Ebeveyn tavsiyeleri: Çocuğum okula gitmek istemiyor, ne yapmalıyım Okulların açılmasıyla bir arada ebeveynlerin gündeminde okula alışma süreci var…
Anasınıfı yahut 1. sınıfa bıraktığınız çocuğunuzun ağlayarak meskene dönmek istemesi muhtemelen birinci sefer sizin başınıza gelmiyor.
Uzmanlar, okula gitmek istememenin altına önemli sebepler yatabileceğine değinirken bu süreci aşmanın yolları da bulunuyor.
Bu noktada anne ve babasın davranışlarının tesiri ise çok büyük…
Çocuğunuz okul kapısında bacaklarınıza yapışıyor, gitme diye ağlıyor, etrafına berbat davranıyorsa korkmayın! Bunlar birinci günlerde muhtemelen yaşayacağınız durumlardır. Lakin kıymetli olan çocuğunuzu önemsediğinizi hissettirerek ahenk sağlamasına yardımcı olmaktır.
İşte “Çocuğum okula gitmek istemiyor, ne yapmalıyım?” diyen anne babalara naçizane tavsiyeler…
OKULA GİTMEK İSTEMEYEN ÇOCUK
Çocuğunuzdaki okula gitme isteksizliğini küçümsemeyin. “Aman canım ne var bunda, alışır!” fikrini derhal başınızdan silmelisiniz.
Bir çocuk için okula başlamak onun yürümeye başlaması, diş çıkarması yahut konuşması kadar kıymetlidir. Okula başlamak için gerekli yaşa ulaşmış ve zihinsel olgunluğa erişmiş bir çocuğun okula gitmek için hazır olması gereklidir.
Yeni beşerler, öğretmen dedikleri otoriter birisi, ödevler ve kendisi kadar korkulu bir sürü çocuk… En berbatı de bu vakte kadar daima başı sıkıştığında imdadına koşan ailesi orada yok.
“KARNIM AĞRIYOR OKULA GİTMESEM OLUR MU”
Çocuğunuzun hissettiği korku ve baskılar, bir süre daha sonra fizikî acıları da ortaya çıkabilir.
En sık görülen ise mide bulantısı, karın ağrısıdır. Fizikî acılanma çocuğun okula o gün gitmemesine karar verilene kadar devam eder.
OKUL FOBİSİ SEMPTOMLARI
Okul korkusu, çocukların üzerinde çeşitli bedensel semptomları ortaya çıkarır. Çocuklar hissettiklerini okul korkusu olarak tanımlayamadıklarından, ebeveynlerin, çocuklarının vücutlarındaki belirtileri dikkate almalıdır.
En sık rastlananları şu biçimdedir:
Çocukların okula ahenk sürecindeki sıkıntılarıyla birlikte anne babalar da kaygılanıyor. Bu noktada sorunu süratlice kabul etmek ve tahlil yollarına başvurmak değerli.
Pekala çocuğu okula gitmek istemeyenler nasıl bir yol izlemeli? İşte kimi ipuçlarımız…
Okul alışverişine çıkın. Okula gitmek konusunda çocuğunuzu heveslendirmeye yarayabilir.
Çok kollayıcı ebeveyn tavırlarıyla çocuğa yaklaşmak onun özgüvenini zayıflatacak, ziyan görme korkusu yaşamasına ve okula ahenginin zorlanmasına niye olacaktır. Ona kendini gerçekleştirme fırsatı sunun.
Çocuğun korkusunu yenebilmesinin bir diğer yolu hislerinin doğal olduğunu duymasıdır. “Korkman üzülmen doğal, bu biçimde hisler yaşamak olağan, sabahları senden ayrıldığım için ben de hayli üzgünüm lakin okula gitmek değerli.” üzere cümlelerle çocuğunuzun hissini anladığını gösterip sorumluluğunu hatırlatabilirsiniz.
Birinci gün sizde onunla sınıfa girin ve öğretmenle birlikte birtakım etkinliklere birlikte katılın. ondan sonrasında belli dönemlerle okulda vakit geçirmeyi azaltın.
Uykusunu tam almasına, kahvaltı yapmasına itina gösterin. Onu sürprizlerle, öperek uyandırın ve sevinçli bir biçimde, cesaretlendirerek okula gönderin.
