melegimsin
Member
Uzun yıllar süren bağlara birçoğumuz gıpta ederken, azımsanmayacak kadar insan da sıkıcı bulur. Her halükarda uzun süren alakalar, hatta evlilikler tam bir muvaffakiyet öyküsüdür, kolay kolay görülmez, az rastlanır.
Pekala nedir alakaların epeyce uzun yıllar sürmesini engelleyen? Gelin birlikte bakalım.
Kaynak: http://www.iflscience.com/editors-blog/m…
Psikologlara nazaran ilgilerin yokuş aşağı gitmesine niye olan iki temel faktör bulunuyor.
Bağın gidişatını olumsuz tarafta etkileyen birinci faktör tartışmaya girmemeye çalışmak.
Bunu bir nevi “Aman tadımız kaçmasın Ali İstek Bey” olarak tanımlayabiliriz. Taraflar mümkün bir tartışmanın getireceği olası problemlerin riskini almaktan kaçınıyor ve bu biçimdece her şeyi açıkça konuşup tahlile kavuşturma ihtimalini ortadan kaldırmış oluyor.
Hal bu biçimde olunca da kişi, bir nevi kendinden taviz vermeye başlıyor.
Sadece tartışma çıkmasın diye içine attıkça, kendini kendi yapan özelliklerini de dışa vurmamaya başlıyor. Bir nevi uğraşmak istemiyor, ancak bu durum uzun vadede ortaya daha büyük zahmetlerin, bıkkınlıkların ortaya çıkmasına niye oluyor.
Tahlil ise ne olursa olsun, uygar bir biçimde, karşı tarafı incitmeden sakin bir tartışmaya girmek. Tartışmalar her vakit berbat olmak zorunda değil.
İkinci etken ise haklı taraf olmaya çalışmak.
Bu noktada bireyler, karşısındakini suçlamaya daha yatkın oluyor ve bir biçimde kendini haklı çıkarmak istiyor. Uzmanlara nazaran bu durumun altında yatan kıymetli bir faktör var: Denetimi ele alma isteği.
Kişi, karşısındakini suçlayıp haklı çıktığı anda, sorunun kaynağını gün yüzüne çıkaran taraf olduğunu düşünmeye başlıyor.
Devamında da karşısındaki insanı şekillendirebileceği fikrine kapılıyor. bu biçimdece sorunun kaynağının kendisi olmadığına hem karşısındakini, birebir vakitte kendisini inandırarak rahatlayacağı hissine kapılıyor: “Sorun bende değil ki, ben hatasızım.“
Tüm bunlar tek bir yola çıkıyor: Karşıdaki beşerle birebir aynı paha yargılarına ve fikirlere sahip olunmadığının anlaşılması.
Gerçekten dananın kuyruğu da burada kopuyor. Bu durumu fark eden birey, bunun çok olağan olduğunu kabullenemezse alaka büyük yara alıyor ve iş ayrılığa kadar gidiyor. Kabullenebilirse, bu biçimde ona göre tutum alıyor ve her bahiste birebir fikirlere sahip olunması gerekmediğini, tek bir yanlışsız olmadığını, karşıdakinin fikri kendi fikriyle uyuşmasa bile hürmet duyması gerektiğini anlıyor.
Özetle, yapılması gerekenler net.
Ne kendinizden taviz verin, ne de karşınızdakinden taviz vermesini bekleyin. Farklı fikirlerinizin olmasının olağan olduğunu kabullenin, sevmenin yanı sıra hürmet duymasını da bilin.
Umarız herkes sevdiği beşerle uzun yıllar boyunca memnun olabilir…
Onedio IQ’yu Facebook’tan takip etmeyi unutmayın!
Pekala nedir alakaların epeyce uzun yıllar sürmesini engelleyen? Gelin birlikte bakalım.
Kaynak: http://www.iflscience.com/editors-blog/m…
Psikologlara nazaran ilgilerin yokuş aşağı gitmesine niye olan iki temel faktör bulunuyor.
Tartışma önleyici hal takınmak
Haklı taraf olmak için yarışmak
Bağın gidişatını olumsuz tarafta etkileyen birinci faktör tartışmaya girmemeye çalışmak.
Bunu bir nevi “Aman tadımız kaçmasın Ali İstek Bey” olarak tanımlayabiliriz. Taraflar mümkün bir tartışmanın getireceği olası problemlerin riskini almaktan kaçınıyor ve bu biçimdece her şeyi açıkça konuşup tahlile kavuşturma ihtimalini ortadan kaldırmış oluyor.
Hal bu biçimde olunca da kişi, bir nevi kendinden taviz vermeye başlıyor.
Sadece tartışma çıkmasın diye içine attıkça, kendini kendi yapan özelliklerini de dışa vurmamaya başlıyor. Bir nevi uğraşmak istemiyor, ancak bu durum uzun vadede ortaya daha büyük zahmetlerin, bıkkınlıkların ortaya çıkmasına niye oluyor.
Tahlil ise ne olursa olsun, uygar bir biçimde, karşı tarafı incitmeden sakin bir tartışmaya girmek. Tartışmalar her vakit berbat olmak zorunda değil.
İkinci etken ise haklı taraf olmaya çalışmak.
Bu noktada bireyler, karşısındakini suçlamaya daha yatkın oluyor ve bir biçimde kendini haklı çıkarmak istiyor. Uzmanlara nazaran bu durumun altında yatan kıymetli bir faktör var: Denetimi ele alma isteği.
Kişi, karşısındakini suçlayıp haklı çıktığı anda, sorunun kaynağını gün yüzüne çıkaran taraf olduğunu düşünmeye başlıyor.
Devamında da karşısındaki insanı şekillendirebileceği fikrine kapılıyor. bu biçimdece sorunun kaynağının kendisi olmadığına hem karşısındakini, birebir vakitte kendisini inandırarak rahatlayacağı hissine kapılıyor: “Sorun bende değil ki, ben hatasızım.“
Tüm bunlar tek bir yola çıkıyor: Karşıdaki beşerle birebir aynı paha yargılarına ve fikirlere sahip olunmadığının anlaşılması.
Gerçekten dananın kuyruğu da burada kopuyor. Bu durumu fark eden birey, bunun çok olağan olduğunu kabullenemezse alaka büyük yara alıyor ve iş ayrılığa kadar gidiyor. Kabullenebilirse, bu biçimde ona göre tutum alıyor ve her bahiste birebir fikirlere sahip olunması gerekmediğini, tek bir yanlışsız olmadığını, karşıdakinin fikri kendi fikriyle uyuşmasa bile hürmet duyması gerektiğini anlıyor.
Özetle, yapılması gerekenler net.
Ne kendinizden taviz verin, ne de karşınızdakinden taviz vermesini bekleyin. Farklı fikirlerinizin olmasının olağan olduğunu kabullenin, sevmenin yanı sıra hürmet duymasını da bilin.
Umarız herkes sevdiği beşerle uzun yıllar boyunca memnun olabilir…
Onedio IQ’yu Facebook’tan takip etmeyi unutmayın!