2024 Polis Terfileri Açıklandı mı? – Bir Komiser Yardımcısının Hikâyesi
“Bir sabah telsiz sustu, bir merak başladı…”
Saat sabah 05.40’tı. Görev başı yapmama daha yarım saat vardı ama gözüm telefondaydı. Bizim mahallede ekmek kuyruğuna girmem gerekse, yine bu kadar heyecanlanmazdım. Eşim Filiz çay demlemişti, ama ben fincanı alıp masaya bırakmadan yine ekrana döndüm.
“Bu sene de mi liste açıklanmadı?” dedim içimden. Yedi yıldır aynı üniforma, aynı rütbe. “Sisteme gir, dosya yükle, liyakat esas, mülakat puanı...” derken bizim gibi orta kademe personel bir nevi rüzgârda savrulan yaprak gibiydi. Ama o sabah farklı bir şey vardı havada.
Stratejiler, Sorgular ve Sessiz Bekleyiş
Şube Müdürü’müz Halil Komiser, sabah toplantısında hiçbir şey demedi ama gözlerindeki parıltı bir şeylerin döndüğünü anlatıyordu. Halil Komiser tam bir strateji adamıdır. “Her dosyanın açılış sırası, bir sonraki terfini belirler” derdi. Karar alırken hep çözüm odaklıydı, ekibine karşı disiplinli ama adaletliydi. Bu yüzden ekibin erkek personeli onu “terfi mimarı” olarak görürdü.
Ama terfiler onun elinde değildi. Sistem karmaşıktı. Komiser yardımcısı olarak görev yapan Hakan Abi, geçen yıl dosya puanından geçememişti, bu yıl “psikolojik destek alsam mı” diyecek hale gelmişti. Erkek polisler genelde çözümü içeride arardı, sessizce, stratejiyle, dosya hesaplarıyla…
“Yükselme değil, değer görmek istiyorum” diyen Kadınlar
Kadın komiserlerden Zeynep’in yaklaşımıysa bambaşkaydı. Zeynep hem iyi bir ekip lideriydi hem de yanındaki memurların ruh halini çok iyi analiz ederdi. “Terfi güzel ama birine destek olup onu hayatta tutabildiysem, bu daha büyük ödül benim için,” derdi. Ona göre ilişkiler, sistemden önce gelirdi. Herkesin ismini bilir, doğum günü unutmaz, kimin annesi hastaydı hatırlar, hatta yemekhanedeki görevliye bile selam vermeden geçmezdi.
Geçen ay bir olayda çatışma çıkınca, yeni gelen memur Selim paniklemişti. Zeynep sadece onu çatışmadan çıkarmakla kalmamış, sonrasında günlerce onunla konuşarak psikolojik toparlanmasına da yardım etmişti. Zeynep’in yaklaşımı empatiydi; yükselme umudu değil, insan kazanma çabasıydı.
Forumda İlk Paylaşım – “Bugün Liste Açıklandı mı?”
Ve işte o gün, forumda biri bir başlık açtı:
**“2024 Polis Terfileri Açıklandı mı? Lütfen paylaşın!”**
Hemen altına yorumlar yağmaya başladı.
— “Benim dosya 96 puan, ama hâlâ ses yok.”
— “Ankara’dan bir arkadaşım sabah haber aldı, listeler hazırlanmış.”
— “Abi biri EGM linkini atsın!”
Bu forum, bizim mesleğin dertleşme yeri olmuştu. Sosyal medya değil, gerçek insanların gerçek haykırışlarıydı burası. Her yorum, bir ailenin beklentisi, bir çocuğun babasını gururla karşılaması, bir annenin gözyaşı demekti.
Beklenmedik Bir Çağrı
Saat 15.42. Telsizden gelen ses:
“Komiser Yardımcısı Yunus Yıldırım, merkez birime gelmeniz rica olunur.”
Tüm ekip durdu. Gözler üzerimde. İçimde karıncalanma. Gittim. Müdür odasında oturuyordu.
“Yunus, liste açıklandı. Terfi ettin. Komiser oldun. Dosyan sağlamdı, yıllardır sabırla bekliyordun. Hakkındı.”
Konuşamadım. O an eşim, oğlum, tüm gece nöbetlerim, yazdığım 36 olay raporu, 19 ihbar dosyası gözümün önünden geçti.