Anasınıfı yahut 1. sınıfa bıraktığınız çocuğunuzun ağlayarak meskene dönmek istemesi muhtemelen birinci sefer sizin başınıza gelmiyor.
Uzmanlar, okula gitmek istememenin altına önemli sebepler yatabileceğine değinirken bu süreci aşmanın yolları da bulunuyor.
Bu noktada anne ve babasın davranışlarının tesiri ise çok büyük…
Çocuğunuz okul kapısında bacaklarınıza yapışıyor, gitme diye ağlıyor, etrafına berbat davranıyorsa korkmayın! Bunlar birinci günlerde muhtemelen yaşayacağınız durumlardır. Lakin kıymetli olan çocuğunuzu önemsediğinizi hissettirerek ahenk sağlamasına yardımcı olmaktır.
İşte “Çocuğum okula gitmek istemiyor, ne yapmalıyım?” diyen anne babalara naçizane tavsiyeler…
OKULA GİTMEK İSTEMEYEN ÇOCUK
Çocuğunuzdaki okula gitme isteksizliğini küçümsemeyin. “Aman canım ne var bunda, alışır!” fikrini derhal başınızdan silmelisiniz.
Bir çocuk için okula başlamak onun yürümeye başlaması, diş çıkarması yahut konuşması kadar kıymetlidir. Okula başlamak için gerekli yaşa ulaşmış ve zihinsel olgunluğa erişmiş bir çocuğun okula gitmek için hazır olması gereklidir.
Yeni beşerler, öğretmen dedikleri otoriter birisi, ödevler ve kendisi kadar korkulu bir sürü çocuk… En berbatı de bu vakte kadar daima başı sıkıştığında imdadına koşan ailesi orada yok.
“KARNIM AĞRIYOR OKULA GİTMESEM OLUR MU”
Çocuğunuzun hissettiği korku ve baskılar, bir süre daha sonra fizikî acıları da ortaya çıkabilir.
En sık görülen ise mide bulantısı, karın ağrısıdır. Fizikî acılanma çocuğun okula o gün gitmemesine karar verilene kadar devam eder.
OKUL FOBİSİ SEMPTOMLARI
Okul korkusu, çocukların üzerinde çeşitli bedensel semptomları ortaya çıkarır. Çocuklar hissettiklerini okul korkusu olarak tanımlayamadıklarından, ebeveynlerin, çocuklarının vücutlarındaki belirtileri dikkate almalıdır.
En sık rastlananları şu biçimdedir:
- Baş ağrıları,
- Karın ağrıları, bulantı-kusma hissi,
- İştahsızlık, keyifsizlik,
- Uyku nizamında bozukluklar,
- Okul sorumluluklarından kaçınma,
- niçinsiz ağlama,
- Öfkeli olma.
Çocukların okula ahenk sürecindeki sıkıntılarıyla birlikte anne babalar da kaygılanıyor. Bu noktada sorunu süratlice kabul etmek ve tahlil yollarına başvurmak değerli.
Pekala çocuğu okula gitmek istemeyenler nasıl bir yol izlemeli? İşte kimi ipuçlarımız…
Okul alışverişine çıkın. Okula gitmek konusunda çocuğunuzu heveslendirmeye yarayabilir.
Çok kollayıcı ebeveyn tavırlarıyla çocuğa yaklaşmak onun özgüvenini zayıflatacak, ziyan görme korkusu yaşamasına ve okula ahenginin zorlanmasına niye olacaktır. Ona kendini gerçekleştirme fırsatı sunun.
Çocuğun korkusunu yenebilmesinin bir diğer yolu hislerinin doğal olduğunu duymasıdır. “Korkman üzülmen doğal, bu biçimde hisler yaşamak olağan, sabahları senden ayrıldığım için ben de hayli üzgünüm lakin okula gitmek değerli.” üzere cümlelerle çocuğunuzun hissini anladığını gösterip sorumluluğunu hatırlatabilirsiniz.
Birinci gün sizde onunla sınıfa girin ve öğretmenle birlikte birtakım etkinliklere birlikte katılın. ondan sonrasında belli dönemlerle okulda vakit geçirmeyi azaltın.
Uykusunu tam almasına, kahvaltı yapmasına itina gösterin. Onu sürprizlerle, öperek uyandırın ve sevinçli bir biçimde, cesaretlendirerek okula gönderin.