EliteDizqn
Active member
Dünyada televizyon izleme ortalaması günlük kişi başı 2 saat 54 dakika iken ülkemizde bu mühlet 4 saat 33 dakika olarak ölçüldü. Uzmanlar, televizyon başında fazla vakit geçirmenin hem ruhsal tıpkı vakitte fizikî açıdan olumsuz tesirlerinin olabileceği ikazında bulunuyor.
Uzman Klinik Psikolog Dilara Boztepe, yaptığı açıklamada, Türkiye’de son senelerda televizyon izleme müddetlerinin arttığını söylemiş oldu.
İçerik izleme platformlarının artmasıyla seçeneklerin çoğaldığını ve insanların da bu niçinle bu çeşit platformlara da yöneldiğini belirten Boztepe, “Evde aktivite denilince birinci akla gelen şey televizyon izlemek oldu. Pandemide televizyon izleme müddeti önemli oranda arttı. İnsanlarda korku, pandeminin birinci başladığı devirlere bakılırsa azalmasına karşın hala pandemi öncesindeki yerleşik davranışlar oluşmamıştır. Bu sebeple dışarıdaki toplumsal izolasyona bağlı olarak konut ortasında aktiviteler arttı” diye konuştu.
“KÖTÜ HİSSETMEMİZE niye OLUYOR”
Boztepe, televizyon izlemekle ve televizyon bağımlılığı içinde fark bulunduğunu söz ederek, şöyleki devam etti:
“Fazla televizyon izlemenin, şahsa hem ruhsal hem fizikî olumsuz geri dönüşleri vardır. Çok fazla televizyon izlemek bizim toplumsal hayata karışamamamıza, toplumsal izolasyona, kendimizi daha da makûs hissetmemize, kendimizi geliştiremememize sebep olmaktadır. Bu yüzden televizyon izleme müddeti günlük azamî 2 yahut 3 saat olmalıdır.”
Televizyon izleme oranındaki önemli artıştan dolayı aile ortasındaki münasebetlerin de zedelenebildiğine dikkati çeken Boztepe, “İnsanlar, hem yetişkinler tıpkı vakitte çocuklar ve ergen kümesi da televizyon izlemekten dolayı sorumluluklarını misyonlarını yerine getirememektedir. Bunun yanında anne, baba ve çocuk içindeki bağlantılar de bozulmaktadır. Bunu önlemek ismine konut ortasında kitap okuma saatleri düzenlenmeli. Bir çocuğa ‘kitap oku’ demek yerine anne babanın kendilerinin bu davranışı yapması gerekmektedir. Zira çocuklar rol model alarak öğreniyorlar. Müze, tarihi yerler üzere yerleri aileler birlikte ziyaret edebilir, online eğitimlere katılabilirler. Televizyon izlemek yerine bir lisan öğrenmek de hoş bir seçenek olabilir.” değerlendirmesini yaptı.
“İZLEDİĞİMİZ PROGRAM KONUSUNDA SEÇİCİ OLMALIYIZ”
Televizyondaki içeriklerin niteliğinin kıymetli olduğunu anlatan Boztepe, platformlarda hem programların birebir vakitte dizilerin sayısının arttığını lisana getirdi.
Boztepe, şiddet sahneleri, duygusal sahneler ve bilhassa günümüzde ruhsal dizilerin çok fazla olduğunu aktararak, “Bu kişinin olayları daha da içselleştirmesine sebep oluyor. Bu durumda aile ortasındaki münasebetler daha da yıpranıyor. Televizyon izlerken, izlediğimiz program konusunda seçici olmalıyız.” dedi.
Hem şikayet edilen birebir vakitte izlenilen programların yanlışsız orantılı olduğunu, bu programları izleyen kimi şahısların olumsuz etkilendiğini belirten Boztepe, “Kişiler olayları ruhsal olarak içselleştirdikleri için ruhsal olarak depresyon, anksiyete üzere olumsuz dönüşleri vardır.” diye konuştu.
