EliteDizqn
Active member
Kumluca ilçesinde yol imal şantiyesinde güvenlik nazaranvlisi olarak çalışan Cemal Kaya, 1 yıl evvel sahiplenip büyüttüğü 1,5 yaşındaki köpeği Marko’nun mevt haberini alınca adeta yıkıldı. Şantiyedeki arkadaşlarının Marko’ya araba çarptığını söylemiş olduklerinde latife yapıldığını zanniçin fakat olay yerinde telef olan köpeğiyle karşılaşan Cemal kaya, köpeğini öldüğü yere gömüp yeri muhakkak olsun diye bir de temsili mezar yaptırdı. Köpeği öldükten daha sonra 15 gün boyunca kendine gelemediğini söyleyen Cemal Kaya, “Çok üzüldüm. Ağladım. sıradan bir etkilendim. En az 15 gün kendime gelemedim. Sembolik bir mezar oluşturdum. Acım dinsin diye. Hüznüm biraz hafifçelesin diye” dedi.
“O ÜZÜLÜNCE BİZ DE ÇOK ÜZÜLDÜK”
Cemal Kaya’nın mesai arkadaşı Mehmet Baki, “Cemal abi bizim şantiyenin güvenliği burada. Daima giriş çıkış yapıyoruz. Her vakit bu adamı görüyoruz. Biz bir takım olarak çalışıyoruz. Bir de Cemal amca çok güleç bir insan. Daima bizi güler yüzle karşılıyor. Biz onun güler yüzüne alışığız. Bir gün içeri girerken, Cemal abinin hızının asık olduğunu gördüm. Aracımla tekrar geri geri geldim. Cemal abi ne oldu dedim. Bana oğlum öldü dedi. Abi senin oğlun nasıl ölür dedim. Biz burada çalışıyoruz. Bizim niye haberimiz yok. Öldü, onu otomobil vurdu orada dedi. Abi nasıl otomobil vurur dedim. Kendi oğlu sandım. İçim parçalandı. Kim olsa içi parçalanır. O denli bir şey olduysa Cemal abi niye hala burada çalışıyor dedim. Cemal abi emin misin dedim. Ya otomobil vurdu üstte Marko’ya deyince olay çözüldü. Haa dedik. Marko küçüklükten beri kendi köpeği. Evladı kadar epey sevdiği için ‘çocuğum’ dedi. Hepimiz hayli üzüldük. Zira Cemal abiyi her vakit güler yüzlü görüyoruz. O üzülünce biz de epeyce üzüldük” dedi.
“ÖYLE BÜTÜNLEŞMİŞTİK Kİ BENİMLE RESMEN KONUŞUYORDU”
Ölen köpeğine mezar yapan Cemal Kaya (58), “Bir yıldır benim elimde büyüdü. Artık onunla bütünleşmiştik. O denli bütünleşmiştik ki benimle resmen konuşuyordu. Gözümün içine bakıyordu. Yani ne dediğimi anlayabiliyordu. Çok seviyordum. Ben şantiyenin güvenliğine vazifeliyim. Şantiyeye giren yabancı plakalı araçların hepsini tanıyordu. Yani nereye gitsem peşimden geliyordu. Onunla bir bütün halindeydik. Ben de epey seviyordum. Şantiye de hayli seviyordu. Ben hayvanları epeyce seviyorum. Yalnızca kedi köpek değil hepsiyle bir diyalogum, bağım var” diye konuştu.
Marko ile manevi bir bağı olduğunu söyleyen Cemal Kaya, “22 Mayıs’ta akşam saat 19.30’da telefon geldi. Arkadaşlar dedi ki Marko’ya otomobil çarptı. Ben inanmadım tabi. Koşarak üste geldim. İnşallah bana latife yapıyorlar dedim. Otomobilin çarptığı yerden buraya kadar gelip burada öldüğünü gördüm. Yalnızca iç kanamadan ölmüş. Rastgele bir yarası yoktu. Öldüğü biçimde gözü yaşıyor üzere bakıyordu. Çok üzüldüm. Ağladım. sıradan bir etkilendim. En az 15 gün kendime gelemedim. Sembolik bir mezar oluşturdum. Acım dinsin diye. Kederim biraz hafifçelesin diye. Vakit zaman mezarın başına geliyorum. Tabi bu bir insan üzere kıymetlendirilmez lakin beşerden daha sadık daha yeterli bir dost. Her şeyimi, acılarımı, problemlerimi bile Marko’yla paylaşıp gideriyordum. Onunla manevi bir bağım vardı” halinde konuştu.
