EsraBetül
Member
Florian Zeller, Yasmina Reza ile bir arada Avrupa’da en epey tanınan müellif ve oyun muharriri. Fascination of Evil, The Father, The Mother, The Son, The Height of the Storm en çok bilinen yapıtları . Zeller, The Father’ı 22 yaşında yazmış. “Beni ninem büyüttü, annemin yerini aldı. Ben 15 yaşındayken alzheimer oldu. The Father’da yaşantımı değil, kaygılarımı anlatıyorum. Sevdiğiniz beşerler yaşamsal istikrarlarını yitirirlerse ne yaparsınız sorusunu soruyorum” diyor Florian Zeller. Anthony Hopkins’i düşünerek romanını yazan Zeller kahramanına Anthony ismini vermiş.
82 yaşındaki Anthony’in (Anthony Hopkins) gün geçtikçe gerçekle irtibatı kopmaya başlar. Vakti, yeri şaşırır, eza ve kaygı duymaya başlar, sevecenken ansızın saldırganlaşır, mantıklı konuşurken apansızın mantıksız şeyler söylemeye başlar. Saatini bileğinden hiç çıkarmaz, saatini ortalıkta goremeyince paniğe kapılır. Orta yaşını süren Anne (Olivia Colman) babasının gün geçtikçe yaşlanmasını, baş karışıklığı yaşamasını kabul edemez, ona yardımcı olmaya çalışır.
Florian Zeller, bizi bir labirentin içine, Anthony’nin belleğinin, beyninin içine sokar. İzlediğimiz salt bir hikaye değildir, sevgi, hüzün, acı dolu bir tecrübedir. İdrak hislerinin gerilemesinin tecrübesidir. Karmaşık bir bulmacanın ortasındaki izleyici edilgen konumdadır, ne olup bittiğini anlamaya, kavramaya çalışır. bir süre daha sonra ipin ucu kaçırılır, olup biteni duygusal, içsel algılamaya başlarız. Bu bir babakız hikayesidir de ayrıyeten. vakit içinde roller değişir, baba çocuk, kız annesi olmaya başlar. “Artık konutuma dönmek istiyorum. Annem nerede? Annemi istiyorum. Beni gelip buradan alsın meskenime götürsün” dediği sahnede Anthony Hopkins fevkaladedür.
Dram, genelde tek yerde geçer. Klostrofobik, perdeleri kapalı, yarı aydınlık bir konutta. Bu mesken Anthony’nin, çocukluğunun, Anne’ın konutu olarak değişir. Anthony daima değişen karakterlerde, kızları Anne ve Laura’yı (Imogen Poots), kızlarına yakıştıramadığı erkek arkadaşları Bill(Mark Gatiss) ve Paul’ü (Rufus Sewell), kendi çocukluğunu görür.
Senaryoyu muharrir, oyun müellifi, senarist,çevirmen direktör Christopher Hampton’la (Dangerous Liaisons, Atonement) ile bir arada yazan Florian Zeller, The Father’da (2020 ) tansiyon, dram, güldürü, romantizm tiplerini iç içe sokar. Belirsizliğin, huzursuzluğun ustası Anthony Hopkins sevinir, telaş eder, çocuk üzere şımarır, flört eder, kızına acır, bakıcısını azarlar, öfkelenir.
Florian Zeller “Sanat bize birbirimizden kopuk bireyler olmadığımızı hatırlatır. Hepimizin, hisleri, dehşetleri birebir, hepimiz birebir gemideyiz. Hepimizin gideceği yer birebir. Ortamızda bir dayanışma var, bu dayanışma acıyla, güzellikle, gerçekle, huzurla, avuntuyla dolu” diyor.
Florian Zeller’in yönettiği, senaryosunu Christopher Hampton’la birlikte yazdığı, oyunu Le père’den (Baba) sinemaya uyarladığı, en âlâ erkek oyuncu ve uyarlama senaryo Oscar’larını kazanan birinci uzun metrajı The Father’da (2021) Anthony Hopkins,Olivia Colman, Imogen Poots, Olivia Williams, Rufus Sewell, Mark Gatiss oynuyor.
82 yaşındaki Anthony’in (Anthony Hopkins) gün geçtikçe gerçekle irtibatı kopmaya başlar. Vakti, yeri şaşırır, eza ve kaygı duymaya başlar, sevecenken ansızın saldırganlaşır, mantıklı konuşurken apansızın mantıksız şeyler söylemeye başlar. Saatini bileğinden hiç çıkarmaz, saatini ortalıkta goremeyince paniğe kapılır. Orta yaşını süren Anne (Olivia Colman) babasının gün geçtikçe yaşlanmasını, baş karışıklığı yaşamasını kabul edemez, ona yardımcı olmaya çalışır.
Florian Zeller, bizi bir labirentin içine, Anthony’nin belleğinin, beyninin içine sokar. İzlediğimiz salt bir hikaye değildir, sevgi, hüzün, acı dolu bir tecrübedir. İdrak hislerinin gerilemesinin tecrübesidir. Karmaşık bir bulmacanın ortasındaki izleyici edilgen konumdadır, ne olup bittiğini anlamaya, kavramaya çalışır. bir süre daha sonra ipin ucu kaçırılır, olup biteni duygusal, içsel algılamaya başlarız. Bu bir babakız hikayesidir de ayrıyeten. vakit içinde roller değişir, baba çocuk, kız annesi olmaya başlar. “Artık konutuma dönmek istiyorum. Annem nerede? Annemi istiyorum. Beni gelip buradan alsın meskenime götürsün” dediği sahnede Anthony Hopkins fevkaladedür.
Dram, genelde tek yerde geçer. Klostrofobik, perdeleri kapalı, yarı aydınlık bir konutta. Bu mesken Anthony’nin, çocukluğunun, Anne’ın konutu olarak değişir. Anthony daima değişen karakterlerde, kızları Anne ve Laura’yı (Imogen Poots), kızlarına yakıştıramadığı erkek arkadaşları Bill(Mark Gatiss) ve Paul’ü (Rufus Sewell), kendi çocukluğunu görür.
Senaryoyu muharrir, oyun müellifi, senarist,çevirmen direktör Christopher Hampton’la (Dangerous Liaisons, Atonement) ile bir arada yazan Florian Zeller, The Father’da (2020 ) tansiyon, dram, güldürü, romantizm tiplerini iç içe sokar. Belirsizliğin, huzursuzluğun ustası Anthony Hopkins sevinir, telaş eder, çocuk üzere şımarır, flört eder, kızına acır, bakıcısını azarlar, öfkelenir.
Florian Zeller “Sanat bize birbirimizden kopuk bireyler olmadığımızı hatırlatır. Hepimizin, hisleri, dehşetleri birebir, hepimiz birebir gemideyiz. Hepimizin gideceği yer birebir. Ortamızda bir dayanışma var, bu dayanışma acıyla, güzellikle, gerçekle, huzurla, avuntuyla dolu” diyor.
Florian Zeller’in yönettiği, senaryosunu Christopher Hampton’la birlikte yazdığı, oyunu Le père’den (Baba) sinemaya uyarladığı, en âlâ erkek oyuncu ve uyarlama senaryo Oscar’larını kazanan birinci uzun metrajı The Father’da (2021) Anthony Hopkins,Olivia Colman, Imogen Poots, Olivia Williams, Rufus Sewell, Mark Gatiss oynuyor.