“EKRAN MARUZİYETLERİNDEN EN ÇOK 0-3 YAŞ KÜMESİ ETKİLENİYOR”
Pedagog Seda Kurt ise ekranın çocuklarda konuşma geriliğine sebep olduğunu anlattı.
Ekranın bilhassa 0-3 yaş kümesini etkilediğini belirten Kurt, bu yaş kümesinin ekrana fazlaca maruz kaldığında, çabucak hemen konuşmayı da öğrenemedikleri için konuşma marifetleri geliştiremediklerine dikkati çekti.
Kurt, “Çocuklar klip üzere, çizgi sinema üzere akan ekranda bir şey izlediklerinde yalnızca ses var ve onunla uyumlu ağız hareketleri olmadığı için bunu taklit edemeyip beraberinde konuşmayı da öğrenememiş oluyorlar. Bilhassa 0-3 yaş kümesinin konuşmayla ilgili hayli önemli zorluk yaşadığını gözlemliyoruz. 0-3 yaş kümesinde bilhassa nörolojik sıkıntılara, altta yatan patolojik bir altyapı, yatkınlık var ise bunun da tetiklenmesine yol açabiliyor. O yüzden ekran maruziyetlerinden en epey 0-3 yaş kümesi etkileniyor.” tabirlerini kullandı.
Kurt, çocukların televizyon izleme müddetlerinin ve hangi vakit aralığında izlediğinin de kıymetli olduğunu vurgulayarak, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“örneğin çocuklar ödev yapmadan evvel televizyon, ekran izliyorlarsa ödev yapmada kuvvetlik yaşıyorlar. Yatma saatlerinden hemilk evvel çocuklar ekrana maruz kalıyorlarsa bu uyku müddetlerinde gecikmeye ya da daralmaya sebep olabiliyor. 0-3 yaş kümesinin ekrana hiç maruz kalmaması nörolojik ve lisan gelişmeninin olumsuz etkilenmemesi için kıymetli. Televizyona epeyce maruz kalmak toplumsal gelişmeyi olumsuz etkiliyor. Aileler, 3 yaş daha sonrası için günde yarım saat, 6 yaş daha sonrasında günlük yarım saatle 1 saat aralığında televizyon izletebilir. Bu durum yaz tatilinde ve okul devrine nazaran değişiklik gösterebilir. 5 yaş daha sonrasında mümkünse ödev saatlerindilk evvel değil, ödev saatlerinden daha sonra izletilmesini tavsiye ediyoruz. Zira çocuklar ekrana maruz kaldıktan daha sonra sırada oturmakta bile zorluk yaşıyorlar.”
“ÇOCUKLARIN TOPLUMSAL VE İRTİBAT HÜNERLERİ ZAYIFLATIYOR”
Ekran müddeti ve maruz kaldıkları içeriklerin çocukları birinci derecede olumsuz istikamette etkilediğini belirten Kurt, bu durumun çocukların davranışlarına ve hislerini yönetebilme marifetine direkt yansıdığını kaydetti.
Kurt, televizyon başında fazla vakit harcamanın çocuğun anne ve babasından görmesi gereken ilgi ve sevgiyi de azalttığını vurgulayarak, “Ekran başında uzun mühlet vakit geçirdiğinde çocukların toplumsal ve irtibat marifetleri zayıflamaya başlıyor. Bu durum ebeveyniyle alakasında de olumsuz tesir yaratıyor. Çocuk en değerli, en şefkatle geçireceği vakit içinderı bu sefer ekran başında yalnız başına ve pasif bir pozisyonda geçirmiş oluyor. Bilhassa edilgen pozisyonda biz ekrana bakıyoruz. hiç bir şey yapmıyoruz ve ekranı kapattıktan daha sonra çocuklarda bir hareketlenme oluyordur. Bu hareketlenme olduğunda çocuğu o şefkatli pozisyona, yani bilhassa uyku öncesi pozisyona geçirebilmek fazlaca daha zorlayıcı oluyor.” değerlendirmesinde bulundu.