“O ÜZÜLÜNCE BİZ DE ÇOK ÜZÜLDÜK”
Cemal Kaya’nın mesai arkadaşı Mehmet Baki, “Cemal abi bizim şantiyenin güvenliği burada. Daima giriş çıkış yapıyoruz. Her vakit bu adamı görüyoruz. Biz bir takım olarak çalışıyoruz. Bir de Cemal amca çok güleç bir insan. Daima bizi güler yüzle karşılıyor. Biz onun güler yüzüne alışığız. Bir gün içeri girerken, Cemal abinin hızının asık olduğunu gördüm. Aracımla tekrar geri geri geldim. Cemal abi ne oldu dedim. Bana oğlum öldü dedi. Abi senin oğlun nasıl ölür dedim. Biz burada çalışıyoruz. Bizim niye haberimiz yok. Öldü, onu otomobil vurdu orada dedi. Abi nasıl otomobil vurur dedim. Kendi oğlu sandım. İçim parçalandı. Kim olsa içi parçalanır. O denli bir şey olduysa Cemal abi niye hala burada çalışıyor dedim. Cemal abi emin misin dedim. Ya otomobil vurdu üstte Marko’ya deyince olay çözüldü. Haa dedik. Marko küçüklükten beri kendi köpeği. Evladı kadar epey sevdiği için ‘çocuğum’ dedi. Hepimiz hayli üzüldük. Zira Cemal abiyi her vakit güler yüzlü görüyoruz. O üzülünce biz de epeyce üzüldük” dedi.
“ÖYLE BÜTÜNLEŞMİŞTİK Kİ BENİMLE RESMEN KONUŞUYORDU”
Ölen köpeğine mezar yapan Cemal Kaya (58), “Bir yıldır benim elimde büyüdü. Artık onunla bütünleşmiştik. O denli bütünleşmiştik ki benimle resmen konuşuyordu. Gözümün içine bakıyordu. Yani ne dediğimi anlayabiliyordu. Çok seviyordum. Ben şantiyenin güvenliğine vazifeliyim. Şantiyeye giren yabancı plakalı araçların hepsini tanıyordu. Yani nereye gitsem peşimden geliyordu. Onunla bir bütün halindeydik. Ben de epey seviyordum. Şantiye de hayli seviyordu. Ben hayvanları epeyce seviyorum. Yalnızca kedi köpek değil hepsiyle bir diyalogum, bağım var” diye konuştu.
Marko ile manevi bir bağı olduğunu söyleyen Cemal Kaya, “22 Mayıs’ta akşam saat 19.30’da telefon geldi. Arkadaşlar dedi ki Marko’ya otomobil çarptı. Ben inanmadım tabi. Koşarak üste geldim. İnşallah bana latife yapıyorlar dedim. Otomobilin çarptığı yerden buraya kadar gelip burada öldüğünü gördüm. Yalnızca iç kanamadan ölmüş. Rastgele bir yarası yoktu. Öldüğü biçimde gözü yaşıyor üzere bakıyordu. Çok üzüldüm. Ağladım. sıradan bir etkilendim. En az 15 gün kendime gelemedim. Sembolik bir mezar oluşturdum. Acım dinsin diye. Kederim biraz hafifçelesin diye. Vakit zaman mezarın başına geliyorum. Tabi bu bir insan üzere kıymetlendirilmez lakin beşerden daha sadık daha yeterli bir dost. Her şeyimi, acılarımı, problemlerimi bile Marko’yla paylaşıp gideriyordum. Onunla manevi bir bağım vardı” halinde konuştu.