EliteDizqn
Active member
Koronavirüs salgınıyla online olarak devam eden eğitim süreci 2021-2022 eğitim-öğretim yılında yüz yüze yapılacak. Online eğitimle ders tasasını atan öğrencilerin yanı sıra okulla birinci defa tanışacak öğrencilerin adaptasyon sürecinde zorluk yaşayabileceğini lisana getiren Dr. Kahraman Güler, ailelere ihtarlarda bulundu.
“ÇOCUĞUN ÖZERKLEŞMESİNE MÜSAADE VERMİYORLAR”
Çocukların ağlama, aileden ayrılmama üzere reaksiyonlar verebildiğini hatırlatan Güler, “Bazı aileler kendi dertlerini çocuklarına o kadar bulaştırıyorlar ki, kendileri ayrılmadığı için çocuğun bunu yapamayacağına inanıyorlar. Bu yüzden çocukla fazlaca fazla iç içe olup çocuğun özerkleşmesine müsaade vermiyorlar. Bu şekil durumlarda durum tanımlaması yapmakta yarar var” tabirlerini kullandı.
DENGELİ OLUP, İTİMAT VERİN
Çocuklara durum tanımlaması yapılması gerektiğini belirten Güler, “Çocuğa okulun durumuyla ilgili bilgi verebiliriz, çocuk okulu gezebilir, tanıyabilir, çocuğun nasıl reaksiyon vereceğini bilmek ortasında çocukla ilgilenen her kimse çocuğun hislerini, gereksinimlerini fikirlerini, davranışlarını tanıyor olması gerekli. Çocuğu güzel tanırsak olaylara nasıl reaksiyonlar verdiğini daha güzel anlayabiliriz. Bu da işimizi kolaylaştıracaktır. Bu biçim bir durumda ebeveynlerin yapması gereken şeylerden biri de dengeli olmak ve çocuğun korku ve tasası karşısında inanç vermektir. Çocuk yeni bir ortama girdiği için endişelenebilir. Biz onun bu hislerini şartsız bir biçimde kabul edeceğiz. Çocuğa öfkelenmeyeceğiz, bağırmayacağız ya da çocuğu yetersiz hissettirecek durumlarda bulunmamalıyız” diye konuştu.
AYRILIK ANKSİYETESİNE DİKKAT
2’nci sınıf ve daha sonrası için ağlama, gitmek istememe üzere bir durum yaşandığında da dikkat etmek gerektiğini söyleyen Güler, “Bu çocuk tekrar kaygılanıyorsa, gitmekte zorlanıyorsa burada durumu biraz daha ciddiye almak gerekiyor. Ayrılık anksiyetesiyle ilgili ya da duygusal bir sorunu olabilir. İnsan olarak bir şarttan öbür bir şarta geçtiğimizde zorlanıyoruz hele ki küçük çocuklar daha epey zorlanır. İnsan kesinlikle ahenk sağlayacaktır” dedi.
REAKSİYONUN ŞİDDETİ VE SIKLIĞINI ÖLÇÜN
Verilen reaksiyonun şiddeti ve sıklığının değerli olduğuna dikkat çeken Güler, “Çocuk annesinden ayrıldığında ıstırap ya da öfke reaksiyonu gösteriyorsa bu kabul edilebilir bir şey. Bu öfke ve keder epey fazla sürüyor, haftalarca devam ediyor ve okula gitmekte direnç gösteriyorsa bu sorundur. ‘Ben buradayım, ne vakit gereksinimin olursa’ buradayım demesi gerekir. Kimi çocuklar kendilerini yerlere seriyor. Birtakım aileler kendisi çaba etsin istiyorlar, bu da çocukların daha öfkeli ve daha tepkisel bulunmasına niye oluyor” diye konuştu.
SÖYLEMLERİNİZE DİKKAT
Derdin bulaşıcı olduğunu hatırlatan Güler, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“İnsan ortasında bulunduğu şartların rengini alır. Anne baba kaygılıysa, onların yeni olacak durumlarla ilgili telaffuzları aksiyse, çocukların onlarla özdeşim kurarak benzeri durumu geliştirmesi mümkündür. Korkulu telaffuzlar çocuklara bulaşabilir. Çocuklar anne babaları rol model alıyorlar ve onların hisleriyle özdeşim kuruyorlar. Bu yüzden korkunun bulaşıcı bir tarafı var. Telaffuzlara dikkat etmek lazım. Çocuklarla tıpkı ortamlarda gelişim düzeylerine, yaşına ve cinsiyetlerine uygun olmayan telaffuzlara fazlaca dikkat etmek gerekiyor.”
