EliteDizqn
Active member
UNESCO, Temmuz 2021’de global bir davet yayınlayarak bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik (STEM) alanlarındaki bayanları, pandemiyle alakalı öyküleriyle sanat yapıtlarını göndermeye davet etti. Creative Resilience (yaratıcı dayanıklılık) standını oluşturmak için tüm kıtalardan 54 bilim hanımı seçildi.
Türkiye’den seçilen iki bayandan biri olan Bedia Zeynep Çakar’ın (36) 5 yapıtı ise artık Paris ve Dubai’de standa sunulacak.
Çakar, pandemi başladığı periyotta eşi İsa Can Çakar (36) ve kızı Lidya Çakar’ın (5) Covid-19’a yakalandığı süreçte yaşadığı tasayı yapıtlarında yansıttığını söylemiş oldu. Kendisini epeyce etkileyen karantina sürecini anlatan Çakar, “Bizi bölen ve bağlantı sağlayan balkon camımız vardı. Kızım bana dokunmak ve beni öpmek istiyordu. Ben yanağımı uzatıyordum, kızım camı öpüyordu. ‘Our quarantine days’ (Bizim Karantina Günlerimiz) isimli yapıtım o günlerde çıktı. Bu yapıtta kendimi ve kızımı resmettim” dedi.
‘KARANTİNAYA GİRMEK ZORUNDA KALDIK’
Pandemi başladığı devirde soru işaretleri, endişe ve tasaları bulunduğunu lisana getiren Çakar, eşi İsa Can Çakar ve kızı Lidya Çakar’ın Temmuz 2020’de tıpkı anda koronavirüse yakalandığını anlattı.
Bedia Zeynep Çakar, yaşadıkları dertli süreçle ilgili şu biçimde konuştu:
“Covid-19’un ülkemizde yeni görülmeye başladığı devirde guatr ameliyatı geçirdim. Düzgün korunmam gerekiyordu. Çabucak ardından kızım ve eşim müspet olunca birebir meskenin ortasında farklı odalarda karantinaya girmek durumunda kaldık. O süreçte kızımın nasıl bir reaksiyon vereceğini, bedeninde ne olacağını, ruhsal olarak nasıl bir dönüşüm olacağını bilemiyordum. Şu an biraz daha nasıl davranılması gerektiği biliniyor lakin o devir daha karmaşıktı. Tıpkı konutun ortasında yalnızca camdan konuşabiliyorduk. Biz kızımla birlikte uyuruz, birlikte yemek yeriz. Bana yaklaşmak istiyor fakat yaklaşamıyordu. niye yaklaşmaması gerektiğine de mana veremiyordu. Zira yaşı hayli küçüktü. Sıkıntı bir müddetçti.”
PARİS’TEN daha sonra DUBAİ’DE SERGİLENECEK
Yağlı boya, kumaş, kraf kağıdı üzere farklı materyalleri tek bir çatı altında derleyip çalışmalarına yansıtan Bedia Zeynep Çakar, bilhassa insan figürlerinde uzuvları yani eller ve kolları büyük çizdiğini lisana getirdi.
Bedeni ve vücudun bütün yorgunluğunu taşıyan el ve ayaklar olduğunu söyleyen Çakar, “Dokunamama, sarılamama, hissini ellerde vurguladım. Çalışmalarımda umut var fakat genel olarak acı, endişe ve tasadan besleniyorum. Umut kavramını bir renk ya da farklı bir gereçle kesinlikle çalışmalarıma entegre ediyorum lakin global salgınla birlikte ruhsal ve toplumsal değişiklikler benim çalışmalarımın odak noktasını oluşturuyor. Kendime pandemiyle bir arada ruhsal çöküş, parçalanmış, şiddete maruz kalmış ve şiddete meyilli olan bireyler üzerine çıkış noktası yaratıyorum. Bu standın tabanını oluşturan kavramlar da bu duygulardı” dedi.
‘SESİMİ DUYURABİLDİĞİM İÇİN MUTLUYUM’
27 Ekim’den itibaren UNESCO’nun genel merkezinde fiziki olarak yayınlanan yapıtların 1 Aralık’a kadar online olarak ziyaretçileriyle buluşacağını söz eden Çakar, ikinci bebeğine gebe olduğu için Paris’teki standa gidemediğini lakin 2022’de Dubai’de bulunmak istediğini tabir etti.
Çakar, şunları söylemiş oldu:
“54 bilim hanımı içinden Türkiye’de seçilen 2 hanımız. Sesimi duyurabildiğim için memnunum. Bu bir haykırış diyebiliriz. Yalnızca pandemi değil onun getirdiği farklı meseleler da var. Son vakit içinderda bayan cinayetleri fazlaca dikkat çekiyor. Odak noktasında hissettiğim için çalışmalarımı samimiyetle hissederek yansıtıyorum. Lisana getirip söyleyemediklerimizi fotoğrafla, fotoğrafla, sanatsal dönüşümle getirilebileceğini düşünüyorum. Umarım bu periyodu daha güzel atlatabiliriz.”