Forumda Yeni Bir Başlık
O gece telefona sarıldım.
**Başlık: “Terfi Edenler Buraya! Hikâyenizi Paylaşın”**
Altına yazdım:
“Yedi yıl bekledim. Her yıl dosyamı güncelledim. Umudu kaybetmedim. Eşim destek oldu, oğlum ‘sen en iyi polissin baba’ dedi. Ve sonunda oldu. Bugün ben Komiser oldum. Size tavsiyem: Asla sadece sisteme güvenmeyin, karakterinizle de iz bırakın.”
Altında yüzlerce yorum:
— “Gözlerim doldu, helal olsun.”
— “İlk defa içten bir başarı hikâyesi okudum.”
— “Ben de umut ettim şimdi.”
Kadınlar, Erkekler ve Terfiye Bakış
Bu süreçte bir şeyi daha fark ettim. Erkek polisler genellikle “puan, dosya, mülakat” gibi teknik şeylere odaklanırken, kadın meslektaşlarımız daha çok ekip uyumu, moral desteği, vicdan gibi değerlere kafa yoruyordu. İkisi de önemliydi. Belki de bu sistem ikisinin dengesiyle yürüyecekti.
Zeynep Komiser, terfi edememişti bu yıl. Ama o akşam bir memurun mesajı geldi ona:
**“Sayenizde hayatta kaldım komiserim. Terfi etmeseniz bile bizim kahramanımızsınız.”**
Bence bu, en büyük terfiydi.
Sonuç Yerine: Liste Açıklandı mı?
Evet, 2024 polis terfi listesi sonunda açıklandı. Ama bence daha önemlisi şu:
Kimimiz bir kademe yükseldi, kimimiz yerinde kaldı. Ama hepimiz bu üniformayla insanlık sınavı verdik. Terfi sadece bir yazı değil; bir duruş, bir emek, bir sabır ve bir insanlık öyküsüdür.
Her yorum bir nefes, her başarı bir yüreğe dokunuş olsun.
Bekleyen tüm dostlara selamla…
**— Yunus Yıldırım, Komiser / Forum Üyesi: YY38**
**#2024PolisTerfileri #GerçekBirHikâye #ForumGünlüğüm**
“Bir sabah telsiz sustu, bir merak başladı…”
Saat sabah 05.40’tı. Görev başı yapmama daha yarım saat vardı ama gözüm telefondaydı. Bizim mahallede ekmek kuyruğuna girmem gerekse, yine bu kadar heyecanlanmazdım. Eşim Filiz çay demlemişti, ama ben fincanı alıp masaya bırakmadan yine ekrana döndüm.
“Bu sene de mi liste açıklanmadı?” dedim içimden. Yedi yıldır aynı üniforma, aynı rütbe. “Sisteme gir, dosya yükle, liyakat esas, mülakat puanı...” derken bizim gibi orta kademe personel bir nevi rüzgârda savrulan yaprak gibiydi. Ama o sabah farklı bir şey vardı havada.
Stratejiler, Sorgular ve Sessiz Bekleyiş
Şube Müdürü’müz Halil Komiser, sabah toplantısında hiçbir şey demedi ama gözlerindeki parıltı bir şeylerin döndüğünü anlatıyordu. Halil Komiser tam bir strateji adamıdır. “Her dosyanın açılış sırası, bir sonraki terfini belirler” derdi. Karar alırken hep çözüm odaklıydı, ekibine karşı disiplinli ama adaletliydi. Bu yüzden ekibin erkek personeli onu “terfi mimarı” olarak görürdü.
Ama terfiler onun elinde değildi. Sistem karmaşıktı. Komiser yardımcısı olarak görev yapan Hakan Abi, geçen yıl dosya puanından geçememişti, bu yıl “psikolojik destek alsam mı” diyecek hale gelmişti. Erkek polisler genelde çözümü içeride arardı, sessizce, stratejiyle, dosya hesaplarıyla…
“Yükselme değil, değer görmek istiyorum” diyen Kadınlar
Kadın komiserlerden Zeynep’in yaklaşımıysa bambaşkaydı. Zeynep hem iyi bir ekip lideriydi hem de yanındaki memurların ruh halini çok iyi analiz ederdi. “Terfi güzel ama birine destek olup onu hayatta tutabildiysem, bu daha büyük ödül benim için,” derdi. Ona göre ilişkiler, sistemden önce gelirdi. Herkesin ismini bilir, doğum günü unutmaz, kimin annesi hastaydı hatırlar, hatta yemekhanedeki görevliye bile selam vermeden geçmezdi.
