EsraBetül
Member
İKSV’nin 49. İstanbul Müzik Festivali’nin ikinci ve bence en değerli aktifliği Fazıl Say konseriydi. Bir kez en azından Fazıl’ın bu konserleri ne kadar heyecanla beklediğini ve dinleyicisinin önüne çıkıp çalmak için parmak uçlarının kaşındığını biliyorduk! Biz de onu epeyce özlemiştik. Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosu, pandemi şartlarına uygun fakat bir daha de büsbütün doluydu. Fazıl “Doğanın Sesi” ismini verdiği hoş bir program hazırlamış, birinci sefer çalacağı modüllerin yanı sıra arkadaşlarını da çağırmış ve onlarla sahneyi paylaşarak kendi bestelerini güçlü bir takımla sunmayı planlamıştı ve hiç orta vermeden çaldıkları iki saatlik programın sonunda herkes mutluydu! Şenliğin ana teması “Başka bir dünya mümkün”e uygun olarak seçtiği “Doğanın Sesi” temasının birinci modülü “Yeni Hayat”ı pandemi periyodunda bestelemiş ve o gece çalarak dünya prömiyerini yapmış oldu. Piyano sonatı “Yeni Hayat”, pandemi devri yeni ömrümüzü anlatıyor. Onun için olsa gerek, çalarken kendini kaptırdı, güya oldukça bir sessiz bağırdı çağırdı, kızdı birilerine. Fazıl üzere hiperaktif birinin bir buçuk yıl canlı konser veremeden, seyahat edemeden meskene kapanması ne demek? İkinci eser ise “Kaz Dağları”ydı ve Türkiye prömiyerini yapıyordu.
KAZ DAĞLARI’NDA KONSER VERMİŞTİ
Fazıl, Kaz Dağları’ndaki ağaç katliamından ve gönüllülerin oradaki direnişinden epey etkilenmiş ve onlara dayanak vermek için Kaz Dağları’na piyanosunu götürerek bir konser vermişti. O gün Kaz Dağları’na öteki kentlerden binlerce kişi gitti. Bir ağacın altına yerleştirilmiş piyanosunu dinledi Fazıl’ın ve kesilmiş ağaçların kelleştirdiği kısmı görüp lanet okudu. Uğraş sürdü ve orada siyanürle altın aramak isteyen Kanadalı şirket geri basmak, çekip gitmek zorunda kaldı. İşte Kaz Dağları keman sonatı tüm bunları anlatıyor. Say’a bu yapıtta Alman keman virtüözü Friedemann Eichhorn eşlik etti. Fazıl Say’ın Atatürk’ün, Yalova’da, önündeki ağacın kısımları camlardan içeri giriyor diye kesilmek istenen ağacı korumak için köşkü tekerlekler üzerinde taşıtarak yerini değiştirmesini anlatan “Yürüyen Köşk” isimli yapıtını ise “casal Quartett” dörtlüsüyle çaldı. Bu yapıtı çalmadan evvel de Ceddimize olan sevgi ve hürmetini, onun tabiata verdiği kıymeti anlatınca büyük alkış aldı. Casal Quartett üyeleri ise ülkemizde yaşanan yangın ve sel felaketlerinde canını kaybeden beşerler ve tahrip olan tabiat için acılarımızı paylaşmak istedi ve bunun için hüzünlü bir halk müziği çaldılar. daha sonra da Yürüyen Köşk’e eşlik ettiler. Sanatkarların ayakta alkışlandığı konserin sonunda ise kendilerine çiçek yerine birer sertifika verildi. İKSV bu yıl konserden daha sonra sanatkarlara verilmesi âdet olan çiçek buketi yerine bir ağaç sertifikası veriyor ve onlar ismine dikilen ağaçlarla bir hatıra ormanı hazırlıyor. Bundan hoş teşekkür mü olur? Biz dinleyicilerin teşekkürü ise alkışlar, alkışlar, alkışlar oldu!
KAZ DAĞLARI’NDA KONSER VERMİŞTİ
Fazıl, Kaz Dağları’ndaki ağaç katliamından ve gönüllülerin oradaki direnişinden epey etkilenmiş ve onlara dayanak vermek için Kaz Dağları’na piyanosunu götürerek bir konser vermişti. O gün Kaz Dağları’na öteki kentlerden binlerce kişi gitti. Bir ağacın altına yerleştirilmiş piyanosunu dinledi Fazıl’ın ve kesilmiş ağaçların kelleştirdiği kısmı görüp lanet okudu. Uğraş sürdü ve orada siyanürle altın aramak isteyen Kanadalı şirket geri basmak, çekip gitmek zorunda kaldı. İşte Kaz Dağları keman sonatı tüm bunları anlatıyor. Say’a bu yapıtta Alman keman virtüözü Friedemann Eichhorn eşlik etti. Fazıl Say’ın Atatürk’ün, Yalova’da, önündeki ağacın kısımları camlardan içeri giriyor diye kesilmek istenen ağacı korumak için köşkü tekerlekler üzerinde taşıtarak yerini değiştirmesini anlatan “Yürüyen Köşk” isimli yapıtını ise “casal Quartett” dörtlüsüyle çaldı. Bu yapıtı çalmadan evvel de Ceddimize olan sevgi ve hürmetini, onun tabiata verdiği kıymeti anlatınca büyük alkış aldı. Casal Quartett üyeleri ise ülkemizde yaşanan yangın ve sel felaketlerinde canını kaybeden beşerler ve tahrip olan tabiat için acılarımızı paylaşmak istedi ve bunun için hüzünlü bir halk müziği çaldılar. daha sonra da Yürüyen Köşk’e eşlik ettiler. Sanatkarların ayakta alkışlandığı konserin sonunda ise kendilerine çiçek yerine birer sertifika verildi. İKSV bu yıl konserden daha sonra sanatkarlara verilmesi âdet olan çiçek buketi yerine bir ağaç sertifikası veriyor ve onlar ismine dikilen ağaçlarla bir hatıra ormanı hazırlıyor. Bundan hoş teşekkür mü olur? Biz dinleyicilerin teşekkürü ise alkışlar, alkışlar, alkışlar oldu!