EsraBetül
Member
Urartu Hükümdarı II. Sarduri tarafınca milattan evvel 750 yılında yaptırılan Çavuştepe Kalesi ve kuzey kısmındaki nekropol (arkeolojik kentlerde mezarlıkların ve toplu mezar yerlerinin bulunduğu bölge), alanında yürütülen hafriyat çalışmalarında, Urartuların meyyit gömme adetleri ve ömür usulüne ait yeni bulgular elde edildi.
Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi (YYÜ) Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısım Lideri Prof. Dr. Rafet Çavuşoğlu başkanlığında, Kültür ve Turizm Bakanlığının müsaadesiyle yapılan hafriyatlarda, biri yetişkin biri de çocuk olduğu bedellendirilen iki yeni mezar tipi daha tespit edildi.
“KEMİKLER FARKLI BİR ALANDA”
Arkeologlarca incelenen mezarlarda ölülerin pahalı eşyalarının yerinde olmadığı ve kemiklerin farklı bir alanda olduğu tespit edildi.
Bulunan yeni tip mezarların Urartuların meyyit gömme adetlerine ait kendilerine yeni bilgiler verdiğini aktaran Çavuşoğlu, “Daha evvel nekropol alanında sandık mezar, oda mezar, toprağa gömülü dediğimiz olağan mezar ve meyyitin yakılarak gömüldüğü urne mezar tipleri vardı. Artık ise yeni bir mezar tipiyle karşılaştık. Sıralı mezar formunda, cesetler bir platformun yanında konulmuş.” diye konuştu.
“DEVAMINDA NETLİK KAZANACAK”
Yetişkin bireye ilişkin iskeletin kendi devri içerisinde tahrip edildiğini anlatan Çavuşoğlu, şunları kaydetti:
“Muhtemelen eski çağdaki bu meyyitin de takılarıyla gömüldüğünü ve bu takıları almak niyetiyle mezarın bir daha açıldığını iddia ediyoruz. Hafriyatın devam eden kısmında bu durum epeyce daha netlik kazanmış olacak. Bireylerde ekseriyetle ona ilişkin eşyalara rastlayabiliyorduk. Geçen yıl da buna emsal takılarıyla bulduğumuz bir mezarda kıymetli bir bulgu elde etmiştik. Fakat son bulduğumuz yetişkin bireyde rastgele bir şeye rastlamamanın yanında cesedinin karışık olarak bulunması, tahrip edildiğini gösteriyor zira cesedin baş kısmını ayakların yanında, omurlarını daha diğer bir kısımda, dağılmış vaziyette bulduk. Akıllara defineciler tarafınca kazılmış olma ihtimali de gelebilir fakat yaptığımız araştırmalarda kendi periyodu haricinde rastgele bir kaçak hafriyat izine rastlamadık.”
“DAHA EVVEL KARŞILAŞMADIĞIMIZ BİR MEZAR GELENEĞİ”
Mezarları buldukları alanda bilhassa taş sıralı mimari bir dokunun bulunduğunu anlatan Çavuşoğlu, Urartuların klasik özelliklerini taşıyan mezarların haricinde bir mezar bulduklarını belirtti.
“Bulduğumuz yeni mezarlar sur duvarına benzeri, üç sıra taş ile çevirili bir alanın eteğinde, belli bir eksende ilerliyor. Bu duvarın çabucak eteğinde, inhumasyon dediğimiz ceset gömü formu iskeletlere rastlıyoruz. Daha evvel Urartu’nun biroldukça nekropolü kazıldı lakin burada bizi şaşırtan daha evvel karşılaşmadığımız bir mezar geleneği olması. Bunlardan birincisi belli bir nizam içerisinde devam eden mimari bir doku var ve bu doku üzerinde rastgele bir kerpiç yapı yok. Platforma emsal bir sistem oluşturmuşlar. Bu sistemin çabucak yarım ile bir metre içindeki eteğinde inhumasyon gömülere rastlıyoruz. Bu gömüler de hem bizim için birebir vakitte bu alan için Urartu nekropolleri ve Urartu mezar gelenekleri ortasında özel bir yer teşkil ediyor. Bu mezarlığın ise günümüzden 2 bin 750 yıl öncesinde kullanıldığını düşünmekteyiz.”
Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi (YYÜ) Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısım Lideri Prof. Dr. Rafet Çavuşoğlu başkanlığında, Kültür ve Turizm Bakanlığının müsaadesiyle yapılan hafriyatlarda, biri yetişkin biri de çocuk olduğu bedellendirilen iki yeni mezar tipi daha tespit edildi.
“KEMİKLER FARKLI BİR ALANDA”
Arkeologlarca incelenen mezarlarda ölülerin pahalı eşyalarının yerinde olmadığı ve kemiklerin farklı bir alanda olduğu tespit edildi.
Bulunan yeni tip mezarların Urartuların meyyit gömme adetlerine ait kendilerine yeni bilgiler verdiğini aktaran Çavuşoğlu, “Daha evvel nekropol alanında sandık mezar, oda mezar, toprağa gömülü dediğimiz olağan mezar ve meyyitin yakılarak gömüldüğü urne mezar tipleri vardı. Artık ise yeni bir mezar tipiyle karşılaştık. Sıralı mezar formunda, cesetler bir platformun yanında konulmuş.” diye konuştu.
“DEVAMINDA NETLİK KAZANACAK”
Yetişkin bireye ilişkin iskeletin kendi devri içerisinde tahrip edildiğini anlatan Çavuşoğlu, şunları kaydetti:
“Muhtemelen eski çağdaki bu meyyitin de takılarıyla gömüldüğünü ve bu takıları almak niyetiyle mezarın bir daha açıldığını iddia ediyoruz. Hafriyatın devam eden kısmında bu durum epeyce daha netlik kazanmış olacak. Bireylerde ekseriyetle ona ilişkin eşyalara rastlayabiliyorduk. Geçen yıl da buna emsal takılarıyla bulduğumuz bir mezarda kıymetli bir bulgu elde etmiştik. Fakat son bulduğumuz yetişkin bireyde rastgele bir şeye rastlamamanın yanında cesedinin karışık olarak bulunması, tahrip edildiğini gösteriyor zira cesedin baş kısmını ayakların yanında, omurlarını daha diğer bir kısımda, dağılmış vaziyette bulduk. Akıllara defineciler tarafınca kazılmış olma ihtimali de gelebilir fakat yaptığımız araştırmalarda kendi periyodu haricinde rastgele bir kaçak hafriyat izine rastlamadık.”
“DAHA EVVEL KARŞILAŞMADIĞIMIZ BİR MEZAR GELENEĞİ”
Mezarları buldukları alanda bilhassa taş sıralı mimari bir dokunun bulunduğunu anlatan Çavuşoğlu, Urartuların klasik özelliklerini taşıyan mezarların haricinde bir mezar bulduklarını belirtti.
“Bulduğumuz yeni mezarlar sur duvarına benzeri, üç sıra taş ile çevirili bir alanın eteğinde, belli bir eksende ilerliyor. Bu duvarın çabucak eteğinde, inhumasyon dediğimiz ceset gömü formu iskeletlere rastlıyoruz. Daha evvel Urartu’nun biroldukça nekropolü kazıldı lakin burada bizi şaşırtan daha evvel karşılaşmadığımız bir mezar geleneği olması. Bunlardan birincisi belli bir nizam içerisinde devam eden mimari bir doku var ve bu doku üzerinde rastgele bir kerpiç yapı yok. Platforma emsal bir sistem oluşturmuşlar. Bu sistemin çabucak yarım ile bir metre içindeki eteğinde inhumasyon gömülere rastlıyoruz. Bu gömüler de hem bizim için birebir vakitte bu alan için Urartu nekropolleri ve Urartu mezar gelenekleri ortasında özel bir yer teşkil ediyor. Bu mezarlığın ise günümüzden 2 bin 750 yıl öncesinde kullanıldığını düşünmekteyiz.”