EliteDizqn
Active member
Kayseri’de yaşayan evli ve 2 çocuk babası Prof. Dr. Kaan İşcan, Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi’nden 1986 yılında mezun olup, 30 yıl evvel ERÜ Veteriner Fakültesi Zootekni Kısmı’nda öğretim üyesi olarak vazifeye başladı. O süreçten bu yana bakılırsavini sürdüren İşcan, 2018’de de Adalet Meslek Yüksekokulu’nu bitirdi.
daha sonrasında ise 4 yıl evvel Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi’nde İktisat Kısmı’na başlayan İşcan, 3 sene evvel ise ERÜ Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Kısmı’nda eğitimine başladı. İşcan’ın iki üniversitede eğitimi devam ediyor.
Gündüzleri ERÜ Veteriner Fakültesi’nde öğrencilerine ders veren İşcan, akşam ise Edebiyat Fakültesi’nde sosyoloji derslerinde tahsil görüyor.
Yaşamayı ve hayatı seven biri olduğunu belirten İşcan, “Veteriner Fakültesi Zootekni Kısmı Anabilim Kısmı’nda profesör takımında çalışıyorum. Öğretim üyeliğini yaptığım Veteriner Fakültesi beşeri bilimlerdi. Tıp, veterinerlik, eczacılık, diş hekimliği üzere alanlar sıhhat bilimleri alanı ortasında kıymetlendirilir. Lakin ben belli bir süre geçtikten daha sonra toplumsal bilimlerde eksiğim olduğunu düşünerek Adalet Meslek Yüksekokulu’nu bitirdim” dedi.
İşcan, şu tabirleri kullandı:
“Bunun daha sonrasında Açıköğretim Fakültesi’nde iktisat kısmında tahsile başladım ve bu kısmın son sınıfındayım. Bu sene İktisat Fakültesi’nden mezun olarak iktisat diplomamı da almış olacağım. Bunun haricinde bir öğretim üyesi arkadaşımın özendirmesiyle sosyolojiye de ilgi duydum. Aslında ilgi duyduğum ana mevzu ideolojiydi. Lakin sosyoloji okumaya karar verdim. İmtihana girerek sosyoloji kısmını kazandım. Bu sene 3’üncü sınıfı okuyorum. Siyaset sosyolojisi alanında uzmanlık yapmayı da düşünüyorum. Emekliliğime 6 yıl kaldı. Yaşamayı ve ömrü seven bir insan olarak kendimi emekli olarak düşünmediğim için emekliliğe ilişkin planları da eğitimlerim doğrultusunda yapmayı hedefliyorum.”
‘SINIF ARKADAŞLARIM VE HOCALARIM BENDEN EPEY KÜÇÜKLER’
Sınıf ortamında kendini farklı hissettiğini söyleyen İşcan, “Hem öğrenci olup hem öğretim üyesi olmak benim için sıkıntı olmadı. Bu vakte kadar okuduğum kısımdaki dersler açısından da bu biçimde bir zorluğu taşımadım. Bu yaşta okumakta zorlandığım en değerli bahis sınıf arkadaşlarımın ve hocalarımın da benden çok küçük olmalarıdır. Sınıf arkadaşlarımın çoğu 20 yaşlarında. Hocalarım da benden çok küçükler. Ben bu basamakları hayli evvelde geçtiğim için sınıfta kendimi fazlaca farklı hissediyorum. Bin tane beyaz tavuğun ortasında bir tane kahverengi tavuk üzere oluyorum. Sınıf arkadaşlarım benden epey çekiniyorlar. Kimi hocam diyor kimi ağabey, kimi de ne diyeceğini bilemiyor. Ben aslında sınıf arkadaşlarımla kaynaşmayı isterdim. Zira Z nesli sosyolojik olarak benim tanımak istediğim bir kuşak” tabirlerini kullandı.
‘ÖĞRENCİLERE HAK VERİYORUM’
Öğrencilere tavsiyelerde bulunan Prof. Dr. İşcan, şunları kaydetti:
“Herkes sınıf geçmek için ders çalışıyor. Ben öğrencilere hak veriyorum. Tasaları fazlaca fazla. Telaşlarının başında da mezun olduktan daha sonraki iş arayışları ve hangi işe yönelecekleri konusu geliyor. Bu tasayı taşıyarak okumak gençlere bir eziyet haline geliyor. Gençlerimiz bugün tanınan olan meslekleri seçmek zorunda değil. Sıhhat bilimleri alanını sevmeyen bir beşere zorla bu kısmı okutmak, ‘ileride iş imkanları var, kazanılacak para fazlaca fazla’ demek o insanı hayattan soğutmak manası taşıyor. İnsan etrafıyla keyifli olduğu sürece ömrünü yaşayabildiğini hissediyor.”
daha sonrasında ise 4 yıl evvel Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi’nde İktisat Kısmı’na başlayan İşcan, 3 sene evvel ise ERÜ Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Kısmı’nda eğitimine başladı. İşcan’ın iki üniversitede eğitimi devam ediyor.
