EsraBetül
Member
Oyunun yaratılış hikayesi birkaç yıl önceye dayanıyor. Sevimli Aktemur ve sanatına yıllardır emek veren Devlet Tiyatrosu’nun yetenekli oyuncusu Gaye Alacacı’nın çıkış noktaları bir çocuk gelin müzikaliydi.
Sevecen Aktemur, oyunun ana çatısını kurmak için Kilis, Adana ve Osmaniye’ye gitti; çocuk gelin ve çocuk damatlarla konuştu. Akabinde, çocuk gelin ve damatlığın bireyler üstündeki bedensel ve ruhsal tesirlerine ait toplumbilimciler, bayan doğum uzmanları ve eğitbilimcilerden bilgi aldı.
Oyun metni, bu temellenme üzerinde yükseldi. Akabinde sahneleme için ön çalışmalara başlandı. Kurumlarla, bestecilerle, müzisyenlerle görüşmeler yapıldı. Gaye Alacacı’nın yanında, tirat yüklü bir müzikal düşünüldüğü için yurtiçi ve haricinde birfazlaca yapıtta bakılırsav almış epeyce pahalı ve tecrübeli iki opera sanatkarı, soprano Şule Köken ve tenor Şenol Talınlı ile yola devam etme sonucu alındı.
Ortaya salgın ve maniler çıktı. Provalar için sahne bulmakta bile zorlanıldı. Özgün beste konusundaki teşebbüsler de sonuçsuz kalınca, dünyanın tahminen de en geniş ve varsıl hazinesine başvuruldu: Güzelim Anadolu türküleri.
Sanatsever işadamları Seyit Ardıç ve Mete Çağlayan da tiyatro aşkına gerekli takviyesi sağlayınca oyunun sahnelenmesi için kollar sıvandı. Teknik takım kısıtlıydı. Bilet satışından dekor olarak kullanılacak sandalyenin boyanmasına, tüfeğin onarılmasına kadar her küçük detayla oyuna gönül verenler tek tek ilgilendiler.
Özel tiyatro bu biçimde bir şeydi. İçten gelen bir gizilgüç ile her meşakkat ve mahzur aşılabiliyor, acılar bal eylenebiliyordu. Sonunda izleyici karşısına çıkıldı, beğenildi, alkışlandı, memnun olundu ve gelecek için umutlanıldı.
Direktör yardımcılığını Hakan Odabaşı, kostüm dizaynını Sevgi Türkay, ışık dizaynını Osman Uzbakılırsan’in yaptığı, orkestrada Soner Özer, Yunus Emre ve Hasan Özçırpan’ın bulunduğu oyun, 30 Ekim’de Ankara’da Çankaya Belediyesi’nin Yılmaz Güney Sahnesi’nde, çabucak sonrasında da İzmir’de 9. Memleketler arası İzmir Tiyatro Festivali’nde izleyici karşısına çıkacak.
Sevecen Aktemur, oyunun ana çatısını kurmak için Kilis, Adana ve Osmaniye’ye gitti; çocuk gelin ve çocuk damatlarla konuştu. Akabinde, çocuk gelin ve damatlığın bireyler üstündeki bedensel ve ruhsal tesirlerine ait toplumbilimciler, bayan doğum uzmanları ve eğitbilimcilerden bilgi aldı.
Oyun metni, bu temellenme üzerinde yükseldi. Akabinde sahneleme için ön çalışmalara başlandı. Kurumlarla, bestecilerle, müzisyenlerle görüşmeler yapıldı. Gaye Alacacı’nın yanında, tirat yüklü bir müzikal düşünüldüğü için yurtiçi ve haricinde birfazlaca yapıtta bakılırsav almış epeyce pahalı ve tecrübeli iki opera sanatkarı, soprano Şule Köken ve tenor Şenol Talınlı ile yola devam etme sonucu alındı.
Ortaya salgın ve maniler çıktı. Provalar için sahne bulmakta bile zorlanıldı. Özgün beste konusundaki teşebbüsler de sonuçsuz kalınca, dünyanın tahminen de en geniş ve varsıl hazinesine başvuruldu: Güzelim Anadolu türküleri.
Sanatsever işadamları Seyit Ardıç ve Mete Çağlayan da tiyatro aşkına gerekli takviyesi sağlayınca oyunun sahnelenmesi için kollar sıvandı. Teknik takım kısıtlıydı. Bilet satışından dekor olarak kullanılacak sandalyenin boyanmasına, tüfeğin onarılmasına kadar her küçük detayla oyuna gönül verenler tek tek ilgilendiler.
Özel tiyatro bu biçimde bir şeydi. İçten gelen bir gizilgüç ile her meşakkat ve mahzur aşılabiliyor, acılar bal eylenebiliyordu. Sonunda izleyici karşısına çıkıldı, beğenildi, alkışlandı, memnun olundu ve gelecek için umutlanıldı.
Direktör yardımcılığını Hakan Odabaşı, kostüm dizaynını Sevgi Türkay, ışık dizaynını Osman Uzbakılırsan’in yaptığı, orkestrada Soner Özer, Yunus Emre ve Hasan Özçırpan’ın bulunduğu oyun, 30 Ekim’de Ankara’da Çankaya Belediyesi’nin Yılmaz Güney Sahnesi’nde, çabucak sonrasında da İzmir’de 9. Memleketler arası İzmir Tiyatro Festivali’nde izleyici karşısına çıkacak.