EliteDizqn
Active member
Yaz aylarının gelmesiyle Iğdır’da sürüyle birlikte yola çıkan fenomen çoban Erdal Karadağ ve ailesinin göç seyahati, Erzurum’un Karayazı ilçesinde son buluyor. Yakınlarıyla bir arada geniş yayla kiralayıp, burada çadırlarını kuran Karadağ ve ailesi, kışlıklarını hazırlayıp küçükbaşlarının kırkımını ve sağımını yapıyor. 20 gün süren göç yolcuklarını kayıt altına alarak, toplumsal medya hesabından binlerce izleyeniyle paylaşan Erdal Karadağ, hem çobanlığı ve hayvan bakımını anlatıyor birebir vakitte biroldukca anısını takipçilerine sunuyor.
Karadağ, göç sırasında soğuk gecelerde, dağlarda kaldıklarını ve hayvanlarını kurtlardan korumak için fazlaca gayret sarf ettiklerini söylemiş oldu. Hayvanları otlatmak için dağa çıktığında internetin çektiği noktalarda görüntülerini toplumsal medyaya yüklediğini söyleyen Karadağ, kentten sıkılan ve doğayı özleyen biroldukça takipçisi olduğunu, vakit zaman onları da yaylada konuk ettiklerini belirtti. Doğal ortamda biroldukça alternatif tahlil üreten Karadağ, yaka mikrofonuna rüzgarı önlemesi için koyun yünü sardığını anlattı.
42 BİNİN ÜZERİNDE ABONE
‘Yaralama’ cürmünden 7 yıl cezaevinde yattıktan daha sonra tahliye olup, baba mesleğini yapmaya devam ettiğini söyleyen Erdal Karadağ, kendisini bu süreçte kültürel açıdan geliştirdiğini ve dağları, koyunlarını hayli özlediğini belirtti. Karadağ, toplumsal medyaya nasıl içerik üretmeye başlatmış olduğunı şöyleki anlattı:
“Iğdır deyince akla kayısı ve Iğdır Ovası gelir. Bunun yanında bir de mor koyun vardır. Yaşadığım yerde birden fazla ailenin illaki mor koyunu vardır. Koyun besleriz; bu bize atadan, dededen kalan bir meslektir. Bir hasrettir koyunculuk, terk edemiyoruz. Ailem uzun vakittir koyunculuk yapıyor. Ben bir süre bıraktım ve İstanbul’a çalışmaya gittim. Başımdan şanssız bir olay geçti ve hapishaneye girdim. İçeride olduğum 7 yıl boyunca kendimi okumaya verdim. Kimiz? Neyiz? Dünyadaki emelimiz ne? Bunları düşünmeye başladım. Dağları, koyunları, kuzuları, köpekleri, çobanları epey özlüyordum. Mahpustan çıktığımda ‘Artık çobanlıktan diğer iş yapmayacağım’ dedim. Çobanlığa bir daha başladım.
AYLIK YARARIM 5 BİN-20 BİN ORTASI DEĞİŞİYOR
Elimde eski bir telefon vardı. Görüntüler çekiyordum, telefon bozulunca kayboluyordu. Ben de o yüzden toplumsal medya kanalıma kaybolmasın, diye çektiğim görüntüleri yüklemeye başladım. bir süre daha sonra insanların görüntüleri izlemeye başladığını fark ettim. Orta ara görüntüler paylaşmaya devam ettim. Görüntülerin izleyici sayısı artmaya başladı. Şu an kanalıma abone olan kişi sayısı 42 binin üzerine çıktı. Aylık yararım 5 ile 20 bin lira içinde değişiyor. Koyunların otlatılma biçimi, hastalıkları üzere hususları işliyorum. Koyunun tırnak bakımından tutun yaşı nasıl anlaşılır, kırkımı nasıl yapılır, ilaçlaması nasıl olur; bunların hepsini günlük yaşantımı içeriklerime mevzu ediyorum. Çok zevkli, takipçilerimin geri dönüşleri fazlaca hoş. İnsanların sahiplenmesi hayli hoş. Evvelce yola çıktığımızda kimse halimizi sormazdı. Artık gittiğimiz yerde tanıyanlarımız oluyor.”
