EsraBetül
Member
4. Ayvalık Sinema Şenliği bitmiş oldu. Bir yıllık ortadan daha sonra 2 Eylül’de başlayan şenlik, evvelki günkü gösterimlerinin akabinde kapanışını yaptı. Şenlik, dört yıl üzere kısa müddette yerini sağlamlaştırmış görünüyor. Bunda hem yapıldığı yere ahenk sağlaması hem Ayvalıklıların şenliği tabir yerindeyse bağrına basması tıpkı vakitte tecrübeli şenlik takımının kaliteli içerikleri izleyiciyle buluşturması tesirli olmuşa benziyor. O denli ki şenlik müddetince konuştuğumuz çabucak her oyuncu, direktör, sinema takımı, sinema müellifi Ayvalık’a hayran kalarak gelecek yıl yeniden gelmeyi iple çekiyordu. Şenlik bu yıl salgın niçiniyle ölçeğini küçültse de sinema öğrencilerini ağırladı, atölyeler, paneller ve söyleşiler yapıldı.
‘SARDUNYA’ GÖSTERİLDİ
Şenliğin gösterimleri son gününde üç yere yayıldı. Olağan kurallarda amfitiyatro ve Vural Sineması’nda yapılması planlanan gösterimlere Sanat Fabrikası da eklendi. Lakin şenliğin kapanışı, rüzgârın da şiddetini azaltmasıyla açılışının da olduğu amfitiyatroda yapıldı.
Amfitiyatrodaki gösterimlerde İstanbul Sinema Festivali’nden en uygun birinci sinema, en güzel bayan oyuncu (İlayda Elif Elhih) ve en âlâ imaj direktörü mükafatını alan “Sardunya” yer aldı. Çağıl Bocut’un birinci uzun metrajlı sinemasında sevgisizlik, suçluluk üzere ve çeşitli ihmallerden oluşan bir sarmalın ortasından geçerek ailenin nasıl güvenilmez ve tekinsiz bir yer olabileceğine işaret ediyor. Gösterim öncesi yapılan soru karşılıktan anladığımız üzere sinema, direktör Çağıl Bocut ve sinemanın yapımcılarından, kardeşi Çağlar Bocutoğlu’nun kendi hayat öykülerinden uyarlama.
‘SEYİRCİ SAHİPLENDİ’
Kapanışta konuştuğumuz şenlik yöneticisi Azize Tan’dan genel bir kıymetlendirme aldık. Şenlik, geçen yıl salgın niçiniyle yapılamamıştı. Tan, “Hem Ayvalıklılar tıpkı vakitte sinema sanayisi Ayvalık Sinema Festivali’ni özlemiş” diye konuşuyor. Şenlik ikinci yılında yapılırken milletlerarası konuklar da Ayvalık’a gelmişti, bu yıl bu gerçekleşemedi. Tan, bunu “Festival tam öbür sulara gerçek açılmaya başlamıştı” kelamlarıyla anlatırken “Bu yıl değerli olan şenliği yapabilmekti” diyor.
Şenlik yöneticisi Tan, gelecek yıl bir daha ekim ayına dönme planlarının olduğunu belirterek “Umarım bu biçimde istediğimiz salonlarda istediğimiz kadar sinema gösterebilme bahtımız olur. Seyircimizin bizi bu kadar sahiplenmesi ve bizi bırakmaması epeyce keyifli etti. Hakikaten Ayvalık, bir şenlik olarak rüştünü ispatlamış, bu yıl onu gördük” diyor. Ekim ayına dönüşün niçinlerinin başında eylülde Ayvalık’ta hayli fazla aktiflik olması ve kalabalık gösteriliyor.
Azize Tan, birinci yıl şenlik başlamadan evvel “ya kimse gelmezse” korkusunu yaşadığını söylerken şenliğin gördüğü ilginin niçinlerini şöyleki anlatıyor: “Ayvalık şenlik için yanlışsız yermiş; buranın tarihi, kültürü, mimarisi, izleyicisi bakımından. Bir de bir kesişme noktası, civardan epey sayıda insan gelebiliyor. İzmir’den, Balıkesir’den, İstanbul’dan fazlaca sayıda insan gelebiliyor. Bir başka niye Diğer Sinema faktörü. Onların mottosu aslına bakarsan ‘Bize her gün festival’. Bağımsız sinemanın en kıymetli örneklerini getiriyorlar. O bakımdan Öbür Sinema isminin getirdiği bir inanç de var. Bir öbür niye ise benim deneyimim. Ben 30 yıldır şenlik yapıyorum, daha evvel dokuz yıl İstanbul Sinema Festivali’nin yöneticiliğini yaptım ve bir şenlik nasıl organize edilir, öğrenebileceğim en güzel yerde öğrendim, diyebilirim.”
‘KIRMIZI HALILAR İSTEMEDİM’
Azize Tan’ın konuşmasında en değerli noktalardan biri şenliğin ana fikrine dair yaptığı değerlendirmeydi. Tan, “Ben hiç bir vakit kırmızı halılar olan şaşaalı bir şenlik yapalım demedim. Biz, sinemanın ön planda olduğu, sinemanın konuşulduğu, sinemacılarla seyircinin dirsek temasında olduğu bir buluşma ortamı hayal ediyorduk. Hiyerarşik bir yapılanma yok burada, herkes birbirine epeyce rahat ulaşabiliyor. Şenlik takımımızın epeyce büyük bir kısmı burada yaşayan insanlardan oluşuyor. Burayı hiç bir vakit hayli büyük ölçekli bir şenlik yapma planımız yok. Çok düzgün bir şenlik olarak anılması en çok istediğimiz şey. Güzel programı olan, güzel sinemalar gösteren, içeriği sağlam olan bir şenlik olması en kıymetli önceliğimiz. Çok tuttu diye onu bunu ekleyeceğimiz, epeyce büyüteceğimiz, epeyce fazla konuk ağırlamaktan insanların birbirini goremeyeceği bir ortam yaratmayı istemiyoruz. her insanın memnun olabileceği bir kıvamda tutmak en doğrusu” diyor.
