CODerFluer
New member
Mülteciler Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği’nden Zakira Hekmat Afganistan’da bayanların “Bizi Taliban götürmesin, bu vefat daha şereflidir” diyerek intihar ettiğini öne sürdü. Bayanların tedirginliği diğer hiç bir şeye benzemiyor diyen Hekmat Taliban’ın Afganistan’ın başşehri Kabil’i ele geçirmesinin akabinde ülkesinde yaşanan durumu anlattı.
DW Türkçe’de yer alan habere nazaran; şu anda Kayseri’de hayatını sürdüren Hekmat, bilhassa kız çocukları ve bayanlar hakkında telaşlı olduğunu belirterek “Birfazlaca bayan ‘Bizi Taliban götürmesin, bu vefat daha şereflidir’ diyerek intihar ediyor” diye konuşuyor.
Taliban idaresi altında yaşamak, kız çocukları ve bayanlar için ne demek?
Mevt demek. Bu kadar söyleyebilirim. Durum o kadar berbat ki… Biz onu gördük, epey eski vakit içinderda gördük Afganistan’da. Bayanlar konuttan çıkamıyordu. Kız çocuklarının okulları yoktu. Şu an onlar için yalnızca mevt diye düşünebiliyorum.
ABD’nin Afganistan’dan çekilme sonucu almasının akabinde bu biçimde bir tabloyla karşı karşıya kalınabileceğini düşünmüş müydünüz?
Haberi aldığımızda hudut krizi geçirdik diyebilirim. bu biçimde erken bir vakitte koskoca ülkeyi ele geçirmesini hiç kimse düşünemezdi. Bilmiyorum programlı bir biçimde mi gerçekleşti, hiç bir şey anlayamıyoruz şu an. Halka hiç bir şey açıklanmıyor. Kimin eli var, onu da bilemiyoruz. Aslında Eylül’de çıkacaklarını söylemişlerdi, Eylül’e daha iki hafta var. Afganistan’daki ABD Büyükelçiliği, “Taliban 72 saatte ya da bir hafta içerisinde Kabil’e gelebilir” diye bir yazı yayınladı. Fakat 72 saat bile sürmedi. Sekiz saat içerisinde Kabil’e geldiler. Şu an tüm Afganistan halkı tedirginlik içerisinde. Bilhassa de bayanlar. Toplumsal medyayı takip ediyorum. Orada tanıdığım aktivistler, bayan hakları alanında çalışan bireyler, gazeteciler, hepsi huzursuz. Birçok ağlayarak dün “Bugün iş yerimizde son günümüz” diye WhatsApp’ta ya da Facebook sayfalarında son durumlarını paylaşıyordu. Yaşananların birçok şu an basında çıkmıyor. Birfazlaca bayan intihar etti maalesef Afganistan’da. “Bizi Taliban götürmesin, bu vefat daha gururludur bizim için” diyerek çatılardan atladılar. Dükkanlardaki bayan fotoğraflarını boyayarak silmeye çalışan şahıslar var. Bu ne demek? Yani 20 sene öncesindeki kara günlere gitmek demek. Bayan istemiyoruz demek. Bu hayli fecî bir şey.
Afganistan’da konuştuğunuz şahıslar son durum hakkında neler söylüyor?
Şu an bağlantıda olduğum kimse yok maalesef zira Taliban girdiği yerlerde elektrik santrallerini, telefon kablolarını söktüler. Ben Gazne’den 1,5 haftadır haber alamıyorum. Ailem orada lakin kendilerinden haber alamıyorum. Hiç kimselerle konuşamıyorum. Dün de Kabil’de telefon çizgileri çekmiyordu. her insanın yürüyerek de olsa kaçmaya çalıştığını biliyorum.
Memleketler arası topluluk gelinen noktada neler yapabilir?
Biraz biraz umutluyduk. Hiç kimse istemiyordu bu olanları Afganistan’da. Hatta ABD ve NATO güçleri Afganistan’dan çekilene kadar bayan hakları, çocuk hakları, yani insan hakları alanında yeni bir siyaset oluşturulur diye düşünüyorduk. Beşerler ölüyor, tüm dünya yalnızca bakıyor. Afganistan’ın batmasını tüm dünya yalnızca gözlemledi, hiç bir şey yapmadılar. Dünyaya seslenmek istiyorum: Lütfen Afganistan’ı yalnız bırakmayın. Onlar da insandır. Bizim cürmümüz Afganistan’da doğmak mı? Biz insan değil miyiz? Bizim çocuklarımız çocuk değil mi? Onların hiç bir hatası günahı yok.