İNGİLTERE’DEN İKRAM KAMERA
İzleyicilerinin gereksinime bakılırsa ikramlar gönderdiğini anlatan Karadağ, “Neredeyse 5-6 bin liralık kamera geldi. Takipçimiz bunu İngiltere’den gönderdi. Ben ismini söylemek istedim lakin kendisi kabul etmedi. Uzun vakittir benim için kamera aldığını lakin pandemi yüzünden gönderemediğini söylemiş oldu. Kimisi telsiz gönderdi. İsveç’ten bir takipçim elektrik işini nasıl hallediyorlar, diye düşünüp, güneş paneli göndermiş. O da sıradan işimize yaradı. Fındık, bıçak gönderen oluyor. Köpek tasması gönderen var. Çocuklarımıza oyuncak, elbise gönderen oluyor. bu biçimde ikramlar gönderilince kendimi hayli mahcup hissediyorum. Onlar da ‘Sen bizim için çekiyorsun bizim de katkımız olsun’ diyorlar” dedi.
‘KOYUN OTLATMAK İSTEYEN TAKİPÇİLERİ KONUK EDİYORUZ’
Gün geçtikçe takipçileri tarafınca daha epey sevildiğini anlatan çoban Karadağ, doğal yaşama özenen takipçilerini yaylada konuk ettiklerini ve birlikte koyun güttüklerini anlattı. Takipçilerinin yayladan hayli keyifli ayrıldığını söyleyen Karadağ, “Türkiye’de birden fazla insan köyden kente göçmüş. Vaktinde illa babası, dedesi hayvancılık yapmış. Koyunlarla köy hayatıyla dağlarla bir teması var. Beşerler kent hayatından bıkmışlar. Özelikle pandemi sürecinde epey sıkılmışlar. Onlar da bizi izleyerek bu hasretlerini gideriyorlar. Bu da tabi beni keyifli ediyor. Çok gelmek isteyen oluyor, bağlantıya geçiyoruz. Davet ediyoruz. Burada koyun güdüyorlar, sağım yapıyorlar, sohbetler edip, konuk ediyoruz. Çok memnun ve dinlenmiş olarak ayrılıyorlar” diye konuştu.
BABASI ‘BOŞ İŞLERLE UĞRAŞMA İŞİNİ YAP’ DEMİŞ
Erdal Karadağ’ın babası Mehmet Karadağ da oğlunun birinci başlarda çekip yayınladığı görüntülere reaksiyon gösterdiğini söyleyerek, “Erdal’a başlarda fazlaca kızdım. ‘Kendi işini yap, boş işlerle niye uğraşıyorsun?’ dedim. Oğlum da bana ‘Baba goreceksin hayli hoş olacak’ dedi. daha sonradan sahiden düzgün iş çıkardığını gördüm. Arayanlar, armağan gönderenler oldu. Oğlum sevildikçe benim de epeyce hoşuma gitti. Bize dayanak veren epeyce kişi oldu. Hayvanlarımı yaylalarında konuk edenler oldu. Bizim de epey güzelimize gitti” dedi.
‘KURTLAR VE KARTALLAR SALDIRIYOR’
Göç sırasında başlarına gelen olayları da anlatan çoban Karadağ, şunları söylemiş oldu:
“Göç tamamlanınca aileler geliyor ve obayı kuruyoruz. Obayı kurduktan daha sonra biraz rahatlamış oluyoruz. Sıcak bir yemek yiyip çocuklarımızı görüyoruz. Burada koyun sağıp peynir yapıyoruz. Mandıracılar geliyor, onlara peynirin kilosunu biz 17-18 liraya satıyoruz. Çok ucuza satmak bizi biraz üzüyor. Annem onları yaparken epey emek veriyor. O imajları de paylaşıyorum. Biz gece gündüz 8 ay boyunca dağlarda kalıyoruz. Yırtıcı hayvanlardan kurtlar hatta kimi vakit kartallar bile saldırıyor. Köpeklerimiz bu yırtıcı hayvanlara karşı çaba veriyor. 9’uncu ayda meskenler yüklenip gidiyor. Biz kar yağana kadar kalıyoruz. Ekim ayında yüksek dağlara kar yağmaya başlıyor. Yavaş yavaş Iğdır’a yol almaya başlıyoruz. Koyunları ahıra alıyoruz. Türkiye’de Iğdır, Elazığ ve Diyarbakır’da göçerlik vardır. Bu göç aylarca sürer. Iğdır ile Karayazı ortası 230 kilometre var. Bunu dağ ile taş ile dere zirve ile çarptığınız vakit kilometre daha fazlaca artıyor. Gece gündüz olumsuz hava şartları kurtlarla kimi vakit beşerlerle gayret derken kuvvetli bir seyahat tamamlanıyor. Bir o kadar da zevkli. Seyahat bitince bu zorluk ortasında geri dönüp baktığınızda fazlaca hoş anılar birikmiş oluyor.”
