EliteDizqn
Active member
Göğüs Hastalıkları Uzmanı Dr. Mine Önal, tüberküloz (verem) hastalığının şimdi tüm organlarda hastalık yapabilse de en sık akciğer tüberkülozuna niye olan bulaşıcı bir hastalık olduğunu söylemiş oldu.
Uzm. Dr. Önal, akciğer tüberkülozunun insanların kalabalık olarak yaşadığı, havalandırması yetersiz ortamlardaki yüksek bulaştırıcılığı sebebiyle, yalnızca hasta için değil yakın etrafı ve tüm toplum için de hayli önemli bir sıhhat sorunu olduğunu belirtti.
Covid-19 pandemisinin de tüberküloz denetim faaliyetlerini olumsuz etkilediğini kaydeden Uzm. Dr. Önal, “Tüberküloz hastalarının teşhis, tedavi ve takiplerinde gecikmeler ve önemli aksamalar yaşanabilmektedir. Tüberküloz hastalığının etkeni, Mycobacterium tuberculosis isimli bir basildir (bakterilerin ince uzun çomak biçiminde olan cinsine verilen ad). Tüberküloz hasta insanlardan, nefesle, öksürme, hapşırma ve konuşmayla ortama yayılan basilin teneffüs yoluyla alınması kararı bulaşır. Basiller havada saatlerce asılı kalabilir. Bu basilleri alan şahısların bir kısmında kısa müddette hastalık ortaya çıkarken, başkalarında ise basiller hastalık oluşturmadan, uyur durumda akciğerde senelerca varlığını sürdürebilir ve beden direncinin düştüğü durumlarda hastalık oluşabilir” diye konuştu.
‘KLİNİK TABLO EPEY SİNSİ’
Türkiye’de yaklaşık 15 milyon kişinin tüberküloz ile enfekte olduğu söyleyen Uzm. Dr. Önal, bu bireylerin bedenlerinde uyur durumda tüberküloz basillerini taşıdığını varsayım ettiğini söz ederek, “Tüberküloz ile enfekte şahısların yaklaşık yüzde 10’u, ömürlerinin bir devrinde tüberküloz hastası olacaklardır. Hastalığın gelişme riski, basille karşılaştıktan daha sonraki birinci 2 yıl ortasında en çokdır. Bilhassa şeker hastalığı, kanser, kronik böbrek hastalığı, organ nakli üzere beden direncini düşüren hastalığı olan, ağır beslenme bozukluğu ve düşük beden tartısı olan ve uzun vadeli bağışıklığı baskılayıcı ilaç kullanan bireylerde, yaşlılarda ve 5 yaş altı çocuklarda tüberküloza yakalanma riski yüksektir” dedi.
‘ŞİKÂYETLER HAFİF BAŞLANGIÇLI VE YAVAŞ SEYİRLİDİR’
Tüberkülozda klinik tablo pek sinsi olduğunu işaret eden Uzm. Dr. Önal, “Şikâyetler sıklıkla yavaşça başlangıçlı ve yavaş seyirlidir. Bu niçinle doktora müracaat birden fazla hastada gecikmekte, hastalık ilerlemekte ve bulaş devam etmektedir. 3 haftadan uzun süren ve tedaviye cevap vermeyen öksürük tüberküloz hastalığı için değerli bir belirtidir. Balgam çıkarma kan tükürme, göğüs ağrısı ve nefes darlığı başka sık görülen solunumsal bulgulardır. Ateş, gece terlemesi, kilo kaybı, halsizlik ve iştahsızlık üzere şikâyetler de çoğunlukla tabloya eklenebilmektedir. Bu yakınmalar ve akciğer radyolojisi ile tüberküloz hastalığından şüphelenilen bireylerde yapılan balgam incelemesi ile hastalığın kesin tanısı konulmaktadır” dedi.