“ÇOCUĞUN ÖZERKLEŞMESİNE MÜSAADE VERMİYORLAR”
Çocukların ağlama, aileden ayrılmama üzere reaksiyonlar verebildiğini hatırlatan Güler, “Bazı aileler kendi dertlerini çocuklarına o kadar bulaştırıyorlar ki, kendileri ayrılmadığı için çocuğun bunu yapamayacağına inanıyorlar. Bu yüzden çocukla fazlaca fazla iç içe olup çocuğun özerkleşmesine müsaade vermiyorlar. Bu şekil durumlarda durum tanımlaması yapmakta yarar var” tabirlerini kullandı.
DENGELİ OLUP, İTİMAT VERİN
Çocuklara durum tanımlaması yapılması gerektiğini belirten Güler, “Çocuğa okulun durumuyla ilgili bilgi verebiliriz, çocuk okulu gezebilir, tanıyabilir, çocuğun nasıl reaksiyon vereceğini bilmek ortasında çocukla ilgilenen her kimse çocuğun hislerini, gereksinimlerini fikirlerini, davranışlarını tanıyor olması gerekli. Çocuğu güzel tanırsak olaylara nasıl reaksiyonlar verdiğini daha güzel anlayabiliriz. Bu da işimizi kolaylaştıracaktır. Bu biçim bir durumda ebeveynlerin yapması gereken şeylerden biri de dengeli olmak ve çocuğun korku ve tasası karşısında inanç vermektir. Çocuk yeni bir ortama girdiği için endişelenebilir. Biz onun bu hislerini şartsız bir biçimde kabul edeceğiz. Çocuğa öfkelenmeyeceğiz, bağırmayacağız ya da çocuğu yetersiz hissettirecek durumlarda bulunmamalıyız” diye konuştu.
AYRILIK ANKSİYETESİNE DİKKAT
2’nci sınıf ve daha sonrası için ağlama, gitmek istememe üzere bir durum yaşandığında da dikkat etmek gerektiğini söyleyen Güler, “Bu çocuk tekrar kaygılanıyorsa, gitmekte zorlanıyorsa burada durumu biraz daha ciddiye almak gerekiyor. Ayrılık anksiyetesiyle ilgili ya da duygusal bir sorunu olabilir. İnsan olarak bir şarttan öbür bir şarta geçtiğimizde zorlanıyoruz hele ki küçük çocuklar daha epey zorlanır. İnsan kesinlikle ahenk sağlayacaktır” dedi.
REAKSİYONUN ŞİDDETİ VE SIKLIĞINI ÖLÇÜN
Verilen reaksiyonun şiddeti ve sıklığının değerli olduğuna dikkat çeken Güler, “Çocuk annesinden ayrıldığında ıstırap ya da öfke reaksiyonu gösteriyorsa bu kabul edilebilir bir şey. Bu öfke ve keder epey fazla sürüyor, haftalarca devam ediyor ve okula gitmekte direnç gösteriyorsa bu sorundur. ‘Ben buradayım, ne vakit gereksinimin olursa’ buradayım demesi gerekir. Kimi çocuklar kendilerini yerlere seriyor. Birtakım aileler kendisi çaba etsin istiyorlar, bu da çocukların daha öfkeli ve daha tepkisel bulunmasına niye oluyor” diye konuştu.
SÖYLEMLERİNİZE DİKKAT
Derdin bulaşıcı olduğunu hatırlatan Güler, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“İnsan ortasında bulunduğu şartların rengini alır. Anne baba kaygılıysa, onların yeni olacak durumlarla ilgili telaffuzları aksiyse, çocukların onlarla özdeşim kurarak benzeri durumu geliştirmesi mümkündür. Korkulu telaffuzlar çocuklara bulaşabilir. Çocuklar anne babaları rol model alıyorlar ve onların hisleriyle özdeşim kuruyorlar. Bu yüzden korkunun bulaşıcı bir tarafı var. Telaffuzlara dikkat etmek lazım. Çocuklarla tıpkı ortamlarda gelişim düzeylerine, yaşına ve cinsiyetlerine uygun olmayan telaffuzlara fazlaca dikkat etmek gerekiyor.”