Karadağ, göç sırasında soğuk gecelerde, dağlarda kaldıklarını ve hayvanlarını kurtlardan korumak için fazlaca gayret sarf ettiklerini söylemiş oldu. Hayvanları otlatmak için dağa çıktığında internetin çektiği noktalarda görüntülerini toplumsal medyaya yüklediğini söyleyen Karadağ, kentten sıkılan ve doğayı özleyen biroldukça takipçisi olduğunu, vakit zaman onları da yaylada konuk ettiklerini belirtti. Doğal ortamda biroldukça alternatif tahlil üreten Karadağ, yaka mikrofonuna rüzgarı önlemesi için koyun yünü sardığını anlattı.
42 BİNİN ÜZERİNDE ABONE
‘Yaralama’ cürmünden 7 yıl cezaevinde yattıktan daha sonra tahliye olup, baba mesleğini yapmaya devam ettiğini söyleyen Erdal Karadağ, kendisini bu süreçte kültürel açıdan geliştirdiğini ve dağları, koyunlarını hayli özlediğini belirtti. Karadağ, toplumsal medyaya nasıl içerik üretmeye başlatmış olduğunı şöyleki anlattı:
“Iğdır deyince akla kayısı ve Iğdır Ovası gelir. Bunun yanında bir de mor koyun vardır. Yaşadığım yerde birden fazla ailenin illaki mor koyunu vardır. Koyun besleriz; bu bize atadan, dededen kalan bir meslektir. Bir hasrettir koyunculuk, terk edemiyoruz. Ailem uzun vakittir koyunculuk yapıyor. Ben bir süre bıraktım ve İstanbul’a çalışmaya gittim. Başımdan şanssız bir olay geçti ve hapishaneye girdim. İçeride olduğum 7 yıl boyunca kendimi okumaya verdim. Kimiz? Neyiz? Dünyadaki emelimiz ne? Bunları düşünmeye başladım. Dağları, koyunları, kuzuları, köpekleri, çobanları epey özlüyordum. Mahpustan çıktığımda ‘Artık çobanlıktan diğer iş yapmayacağım’ dedim. Çobanlığa bir daha başladım.
AYLIK YARARIM 5 BİN-20 BİN ORTASI DEĞİŞİYOR
Elimde eski bir telefon vardı. Görüntüler çekiyordum, telefon bozulunca kayboluyordu. Ben de o yüzden toplumsal medya kanalıma kaybolmasın, diye çektiğim görüntüleri yüklemeye başladım. bir süre daha sonra insanların görüntüleri izlemeye başladığını fark ettim. Orta ara görüntüler paylaşmaya devam ettim. Görüntülerin izleyici sayısı artmaya başladı. Şu an kanalıma abone olan kişi sayısı 42 binin üzerine çıktı. Aylık yararım 5 ile 20 bin lira içinde değişiyor. Koyunların otlatılma biçimi, hastalıkları üzere hususları işliyorum. Koyunun tırnak bakımından tutun yaşı nasıl anlaşılır, kırkımı nasıl yapılır, ilaçlaması nasıl olur; bunların hepsini günlük yaşantımı içeriklerime mevzu ediyorum. Çok zevkli, takipçilerimin geri dönüşleri fazlaca hoş. İnsanların sahiplenmesi hayli hoş. Evvelce yola çıktığımızda kimse halimizi sormazdı. Artık gittiğimiz yerde tanıyanlarımız oluyor.”
İNGİLTERE’DEN İKRAM KAMERA
İzleyicilerinin gereksinime bakılırsa ikramlar gönderdiğini anlatan Karadağ, “Neredeyse 5-6 bin liralık kamera geldi. Takipçimiz bunu İngiltere’den gönderdi. Ben ismini söylemek istedim lakin kendisi kabul etmedi. Uzun vakittir benim için kamera aldığını lakin pandemi yüzünden gönderemediğini söylemiş oldu. Kimisi telsiz gönderdi. İsveç’ten bir takipçim elektrik işini nasıl hallediyorlar, diye düşünüp, güneş paneli göndermiş. O da sıradan işimize yaradı. Fındık, bıçak gönderen oluyor. Köpek tasması gönderen var. Çocuklarımıza oyuncak, elbise gönderen oluyor. bu biçimde ikramlar gönderilince kendimi hayli mahcup hissediyorum. Onlar da ‘Sen bizim için çekiyorsun bizim de katkımız olsun’ diyorlar” dedi.