Geçen ay bir olayda çatışma çıkınca, yeni gelen memur Selim paniklemişti. Zeynep sadece onu çatışmadan çıkarmakla kalmamış, sonrasında günlerce onunla konuşarak psikolojik toparlanmasına da yardım etmişti. Zeynep’in yaklaşımı empatiydi; yükselme umudu değil, insan kazanma çabasıydı.
Forumda İlk Paylaşım – “Bugün Liste Açıklandı mı?”
Ve işte o gün, forumda biri bir başlık açtı:
**“2024 Polis Terfileri Açıklandı mı? Lütfen paylaşın!”**
Hemen altına yorumlar yağmaya başladı.
— “Benim dosya 96 puan, ama hâlâ ses yok.”
— “Ankara’dan bir arkadaşım sabah haber aldı, listeler hazırlanmış.”
— “Abi biri EGM linkini atsın!”
Bu forum, bizim mesleğin dertleşme yeri olmuştu. Sosyal medya değil, gerçek insanların gerçek haykırışlarıydı burası. Her yorum, bir ailenin beklentisi, bir çocuğun babasını gururla karşılaması, bir annenin gözyaşı demekti.
Beklenmedik Bir Çağrı
Saat 15.42. Telsizden gelen ses:
“Komiser Yardımcısı Yunus Yıldırım, merkez birime gelmeniz rica olunur.”
Tüm ekip durdu. Gözler üzerimde. İçimde karıncalanma. Gittim. Müdür odasında oturuyordu.
“Yunus, liste açıklandı. Terfi ettin. Komiser oldun. Dosyan sağlamdı, yıllardır sabırla bekliyordun. Hakkındı.”
Konuşamadım. O an eşim, oğlum, tüm gece nöbetlerim, yazdığım 36 olay raporu, 19 ihbar dosyası gözümün önünden geçti.
Forumda Yeni Bir Başlık
O gece telefona sarıldım.
**Başlık: “Terfi Edenler Buraya! Hikâyenizi Paylaşın”**
Altına yazdım:
“Yedi yıl bekledim. Her yıl dosyamı güncelledim. Umudu kaybetmedim. Eşim destek oldu, oğlum ‘sen en iyi polissin baba’ dedi. Ve sonunda oldu. Bugün ben Komiser oldum. Size tavsiyem: Asla sadece sisteme güvenmeyin, karakterinizle de iz bırakın.”
Altında yüzlerce yorum:
— “Gözlerim doldu, helal olsun.”
— “İlk defa içten bir başarı hikâyesi okudum.”
— “Ben de umut ettim şimdi.”
Kadınlar, Erkekler ve Terfiye Bakış
Bu süreçte bir şeyi daha fark ettim. Erkek polisler genellikle “puan, dosya, mülakat” gibi teknik şeylere odaklanırken, kadın meslektaşlarımız daha çok ekip uyumu, moral desteği, vicdan gibi değerlere kafa yoruyordu. İkisi de önemliydi. Belki de bu sistem ikisinin dengesiyle yürüyecekti.
Zeynep Komiser, terfi edememişti bu yıl. Ama o akşam bir memurun mesajı geldi ona:
**“Sayenizde hayatta kaldım komiserim. Terfi etmeseniz bile bizim kahramanımızsınız.”**
Bence bu, en büyük terfiydi.
Sonuç Yerine: Liste Açıklandı mı?
Evet, 2024 polis terfi listesi sonunda açıklandı. Ama bence daha önemlisi şu:
Kimimiz bir kademe yükseldi, kimimiz yerinde kaldı. Ama hepimiz bu üniformayla insanlık sınavı verdik. Terfi sadece bir yazı değil; bir duruş, bir emek, bir sabır ve bir insanlık öyküsüdür.
Her yorum bir nefes, her başarı bir yüreğe dokunuş olsun.
Bekleyen tüm dostlara selamla…
**— Yunus Yıldırım, Komiser / Forum Üyesi: YY38**
**#2024PolisTerfileri #GerçekBirHikâye #ForumGünlüğüm**