Cüneyt Arkın ‘dayak yedim’ demişti: Emel Sayın, sinemayı niye bıraktığını deklare etti

EliteDizqn

Active member
Yeşilçam’ın usta oyuncularından Cüneyt Arkın’ın, ‘Benim Kahramanım Türk Halkıdır’ kitabında ‘Rüzgâr’ sinemasında başrolleri paylaştığı Emel Sayın’dan senaryo gereği dayak yediğini yazdı.

Emel Sayın’la birinci ve tek sinemaları olan Rüzgâr’da, senaryo gereği Sayın’a karlı dağlarda çekilen sinemada eziyet ettiğini anlatan Arkın, ardından Sayın’ın kendisini döverek intikam aldığını söylemiş oldu.

Arkın, Sayın’dan şiddet gördüğü sahneyi şöyleki anlattı:

“Eşiği geçip içeriye adımımı atmıştım ki Emel Sayın, ‘Ya Allah’ diyerek kalın sopayı tam alnımın ortasına yapıştırdı. Sendeleyip duvardan güç almak için o yana kayarken ikinci darbeyi de yedim. Bu sefer vuruş tam yerine oturmuştu. Gözlerim karardı, başım mı dönüyordu, yoksa Emel Sayın mı etrafımda fır fır dönüyordu çıkaramadım. ‘Bre Medet!’ demeye kalmadı, üçüncü darbe elmacık kemiğimin üzerinde hassas, ince deriyi cart diye yırttı. Anında ağzıma akan kanın sıcak, demir tadını hissettim.”

Cüneyt Arkın, kitabının Emel Sayın’la olan anısını anlattığı kısmını şu cümlelerle bitirdi:

“Rüzgâr sinemasından daha sonra Emel Sayın tekrar sinema çekmemeye kelam verdi. Galiba beni de hiç sevmedi. Sevseydi verdiği kelamı tutardı.”

Arkın’ın kitabının akabinde Emel Sayın, son sineması Rüzgâr’dan daha sonra niye tekrar sinemalarda yer almadığını deklare etti.

“KENDİSİ ISRAR ETTİ”

Posta’dan Alev Gürsoy Cimin’e konuşan Sayın, şiddet olayıyla ilgili, “Benim kabahatim yoktu. Kendisi ısrar etti vurdum” dedi.

Sayın, sinemayı bırakma sebebini ise şöyleki deklare etti:

“Bir yatak sahnemiz vardı. Cüneyt bana dedi ki ‘İçinde geceliğin olsun lakin çarşafla örtelim. Omuzların görünsün, güya çıplakmış hissini versin’. Benim bu biçimde sahnelerde fazlaca hassas olduğumu herkes biliyor. Fakat o denli tatlı rica etti ki kıramadım. Sete gazeteci gelmesin, o sahneler servis edilmesin diye ricada bulundum. Bir hafta daha sonra bir baktım, ‘Emel Sayın çıplak, Cüneyt Arkın ile yatakta’ diye haber çıktı. O kadar üzüldüm ki! Yıl 1980 ve bana türlü türlü mektuplar gelmeye başladı ‘Senden beklemezdik’ şeklinde. Kimseye kaygımı anlatamadım ve o gün küstüm. tekrar sinema yapmıyorum ben dedim. Bu fotoğraf kimden çıktı hâlâ bilmiyorum.”