EliteDizqn
Active member
AFPAvustralyalı çiftçiler fare istilasına karşı mamüllerini müdafaa gayreti veriyor
Avustralya’da ülkenin doğusunu uzunluktan boya saran dev boyuttaki fare istilasına karşı ne yapılabileceği tartışılıyor. Zehir deseniz, etraftaki her şeyi de öldürüyor. Yılanlar deseniz, onlar esasen yiyebilecekleri kadar yemiş ve bu yıl rekor kilolara ulaşmışlar. bu biçimde ne yapılabilir? Canberra Times gazetesinden Steve Evans cevapları araştırdı.
Bir arkadaşım bir evvelki son fare istilasını hala hatırlıyor.
Yeni Güney Galler bölgesinin kuzeyindeki Dubbo’daki meskenini basmışlar. Yüzlercesi, kapıların altından, çatılardan, nereden yol bulursa içeri giriyor ve ulaşılamayacak deliklerde ölerek ve pislikleriyle iğrenç bir koku yayıyorlardı.
Şu anda devam eden istila karşısında da beşerler her türlü hayali güç çaba metodunu deniyor.
Dükkanların birçoklarında ticari fare kapanları tükenmiş olduğundan herkes kendi icatlarını geliştiriyor. Biri suyla doldurduğu bir kovanın kenarlarını bitkisel yağla sıvamış, suyun üzerine de fıstık ezmeli bir yem koymuş. Fareler fıstık ezmesine dayanamadıkları için kovanın kenarına tırmanıp oradan felaketlerine düşüyorlar.
AFPBazı çiftçiler konteynerleri dev tuzaklara dönüştürmüş lakin bu da kâfi olmuyor
Klasik ve yeni metotlar
O ortada mesken üretimi formül ve tuzak tanımları paylaşılıyor.
Canberra’dan otomobille kuzeye üç saat uzaklıktaki Canowindra’dan paklık çalışanı Sue Hodge, “Una alçı karıştırınca eninde sonunda ölüyorlar fakat ben bakılırsabildiğim bir yerde ölmesini istiyorum ki ölüsünü atabileyim” diyor. Bu yüzden kapan kullanmayı tercih ediyor. Lakin birtakım çevik farelerin yemleri son lokmasına kadar temizleyip yakalanmamayı başardığını da anlatıyor.
Birtakım çiftçiler koca nakliye konteynerlerini kapana dönüştürmüş. Yüzlerce fareyi konteynerin bir tarafınca içeri konan yeme çekiyorlar ve başka uçtaki su dolu büyük küvette boğulmalarına yol açacak bir düzenek kuruyorlar.
Lakin bu fazlaca efor isteyen bir iş olduğu üzere fare sayısı epeyce fazla olduğu için yetersiz kalıyor. O niçinle kimileri zehir kullanmaktan yana.
Zehir doğal hayatı öldürüyor
Yeni Güney Galler Eyaleti hükümeti talep üzerine çiftçilere “fare napalmi” olarak tanımlanan bromadiolon isimli kimyasal husus kullanması için 50 milyon Avustralya doları (27 milyon ABD doları) meblağında fon tahsis etti.
Ama bu zehir de fareyle birlikte doğal etraftaki her şeyi zehirliyor ve ekosistemi mahvediyor.
Fareleri 24 saat ortasında öldüren bu zehrin tesiri aylarca devam ediyor ve zehirlenen hayvanlar öteki hayvanlar tarafınca da yendiği için doğal hayatın besin zincirine giriyor.
Bu niçinle Avustralya federal hükümetinin Pestisitler ve Veteriner İlaçları Dairesi bu zehrin birtakım bölgelerde kullanması için yapılan müracaatları reddetmeye başladı.
Onun yerine yeni tahliller öneriliyor.
Getty ImagesZehir kullanması tesirli fakat farelerle bir arada etraftaki her şeyi de öldürüyor ve tabiatın istikrarlarını bozuyor
Yılanlar bu yıl şişman
Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden Dr. Gavin Smith, tabiatta elbette fareyle beslenen yılanların uygun bir tahlil olabileceğini söylüyor. Bunun doğal sürecin desteklenmesi olacağını düşünüyor.
Lakin bu tabiat dostu tahlilin de bir sorunu var. Yılanlar aslına bakarsanız bu işi halihazırda yapıyor. Hatta yılanların fare bolluğu yüzünden bu yıl her zamankinden daha şişman oldukları da bildiriliyor. Lakin fareler buna karşın çoğalmayı sürdürüyor.
Fareler son vakit içinderda Avustralya’da kuraklığın sona ermesi ve şiddetli yağışlarla ziraî eserin epey güçlü olması niçiniyle büyük bir süratle çoğalıyor. Ekin dolu tarlalar fareler için güçlü sofralar demek. Ve doğal yılanlar için de.
İlerlemenin bedeli
Ama bir diğer sebep daha var. Bu da biraz tarımda kullanılan süratle gelişen teknolojinin ilerlemesinin bir yan kararı.
Tarım teknolojisi geliştikçe toprak giderek daha ağır bir biçimde kullanılıyor. Tohum ekme makinaları artık o kadar faal ki tohumları birbirine yalnızca birkaç milimetre aralıkla, hatta geçen yılın eserinin saplarının içinden dikilebiliyor.
ötürüsıyla tarlanın bir daha ekilebilmesi için artık bundan evvelki ününün saplarının kaldırılması bile gerekmiyor.
Bu durum fareler -ve ötürüsıyla yılanlar- için kusursuz oluyor. Bu da ilerlemenin maliyetlerinden biri.
