası var: CRR Senfoni Orkestrası, “yaşayan en büyük kemancı” olarak nitelenen İstanbul Müzik Festivali’den 2010’da “Yaşam Uzunluğu Onur Ödülü” de almış, sayısız mükafatı olan Letonyalı Gidon Kremer’e (74) eşlik edecek. Bu konser, pandemi öncesi planlanmış, hatta provası bile yapılmış lakin pandemi patlayınca ertelenmiş, ötürüsıyla müzikseverlerin iki yıldır heyecanla beklediği konser. Bu işin müzik kısmı. Bir de idari kısmı var ki o hüzün verici. bir daha pandemi öncesi genel sanat Yönetmenliği’ne getirilmiş, fakat planladığı bir epey aktifliği pandemi yüzünden hayata geçirememiş Cem Mansur, ani bir kararla misyondan alınmış. Bu karardan daha sonra orkestra şefi olarak çıkacağı birinci konser. Kalabalığın bir kısmı, çiçeklerle ona teşekkür etmeye de gelmiş. Hakikaten, seyirciler yerleşince Cem Mansur, orkestradan evvel sahneye gelerek tabureye oturuyor ve yarım saatlik bir konuşma yapıyor. Bu konuşmasında evvel kendi başına geleni anlatıyor ve İBB idaresine, isim vermeden sitem ediyor. CRR’nin tam da projelerini hayata geçireceği sırada bakılırsavden alındığı için 4-5 ay misyon yapan en kısa sanat direktörü olduğunu vurguluyor. Dünyadaki kontakları ve tanınırlığı ile bir epey farklı sanatkara basitçe ulaşan ve fazlaca sesli, hayli renkli farklı bir program yapabilecek olan müzik beşerinin bakılırsavden alınış sebebi de tam olarak açıklanmadığı için konuşması dayanak alkışlarıyla kesiliyor ve dakikalarca ayakta alkışlanıyor. İstanbullu müzikseverlere İmamoğlu’nun bir açıklama, borcu var. Bu açıklama yerine gelen genç müzisyene de yol gösterici olur, hiç şayet olmazsa neyi yapmaması gerektiğini bilir!
SIRA DIŞI BİR ESER
Cem Mansur, konser öncesi yaptığı bilgilendirmelerle eser ve bestekarı hakkında seyirciyi hazırlıyor. Orkestranın ve “dev kemancı ve hiciv ustası” diye tanımlanan Gidon Kremer’in çalacağı eser Alfred Schnittke’nin Keman Konçertosu. Bestekar, “Sovyet periyodunda sistemin acımasızlığıyla hiciv yoluyla başa çıkmayı başaran, bu yolla özgün lisanını yakalayan bestekarların önde geleni. Kremer, bestekarın kendisi için yazdığı 4. konçertoyu seslendiriyor. “Konserin birinci yapıtının ismini lakin “Bir Yaz Gecesi Kâbusu” olarak çevirebiliriz. Müzikte kara mizah diye bir şey var ise bu o olmalı” diyor Cem Mansur! Bu açıklamayı uygun ki de yapıyor. Zira yapıtın ortasında iki sefer kemancının çalarmış üzere yapıp lakin çalmadığı kısımlar var. Bunu bilmesek ne olduğunu anlamayacağız? Sahnede iki piyano var, birinin içine çivi doldurmuşlar zira o denli ses çıkarması gerekiyormuş, bu da hicvin bir modülü. Eser birinci yazıldığında Moskova’da kabul görmediği için çalınamamış, daha küçük bir kentte çalındığında ise o periyot çıkmakta olan ve ikisinde de devlet kaynaklı tıpkı yorumları yayımlayan Pravda ve İzvestia gazetelerinde biri olumlu, biri olumsuz iki yorum çıkmış ki bu o periyot pek de rastlanan bir durum değilmiş!
Muhtemelen dinleyicilerin bir kısmı da bu değişik yapıta hayli bayılmamış olabilir. Fakat çağdaş klasik müzik için bu tıp arayışlar da hiç kötü olmuyor!
CRR’NİN KEDİSİ
Yaşayan en büyük kemancı 50 yıllık sanat hayatı olan Gidon Kremer’i dinleyebilmiş olmak da bir ayrıcalıktı. CRR’nin kedisi bile sahneye şu biçimde bir baktı ancak rol çalmamak için gerilere gidip dinledi! Cem Mansur’un burada birinci yönettiği konserlerden birinde ayağının tabanına kıvrılıp gitmemek için nasıl direndiğini ve konser mühletince oturduğunu fazlaca âlâ hatırlıyorum halbuki. Cem Mansur’un CRR’de yöneteceği bir konser daha kaldı. daha sonrasında seyirci onu hasretle mi anacak, yoksa tekrar gorecek mi, ben de merak ediyorum.