EliteDizqn
Active member
Giresun’un Bulancak ilçesinde küçücük dükkanında üçüncü jenerasyon olarak saat tamircisi olarak mesleğini ilerleyen yaşına karşın devam ettiren Ahmet Akoğlu, vakte inat son nefesine kadar sürdürmek istediğini söylemiş oldu.
“67 YILDIR DEDE MESLEĞİNİ SÜRDÜRÜYOR”
çabucak hemen 9 yaşındayken babasının yanında saat tamirini öğrenmeye başladığını anlatan Akoğlu, “Dedemden kalma bu dükkanda 3 nesildir saat tamir ediliyor. Ben de 67 yıldır bu dükkanda baba mesleğimi icra ediyorum. Babam da bu işi dedemden öğrenmiş. Sülale olarak saatçiyiz. birinci vakit içinderda da dedem bir daha bu dükkanda mesleği ustasından öğrenmiş. Yani bu dükkan dedemin ustası dahil 4 nesildir saat dükkanı. Bir vakit içinder 15 civarında saatçi vardı, lakin vakit içinde elektronik aygıtlar çıkmaya başlayınca bir bir öteki mesleklere yönelmeye başladılar ve ben de tek kaldım” dedi.
“ARTIK ÇIRAK GELSE BU ZANAATI ÖĞRETMEM”
Artık bu mesleğin bir geleceği olmadığı fikriyle kimseye öğretmek istemediğini de söz eden Akbulut, “Ben bu mesleği öğrenmeye 9 yaşlarındayken başladım ancak bugün bu yaşlarda gelip meslek öğrenmek isteyen yok. Gelseler dahi kimseye öğretmek istemem zira bu zanaatın bir geleceğini goremiyorum. Ayrıyeten evvelce bir çırak geldiği vakit bu sanatı öğrenmek için çabalıyordu. Artık ise gelen çıraklar kaç para kazanacağını soruyor. Para için çalışmak ve işi öğrenmek için çalışmak farklı şeyler. Ben kendi çocuklarımın hepsini bu dükkanda, bu mesleği yaparak okuttum. Hepsi okuyup kendi meslekleri üzerine çalışıyor. Dükkana da hiç kimseyi almadım” dedi.
“ELEKTRONİK ÇIKTI, MEKANİK BİTTİ”
Evvelden saatlerin kıymetli ancak kaliteli olduğunu söyleyen Akoğlu,“ Çok zevkli bir meslek, çalışmayan bir şeyin tamirini yapıp çalışır hale getirmek fazlaca memnunluk verici, fakat para kazanan meslek değil. Elektronik çıktı işler bozuldu. Şimdiki saatlerin tamirinin garantisi yok. Yaparsın 20 gün, bir ay bilemedin 3 ay daha sonra bir daha bozulur. halbukiki eski saatler değerliydi fakat kaliteliydi. Bozulsa dahi tamiri yapılınca senelerca bir daha kullanabiliyorsun” dedi.
“MÜŞTERİSİ ÇIKAR DİYE TAMİR ETMEDİĞİM, 200 YILLIK SAATLER VAR”
Dükkanda sayısını bilmediği kadar saat olduğunu en eski saatin ise 150, 200 yıllık olduğunu da anlatan Akoğlu, “Tek isteğim ilçemizde Belediyemiz yahut Kaymakamlığımız öncülüğünde bir müze kurulması. Zira buradaki sayısız saatleri ve en az 200 yıllık saatleri müzeye bağışlarım. Tek isteğim benden daha sonra da en azından hatıramız yaşasın istiyorum. Şayet müze kurulmaz ise de buradaki saatleri miras olarak çocuklarıma bırakırım. Burada değer biçilmez satmaya kıyamadığım saatler var. Hatta o denli saatler var ki yaparsam müşterisi çıkar paraya tamah eder satarım diye tamir etmediğim saatler var” diye konuştu.
“67 YILDIR DEDE MESLEĞİNİ SÜRDÜRÜYOR”
çabucak hemen 9 yaşındayken babasının yanında saat tamirini öğrenmeye başladığını anlatan Akoğlu, “Dedemden kalma bu dükkanda 3 nesildir saat tamir ediliyor. Ben de 67 yıldır bu dükkanda baba mesleğimi icra ediyorum. Babam da bu işi dedemden öğrenmiş. Sülale olarak saatçiyiz. birinci vakit içinderda da dedem bir daha bu dükkanda mesleği ustasından öğrenmiş. Yani bu dükkan dedemin ustası dahil 4 nesildir saat dükkanı. Bir vakit içinder 15 civarında saatçi vardı, lakin vakit içinde elektronik aygıtlar çıkmaya başlayınca bir bir öteki mesleklere yönelmeye başladılar ve ben de tek kaldım” dedi.
“ARTIK ÇIRAK GELSE BU ZANAATI ÖĞRETMEM”
Artık bu mesleğin bir geleceği olmadığı fikriyle kimseye öğretmek istemediğini de söz eden Akbulut, “Ben bu mesleği öğrenmeye 9 yaşlarındayken başladım ancak bugün bu yaşlarda gelip meslek öğrenmek isteyen yok. Gelseler dahi kimseye öğretmek istemem zira bu zanaatın bir geleceğini goremiyorum. Ayrıyeten evvelce bir çırak geldiği vakit bu sanatı öğrenmek için çabalıyordu. Artık ise gelen çıraklar kaç para kazanacağını soruyor. Para için çalışmak ve işi öğrenmek için çalışmak farklı şeyler. Ben kendi çocuklarımın hepsini bu dükkanda, bu mesleği yaparak okuttum. Hepsi okuyup kendi meslekleri üzerine çalışıyor. Dükkana da hiç kimseyi almadım” dedi.
“ELEKTRONİK ÇIKTI, MEKANİK BİTTİ”
Evvelden saatlerin kıymetli ancak kaliteli olduğunu söyleyen Akoğlu,“ Çok zevkli bir meslek, çalışmayan bir şeyin tamirini yapıp çalışır hale getirmek fazlaca memnunluk verici, fakat para kazanan meslek değil. Elektronik çıktı işler bozuldu. Şimdiki saatlerin tamirinin garantisi yok. Yaparsın 20 gün, bir ay bilemedin 3 ay daha sonra bir daha bozulur. halbukiki eski saatler değerliydi fakat kaliteliydi. Bozulsa dahi tamiri yapılınca senelerca bir daha kullanabiliyorsun” dedi.
“MÜŞTERİSİ ÇIKAR DİYE TAMİR ETMEDİĞİM, 200 YILLIK SAATLER VAR”
Dükkanda sayısını bilmediği kadar saat olduğunu en eski saatin ise 150, 200 yıllık olduğunu da anlatan Akoğlu, “Tek isteğim ilçemizde Belediyemiz yahut Kaymakamlığımız öncülüğünde bir müze kurulması. Zira buradaki sayısız saatleri ve en az 200 yıllık saatleri müzeye bağışlarım. Tek isteğim benden daha sonra da en azından hatıramız yaşasın istiyorum. Şayet müze kurulmaz ise de buradaki saatleri miras olarak çocuklarıma bırakırım. Burada değer biçilmez satmaya kıyamadığım saatler var. Hatta o denli saatler var ki yaparsam müşterisi çıkar paraya tamah eder satarım diye tamir etmediğim saatler var” diye konuştu.