Pekala Türkiye hükümeti ne yapabilir?
Afganistan halkı, Türkiye’yi fazlaca seviyor. Afganistan’daki Mehmetçikleri de epey seviyor Afganistan halkı. Onlara hayli hürmeti var. 2006 yılında hatırlıyorum Mehmetçikleri gördüğümüzde uzaktan selam veriyorduk. Artık Türkiye’nin Afganistan’dan çekilmesi epeyce büyük bir kayba niye olabilir. Biroldukca insan tahminen Türkiye’den takviye alınabilir diye umutlu. Barış olsun istiyorlar. Biz barışın yüzünü görmedik. Şu an Taliban yumuşak lisanda konuşuyor fakat Afgan halkı buna inanmıyor. Hepimiz Taliban’ı epeyce yeterli tanıyoruz. Herat vilayetinde hırsızlık yapmış diye iki kişiyi yüzlerini siyaha boyayıp boyunlarına ip asarak sokaklarda gezdirdi. Bu, üç gün evvel oldu. Taliban’a nasıl güvenebilir ki Afganistan halkı? Beşerler dehşet içerisinde nereye gideceklerini bilmiyorlar. “Biz mevtle karşı karşıyayız lakin bize yardım eden el yok”. bu biçimde düşünenler var.
Ülkenizi öyleyse görmek sizi nasıl hissettiriyor?
Üç gün evvel Herat vilayetinde Taliban’a karşı savaşan bir lideri, Taliban rehin tuttu. Mikrofon tutarak kendisini “Şu an ne düşünüyorsun?” diye konuşturdular. O sahneyi görür görmez hudut krizi geçirdim. Çok berbat oldum. Afganistan halkı umutlarını kaybetti. Daha evvel halkın bir direnişi vardı. “Taliban’ın karşısında durup gelmelerini engelleyebiliriz” diye bir umut vardı. Lakin o umut büsbütün kayboldu. Ben o günden bu yana hiç uyuyamıyorum. Tedirginlik içerisindeyiz. Hayret ortasında izliyoruz. Afgan halkı bunu hak etmiyordu.
DW Türkçe’de yer alan habere nazaran; şu anda Kayseri’de hayatını sürdüren Hekmat, bilhassa kız çocukları ve bayanlar hakkında telaşlı olduğunu belirterek “Birfazlaca bayan ‘Bizi Taliban götürmesin, bu vefat daha şereflidir’ diyerek intihar ediyor” diye konuşuyor.
Taliban idaresi altında yaşamak, kız çocukları ve bayanlar için ne demek?
Mevt demek. Bu kadar söyleyebilirim. Durum o kadar berbat ki… Biz onu gördük, epey eski vakit içinderda gördük Afganistan’da. Bayanlar konuttan çıkamıyordu. Kız çocuklarının okulları yoktu. Şu an onlar için yalnızca mevt diye düşünebiliyorum.
ABD’nin Afganistan’dan çekilme sonucu almasının akabinde bu biçimde bir tabloyla karşı karşıya kalınabileceğini düşünmüş müydünüz?
Haberi aldığımızda hudut krizi geçirdik diyebilirim. bu biçimde erken bir vakitte koskoca ülkeyi ele geçirmesini hiç kimse düşünemezdi. Bilmiyorum programlı bir biçimde mi gerçekleşti, hiç bir şey anlayamıyoruz şu an. Halka hiç bir şey açıklanmıyor. Kimin eli var, onu da bilemiyoruz. Aslında Eylül’de çıkacaklarını söylemişlerdi, Eylül’e daha iki hafta var. Afganistan’daki ABD Büyükelçiliği, “Taliban 72 saatte ya da bir hafta içerisinde Kabil’e gelebilir” diye bir yazı yayınladı. Fakat 72 saat bile sürmedi. Sekiz saat içerisinde Kabil’e geldiler. Şu an tüm Afganistan halkı tedirginlik içerisinde. Bilhassa de bayanlar. Toplumsal medyayı takip ediyorum. Orada tanıdığım aktivistler, bayan hakları alanında çalışan bireyler, gazeteciler, hepsi huzursuz. Birçok ağlayarak dün “Bugün iş yerimizde son günümüz” diye WhatsApp’ta ya da Facebook sayfalarında son durumlarını paylaşıyordu. Yaşananların birçok şu an basında çıkmıyor. Birfazlaca bayan intihar etti maalesef Afganistan’da. “Bizi Taliban götürmesin, bu vefat daha gururludur bizim için” diyerek çatılardan atladılar. Dükkanlardaki bayan fotoğraflarını boyayarak silmeye çalışan şahıslar var. Bu ne demek? Yani 20 sene öncesindeki kara günlere gitmek demek. Bayan istemiyoruz demek. Bu hayli fecî bir şey.