Avustralya’da ülkenin doğusunu uzunluktan boya saran dev boyuttaki fare istilasına karşı ne yapılabileceği tartışılıyor. Zehir deseniz, etraftaki her şeyi de öldürüyor. Yılanlar deseniz, onlar esasen yiyebilecekleri kadar yemiş ve bu yıl rekor kilolara ulaşmışlar. bu biçimde ne yapılabilir? Canberra Times gazetesinden Steve Evans cevapları araştırdı.
Bir arkadaşım bir evvelki son fare istilasını hala hatırlıyor.
Yeni Güney Galler bölgesinin kuzeyindeki Dubbo’daki meskenini basmışlar. Yüzlercesi, kapıların altından, çatılardan, nereden yol bulursa içeri giriyor ve ulaşılamayacak deliklerde ölerek ve pislikleriyle iğrenç bir koku yayıyorlardı.
Şu anda devam eden istila karşısında da beşerler her türlü hayali güç çaba metodunu deniyor.
Dükkanların birçoklarında ticari fare kapanları tükenmiş olduğundan herkes kendi icatlarını geliştiriyor. Biri suyla doldurduğu bir kovanın kenarlarını bitkisel yağla sıvamış, suyun üzerine de fıstık ezmeli bir yem koymuş. Fareler fıstık ezmesine dayanamadıkları için kovanın kenarına tırmanıp oradan felaketlerine düşüyorlar.
AFPBazı çiftçiler konteynerleri dev tuzaklara dönüştürmüş lakin bu da kâfi olmuyor
Klasik ve yeni metotlar
O ortada mesken üretimi formül ve tuzak tanımları paylaşılıyor.
Canberra’dan otomobille kuzeye üç saat uzaklıktaki Canowindra’dan paklık çalışanı Sue Hodge, “Una alçı karıştırınca eninde sonunda ölüyorlar fakat ben bakılırsabildiğim bir yerde ölmesini istiyorum ki ölüsünü atabileyim” diyor. Bu yüzden kapan kullanmayı tercih ediyor. Lakin birtakım çevik farelerin yemleri son lokmasına kadar temizleyip yakalanmamayı başardığını da anlatıyor.
Birtakım çiftçiler koca nakliye konteynerlerini kapana dönüştürmüş. Yüzlerce fareyi konteynerin bir tarafınca içeri konan yeme çekiyorlar ve başka uçtaki su dolu büyük küvette boğulmalarına yol açacak bir düzenek kuruyorlar.
Lakin bu fazlaca efor isteyen bir iş olduğu üzere fare sayısı epeyce fazla olduğu için yetersiz kalıyor. O niçinle kimileri zehir kullanmaktan yana.
Zehir doğal hayatı öldürüyor
Yeni Güney Galler Eyaleti hükümeti talep üzerine çiftçilere “fare napalmi” olarak tanımlanan bromadiolon isimli kimyasal husus kullanması için 50 milyon Avustralya doları (27 milyon ABD doları) meblağında fon tahsis etti.
Ama bu zehir de fareyle birlikte doğal etraftaki her şeyi zehirliyor ve ekosistemi mahvediyor.
Fareleri 24 saat ortasında öldüren bu zehrin tesiri aylarca devam ediyor ve zehirlenen hayvanlar öteki hayvanlar tarafınca da yendiği için doğal hayatın besin zincirine giriyor.
Bu niçinle Avustralya federal hükümetinin Pestisitler ve Veteriner İlaçları Dairesi bu zehrin birtakım bölgelerde kullanması için yapılan müracaatları reddetmeye başladı.
Onun yerine yeni tahliller öneriliyor.
Getty ImagesZehir kullanması tesirli fakat farelerle bir arada etraftaki her şeyi de öldürüyor ve tabiatın istikrarlarını bozuyor
Yılanlar bu yıl şişman
Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden Dr. Gavin Smith, tabiatta elbette fareyle beslenen yılanların uygun bir tahlil olabileceğini söylüyor. Bunun doğal sürecin desteklenmesi olacağını düşünüyor.
Lakin bu tabiat dostu tahlilin de bir sorunu var. Yılanlar aslına bakarsanız bu işi halihazırda yapıyor. Hatta yılanların fare bolluğu yüzünden bu yıl her zamankinden daha şişman oldukları da bildiriliyor. Lakin fareler buna karşın çoğalmayı sürdürüyor.
Fareler son vakit içinderda Avustralya’da kuraklığın sona ermesi ve şiddetli yağışlarla ziraî eserin epey güçlü olması niçiniyle büyük bir süratle çoğalıyor. Ekin dolu tarlalar fareler için güçlü sofralar demek. Ve doğal yılanlar için de.
İlerlemenin bedeli
Ama bir diğer sebep daha var. Bu da biraz tarımda kullanılan süratle gelişen teknolojinin ilerlemesinin bir yan kararı.
Tarım teknolojisi geliştikçe toprak giderek daha ağır bir biçimde kullanılıyor. Tohum ekme makinaları artık o kadar faal ki tohumları birbirine yalnızca birkaç milimetre aralıkla, hatta geçen yılın eserinin saplarının içinden dikilebiliyor.
ötürüsıyla tarlanın bir daha ekilebilmesi için artık bundan evvelki ününün saplarının kaldırılması bile gerekmiyor.
Bu durum fareler -ve ötürüsıyla yılanlar- için kusursuz oluyor. Bu da ilerlemenin maliyetlerinden biri.