‘SARDUNYA’ GÖSTERİLDİ
Şenliğin gösterimleri son gününde üç yere yayıldı. Olağan kurallarda amfitiyatro ve Vural Sineması’nda yapılması planlanan gösterimlere Sanat Fabrikası da eklendi. Lakin şenliğin kapanışı, rüzgârın da şiddetini azaltmasıyla açılışının da olduğu amfitiyatroda yapıldı.
Amfitiyatrodaki gösterimlerde İstanbul Sinema Festivali’nden en uygun birinci sinema, en güzel bayan oyuncu (İlayda Elif Elhih) ve en âlâ imaj direktörü mükafatını alan “Sardunya” yer aldı. Çağıl Bocut’un birinci uzun metrajlı sinemasında sevgisizlik, suçluluk üzere ve çeşitli ihmallerden oluşan bir sarmalın ortasından geçerek ailenin nasıl güvenilmez ve tekinsiz bir yer olabileceğine işaret ediyor. Gösterim öncesi yapılan soru karşılıktan anladığımız üzere sinema, direktör Çağıl Bocut ve sinemanın yapımcılarından, kardeşi Çağlar Bocutoğlu’nun kendi hayat öykülerinden uyarlama.
‘SEYİRCİ SAHİPLENDİ’
Kapanışta konuştuğumuz şenlik yöneticisi Azize Tan’dan genel bir kıymetlendirme aldık. Şenlik, geçen yıl salgın niçiniyle yapılamamıştı. Tan, “Hem Ayvalıklılar tıpkı vakitte sinema sanayisi Ayvalık Sinema Festivali’ni özlemiş” diye konuşuyor. Şenlik ikinci yılında yapılırken milletlerarası konuklar da Ayvalık’a gelmişti, bu yıl bu gerçekleşemedi. Tan, bunu “Festival tam öbür sulara gerçek açılmaya başlamıştı” kelamlarıyla anlatırken “Bu yıl değerli olan şenliği yapabilmekti” diyor.
Şenlik yöneticisi Tan, gelecek yıl bir daha ekim ayına dönme planlarının olduğunu belirterek “Umarım bu biçimde istediğimiz salonlarda istediğimiz kadar sinema gösterebilme bahtımız olur. Seyircimizin bizi bu kadar sahiplenmesi ve bizi bırakmaması epeyce keyifli etti. Hakikaten Ayvalık, bir şenlik olarak rüştünü ispatlamış, bu yıl onu gördük” diyor. Ekim ayına dönüşün niçinlerinin başında eylülde Ayvalık’ta hayli fazla aktiflik olması ve kalabalık gösteriliyor.
Azize Tan, birinci yıl şenlik başlamadan evvel “ya kimse gelmezse” korkusunu yaşadığını söylerken şenliğin gördüğü ilginin niçinlerini şöyleki anlatıyor: “Ayvalık şenlik için yanlışsız yermiş; buranın tarihi, kültürü, mimarisi, izleyicisi bakımından. Bir de bir kesişme noktası, civardan epey sayıda insan gelebiliyor. İzmir’den, Balıkesir’den, İstanbul’dan fazlaca sayıda insan gelebiliyor. Bir başka niye Diğer Sinema faktörü. Onların mottosu aslına bakarsan ‘Bize her gün festival’. Bağımsız sinemanın en kıymetli örneklerini getiriyorlar. O bakımdan Öbür Sinema isminin getirdiği bir inanç de var. Bir öbür niye ise benim deneyimim. Ben 30 yıldır şenlik yapıyorum, daha evvel dokuz yıl İstanbul Sinema Festivali’nin yöneticiliğini yaptım ve bir şenlik nasıl organize edilir, öğrenebileceğim en güzel yerde öğrendim, diyebilirim.”
‘KIRMIZI HALILAR İSTEMEDİM’
Azize Tan’ın konuşmasında en değerli noktalardan biri şenliğin ana fikrine dair yaptığı değerlendirmeydi. Tan, “Ben hiç bir vakit kırmızı halılar olan şaşaalı bir şenlik yapalım demedim. Biz, sinemanın ön planda olduğu, sinemanın konuşulduğu, sinemacılarla seyircinin dirsek temasında olduğu bir buluşma ortamı hayal ediyorduk. Hiyerarşik bir yapılanma yok burada, herkes birbirine epeyce rahat ulaşabiliyor. Şenlik takımımızın epeyce büyük bir kısmı burada yaşayan insanlardan oluşuyor. Burayı hiç bir vakit hayli büyük ölçekli bir şenlik yapma planımız yok. Çok düzgün bir şenlik olarak anılması en çok istediğimiz şey. Güzel programı olan, güzel sinemalar gösteren, içeriği sağlam olan bir şenlik olması en kıymetli önceliğimiz. Çok tuttu diye onu bunu ekleyeceğimiz, epeyce büyüteceğimiz, epeyce fazla konuk ağırlamaktan insanların birbirini goremeyeceği bir ortam yaratmayı istemiyoruz. her insanın memnun olabileceği bir kıvamda tutmak en doğrusu” diyor.