EsraBetül
Member
Inger’in İspanya’nın saygın bale ve dans topluluklarından Compañia Nacional de Danza için sahnelediği “Carmen” bugüne kadarki Carmen uyarlamalarından ayrılan özelliklere sahip. Johan Inger ile konuştuk.
– Carmen tekraren sahneye uyarlanmış bir eser. Sizi bu ölümsüz yapıtı bir daha sahnelemeye iten neydi ve nasıl bir fark getirdiğinizi düşünüyorsunuz? Nasıl bir Carmen bekliyor bizi?
Carmen’i her şeydilk evvel daha enteresan bir tecrübe olacağından dolayı tercih ettim. Oturup oyunu okumaya başladığımda ve dramaturjiyi planlamaya başladığımda, bugüne dek çok versiyonu yapılmış Carmen’e nasıl farklılıklar katabileceğimizi düşünmeye başladık. Üzerinde ağırlaşmak istediğimiz alanlar mahallî şiddet, aile içi şiddet ve adamların uyguladığı şiddetti. Düşünün ki bir adam var ve karısını ya da çocuğunu dövüyor. Bu bizim için Carmen’in başlangıç noktası üzereydi. Bu niçinle yapıta diğer bir karakter daha eklemeye karar verdik hem o şiddete tanıklık eden birebir vakitte Don José’nin çöküşünü nazarann küçük bir çocuk. Bu, bizim yapıta kattığımız bir farklılık oldu. Bence Carmen çok cömert bir eser zira herkese hitap ediyor. Dans bilmiyor olsanız bile tiyatroya gittiğinizde anlatmak istediğimiz kıssayı ve sıkıntıyı çarçabuk anlayabiliyorsunuz. Bence eser bu sayede dünya çapında bir muvaffakiyete sahip.
ÜÇ FARKLI YÜZ
– Sahnedeki “üçgen” yapı da bir çok değişik… Buna niye muhtaçlık duydunuz?
O üçgen yapı Curt Allen Wilmer’ın tercihiydi. Kendisine hareket edebilen, farklı, büyüklü küçüklü ortamlara adapte olabilecek ve yeni atmosferler yaratmamıza yardımcı olabilecek bir dekora muhtaçlık duyduğumu belirtmiştim. Kendisi de bana bunu fikri sundu. Sunduğu şey bir üçgen formunda zira üçgenin üç farklı yüzü var. bu biçimdelikle Don José’nin ortasında bulunduğu dramayla, Carmen ve küçük çocuk ile ilişkilendirilebiliyor. Sonuç olarak, üçgenin bu yapıtla bir irtibatı var.
BİZİ BİRLEŞTİREN DANS
– Farklı ülkelerde farklı topluluklar ve farklı dansçılarla çalışıyorsunuz. şüphesiz müzik ve dans üniversal özellikler taşıyan disiplinler lakin bir daha de kültürel farklılıklarla baş etmek nasıl bir şey sizin için? Uygun ve berbat yanları neler?
Evet, biroldukça farklı ülkede çalıştım. Hakikaten de her seferinde farklı ülkelerden gelen dansçılarımız yardımıyla farklı kültürlerle tanışma talihimiz oluyor. şüphesiz meselelerle karşılaşıyoruz lakin bunlar küçük problemler oluyor. Bence hepimizi bir ortaya getiren şey hepimizin dans etmek istiyor oluşu ve yapabildiğimiz en âlâ sanatı ortaya koymak istememiz. Bu niçinle, meselelerimizi düşünecek olursak hayallerimizin yanında epeyce ufak kaldıklarını söyleyebilirim. Hayal ederken ve amaçlarımızın peşinden koşarken bu küçük sıkıntılar ortadan kalkıyor.
– Carmen tekraren sahneye uyarlanmış bir eser. Sizi bu ölümsüz yapıtı bir daha sahnelemeye iten neydi ve nasıl bir fark getirdiğinizi düşünüyorsunuz? Nasıl bir Carmen bekliyor bizi?
Carmen’i her şeydilk evvel daha enteresan bir tecrübe olacağından dolayı tercih ettim. Oturup oyunu okumaya başladığımda ve dramaturjiyi planlamaya başladığımda, bugüne dek çok versiyonu yapılmış Carmen’e nasıl farklılıklar katabileceğimizi düşünmeye başladık. Üzerinde ağırlaşmak istediğimiz alanlar mahallî şiddet, aile içi şiddet ve adamların uyguladığı şiddetti. Düşünün ki bir adam var ve karısını ya da çocuğunu dövüyor. Bu bizim için Carmen’in başlangıç noktası üzereydi. Bu niçinle yapıta diğer bir karakter daha eklemeye karar verdik hem o şiddete tanıklık eden birebir vakitte Don José’nin çöküşünü nazarann küçük bir çocuk. Bu, bizim yapıta kattığımız bir farklılık oldu. Bence Carmen çok cömert bir eser zira herkese hitap ediyor. Dans bilmiyor olsanız bile tiyatroya gittiğinizde anlatmak istediğimiz kıssayı ve sıkıntıyı çarçabuk anlayabiliyorsunuz. Bence eser bu sayede dünya çapında bir muvaffakiyete sahip.
ÜÇ FARKLI YÜZ
– Sahnedeki “üçgen” yapı da bir çok değişik… Buna niye muhtaçlık duydunuz?
O üçgen yapı Curt Allen Wilmer’ın tercihiydi. Kendisine hareket edebilen, farklı, büyüklü küçüklü ortamlara adapte olabilecek ve yeni atmosferler yaratmamıza yardımcı olabilecek bir dekora muhtaçlık duyduğumu belirtmiştim. Kendisi de bana bunu fikri sundu. Sunduğu şey bir üçgen formunda zira üçgenin üç farklı yüzü var. bu biçimdelikle Don José’nin ortasında bulunduğu dramayla, Carmen ve küçük çocuk ile ilişkilendirilebiliyor. Sonuç olarak, üçgenin bu yapıtla bir irtibatı var.
BİZİ BİRLEŞTİREN DANS
– Farklı ülkelerde farklı topluluklar ve farklı dansçılarla çalışıyorsunuz. şüphesiz müzik ve dans üniversal özellikler taşıyan disiplinler lakin bir daha de kültürel farklılıklarla baş etmek nasıl bir şey sizin için? Uygun ve berbat yanları neler?
Evet, biroldukça farklı ülkede çalıştım. Hakikaten de her seferinde farklı ülkelerden gelen dansçılarımız yardımıyla farklı kültürlerle tanışma talihimiz oluyor. şüphesiz meselelerle karşılaşıyoruz lakin bunlar küçük problemler oluyor. Bence hepimizi bir ortaya getiren şey hepimizin dans etmek istiyor oluşu ve yapabildiğimiz en âlâ sanatı ortaya koymak istememiz. Bu niçinle, meselelerimizi düşünecek olursak hayallerimizin yanında epeyce ufak kaldıklarını söyleyebilirim. Hayal ederken ve amaçlarımızın peşinden koşarken bu küçük sıkıntılar ortadan kalkıyor.