“ÇOCUKLARDA TASA SORUNU ARTTI”
Seda Kurt, çocukların pandemi periyodunda televizyona daha fazla maruz kaldığının altını çizerek kelamlarını şu biçimde tamamladı:
Uzman Klinik Psikolog Dilara Boztepe, yaptığı açıklamada, Türkiye’de son senelerda televizyon izleme müddetlerinin arttığını söylemiş oldu.
İçerik izleme platformlarının artmasıyla seçeneklerin çoğaldığını ve insanların da bu niçinle bu çeşit platformlara da yöneldiğini belirten Boztepe, “Evde aktivite denilince birinci akla gelen şey televizyon izlemek oldu. Pandemide televizyon izleme müddeti önemli oranda arttı. İnsanlarda korku, pandeminin birinci başladığı devirlere bakılırsa azalmasına karşın hala pandemi öncesindeki yerleşik davranışlar oluşmamıştır. Bu sebeple dışarıdaki toplumsal izolasyona bağlı olarak konut ortasında aktiviteler arttı” diye konuştu.
“KÖTÜ HİSSETMEMİZE niye OLUYOR”
Boztepe, televizyon izlemekle ve televizyon bağımlılığı içinde fark bulunduğunu söz ederek, şöyleki devam etti:
“Fazla televizyon izlemenin, şahsa hem ruhsal hem fizikî olumsuz geri dönüşleri vardır. Çok fazla televizyon izlemek bizim toplumsal hayata karışamamamıza, toplumsal izolasyona, kendimizi daha da makûs hissetmemize, kendimizi geliştiremememize sebep olmaktadır. Bu yüzden televizyon izleme müddeti günlük azamî 2 yahut 3 saat olmalıdır.”
Televizyon izleme oranındaki önemli artıştan dolayı aile ortasındaki münasebetlerin de zedelenebildiğine dikkati çeken Boztepe, “İnsanlar, hem yetişkinler tıpkı vakitte çocuklar ve ergen kümesi da televizyon izlemekten dolayı sorumluluklarını misyonlarını yerine getirememektedir. Bunun yanında anne, baba ve çocuk içindeki bağlantılar de bozulmaktadır. Bunu önlemek ismine konut ortasında kitap okuma saatleri düzenlenmeli. Bir çocuğa ‘kitap oku’ demek yerine anne babanın kendilerinin bu davranışı yapması gerekmektedir. Zira çocuklar rol model alarak öğreniyorlar. Müze, tarihi yerler üzere yerleri aileler birlikte ziyaret edebilir, online eğitimlere katılabilirler. Televizyon izlemek yerine bir lisan öğrenmek de hoş bir seçenek olabilir.” değerlendirmesini yaptı.
“İZLEDİĞİMİZ PROGRAM KONUSUNDA SEÇİCİ OLMALIYIZ”
Televizyondaki içeriklerin niteliğinin kıymetli olduğunu anlatan Boztepe, platformlarda hem programların birebir vakitte dizilerin sayısının arttığını lisana getirdi.
Boztepe, şiddet sahneleri, duygusal sahneler ve bilhassa günümüzde ruhsal dizilerin çok fazla olduğunu aktararak, “Bu kişinin olayları daha da içselleştirmesine sebep oluyor. Bu durumda aile ortasındaki münasebetler daha da yıpranıyor. Televizyon izlerken, izlediğimiz program konusunda seçici olmalıyız.” dedi.
Hem şikayet edilen birebir vakitte izlenilen programların yanlışsız orantılı olduğunu, bu programları izleyen kimi şahısların olumsuz etkilendiğini belirten Boztepe, “Kişiler olayları ruhsal olarak içselleştirdikleri için ruhsal olarak depresyon, anksiyete üzere olumsuz dönüşleri vardır.” diye konuştu.
“EKRAN MARUZİYETLERİNDEN EN ÇOK 0-3 YAŞ KÜMESİ ETKİLENİYOR”
Pedagog Seda Kurt ise ekranın çocuklarda konuşma geriliğine sebep olduğunu anlattı.