Gündüzleri ERÜ Veteriner Fakültesi’nde öğrencilerine ders veren İşcan, akşam ise Edebiyat Fakültesi’nde sosyoloji derslerinde tahsil görüyor.
Yaşamayı ve hayatı seven biri olduğunu belirten İşcan, “Veteriner Fakültesi Zootekni Kısmı Anabilim Kısmı’nda profesör takımında çalışıyorum. Öğretim üyeliğini yaptığım Veteriner Fakültesi beşeri bilimlerdi. Tıp, veterinerlik, eczacılık, diş hekimliği üzere alanlar sıhhat bilimleri alanı ortasında kıymetlendirilir. Lakin ben belli bir süre geçtikten daha sonra toplumsal bilimlerde eksiğim olduğunu düşünerek Adalet Meslek Yüksekokulu’nu bitirdim” dedi.
İşcan, şu tabirleri kullandı:
“Bunun daha sonrasında Açıköğretim Fakültesi’nde iktisat kısmında tahsile başladım ve bu kısmın son sınıfındayım. Bu sene İktisat Fakültesi’nden mezun olarak iktisat diplomamı da almış olacağım. Bunun haricinde bir öğretim üyesi arkadaşımın özendirmesiyle sosyolojiye de ilgi duydum. Aslında ilgi duyduğum ana mevzu ideolojiydi. Lakin sosyoloji okumaya karar verdim. İmtihana girerek sosyoloji kısmını kazandım. Bu sene 3’üncü sınıfı okuyorum. Siyaset sosyolojisi alanında uzmanlık yapmayı da düşünüyorum. Emekliliğime 6 yıl kaldı. Yaşamayı ve ömrü seven bir insan olarak kendimi emekli olarak düşünmediğim için emekliliğe ilişkin planları da eğitimlerim doğrultusunda yapmayı hedefliyorum.”
‘SINIF ARKADAŞLARIM VE HOCALARIM BENDEN EPEY KÜÇÜKLER’
Sınıf ortamında kendini farklı hissettiğini söyleyen İşcan, “Hem öğrenci olup hem öğretim üyesi olmak benim için sıkıntı olmadı. Bu vakte kadar okuduğum kısımdaki dersler açısından da bu biçimde bir zorluğu taşımadım. Bu yaşta okumakta zorlandığım en değerli bahis sınıf arkadaşlarımın ve hocalarımın da benden çok küçük olmalarıdır. Sınıf arkadaşlarımın çoğu 20 yaşlarında. Hocalarım da benden çok küçükler. Ben bu basamakları hayli evvelde geçtiğim için sınıfta kendimi fazlaca farklı hissediyorum. Bin tane beyaz tavuğun ortasında bir tane kahverengi tavuk üzere oluyorum. Sınıf arkadaşlarım benden epey çekiniyorlar. Kimi hocam diyor kimi ağabey, kimi de ne diyeceğini bilemiyor. Ben aslında sınıf arkadaşlarımla kaynaşmayı isterdim. Zira Z nesli sosyolojik olarak benim tanımak istediğim bir kuşak” tabirlerini kullandı.
‘ÖĞRENCİLERE HAK VERİYORUM’
Öğrencilere tavsiyelerde bulunan Prof. Dr. İşcan, şunları kaydetti:
“Herkes sınıf geçmek için ders çalışıyor. Ben öğrencilere hak veriyorum. Tasaları fazlaca fazla. Telaşlarının başında da mezun olduktan daha sonraki iş arayışları ve hangi işe yönelecekleri konusu geliyor. Bu tasayı taşıyarak okumak gençlere bir eziyet haline geliyor. Gençlerimiz bugün tanınan olan meslekleri seçmek zorunda değil. Sıhhat bilimleri alanını sevmeyen bir beşere zorla bu kısmı okutmak, ‘ileride iş imkanları var, kazanılacak para fazlaca fazla’ demek o insanı hayattan soğutmak manası taşıyor. İnsan etrafıyla keyifli olduğu sürece ömrünü yaşayabildiğini hissediyor.”