‘KOYUN OTLATMAK İSTEYEN TAKİPÇİLERİ KONUK EDİYORUZ’
Gün geçtikçe takipçileri tarafınca daha epey sevildiğini anlatan çoban Karadağ, doğal yaşama özenen takipçilerini yaylada konuk ettiklerini ve birlikte koyun güttüklerini anlattı. Takipçilerinin yayladan hayli keyifli ayrıldığını söyleyen Karadağ, “Türkiye’de birden fazla insan köyden kente göçmüş. Vaktinde illa babası, dedesi hayvancılık yapmış. Koyunlarla köy hayatıyla dağlarla bir teması var. Beşerler kent hayatından bıkmışlar. Özelikle pandemi sürecinde epey sıkılmışlar. Onlar da bizi izleyerek bu hasretlerini gideriyorlar. Bu da tabi beni keyifli ediyor. Çok gelmek isteyen oluyor, bağlantıya geçiyoruz. Davet ediyoruz. Burada koyun güdüyorlar, sağım yapıyorlar, sohbetler edip, konuk ediyoruz. Çok memnun ve dinlenmiş olarak ayrılıyorlar” diye konuştu.
BABASI ‘BOŞ İŞLERLE UĞRAŞMA İŞİNİ YAP’ DEMİŞ
Erdal Karadağ’ın babası Mehmet Karadağ da oğlunun birinci başlarda çekip yayınladığı görüntülere reaksiyon gösterdiğini söyleyerek, “Erdal’a başlarda fazlaca kızdım. ‘Kendi işini yap, boş işlerle niye uğraşıyorsun?’ dedim. Oğlum da bana ‘Baba goreceksin hayli hoş olacak’ dedi. daha sonradan sahiden düzgün iş çıkardığını gördüm. Arayanlar, armağan gönderenler oldu. Oğlum sevildikçe benim de epeyce hoşuma gitti. Bize dayanak veren epeyce kişi oldu. Hayvanlarımı yaylalarında konuk edenler oldu. Bizim de epey güzelimize gitti” dedi.
‘KURTLAR VE KARTALLAR SALDIRIYOR’
Göç sırasında başlarına gelen olayları da anlatan çoban Karadağ, şunları söylemiş oldu:
“Göç tamamlanınca aileler geliyor ve obayı kuruyoruz. Obayı kurduktan daha sonra biraz rahatlamış oluyoruz. Sıcak bir yemek yiyip çocuklarımızı görüyoruz. Burada koyun sağıp peynir yapıyoruz. Mandıracılar geliyor, onlara peynirin kilosunu biz 17-18 liraya satıyoruz. Çok ucuza satmak bizi biraz üzüyor. Annem onları yaparken epey emek veriyor. O imajları de paylaşıyorum. Biz gece gündüz 8 ay boyunca dağlarda kalıyoruz. Yırtıcı hayvanlardan kurtlar hatta kimi vakit kartallar bile saldırıyor. Köpeklerimiz bu yırtıcı hayvanlara karşı çaba veriyor. 9’uncu ayda meskenler yüklenip gidiyor. Biz kar yağana kadar kalıyoruz. Ekim ayında yüksek dağlara kar yağmaya başlıyor. Yavaş yavaş Iğdır’a yol almaya başlıyoruz. Koyunları ahıra alıyoruz. Türkiye’de Iğdır, Elazığ ve Diyarbakır’da göçerlik vardır. Bu göç aylarca sürer. Iğdır ile Karayazı ortası 230 kilometre var. Bunu dağ ile taş ile dere zirve ile çarptığınız vakit kilometre daha fazlaca artıyor. Gece gündüz olumsuz hava şartları kurtlarla kimi vakit beşerlerle gayret derken kuvvetli bir seyahat tamamlanıyor. Bir o kadar da zevkli. Seyahat bitince bu zorluk ortasında geri dönüp baktığınızda fazlaca hoş anılar birikmiş oluyor.”