Afganistan’da konuştuğunuz şahıslar son durum hakkında neler söylüyor?
Şu an bağlantıda olduğum kimse yok maalesef zira Taliban girdiği yerlerde elektrik santrallerini, telefon kablolarını söktüler. Ben Gazne’den 1,5 haftadır haber alamıyorum. Ailem orada lakin kendilerinden haber alamıyorum. Hiç kimselerle konuşamıyorum. Dün de Kabil’de telefon çizgileri çekmiyordu. her insanın yürüyerek de olsa kaçmaya çalıştığını biliyorum.
Memleketler arası topluluk gelinen noktada neler yapabilir?
Biraz biraz umutluyduk. Hiç kimse istemiyordu bu olanları Afganistan’da. Hatta ABD ve NATO güçleri Afganistan’dan çekilene kadar bayan hakları, çocuk hakları, yani insan hakları alanında yeni bir siyaset oluşturulur diye düşünüyorduk. Beşerler ölüyor, tüm dünya yalnızca bakıyor. Afganistan’ın batmasını tüm dünya yalnızca gözlemledi, hiç bir şey yapmadılar. Dünyaya seslenmek istiyorum: Lütfen Afganistan’ı yalnız bırakmayın. Onlar da insandır. Bizim cürmümüz Afganistan’da doğmak mı? Biz insan değil miyiz? Bizim çocuklarımız çocuk değil mi? Onların hiç bir hatası günahı yok.
Pekala Türkiye hükümeti ne yapabilir?
Afganistan halkı, Türkiye’yi fazlaca seviyor. Afganistan’daki Mehmetçikleri de epey seviyor Afganistan halkı. Onlara hayli hürmeti var. 2006 yılında hatırlıyorum Mehmetçikleri gördüğümüzde uzaktan selam veriyorduk. Artık Türkiye’nin Afganistan’dan çekilmesi epeyce büyük bir kayba niye olabilir. Biroldukca insan tahminen Türkiye’den takviye alınabilir diye umutlu. Barış olsun istiyorlar. Biz barışın yüzünü görmedik. Şu an Taliban yumuşak lisanda konuşuyor fakat Afgan halkı buna inanmıyor. Hepimiz Taliban’ı epeyce yeterli tanıyoruz. Herat vilayetinde hırsızlık yapmış diye iki kişiyi yüzlerini siyaha boyayıp boyunlarına ip asarak sokaklarda gezdirdi. Bu, üç gün evvel oldu. Taliban’a nasıl güvenebilir ki Afganistan halkı? Beşerler dehşet içerisinde nereye gideceklerini bilmiyorlar. “Biz mevtle karşı karşıyayız lakin bize yardım eden el yok”. bu biçimde düşünenler var.
Ülkenizi öyleyse görmek sizi nasıl hissettiriyor?
Üç gün evvel Herat vilayetinde Taliban’a karşı savaşan bir lideri, Taliban rehin tuttu. Mikrofon tutarak kendisini “Şu an ne düşünüyorsun?” diye konuşturdular. O sahneyi görür görmez hudut krizi geçirdim. Çok berbat oldum. Afganistan halkı umutlarını kaybetti. Daha evvel halkın bir direnişi vardı. “Taliban’ın karşısında durup gelmelerini engelleyebiliriz” diye bir umut vardı. Lakin o umut büsbütün kayboldu. Ben o günden bu yana hiç uyuyamıyorum. Tedirginlik içerisindeyiz. Hayret ortasında izliyoruz. Afgan halkı bunu hak etmiyordu.