Uzm. Dr. Önal, tüberkülozun ilaçlarla tedavi edilebilen, yanı sıra temaslı şahıslarda uygulanan kollayıcı tedavi ile de önlenebilen bir hastalık olduğunu kaydederek, tedaviye başlandıktan daha sonra hastaların bulaştırıcılığının süratle azaldığını söylemiş oldu. Önal, bu niçinle erken teşhis konulmasının ve tedavinin muvaffakiyetle tamamlanmasının, hastanın düzgünleşmesini sağladığı üzere toplumda hastalığın yayılmasını da önlediğini belirtti
Uzm. Dr. Önal, akciğer tüberkülozunun insanların kalabalık olarak yaşadığı, havalandırması yetersiz ortamlardaki yüksek bulaştırıcılığı sebebiyle, yalnızca hasta için değil yakın etrafı ve tüm toplum için de hayli önemli bir sıhhat sorunu olduğunu belirtti.
Covid-19 pandemisinin de tüberküloz denetim faaliyetlerini olumsuz etkilediğini kaydeden Uzm. Dr. Önal, “Tüberküloz hastalarının teşhis, tedavi ve takiplerinde gecikmeler ve önemli aksamalar yaşanabilmektedir. Tüberküloz hastalığının etkeni, Mycobacterium tuberculosis isimli bir basildir (bakterilerin ince uzun çomak biçiminde olan cinsine verilen ad). Tüberküloz hasta insanlardan, nefesle, öksürme, hapşırma ve konuşmayla ortama yayılan basilin teneffüs yoluyla alınması kararı bulaşır. Basiller havada saatlerce asılı kalabilir. Bu basilleri alan şahısların bir kısmında kısa müddette hastalık ortaya çıkarken, başkalarında ise basiller hastalık oluşturmadan, uyur durumda akciğerde senelerca varlığını sürdürebilir ve beden direncinin düştüğü durumlarda hastalık oluşabilir” diye konuştu.
‘KLİNİK TABLO EPEY SİNSİ’
Türkiye’de yaklaşık 15 milyon kişinin tüberküloz ile enfekte olduğu söyleyen Uzm. Dr. Önal, bu bireylerin bedenlerinde uyur durumda tüberküloz basillerini taşıdığını varsayım ettiğini söz ederek, “Tüberküloz ile enfekte şahısların yaklaşık yüzde 10’u, ömürlerinin bir devrinde tüberküloz hastası olacaklardır. Hastalığın gelişme riski, basille karşılaştıktan daha sonraki birinci 2 yıl ortasında en çokdır. Bilhassa şeker hastalığı, kanser, kronik böbrek hastalığı, organ nakli üzere beden direncini düşüren hastalığı olan, ağır beslenme bozukluğu ve düşük beden tartısı olan ve uzun vadeli bağışıklığı baskılayıcı ilaç kullanan bireylerde, yaşlılarda ve 5 yaş altı çocuklarda tüberküloza yakalanma riski yüksektir” dedi.
‘ŞİKÂYETLER HAFİF BAŞLANGIÇLI VE YAVAŞ SEYİRLİDİR’
Tüberkülozda klinik tablo pek sinsi olduğunu işaret eden Uzm. Dr. Önal, “Şikâyetler sıklıkla yavaşça başlangıçlı ve yavaş seyirlidir. Bu niçinle doktora müracaat birden fazla hastada gecikmekte, hastalık ilerlemekte ve bulaş devam etmektedir. 3 haftadan uzun süren ve tedaviye cevap vermeyen öksürük tüberküloz hastalığı için değerli bir belirtidir. Balgam çıkarma kan tükürme, göğüs ağrısı ve nefes darlığı başka sık görülen solunumsal bulgulardır. Ateş, gece terlemesi, kilo kaybı, halsizlik ve iştahsızlık üzere şikâyetler de çoğunlukla tabloya eklenebilmektedir. Bu yakınmalar ve akciğer radyolojisi ile tüberküloz hastalığından şüphelenilen bireylerde yapılan balgam incelemesi ile hastalığın kesin tanısı konulmaktadır” dedi.
Uzm. Dr. Önal, tüberkülozun ilaçlarla tedavi edilebilen, yanı sıra temaslı şahıslarda uygulanan kollayıcı tedavi ile de önlenebilen bir hastalık olduğunu kaydederek, tedaviye başlandıktan daha sonra hastaların bulaştırıcılığının süratle azaldığını söylemiş oldu. Önal, bu niçinle erken teşhis konulmasının ve tedavinin muvaffakiyetle tamamlanmasının, hastanın düzgünleşmesini sağladığı üzere toplumda hastalığın yayılmasını da önlediğini belirtti