Türkiye’den seçilen iki bayandan biri olan Bedia Zeynep Çakar’ın (36) 5 yapıtı ise artık Paris ve Dubai’de standa sunulacak.
Çakar, pandemi başladığı periyotta eşi İsa Can Çakar (36) ve kızı Lidya Çakar’ın (5) Covid-19’a yakalandığı süreçte yaşadığı tasayı yapıtlarında yansıttığını söylemiş oldu. Kendisini epeyce etkileyen karantina sürecini anlatan Çakar, “Bizi bölen ve bağlantı sağlayan balkon camımız vardı. Kızım bana dokunmak ve beni öpmek istiyordu. Ben yanağımı uzatıyordum, kızım camı öpüyordu. ‘Our quarantine days’ (Bizim Karantina Günlerimiz) isimli yapıtım o günlerde çıktı. Bu yapıtta kendimi ve kızımı resmettim” dedi.
‘KARANTİNAYA GİRMEK ZORUNDA KALDIK’
Pandemi başladığı devirde soru işaretleri, endişe ve tasaları bulunduğunu lisana getiren Çakar, eşi İsa Can Çakar ve kızı Lidya Çakar’ın Temmuz 2020’de tıpkı anda koronavirüse yakalandığını anlattı.
Bedia Zeynep Çakar, yaşadıkları dertli süreçle ilgili şu biçimde konuştu:
“Covid-19’un ülkemizde yeni görülmeye başladığı devirde guatr ameliyatı geçirdim. Düzgün korunmam gerekiyordu. Çabucak ardından kızım ve eşim müspet olunca birebir meskenin ortasında farklı odalarda karantinaya girmek durumunda kaldık. O süreçte kızımın nasıl bir reaksiyon vereceğini, bedeninde ne olacağını, ruhsal olarak nasıl bir dönüşüm olacağını bilemiyordum. Şu an biraz daha nasıl davranılması gerektiği biliniyor lakin o devir daha karmaşıktı. Tıpkı konutun ortasında yalnızca camdan konuşabiliyorduk. Biz kızımla birlikte uyuruz, birlikte yemek yeriz. Bana yaklaşmak istiyor fakat yaklaşamıyordu. niye yaklaşmaması gerektiğine de mana veremiyordu. Zira yaşı hayli küçüktü. Sıkıntı bir müddetçti.”
PARİS’TEN daha sonra DUBAİ’DE SERGİLENECEK
Yağlı boya, kumaş, kraf kağıdı üzere farklı materyalleri tek bir çatı altında derleyip çalışmalarına yansıtan Bedia Zeynep Çakar, bilhassa insan figürlerinde uzuvları yani eller ve kolları büyük çizdiğini lisana getirdi.
Bedeni ve vücudun bütün yorgunluğunu taşıyan el ve ayaklar olduğunu söyleyen Çakar, “Dokunamama, sarılamama, hissini ellerde vurguladım. Çalışmalarımda umut var fakat genel olarak acı, endişe ve tasadan besleniyorum. Umut kavramını bir renk ya da farklı bir gereçle kesinlikle çalışmalarıma entegre ediyorum lakin global salgınla birlikte ruhsal ve toplumsal değişiklikler benim çalışmalarımın odak noktasını oluşturuyor. Kendime pandemiyle bir arada ruhsal çöküş, parçalanmış, şiddete maruz kalmış ve şiddete meyilli olan bireyler üzerine çıkış noktası yaratıyorum. Bu standın tabanını oluşturan kavramlar da bu duygulardı” dedi.
‘SESİMİ DUYURABİLDİĞİM İÇİN MUTLUYUM’
27 Ekim’den itibaren UNESCO’nun genel merkezinde fiziki olarak yayınlanan yapıtların 1 Aralık’a kadar online olarak ziyaretçileriyle buluşacağını söz eden Çakar, ikinci bebeğine gebe olduğu için Paris’teki standa gidemediğini lakin 2022’de Dubai’de bulunmak istediğini tabir etti.
Çakar, şunları söylemiş oldu:
“54 bilim hanımı içinden Türkiye’de seçilen 2 hanımız. Sesimi duyurabildiğim için memnunum. Bu bir haykırış diyebiliriz. Yalnızca pandemi değil onun getirdiği farklı meseleler da var. Son vakit içinderda bayan cinayetleri fazlaca dikkat çekiyor. Odak noktasında hissettiğim için çalışmalarımı samimiyetle hissederek yansıtıyorum. Lisana getirip söyleyemediklerimizi fotoğrafla, fotoğrafla, sanatsal dönüşümle getirilebileceğini düşünüyorum. Umarım bu periyodu daha güzel atlatabiliriz.”