EliteDizqn
Active member
Kadınların yemek tanımlarından yola çıkarak yaşadıkları zorlukları ve ilham veren öykülerini anlatan Empowering Women through Cooking (Kadınların Yemek Aracılığıyla Güçlendirilmesi) kitabının lansmanında konuşan Birleşmiş Milletler Dünya Besin Programı (WFP) Türkiye Temsilcisi ve Ülke Yöneticisi Parvathy Ramaswami, besin güvencesizliğinin tarifini yaparak hususa ait sayılar verdi.
Ramaswami, “İnsanların gereğince besine erişiminin olmamasına biz besin güvencesizliği diyoruz. Dünyada birtakım beşerler günde 3 öğün yemek yiyemiyor. Yalnızca bir öğün yiyorlar ve o öğünde de almaları gereken tüm besinleri alamıyorlar. Yalnızca ekmek yerseniz, pirinçle beslenirseniz karnınız doyar lakin sağlıklı bir beslenme sisteminizin olduğundan bahsedemeyiz. Şu anda 79 ülkeden 349 milyonu aşkın insan besin güvencesizliğiyle karşı karşıya. Bu senin başında sayı 282 milyondu. Bu bireylerin yarısı da 18 yaşının altında. ötürüsıyla 2017 yılından bu yana 300 milyon kişilik büyük bir artışla karşı karşıyayız” diye konuştu.
İNSANLARIN BESİN SATIN ALABİLECEK KÂFİ PARASI YOK
Dünya çapında besin güvencesizliğinin artığını aktaran Ramaswami, şöyleki konuştu:
Gıda güvencesizliğini ortadan kaldırmak için tekliflerde bulunan Ramaswami, “Çözüm için birinci başta besin güvencesizliğinin olduğunu kabul etmek lazım. Bunun için de gerekli siyaset ve operasyonel kararların alınması gerekir. Örneğin etrafa ziyan veren uygulamalara müsaade verilmemelidir. Zira etraf olumsuz etkilendiğinde besin üretimini de sekteye uğratıyor” dedi.
Ramaswami, kelamlarını şöyleki noktaladı:
Ramaswami, “İnsanların gereğince besine erişiminin olmamasına biz besin güvencesizliği diyoruz. Dünyada birtakım beşerler günde 3 öğün yemek yiyemiyor. Yalnızca bir öğün yiyorlar ve o öğünde de almaları gereken tüm besinleri alamıyorlar. Yalnızca ekmek yerseniz, pirinçle beslenirseniz karnınız doyar lakin sağlıklı bir beslenme sisteminizin olduğundan bahsedemeyiz. Şu anda 79 ülkeden 349 milyonu aşkın insan besin güvencesizliğiyle karşı karşıya. Bu senin başında sayı 282 milyondu. Bu bireylerin yarısı da 18 yaşının altında. ötürüsıyla 2017 yılından bu yana 300 milyon kişilik büyük bir artışla karşı karşıyayız” diye konuştu.
İNSANLARIN BESİN SATIN ALABİLECEK KÂFİ PARASI YOK
Dünya çapında besin güvencesizliğinin artığını aktaran Ramaswami, şöyleki konuştu:
- “Çünkü insanların besin satın alabilecek kâfi parası yok. Şayet kendi besinlerini yetiştiremeyip bir kentte yaşıyorlarsa kâfi paraları yok. Çiftçilerin ise ailelerini besleyecek kadar eser yetiştirmeye yetecek gübre alacak paraları yok. Global besin krizini tetikleyen bir diğer öge da marketlerde kâfi besinin bulunmamasıdır.
- İnsanların parası olsa bile besin satın alamıyorlar zira stoklar boş. Giderek daha fazla ülke besin üretemiyor, ithal etmek durumunda kalıyor. bu biçimde da gübre, yakıt fiyatlarında artış besine erişimi daha da zorlaştırıyor. Bunların hepsi tedarik zinciri sorunu olarak karşımıza çıkıyor ve besin güvencesizliğini pekiştiriyor.”
Gıda güvencesizliğini ortadan kaldırmak için tekliflerde bulunan Ramaswami, “Çözüm için birinci başta besin güvencesizliğinin olduğunu kabul etmek lazım. Bunun için de gerekli siyaset ve operasyonel kararların alınması gerekir. Örneğin etrafa ziyan veren uygulamalara müsaade verilmemelidir. Zira etraf olumsuz etkilendiğinde besin üretimini de sekteye uğratıyor” dedi.
Ramaswami, kelamlarını şöyleki noktaladı:
- “Yıl uzunluğu sulama sistemi olan ülkelerin besin üretimi son derece yüksek oluyor. Bu ülkelerde üretilen besinlerin öteki ülkeler içinde eşit dağılımını sağlamamız lazım. Yalnızca besin yardımından bahsetmiyorum. Üretilen besinler ülkeler içinde eşit dağıtılmalıdır. Yalnızca hepimizin bildiği temel kabul edilen tahıllar üzerine kurulmuş beslenme tertibi algısının değiştirilmesi gerekiyor.
- Bunun yerine çeşitli besin kümelerinden besinlerin içine dahil olduğu bir beslenme tertibinin teşvik edilmesi gerekiyor ve bu mevzuda farkındalık artırmak lazım. Hem daha sağlıklı beslenmeyle ilgili tıpkı vakitte besin israfına yönelik farkındalık kural bu biçimdece besine erişim konusundaki eşitsizlikleri de aşmış oluruz. Pandemi bireylerin besine erişim kapasitelerini son derece zayıflattı. Bu global çapta yaşanan bir sıkıntıydı. Bunun tahlili de global olmalıdır. bu biçimdece herkes eşit biçimde faydalanabilir.”