Ekranın bilhassa 0-3 yaş kümesini etkilediğini belirten Kurt, bu yaş kümesinin ekrana fazlaca maruz kaldığında, çabucak hemen konuşmayı da öğrenemedikleri için konuşma marifetleri geliştiremediklerine dikkati çekti.
Kurt, “Çocuklar klip üzere, çizgi sinema üzere akan ekranda bir şey izlediklerinde yalnızca ses var ve onunla uyumlu ağız hareketleri olmadığı için bunu taklit edemeyip beraberinde konuşmayı da öğrenememiş oluyorlar. Bilhassa 0-3 yaş kümesinin konuşmayla ilgili hayli önemli zorluk yaşadığını gözlemliyoruz. 0-3 yaş kümesinde bilhassa nörolojik sıkıntılara, altta yatan patolojik bir altyapı, yatkınlık var ise bunun da tetiklenmesine yol açabiliyor. O yüzden ekran maruziyetlerinden en epey 0-3 yaş kümesi etkileniyor.” tabirlerini kullandı.
Kurt, çocukların televizyon izleme müddetlerinin ve hangi vakit aralığında izlediğinin de kıymetli olduğunu vurgulayarak, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“örneğin çocuklar ödev yapmadan evvel televizyon, ekran izliyorlarsa ödev yapmada kuvvetlik yaşıyorlar. Yatma saatlerinden hemilk evvel çocuklar ekrana maruz kalıyorlarsa bu uyku müddetlerinde gecikmeye ya da daralmaya sebep olabiliyor. 0-3 yaş kümesinin ekrana hiç maruz kalmaması nörolojik ve lisan gelişmeninin olumsuz etkilenmemesi için kıymetli. Televizyona epeyce maruz kalmak toplumsal gelişmeyi olumsuz etkiliyor. Aileler, 3 yaş daha sonrası için günde yarım saat, 6 yaş daha sonrasında günlük yarım saatle 1 saat aralığında televizyon izletebilir. Bu durum yaz tatilinde ve okul devrine nazaran değişiklik gösterebilir. 5 yaş daha sonrasında mümkünse ödev saatlerindilk evvel değil, ödev saatlerinden daha sonra izletilmesini tavsiye ediyoruz. Zira çocuklar ekrana maruz kaldıktan daha sonra sırada oturmakta bile zorluk yaşıyorlar.”
“ÇOCUKLARIN TOPLUMSAL VE İRTİBAT HÜNERLERİ ZAYIFLATIYOR”
Ekran müddeti ve maruz kaldıkları içeriklerin çocukları birinci derecede olumsuz istikamette etkilediğini belirten Kurt, bu durumun çocukların davranışlarına ve hislerini yönetebilme marifetine direkt yansıdığını kaydetti.
Kurt, televizyon başında fazla vakit harcamanın çocuğun anne ve babasından görmesi gereken ilgi ve sevgiyi de azalttığını vurgulayarak, “Ekran başında uzun mühlet vakit geçirdiğinde çocukların toplumsal ve irtibat marifetleri zayıflamaya başlıyor. Bu durum ebeveyniyle alakasında de olumsuz tesir yaratıyor. Çocuk en değerli, en şefkatle geçireceği vakit içinderı bu sefer ekran başında yalnız başına ve pasif bir pozisyonda geçirmiş oluyor. Bilhassa edilgen pozisyonda biz ekrana bakıyoruz. hiç bir şey yapmıyoruz ve ekranı kapattıktan daha sonra çocuklarda bir hareketlenme oluyordur. Bu hareketlenme olduğunda çocuğu o şefkatli pozisyona, yani bilhassa uyku öncesi pozisyona geçirebilmek fazlaca daha zorlayıcı oluyor.” değerlendirmesinde bulundu.
“ÇOCUKLARDA TASA SORUNU ARTTI”
Seda Kurt, çocukların pandemi periyodunda televizyona daha fazla maruz kaldığının altını çizerek kelamlarını şu biçimde tamamladı: